Otomotiv işinde devrim yaratan bir girişimci, şimdi dünyanın düşünme şeklini değiştirmesi gerektiğine karar verir ve bu nedenle bir medya mülkünü megafon olarak kullanmak için satın alır. Rantları birçok insanın en kötü dürtülerini doğrular ve aynı zamanda tüm dünyada demokrasi düşmanlarını teşvik eder.
Bu, 2025'te Elon Musk ve sosyal medya web sitesi X gibi geliyor, ancak 1920'lerde Henry Ford ve gazetesi Dearborn Independent'dı. Model T'nin mucidi Ford, haftalık bir banliyö satın aldı ve anti -Semitik görüşlerini aşmak için yeni. Dearborn Independent, Yahudileri dünya hastalıkları için suçlayan ve bir şaka belgesi olan “Zion Büyükleri Protokolleri” yayınlayan “Uluslararası Yahudi” başlıklı uzun vadeli bir dizi yayınladı. Naziler Ford'a madalya verdi.
Ford belki de medya platformları satın alan ve daha sonra bunları iğrenç görüşleri teşvik etmek için kullanan uzun bir moguls geleneğinde en belirgin örnekti. Bu tycoons, yüksek hızlı gazete baskılarıyla veya Ford'un durumunda otomobil bayileri ağı olsun, en geniş kitleye ulaşmak için en son teknolojiyi kullandı.
Yeni Model T'de sürün ve koltukta Dearborn Independent olurdu. Gazeteler o zamanlar yerel şirketlerdi. Bayilerle Dearborn Independent, ülkenin en yüksek dairesel makalelerinden biri oldu ve zirvede 750.000'den fazla kopyasını bireysel masraflar basıldı.
Henry Ford The Dearborn Independent'i satın aldıktan sonra, “Uluslararası Yahudi” adlı uzun vadeli bir dizi, anti -Semitik tropikleri tekrarlayan ve Yahudileri dünya hastalıkları için suçlayan.Kredi…Kongre Kütüphanesi
Ford ve diğer medya titansları arasındaki en büyük fark Rupert Murdoch, ikincisinin genel olarak görüşlerini belirleyen editörler ve çapalar gibi işe alarak tanıtmasıydı. Dearborn Independent, “Ford International Weekly” olduğunu açıkladı ve Ford tarafından imzalanan tam sayfalık bir başyazı içeriyordu.
Bay Musk'un eylemleri Ford'un kişisel yaklaşımına geri dönüyor. Tesla ve SpaceX milyarder, X üzerinden tekrar coşkulu yanlış veya iltihaplı iddialar gönderdi, Sosyal Güvenliğin Demokratların göçmenleri seçim kazanmaları için ithal ettiklerini ve Trump yönetimine karşı yöneten federal yargıçların suçlanması gerektiğini savundu.
Bay Musk'un X ile yaptıkları için birçok emsal var. Ancak son zamanlarda süreci bir seviyeye getirdi. Web sitesi, kontrol edilemeyecek bir iddia olan 220 milyon takipçisi olduğunu söylüyor. Bu sayının sadece bir kısmı olsa bile, X, sahibinin yayınlarını mümkün olduğunca havaya uçurmak için optimize edildi. İnsanlar onları görür ve onlardan haber alırlar.
Bay Musks 44 -Milliarden -Bir -Twitter -Twitter'ın 2022'de satın alınması başlangıçta bir hata gibi görünüyordu. Sonra bir milyarder oyuncağı olarak algılandı. Geçen yılı seçerken, bir silah haline geldi. Siyasi görüşlerini Donald J. Trump ile bir ittifak kurmak için kullandı ve daha sonra mümkün olduğunca sonuçlandırmak için hükümete açıkça taşınmak için kullandı.
Etkiler hala gelişiyor. Ama Bay Musk için bu açık bir zaferdi. Hükümet verimliliği adına, ajanslar imparatorluğunu izleyebilen denetim yetkilileri ateşledi. Bay Musk'un artık arabaları ve roketleriyle daha özgür bir eli var. (Bir X sözcüsü yorum yapmadı.)
Modern Amerikan muhafazakarlığının dört volüman bir Chronicle'ın yazarı Rick Perlstein, “Şimdiye kadar gördüğümüz hiçbir şey gibi değil,” dedi. Tarihçi, Bay Musk'un sık sık memleri ve görüntülerini kullandığını fark etti ve ekledi: “Bu, beynin daha yüksek işlevleri değil, sinir sisteminin politikasıdır. Sadece korku olması için bir neden yok.”
Amerika Birleşik Devletleri ve Büyük Britanya'daki Moguls, modern gazete 19. yüzyılın sonlarında yaratıldığından beri etkiyi etkilemek için medyaya sahipti. Birinci Dünya Savaşı sırasında, Büyük Britanya'dan Viscount Northcliffe, sabah baskısının yaklaşık yüzde 40'ını ve akşam döngüsünün yüzde 45'ini kontrol etti. Mülkleri, işçi sınıfı tarafından okunan Daily Mail'i ve seçkinlerin okuduğu zamanları içeriyordu.
Alfred Harmworth adı çağrılan Viscount, Aralık 1916'da Başbakan Herbert Asquith'in deposunda belirleyici bir rol oynadı. Winston Churchill, basın baronunun “olaylar üzerinde komuta eden bir etkiye sahip olmaya çalıştığını” yazdı. Viscount Northcliffes'in savaş üzerindeki etkisi o kadar büyüktü ki, Alman savaş gemileri 1917'de savaş gemilerini öldürdü ve evini eve vurdu.
Amerika Birleşik Devletleri'nde, medya üzerindeki kontrol genellikle daha çok yerel bir fenomendi. Batı Teksas'ta, ultra muhafazakar Whittenburg ailesi, 1960'ların başında Amarillo Daily News, NBC TV kanalı ve baskın radyo istasyonuna aitti. Sadece birkaç rakip ses vardı.
Bölgenin siyasetinin yaklaşan bir çalışması olan “Muhafazakar Frontier” i yazan bir tarihçi olan Jeff Roche, “İnsanları haklı bir aşırı medya diyetini beslediklerinde, neredeyse sadece bir nüfus üzerinde olacaklar” dedi. “Amarillo, Amerika'da doğru -wing şehri oldu.”
Kitle iletişim araçları üzerinde çalışan Bristol Üniversitesi'nde modern tarih profesörü Simon Potter, “Medya sahipliği ve siyasi etki, gazete endüstrisinin ilk günlerinden beri el ele.” Dedi. Diyerek şöyle devam etti: “İnsanlar medya ve siyaset arasındaki bu yakın ilişkiden endişe ettikleri sürece – gerçekten kamu yararına hizmet ediyor mu?”
Bu sorunun arkasında farklı: Megafonunuz sizi gerçekten yapıyor mu yoksa bir boşluğa mı yazıyor? Bay Musk'tan bir Amerikan öncüsü – William Randolph Hearst – bir cevap veriyor. Yeni başlayan New York Journal'ın sahibi Hearst, 1897'de Muhabirleri İspanya ile savaşmak için Küba'ya gönderdi. İlgi alanları finansmandan daha az insani yardımdı. Bir dolaşım savaşındaydı.
25 Mart 1898 New York Dergisi. William Randolph Hearst, Küba'da İspanya ile bir savaş göndermişti.Kredi…Kongre Kütüphanesi
Hearst, bu hikayenin Yüce Bir Medya Rahibi olarak nasıl oynandığının bir versiyonunu gösterdi:
Dergi muhabirleri savaş olmadığını keşfetti. “Her şey sessiz,” gazetenin çizicisi Frederic Remington, Hearst'ı kesmiş. “Savaş olmayacak.” Gitmek istediler.
Hearst cevap verdi: “Lütfen kal. Resimleri teslim edersin ve savaşı göndereceğim.” Daha sonra Başkan William McKinley'nin kısa sürede başladığı savaş için gazetelerinde yola çıktı. Küba'yı serbest bırakır ve ABD için İspanyol imparatorluğunun bölümlerini satın alır.
Hikaye ilk olarak James Creelman adında Hearsts'in bir meslektaşı tarafından bir kitapta yayınlandı ve daha sonra Orson Welles'in “Citizen Kane” de ölümsüzleştirildi. Yıllar boyunca iyice maruz kaldı. Hearst'ın bir savaş sağlayacağını söylediğine dair bir kanıt yoktu. Muhabirler gösterilecek çok şey buldular. Ancak fıkra durdu çünkü o kadar güçlü bir mogul gösterdi ki hiçbir yerden savaş yapabilir.
Hearst kendi siyasi kariyerini yönlendirmek için savaş çabalarını çıkarmaya çalıştığında tökezledi. 1902'de Temsilciler Meclisi'nde yer aldı, ancak New York Belediye Başkanı olmak için iki kez durdu. Ayrıca 1906'dan New York Valisi için bir kampanya kaybetti.
“Şef: William Randolph Hearst'ın Hayatı” yazan David Nasaw, Bay Musk'un X'i Hearst'ın bir savaş yaratması gibi yanıltıcı, destekçileri toplamak için kullandığı görüşündedir.
“Twitter'ın Maga oylamasını yayınladığını görmedim” dedi.
Bay Nasaw'ın bakış açısına göre, Hearst okuyucularının duygularını liderlik etmek yerine yansıttı. Ancak tarihçi, Bay Musk ile yeni bir şey olduğunu kabul etti. Hearst, Ford, Viscount Northcliffe ve II. Dünya Savaşı'ndan önceki diğer İngiliz korunmaları bile, sonuçta onları sınırlayan ortak bir şey vardı.
“Odanın önündeydiler ve bağırdılar,” dedi Bay Nasaw. “Twitter Musk için önemliydi, ama onu sadece hükümete hükümete getirmek.
Tesla satışları ayrı. Hearst ve Ford, Bay Musk'u uyarabilirdi: Hater dolu görüşlerle tartışmalı, itibarları ve genellikle işleri için kötüdür.
Ford, Dearborn Independent hakkında hakaret için dava açıldı ve boykotların konusu oldu. Görüşlerine dokunmasa da 1927'de gazeteyi kapattı. Bir leke kaldı.
Hearst, 1930'larda Başkan Franklin D. Roosevelt'e karşı yarıştı ve köken karşıtı şapını gazetelerinin ön sayfasına koydu. Editoryal giderek daha fazla küfürlü hale geldiğinde, okuyucular karar vermek zorunda kaldı: Kimi destekleyeceğiz, Başkan veya Yayıncı?
“Roosevelt'i seçtin,” dedi Nasaw. “Bu, Hearst'ın sonunda kendini ve gazetelerini yok ettiği anlamına geliyordu.”
Bu, 2025'te Elon Musk ve sosyal medya web sitesi X gibi geliyor, ancak 1920'lerde Henry Ford ve gazetesi Dearborn Independent'dı. Model T'nin mucidi Ford, haftalık bir banliyö satın aldı ve anti -Semitik görüşlerini aşmak için yeni. Dearborn Independent, Yahudileri dünya hastalıkları için suçlayan ve bir şaka belgesi olan “Zion Büyükleri Protokolleri” yayınlayan “Uluslararası Yahudi” başlıklı uzun vadeli bir dizi yayınladı. Naziler Ford'a madalya verdi.
Ford belki de medya platformları satın alan ve daha sonra bunları iğrenç görüşleri teşvik etmek için kullanan uzun bir moguls geleneğinde en belirgin örnekti. Bu tycoons, yüksek hızlı gazete baskılarıyla veya Ford'un durumunda otomobil bayileri ağı olsun, en geniş kitleye ulaşmak için en son teknolojiyi kullandı.
Yeni Model T'de sürün ve koltukta Dearborn Independent olurdu. Gazeteler o zamanlar yerel şirketlerdi. Bayilerle Dearborn Independent, ülkenin en yüksek dairesel makalelerinden biri oldu ve zirvede 750.000'den fazla kopyasını bireysel masraflar basıldı.
Henry Ford The Dearborn Independent'i satın aldıktan sonra, “Uluslararası Yahudi” adlı uzun vadeli bir dizi, anti -Semitik tropikleri tekrarlayan ve Yahudileri dünya hastalıkları için suçlayan.Kredi…Kongre Kütüphanesi
Ford ve diğer medya titansları arasındaki en büyük fark Rupert Murdoch, ikincisinin genel olarak görüşlerini belirleyen editörler ve çapalar gibi işe alarak tanıtmasıydı. Dearborn Independent, “Ford International Weekly” olduğunu açıkladı ve Ford tarafından imzalanan tam sayfalık bir başyazı içeriyordu.
Bay Musk'un eylemleri Ford'un kişisel yaklaşımına geri dönüyor. Tesla ve SpaceX milyarder, X üzerinden tekrar coşkulu yanlış veya iltihaplı iddialar gönderdi, Sosyal Güvenliğin Demokratların göçmenleri seçim kazanmaları için ithal ettiklerini ve Trump yönetimine karşı yöneten federal yargıçların suçlanması gerektiğini savundu.
Bay Musk'un X ile yaptıkları için birçok emsal var. Ancak son zamanlarda süreci bir seviyeye getirdi. Web sitesi, kontrol edilemeyecek bir iddia olan 220 milyon takipçisi olduğunu söylüyor. Bu sayının sadece bir kısmı olsa bile, X, sahibinin yayınlarını mümkün olduğunca havaya uçurmak için optimize edildi. İnsanlar onları görür ve onlardan haber alırlar.
Bay Musks 44 -Milliarden -Bir -Twitter -Twitter'ın 2022'de satın alınması başlangıçta bir hata gibi görünüyordu. Sonra bir milyarder oyuncağı olarak algılandı. Geçen yılı seçerken, bir silah haline geldi. Siyasi görüşlerini Donald J. Trump ile bir ittifak kurmak için kullandı ve daha sonra mümkün olduğunca sonuçlandırmak için hükümete açıkça taşınmak için kullandı.
Etkiler hala gelişiyor. Ama Bay Musk için bu açık bir zaferdi. Hükümet verimliliği adına, ajanslar imparatorluğunu izleyebilen denetim yetkilileri ateşledi. Bay Musk'un artık arabaları ve roketleriyle daha özgür bir eli var. (Bir X sözcüsü yorum yapmadı.)
Modern Amerikan muhafazakarlığının dört volüman bir Chronicle'ın yazarı Rick Perlstein, “Şimdiye kadar gördüğümüz hiçbir şey gibi değil,” dedi. Tarihçi, Bay Musk'un sık sık memleri ve görüntülerini kullandığını fark etti ve ekledi: “Bu, beynin daha yüksek işlevleri değil, sinir sisteminin politikasıdır. Sadece korku olması için bir neden yok.”
Amerika Birleşik Devletleri ve Büyük Britanya'daki Moguls, modern gazete 19. yüzyılın sonlarında yaratıldığından beri etkiyi etkilemek için medyaya sahipti. Birinci Dünya Savaşı sırasında, Büyük Britanya'dan Viscount Northcliffe, sabah baskısının yaklaşık yüzde 40'ını ve akşam döngüsünün yüzde 45'ini kontrol etti. Mülkleri, işçi sınıfı tarafından okunan Daily Mail'i ve seçkinlerin okuduğu zamanları içeriyordu.
Alfred Harmworth adı çağrılan Viscount, Aralık 1916'da Başbakan Herbert Asquith'in deposunda belirleyici bir rol oynadı. Winston Churchill, basın baronunun “olaylar üzerinde komuta eden bir etkiye sahip olmaya çalıştığını” yazdı. Viscount Northcliffes'in savaş üzerindeki etkisi o kadar büyüktü ki, Alman savaş gemileri 1917'de savaş gemilerini öldürdü ve evini eve vurdu.
Amerika Birleşik Devletleri'nde, medya üzerindeki kontrol genellikle daha çok yerel bir fenomendi. Batı Teksas'ta, ultra muhafazakar Whittenburg ailesi, 1960'ların başında Amarillo Daily News, NBC TV kanalı ve baskın radyo istasyonuna aitti. Sadece birkaç rakip ses vardı.
Bölgenin siyasetinin yaklaşan bir çalışması olan “Muhafazakar Frontier” i yazan bir tarihçi olan Jeff Roche, “İnsanları haklı bir aşırı medya diyetini beslediklerinde, neredeyse sadece bir nüfus üzerinde olacaklar” dedi. “Amarillo, Amerika'da doğru -wing şehri oldu.”
Kitle iletişim araçları üzerinde çalışan Bristol Üniversitesi'nde modern tarih profesörü Simon Potter, “Medya sahipliği ve siyasi etki, gazete endüstrisinin ilk günlerinden beri el ele.” Dedi. Diyerek şöyle devam etti: “İnsanlar medya ve siyaset arasındaki bu yakın ilişkiden endişe ettikleri sürece – gerçekten kamu yararına hizmet ediyor mu?”
Bu sorunun arkasında farklı: Megafonunuz sizi gerçekten yapıyor mu yoksa bir boşluğa mı yazıyor? Bay Musk'tan bir Amerikan öncüsü – William Randolph Hearst – bir cevap veriyor. Yeni başlayan New York Journal'ın sahibi Hearst, 1897'de Muhabirleri İspanya ile savaşmak için Küba'ya gönderdi. İlgi alanları finansmandan daha az insani yardımdı. Bir dolaşım savaşındaydı.
25 Mart 1898 New York Dergisi. William Randolph Hearst, Küba'da İspanya ile bir savaş göndermişti.Kredi…Kongre Kütüphanesi
Hearst, bu hikayenin Yüce Bir Medya Rahibi olarak nasıl oynandığının bir versiyonunu gösterdi:
Dergi muhabirleri savaş olmadığını keşfetti. “Her şey sessiz,” gazetenin çizicisi Frederic Remington, Hearst'ı kesmiş. “Savaş olmayacak.” Gitmek istediler.
Hearst cevap verdi: “Lütfen kal. Resimleri teslim edersin ve savaşı göndereceğim.” Daha sonra Başkan William McKinley'nin kısa sürede başladığı savaş için gazetelerinde yola çıktı. Küba'yı serbest bırakır ve ABD için İspanyol imparatorluğunun bölümlerini satın alır.
Hikaye ilk olarak James Creelman adında Hearsts'in bir meslektaşı tarafından bir kitapta yayınlandı ve daha sonra Orson Welles'in “Citizen Kane” de ölümsüzleştirildi. Yıllar boyunca iyice maruz kaldı. Hearst'ın bir savaş sağlayacağını söylediğine dair bir kanıt yoktu. Muhabirler gösterilecek çok şey buldular. Ancak fıkra durdu çünkü o kadar güçlü bir mogul gösterdi ki hiçbir yerden savaş yapabilir.
Hearst kendi siyasi kariyerini yönlendirmek için savaş çabalarını çıkarmaya çalıştığında tökezledi. 1902'de Temsilciler Meclisi'nde yer aldı, ancak New York Belediye Başkanı olmak için iki kez durdu. Ayrıca 1906'dan New York Valisi için bir kampanya kaybetti.
“Şef: William Randolph Hearst'ın Hayatı” yazan David Nasaw, Bay Musk'un X'i Hearst'ın bir savaş yaratması gibi yanıltıcı, destekçileri toplamak için kullandığı görüşündedir.
“Twitter'ın Maga oylamasını yayınladığını görmedim” dedi.
Bay Nasaw'ın bakış açısına göre, Hearst okuyucularının duygularını liderlik etmek yerine yansıttı. Ancak tarihçi, Bay Musk ile yeni bir şey olduğunu kabul etti. Hearst, Ford, Viscount Northcliffe ve II. Dünya Savaşı'ndan önceki diğer İngiliz korunmaları bile, sonuçta onları sınırlayan ortak bir şey vardı.
“Odanın önündeydiler ve bağırdılar,” dedi Bay Nasaw. “Twitter Musk için önemliydi, ama onu sadece hükümete hükümete getirmek.
Tesla satışları ayrı. Hearst ve Ford, Bay Musk'u uyarabilirdi: Hater dolu görüşlerle tartışmalı, itibarları ve genellikle işleri için kötüdür.
Ford, Dearborn Independent hakkında hakaret için dava açıldı ve boykotların konusu oldu. Görüşlerine dokunmasa da 1927'de gazeteyi kapattı. Bir leke kaldı.
Hearst, 1930'larda Başkan Franklin D. Roosevelt'e karşı yarıştı ve köken karşıtı şapını gazetelerinin ön sayfasına koydu. Editoryal giderek daha fazla küfürlü hale geldiğinde, okuyucular karar vermek zorunda kaldı: Kimi destekleyeceğiz, Başkan veya Yayıncı?
“Roosevelt'i seçtin,” dedi Nasaw. “Bu, Hearst'ın sonunda kendini ve gazetelerini yok ettiği anlamına geliyordu.”