Metin Akpınar, ‘Cumhurbaşkanına alenen hakaret davası’ sürecinde yaşadıklarını anlattı. Akpınar yaptığı açıklamada, “Basın soruşturmasına gidiyorduk, yolda karar değişti teröre gittik” dedi.
Akpınar, komedyen Cem Yılmaz‘la ilgili ise, “Çok beğeniyorum. Çok zeki çocuk, harika işler yapıyor. Fakat aktör kumaşı zayıf. Olmak zorunda değil. Stand up da aktörlük gerekmiyor. Lakin güzel konuşmak, tonlama da daha büyük muvaffakiyetler bekliyor insan” tabirlerini kullandı
Candaş Tolga Işık’la Az Evvel Konuştum programının konuğu Türk sinema, tiyatro ve dizi oyuncusu Metin Akpınar oldu.
Adliyede tost yerken çekilen fotoğrafı hakkındaki kanılarını soran Candaş Tolga Işık’a Akpınar, şu cevabı verdi:
“Müjdat’a dedim ki galiba 15 sene yiyeceğiz”
“Barış Yarkadaş çekti o fotoğrafı. Şak döndüm. Ben 10 tane ilaç alan adamım. Oraya paldır küldür geldim. Konuttan gruplar geldi aldı. Bir de bir şeyler yiyip aldığım ilaçlar vardı. Avukatım söylemiş oldu. Orada halbuki tost bu biçimdeymiş. Orada yalnız bu dramı yaşayan ben değilim. Çok üzücü bir fotoğraf. Beni çağırsalar gitmez miydim. Sabah 9’da geldi grup. Eşim daha uyuyordu, polis geldi götürecekler dedim. Avukatımı aradım, avukatımın söylemiş olduklerini söylemiş oldum. Giyindim gittim, şık davrandılar bana. Lakin şurada bir zahmet çektim. Basın hataları soruşturmasına gidiyorduk, yolda değişti bu. Takıma telefon geldi. Oraya gitmeyin teröre gidin diye. Hatta Müjdat’a dedim ki galiba 15 sene yiyeceğiz. Onun haricinde öbür bir sorun olmadı.”
Akpınar’ın programdaki açıklamalarından birtakım satır başları şu biçimde:
“İsteyip de yapamadığım azdır”
“İsteyip de yapamadığım azdır. Çıtayı fazlaca yükseğe koymam. aşağı üst da hepsini yaptım. Oynamayı istediğim roller olmuştur, aktör olarak. Onlar olmadı. Kuyucaklı Yusuf’u oynamak isterdim. Yaşar ne yaşar ne yaşamaz teklifi bana gelmişti. Bir de benim için ulaşamadığım en hoş şey bu ülkenin Cumhuriyet ile yönetilmesi. Cumhuriyet’in yanında laisizmin olması, sekülerizmin olması, pozitvizmin olması. Ben yapamadım değil, bunlara ulaşamadım. Bunlara ulaşmayı hayli istiyorum. İnşallah ölmeden de görürüm.”
“İfade özgürlüğünün olmaması kötü”
“İnsan her şeyi düşünebilir. Makus şeyler de. Fakat söylemeli mi den itibaren istikrar başlıyor. Niyet özgürlüğü epey kıymetli değil. Tabir özgürlüğünün olmaması berbat. Fikrin en soylu biçimi sanat. Bir hukuk tertibi fikrin tabirine karşıysa sanata da karşıdır. Biz de yalnızca düşünme özgürlüğü vardır. Ötekiler maalesef özgür değildir.”
“İkinci yılında Bilgili’yi önerdim hocaya hatta benden de hayli maaş aldı”
“Bizdilk öncedenki gruptu Zekilerin grubu. Biz daha sonra geldik, ben tiyatro lideri oldum. Onlar bizden salon istemişti. Her şey hoştu, kız arkadaşları gelmedi. Ben isterseniz yardımcı olurum dedim. Biz bunları konuşurken Bilgili’nin rolünü oynayan bir arkadaş varmış. O geldi, Zeki de gelmeyen kız arkadaşının rolüne girdi. O da pembe bayan. Bilgili’den pembe bayan yapmak hayli sıkıntı bir şeydir. Karşıda bir berberimiz vardı. Bir traş yaptırdık, kaşlarını falan ben düzelttim. Güzelce oyun oynandı. O denli tanıştık. Bizim orada bir elektriğimiz oldu. Ben öbür tiyatroya geçtiğimde ikinci yılında Akıllı’yı önerdim hocaya. Hatta benden de hayli maaş aldı. Biz orada kaynaştık.”
Akpınar, komedyen Cem Yılmaz‘la ilgili ise, “Çok beğeniyorum. Çok zeki çocuk, harika işler yapıyor. Fakat aktör kumaşı zayıf. Olmak zorunda değil. Stand up da aktörlük gerekmiyor. Lakin güzel konuşmak, tonlama da daha büyük muvaffakiyetler bekliyor insan” tabirlerini kullandı
Candaş Tolga Işık’la Az Evvel Konuştum programının konuğu Türk sinema, tiyatro ve dizi oyuncusu Metin Akpınar oldu.
Adliyede tost yerken çekilen fotoğrafı hakkındaki kanılarını soran Candaş Tolga Işık’a Akpınar, şu cevabı verdi:
“Müjdat’a dedim ki galiba 15 sene yiyeceğiz”
“Barış Yarkadaş çekti o fotoğrafı. Şak döndüm. Ben 10 tane ilaç alan adamım. Oraya paldır küldür geldim. Konuttan gruplar geldi aldı. Bir de bir şeyler yiyip aldığım ilaçlar vardı. Avukatım söylemiş oldu. Orada halbuki tost bu biçimdeymiş. Orada yalnız bu dramı yaşayan ben değilim. Çok üzücü bir fotoğraf. Beni çağırsalar gitmez miydim. Sabah 9’da geldi grup. Eşim daha uyuyordu, polis geldi götürecekler dedim. Avukatımı aradım, avukatımın söylemiş olduklerini söylemiş oldum. Giyindim gittim, şık davrandılar bana. Lakin şurada bir zahmet çektim. Basın hataları soruşturmasına gidiyorduk, yolda değişti bu. Takıma telefon geldi. Oraya gitmeyin teröre gidin diye. Hatta Müjdat’a dedim ki galiba 15 sene yiyeceğiz. Onun haricinde öbür bir sorun olmadı.”
Akpınar’ın programdaki açıklamalarından birtakım satır başları şu biçimde:
“İsteyip de yapamadığım azdır”
“İsteyip de yapamadığım azdır. Çıtayı fazlaca yükseğe koymam. aşağı üst da hepsini yaptım. Oynamayı istediğim roller olmuştur, aktör olarak. Onlar olmadı. Kuyucaklı Yusuf’u oynamak isterdim. Yaşar ne yaşar ne yaşamaz teklifi bana gelmişti. Bir de benim için ulaşamadığım en hoş şey bu ülkenin Cumhuriyet ile yönetilmesi. Cumhuriyet’in yanında laisizmin olması, sekülerizmin olması, pozitvizmin olması. Ben yapamadım değil, bunlara ulaşamadım. Bunlara ulaşmayı hayli istiyorum. İnşallah ölmeden de görürüm.”
“İfade özgürlüğünün olmaması kötü”
“İnsan her şeyi düşünebilir. Makus şeyler de. Fakat söylemeli mi den itibaren istikrar başlıyor. Niyet özgürlüğü epey kıymetli değil. Tabir özgürlüğünün olmaması berbat. Fikrin en soylu biçimi sanat. Bir hukuk tertibi fikrin tabirine karşıysa sanata da karşıdır. Biz de yalnızca düşünme özgürlüğü vardır. Ötekiler maalesef özgür değildir.”
“İkinci yılında Bilgili’yi önerdim hocaya hatta benden de hayli maaş aldı”
“Bizdilk öncedenki gruptu Zekilerin grubu. Biz daha sonra geldik, ben tiyatro lideri oldum. Onlar bizden salon istemişti. Her şey hoştu, kız arkadaşları gelmedi. Ben isterseniz yardımcı olurum dedim. Biz bunları konuşurken Bilgili’nin rolünü oynayan bir arkadaş varmış. O geldi, Zeki de gelmeyen kız arkadaşının rolüne girdi. O da pembe bayan. Bilgili’den pembe bayan yapmak hayli sıkıntı bir şeydir. Karşıda bir berberimiz vardı. Bir traş yaptırdık, kaşlarını falan ben düzelttim. Güzelce oyun oynandı. O denli tanıştık. Bizim orada bir elektriğimiz oldu. Ben öbür tiyatroya geçtiğimde ikinci yılında Akıllı’yı önerdim hocaya. Hatta benden de hayli maaş aldı. Biz orada kaynaştık.”