ahmetbeyler
Active member
Türkiye Tabiatını Muhafaza Derneği (TTKD) Bilim Danışmanı Dr. Erol Kesici, Eğirdir Gölü’ne 1970’lerde bırakılan istilacı balık cinsleri niçiniyle göldeki 10 doğal cinsten 4’ünü büsbütün yok olduğunu, 6’sının da önemli tehlike altında bulunduğunu deklare etti. Kesici, kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının yok olduğu süreci ‘ekokırım’ diye nitelendirdi.
Süleyman Demirel Üniversitesi Su Eserleri Fakültesi’nden emekli öğretim üyesi, hidrobiyolog Dr. Erol Kesici, Eğirdir ve Beyşehir göllerinin bir vakit içinder hem yörenin hem ülkenin doğal su ve su eserleri kaynağı olduğunu lakin son senelerda doğal balık çeşitlerini bulmanın imkansız hale geldiğini söylemiş oldu. Bu göllerin doğal ekosisteminde 10’dan fazla otçul tatlısu balığı yaşadığı senelerda balıkçı sayısının da 8 bini bulduğunu lisana getiren Dr. Kesici, “Otçul balıklar kalmayınca göllerde çok bitki artışı, kirlilik ve kurumalar da yaşandı. Günümüzde bu göllerimizde gerçek balıkçı sayısı 100 civarında. yıllar evvel adeta balıkların kaynadığı göllerin içi adeta boşaldı. Artık doğal balık avlamak mümkün değil” dedi.
‘Tavuk kümesine bırakılan tilki gibi’
1970’lerdilk evvel başlatılan ve hala devam eden balıklandırma çalışmalarıyla göllere bırakılan çeşitlerin istilacı olduğunu kaydeden Dr. Kesici, dişli Alman balığı, İsrail sazanı, kadife balığı, gümüş balığı üzere etçil cinslerin tavuk kümesine bırakılan tilki üzere göldeki doğal balık çeşitlerinin kuşağının tükenmesine niye olduğunu söylemiş oldu. Kesici, “Etçil olan dişli Alman balığı gölde besin bulamayınca bu kere kendi yavrularını yiyerek (kanibalizm) kendi popülasyonunun da yok olma düzeyine gelmesine niye olmuştur” dedi.
4 balık çeşidinin jenerasyonu tükendi
İstilacı etçil cinslerin Eğirdir ve Beyşehir göllerinde ‘ekokırım‘a niye olduğunu belirten Kesici, “İstilacı tipler yerleştikleri ortamın ekolojik özelliklerini değiştirir. Eğirdir ve Beyşehir göllerine aşılanan etçil balık cinsleri de yerli sazangiller üzerinde baskı kurarak 10 cinsin en az 4’ünün kuşağının tükenmesine, öbür tiplerin popülasyonunun da çok oranda azalmasına niye oldu. Doğal göllerimizin biyolojik olarak yok edilmesine niye olmuştur. Eğirdir’de doğal çeşitler kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının cinslerinin kuşağı büsbütün tükenmiştir. Çapak (sazan), sivrisinek, çöpçü, dişli sazancık, tatlısu kolyozu ve kaya balığı tiplerinin de jenerasyonları önemli seviyede tükenme riski altında” diye konuştu.
‘Kavinne avcılığı evvelden epeyce kolaydı’
İlk defa 1933’te tespit edilen, ‘Eğirdir yöresinin hamsisi’ niteliğindeki kavinnenin avcılığının eski senelerda hayli kolay olduğunu anlatan Dr. Kesici, “Çapari gibisi oltaların göle atılıp çekilmesi adeta bununla birlikte olurdu. Oltalarda salkım halinde kavinneler tutulurdu. O niçinle yörede ‘atıve çekive’ tabiri balık avcılığında yer almaktaydı. Kavinneler hem de son senelerda bölgede turizmi ve hayatı olumsuz etkileyen gün sinekleriyle beslenirdi. Kavinnelerin kuşağı tükenince yörede gün sineği popülasyonu giderek arttı. Balıklandırma yapılmadan evvel o kadar epey fazlaydı ki göl kıyısında, göle daldırılan ilistir kapla bile tutmak mümkündü” dedi.
Süleyman Demirel Üniversitesi Su Eserleri Fakültesi’nden emekli öğretim üyesi, hidrobiyolog Dr. Erol Kesici, Eğirdir ve Beyşehir göllerinin bir vakit içinder hem yörenin hem ülkenin doğal su ve su eserleri kaynağı olduğunu lakin son senelerda doğal balık çeşitlerini bulmanın imkansız hale geldiğini söylemiş oldu. Bu göllerin doğal ekosisteminde 10’dan fazla otçul tatlısu balığı yaşadığı senelerda balıkçı sayısının da 8 bini bulduğunu lisana getiren Dr. Kesici, “Otçul balıklar kalmayınca göllerde çok bitki artışı, kirlilik ve kurumalar da yaşandı. Günümüzde bu göllerimizde gerçek balıkçı sayısı 100 civarında. yıllar evvel adeta balıkların kaynadığı göllerin içi adeta boşaldı. Artık doğal balık avlamak mümkün değil” dedi.
‘Tavuk kümesine bırakılan tilki gibi’
1970’lerdilk evvel başlatılan ve hala devam eden balıklandırma çalışmalarıyla göllere bırakılan çeşitlerin istilacı olduğunu kaydeden Dr. Kesici, dişli Alman balığı, İsrail sazanı, kadife balığı, gümüş balığı üzere etçil cinslerin tavuk kümesine bırakılan tilki üzere göldeki doğal balık çeşitlerinin kuşağının tükenmesine niye olduğunu söylemiş oldu. Kesici, “Etçil olan dişli Alman balığı gölde besin bulamayınca bu kere kendi yavrularını yiyerek (kanibalizm) kendi popülasyonunun da yok olma düzeyine gelmesine niye olmuştur” dedi.
4 balık çeşidinin jenerasyonu tükendi
İstilacı etçil cinslerin Eğirdir ve Beyşehir göllerinde ‘ekokırım‘a niye olduğunu belirten Kesici, “İstilacı tipler yerleştikleri ortamın ekolojik özelliklerini değiştirir. Eğirdir ve Beyşehir göllerine aşılanan etçil balık cinsleri de yerli sazangiller üzerinde baskı kurarak 10 cinsin en az 4’ünün kuşağının tükenmesine, öbür tiplerin popülasyonunun da çok oranda azalmasına niye oldu. Doğal göllerimizin biyolojik olarak yok edilmesine niye olmuştur. Eğirdir’de doğal çeşitler kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının cinslerinin kuşağı büsbütün tükenmiştir. Çapak (sazan), sivrisinek, çöpçü, dişli sazancık, tatlısu kolyozu ve kaya balığı tiplerinin de jenerasyonları önemli seviyede tükenme riski altında” diye konuştu.
‘Kavinne avcılığı evvelden epeyce kolaydı’
İlk defa 1933’te tespit edilen, ‘Eğirdir yöresinin hamsisi’ niteliğindeki kavinnenin avcılığının eski senelerda hayli kolay olduğunu anlatan Dr. Kesici, “Çapari gibisi oltaların göle atılıp çekilmesi adeta bununla birlikte olurdu. Oltalarda salkım halinde kavinneler tutulurdu. O niçinle yörede ‘atıve çekive’ tabiri balık avcılığında yer almaktaydı. Kavinneler hem de son senelerda bölgede turizmi ve hayatı olumsuz etkileyen gün sinekleriyle beslenirdi. Kavinnelerin kuşağı tükenince yörede gün sineği popülasyonu giderek arttı. Balıklandırma yapılmadan evvel o kadar epey fazlaydı ki göl kıyısında, göle daldırılan ilistir kapla bile tutmak mümkündü” dedi.