ahmetbeyler
Active member
İzmir’in kurtuluşunun 100. yıldönümünde Tarkan’ın konserinden yansıyan görüntü yalnızca bir konser manzarası değildi.
Gündoğan meydanından yükselen ışık, yüzbinlerle söz edilen süper kalabalık beraberinde iktidara yöneltilmiş bir direnç, bir itiraz ve dayatmalara karşı bir meydan okumaydı.
Önce bu görkemli şöleni düzenleyen İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer’i, iktidarın Türkiye’yi sürüklemeye çalıştığı karanlığa karşı Atatürk’ün ışığıyla dimdik duran, müzikleriyle, toplumsal medya iletileriyle laik Cumhuriyet’e sahip çıkan Tarkan’ı kutlamak gerekiyor.
bu biçimde süper bir konseri para almadan gerçekleştirmesi de olayın bir konserden ibaret olmadığını gösteriyor.
Konserde takdir edilmesi gereken biri de kuşkusuz CHP Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’ydu. Görkemli kalabalığı siyasi bir taban ve araç olarak görmedi. Kürsüye çıkmadı, kimseyi gölgelemedi, rol almadı. Ailesiyle birlikte mütevazı bir konuk olarak konseri dinledi. Kılıçdaroğlu’nun bu olgun tavrı da takdir gördü.
Gelelim konserin siyasi manasına.
İki milyon kişinin katıldığı tabir edilen bu konserin birinci siyasi iletisi halkın Türkiye’ye giydirilmek istenen siyasal İslam kimliğini ve dayatılan hayat usulünü kabul etmeyeceğidir.
Bu konser, iktidarın tarihten ve ders kitaplarından Atatürk’ü silme gayretlerine karşı devasa bir karşı duruştur. Atatürk’e sahip çıkmadır. O’nu bu halkın gönlünden silmenin, saçtığı ışığı karartmanın, açtığı yolu kapatmanın mümkün olmayacağını Türkiye’ye ve dünyaya haykırmaktır.
Atatürk’ün ihtilallerini, unsurlarını, laik Cumhuriyeti, aydınlanmayı, çağdaşlaşmayı, bayan erkek eşitliğini, insan haklarını sahiplenmedir.
İktidarın Kurtuluş Savaşı’nı yok sayma, küçümseme, Atatürk’e karşı Vahdettin’i, Abdülhamid’i kahramanlaştırma, 15 Temmuz’u 29 Ekim üzere gösterme, tarihini kendine göre bir daha yazma, “keşke Yunan kazansaydı” diyecek kadar şuursuzluk örneği verenlere art çıkma gayretlerini silip atmaktır.
Kurucu başkana, kurtuluşa ve kuruluşa birlikte sahip çıkmaktır.
Bu konser; şenliklerin ve konserlerin, tarikatların talebiyle iptal edilmesine, sanatkarların cezaevine atılmasına hayli kuvvetli bir reaksiyondur.
Gelelim Belediye Lideri Tunç Soyer’in konuşmasına.
Soyer hayli hoş bir konuşma yaptı. Bu konuşmadan iktidar rahatsız oldu. İktidar sözcüleri Soyer’i maksat alan çıkışlar yaptılar.
halbuki Soyer, Kurtuluş Savaşı’nın yalnızca işgal ordularına karşı değil beraberinde İngilizlere teslim olmuş saltanat sahiplerine karşı verildiğini anımsattı.
Soyer’in şu kelamlarının öbür manası yoktur:
“100 yıl evvel bu toprakları yönetenler gaflet delalet ve hatta hıyanet ortasındaydı. Gençleri bayanları çocukları hiç düşünmediler. Yalnızca saraylarındaki saltanatı korumak için tüm milleti ateşe attılar.”
Bu sözlerde bir yanlışlık yok.
Kurtuluş Savaşı yalnızca işgal ordularına karşı verilmemiştir. Kurtuluş Savaşı bununla birlikte ülkenin anahtarını İngilizlere teslim eden Padişah ve yandaşlarına karşı da verilmiştir. Saltanat ve hilafet isteyenlere, bu maksatla İngiliz dayanaklı isyan çıkaranlara karşı da verilmiştir. İngilizlere yaranmak isteyen Padişah Vahdettin’e ve Damat Ferit’e, Mustafa Kemal ve arkadaşlarına yönelik idam fermanlarıyla, ihanet ordularıyla, Anzavur, Pir Sait üzere isyanlara karşı da verilmiş bir kurtuluş ve kuruluş savaşıdır.
İzmir’deki Tarkan konseri göstermiştir ki, iktidar Atatürk’ü ve laik cumhuriyeti yok saydıkça O’na olan sevgi ve bağlılık daha da artmaktadır.
İktidar artık bu gerçeği görmelidir.
Gündoğan meydanından yükselen ışık, yüzbinlerle söz edilen süper kalabalık beraberinde iktidara yöneltilmiş bir direnç, bir itiraz ve dayatmalara karşı bir meydan okumaydı.
Önce bu görkemli şöleni düzenleyen İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer’i, iktidarın Türkiye’yi sürüklemeye çalıştığı karanlığa karşı Atatürk’ün ışığıyla dimdik duran, müzikleriyle, toplumsal medya iletileriyle laik Cumhuriyet’e sahip çıkan Tarkan’ı kutlamak gerekiyor.
bu biçimde süper bir konseri para almadan gerçekleştirmesi de olayın bir konserden ibaret olmadığını gösteriyor.
Konserde takdir edilmesi gereken biri de kuşkusuz CHP Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’ydu. Görkemli kalabalığı siyasi bir taban ve araç olarak görmedi. Kürsüye çıkmadı, kimseyi gölgelemedi, rol almadı. Ailesiyle birlikte mütevazı bir konuk olarak konseri dinledi. Kılıçdaroğlu’nun bu olgun tavrı da takdir gördü.
Gelelim konserin siyasi manasına.
İki milyon kişinin katıldığı tabir edilen bu konserin birinci siyasi iletisi halkın Türkiye’ye giydirilmek istenen siyasal İslam kimliğini ve dayatılan hayat usulünü kabul etmeyeceğidir.
Bu konser, iktidarın tarihten ve ders kitaplarından Atatürk’ü silme gayretlerine karşı devasa bir karşı duruştur. Atatürk’e sahip çıkmadır. O’nu bu halkın gönlünden silmenin, saçtığı ışığı karartmanın, açtığı yolu kapatmanın mümkün olmayacağını Türkiye’ye ve dünyaya haykırmaktır.
Atatürk’ün ihtilallerini, unsurlarını, laik Cumhuriyeti, aydınlanmayı, çağdaşlaşmayı, bayan erkek eşitliğini, insan haklarını sahiplenmedir.
İktidarın Kurtuluş Savaşı’nı yok sayma, küçümseme, Atatürk’e karşı Vahdettin’i, Abdülhamid’i kahramanlaştırma, 15 Temmuz’u 29 Ekim üzere gösterme, tarihini kendine göre bir daha yazma, “keşke Yunan kazansaydı” diyecek kadar şuursuzluk örneği verenlere art çıkma gayretlerini silip atmaktır.
Kurucu başkana, kurtuluşa ve kuruluşa birlikte sahip çıkmaktır.
Bu konser; şenliklerin ve konserlerin, tarikatların talebiyle iptal edilmesine, sanatkarların cezaevine atılmasına hayli kuvvetli bir reaksiyondur.
Gelelim Belediye Lideri Tunç Soyer’in konuşmasına.
Soyer hayli hoş bir konuşma yaptı. Bu konuşmadan iktidar rahatsız oldu. İktidar sözcüleri Soyer’i maksat alan çıkışlar yaptılar.
halbuki Soyer, Kurtuluş Savaşı’nın yalnızca işgal ordularına karşı değil beraberinde İngilizlere teslim olmuş saltanat sahiplerine karşı verildiğini anımsattı.
Soyer’in şu kelamlarının öbür manası yoktur:
“100 yıl evvel bu toprakları yönetenler gaflet delalet ve hatta hıyanet ortasındaydı. Gençleri bayanları çocukları hiç düşünmediler. Yalnızca saraylarındaki saltanatı korumak için tüm milleti ateşe attılar.”
Bu sözlerde bir yanlışlık yok.
Kurtuluş Savaşı yalnızca işgal ordularına karşı verilmemiştir. Kurtuluş Savaşı bununla birlikte ülkenin anahtarını İngilizlere teslim eden Padişah ve yandaşlarına karşı da verilmiştir. Saltanat ve hilafet isteyenlere, bu maksatla İngiliz dayanaklı isyan çıkaranlara karşı da verilmiştir. İngilizlere yaranmak isteyen Padişah Vahdettin’e ve Damat Ferit’e, Mustafa Kemal ve arkadaşlarına yönelik idam fermanlarıyla, ihanet ordularıyla, Anzavur, Pir Sait üzere isyanlara karşı da verilmiş bir kurtuluş ve kuruluş savaşıdır.
İzmir’deki Tarkan konseri göstermiştir ki, iktidar Atatürk’ü ve laik cumhuriyeti yok saydıkça O’na olan sevgi ve bağlılık daha da artmaktadır.
İktidar artık bu gerçeği görmelidir.