ahmetbeyler
Active member
Süleyman Doğruöz, 2003-2004 senelerında Şırnak İkizce’de Jandarma komando olarak bakılırsav yaparken teröristlere yönelik operasyonda bacağına isabet eden şarapnel modülleri ile ağır yaralandı. Tıpkı hücumda yanındaki silah arkadaşlarından biri şehit olurken oburu de kendisi üzere yaralanan Doğruöz, evvel Şırnak Askeri Hastanesi’ne, akabinde Diyarbakır Askeri Hastanesi’ne sonrasındasında da Gülhane Askeri Hastanesi’ne sevk edildi. Doğruöz, 7-8 ay süren tedavi sürecinde 2 kere de ameliyat oldu.
SGK’nın kendisini “nizamnameye uygun faydalanmadığı için gazi kabul etmediğini” belirten Doğruöz, ortadan geçen 18 yıla karşın hala fazlaca sayıda şarapnel modülü bulunan bacağındaki ağrılar niçiniyle ayakta durmakta zorlandığını, yara izlerinin de hayatını zorlaştırdığını anlattı.
Terörle Çaba Sırasında Yaralanıp Gazi Sayılmayanlar Derneği üyesi 1983 doğumlu olan Doğruöz, şunları söylemiş oldu:
“Vatani nazaranvimi 2003-2004 senelerında Şırnak İkizce’de Jandarma komando olarak yaptım. Çıkmış olduğumuz, 2004 10 Nisan tarihinde Şırnak Gabar Dağı’nda teröristlerin taciz ateş kararı, girmiş olduğumuz kayanın ardında, yanımdaki silah arkadaşım Abdulkadir Yaka şehit olurken, öbür arkadaşım Birol Karakoç ve ben orada yaralandık. Bunun üzerine helikopterlerle bizi çatışma esnasından aldılar, Şırnak Askeri Hastanesi’ne sevk ettiler. Oradan Diyarbakır Askeri Hastanesi’ne sevk oldum. daha sonra da Ankara’daki eski ismiyle Gülhane Askeri Hastanesi’ne sevk oldum. Bunun üzerinden yaklaşık 4-4,5 ay hastanede yattım. Ve yaklaşık 7-8 ay bir tedavi sürecim oldu. Bu ortada 2 kere ameliyat oldum. Sağ ayağımda et kopmaları olduğu. Bakın bacağımın büyük bir kısmına kadar yaralandım ve bu yaraları kapattılar.
‘CİMER’e şikâyette bulundum’
Ama hala epey ağrılarım var. Ve son 4, 5 aydan beri ayağımın üstüne basamayacak biçimde ağrılarım artmasına karşın kendimi hayli zorladım. Bunun üzerine askerlik şubesine müracaatta bulundum. yeniden benim muayene olabilmem için rastgele bir hastaneye sevkimin olmasını istedim. Sevkimin olmayacağını söylemiş olduler. Ben de Cumhurbaşkanlığı İrtibat Merkezi’ne (CİMER) yazı yazarak şikâyette bulundum. CİMER, askerlik şubesinin son bir sefere mahsus beni askeri hastaneye sevk etmesini istedi.
‘Kendi başının dermanına bak’ dediler
CİMER’in tavsiye sonucu üzerine Ankara Akdere Askerlik Şubesi’nden aldığım sevk yazısıyla Gülhane Hastanesi’ne gittim. Orada bana 2017’de verdikleri raporu göstererek, ‘Senin işin bitti, biz sana raporunu vermişiz artık yani kendi başının devasına bak’ dediler. Kendime hiç bir bir biçimde tabir edemiyorum. Askerlik şubesine tekrar gittim. Gülhane’ye değil de rastgele bir hastaneye benim sevkimin sağlanması için yani ben muayene olmak istiyorum.
‘Çok sıkıntı durumdayım, hiç kimse benimle ilgilenmiyor’
‘Benim ayağım sivildeyken bu biçimde olmadı. Vatani bakılırsavim esnasında olduğu için beni rastgele bir hastaneye beni sevk edin’ dedim. Ayağımda sayısız şarapnel modülleri da var. Bu ayak her gün benimle birlikte. Yazın şort dahi giyemiyorum. Beşerler iğrenir üzere bakıyor. Çok güç durumdayım. Ve benimle de hiç kimse ilgilenmiyor. CİMER’e şikayetlerde bulundum. Lakin CİMER yalnızca bana ‘Git hastaneye başvur ya da askerlik şubesi sana sevk verecek’ diyor. Fakat onun dışında gidiyorum askerlik şubesine bana rastgele bir hastaneye sevk vermiyorlar.
18 yıl geçti hala her gün ağrıyor
Askerlik şubesinden sıkıntı bela aldığım hastaneye sevk yazısıyla gittiğim hastanede ‘Kardeşim diyor biz diyor 2017’de sana rapor vermişiz. Biz diyor sana dakika başı rapor veremeyiz’ diyor. Ancak bana verdikleri raporda da 2017’de, raporda yazdığı şu ‘İyileşmesi vakit ister’ Vakit da bu ne vakit? Ben 2004 yılında yaralandım. Yıl 2022. Ortadan geçmiş 18-19 sene. Benim yaralarım dünkü üzere hala sıcacık. Dün yaralanmışım üzere ağrıyor. Bu ağrım hakikaten anlatılmaz. Ben ağrılarımı dindiremediğim üzere de ayağımda sayısız şarapnel modülü var, çıkaramadılar. Kimi şarapnel kesimleri hudut uçlarına yakın olduğu için alamadılar.
‘Buradan sayın Erdoğan’a, Koca’ya sesleniyorum’
Buradan Sayın Cumhurbaşkanımız’a, Recep Tayyip Erdoğan’a, Sıhhat Bakanımız… Bana bir biçimde yardımcı olmalarını istiyorum. Ben gazi olmadıysam da en azından benim bu sağlığımla alakalı bana gerekenin yapılmasını istiyorum. Bana gaziliği vermediniz, lakin en azından ayağımla alakalı beni sağlam hale getirin. Eskisi üzere olmasa da en azından benim ağrılarımı dindirin”
SGK’nın kendisini “nizamnameye uygun faydalanmadığı için gazi kabul etmediğini” belirten Doğruöz, ortadan geçen 18 yıla karşın hala fazlaca sayıda şarapnel modülü bulunan bacağındaki ağrılar niçiniyle ayakta durmakta zorlandığını, yara izlerinin de hayatını zorlaştırdığını anlattı.
Terörle Çaba Sırasında Yaralanıp Gazi Sayılmayanlar Derneği üyesi 1983 doğumlu olan Doğruöz, şunları söylemiş oldu:
“Vatani nazaranvimi 2003-2004 senelerında Şırnak İkizce’de Jandarma komando olarak yaptım. Çıkmış olduğumuz, 2004 10 Nisan tarihinde Şırnak Gabar Dağı’nda teröristlerin taciz ateş kararı, girmiş olduğumuz kayanın ardında, yanımdaki silah arkadaşım Abdulkadir Yaka şehit olurken, öbür arkadaşım Birol Karakoç ve ben orada yaralandık. Bunun üzerine helikopterlerle bizi çatışma esnasından aldılar, Şırnak Askeri Hastanesi’ne sevk ettiler. Oradan Diyarbakır Askeri Hastanesi’ne sevk oldum. daha sonra da Ankara’daki eski ismiyle Gülhane Askeri Hastanesi’ne sevk oldum. Bunun üzerinden yaklaşık 4-4,5 ay hastanede yattım. Ve yaklaşık 7-8 ay bir tedavi sürecim oldu. Bu ortada 2 kere ameliyat oldum. Sağ ayağımda et kopmaları olduğu. Bakın bacağımın büyük bir kısmına kadar yaralandım ve bu yaraları kapattılar.
‘CİMER’e şikâyette bulundum’
Ama hala epey ağrılarım var. Ve son 4, 5 aydan beri ayağımın üstüne basamayacak biçimde ağrılarım artmasına karşın kendimi hayli zorladım. Bunun üzerine askerlik şubesine müracaatta bulundum. yeniden benim muayene olabilmem için rastgele bir hastaneye sevkimin olmasını istedim. Sevkimin olmayacağını söylemiş olduler. Ben de Cumhurbaşkanlığı İrtibat Merkezi’ne (CİMER) yazı yazarak şikâyette bulundum. CİMER, askerlik şubesinin son bir sefere mahsus beni askeri hastaneye sevk etmesini istedi.
‘Kendi başının dermanına bak’ dediler
CİMER’in tavsiye sonucu üzerine Ankara Akdere Askerlik Şubesi’nden aldığım sevk yazısıyla Gülhane Hastanesi’ne gittim. Orada bana 2017’de verdikleri raporu göstererek, ‘Senin işin bitti, biz sana raporunu vermişiz artık yani kendi başının devasına bak’ dediler. Kendime hiç bir bir biçimde tabir edemiyorum. Askerlik şubesine tekrar gittim. Gülhane’ye değil de rastgele bir hastaneye benim sevkimin sağlanması için yani ben muayene olmak istiyorum.
‘Çok sıkıntı durumdayım, hiç kimse benimle ilgilenmiyor’
‘Benim ayağım sivildeyken bu biçimde olmadı. Vatani bakılırsavim esnasında olduğu için beni rastgele bir hastaneye beni sevk edin’ dedim. Ayağımda sayısız şarapnel modülleri da var. Bu ayak her gün benimle birlikte. Yazın şort dahi giyemiyorum. Beşerler iğrenir üzere bakıyor. Çok güç durumdayım. Ve benimle de hiç kimse ilgilenmiyor. CİMER’e şikayetlerde bulundum. Lakin CİMER yalnızca bana ‘Git hastaneye başvur ya da askerlik şubesi sana sevk verecek’ diyor. Fakat onun dışında gidiyorum askerlik şubesine bana rastgele bir hastaneye sevk vermiyorlar.
18 yıl geçti hala her gün ağrıyor
Askerlik şubesinden sıkıntı bela aldığım hastaneye sevk yazısıyla gittiğim hastanede ‘Kardeşim diyor biz diyor 2017’de sana rapor vermişiz. Biz diyor sana dakika başı rapor veremeyiz’ diyor. Ancak bana verdikleri raporda da 2017’de, raporda yazdığı şu ‘İyileşmesi vakit ister’ Vakit da bu ne vakit? Ben 2004 yılında yaralandım. Yıl 2022. Ortadan geçmiş 18-19 sene. Benim yaralarım dünkü üzere hala sıcacık. Dün yaralanmışım üzere ağrıyor. Bu ağrım hakikaten anlatılmaz. Ben ağrılarımı dindiremediğim üzere de ayağımda sayısız şarapnel modülü var, çıkaramadılar. Kimi şarapnel kesimleri hudut uçlarına yakın olduğu için alamadılar.
‘Buradan sayın Erdoğan’a, Koca’ya sesleniyorum’
Buradan Sayın Cumhurbaşkanımız’a, Recep Tayyip Erdoğan’a, Sıhhat Bakanımız… Bana bir biçimde yardımcı olmalarını istiyorum. Ben gazi olmadıysam da en azından benim bu sağlığımla alakalı bana gerekenin yapılmasını istiyorum. Bana gaziliği vermediniz, lakin en azından ayağımla alakalı beni sağlam hale getirin. Eskisi üzere olmasa da en azından benim ağrılarımı dindirin”