ahmetbeyler
Active member
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’ne (TGC) bakılırsa 28 gazetecinin cezaevinde olduğu Türkiye, Hudut Tanımayan Gazeteciler’in (RSF) yayımladığı 2022 Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi’nde 180 ülke içerisinde 149’uncu sırada yer alıyor.
Hukukun erozyona uğraması etkili
RSF Endeksi’nde 2005 yılında 98’inci sırada yer alan Türkiye, Avrupa Birliği (AB) ıslahat süreciyle çelişkili bir biçimde gerileme gösterdi. Haberciliğe yönelik hayli çeşitli ve ağır baskılar niçiniyle 2010 yılında 138, 2015’te 149, 2020’de 154, 2021’de 153’üncü kolay kendine yer buldu.
DW Türkçe’nin haberine nazaran, RSF Türkiye Temsilcisi Erol Önderoğlu‘na göre Türkiye’nin endeksteki geriliği, ülkedeki hukukun 2005’ten bu yana ağır bir erozyona uğramasından kaynaklanıyor.
Önderoğlu, “Önceleri keyfi davalar ‘giderilmesi gereken’ sorunlardan, gazetecilere akınlar da ‘istenmeyen’ olaylardan sayılırken, son beş yılda rejimin otoriterleşmesi ve hukuk devletinin de buna bağlı olarak raydan çıkmayla bir arada gazetecilere karşı siyasi ve keyfi davalar yağıyor” diyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan‘ın kamuoyu önünde amaç göstermesiyle davaların seyrinin de değişebildiğini belirten Önderoğlu, ‘iktidar etraflarına yaradığı sürece’ gazetecilere sokakta linç edilmesine ses çıkarılmadığına, bunun kararı olarak hücumların sembolik cezalar yahut cezasızlıkla sonuçlandığına dikkat çekiyor. RSF Türkiye Temsilcisi, “Ne yazık ki Türkiye’nin RSF Endeksi’ndeki yeri, Cumhuriyet periyodundaki demokratik kurumsallığın, kazanımlarıyla bir arada önemli tehlike altında bulunduğuna, gazeteciler ve bölümlerinin mukadderatının iki dudak içinde olmaya yakın olduğuna işaret ediyor” diye konuşuyor.
Cumhurbaşkanına hakaret
Türk Ceza Kanunu’nun hakaret, kamu nazaranvlisine hakaret, Cumhurbaşkanına hakaret ile kabahat ve hatalıyı övme, halkı kin ve düşmanlığa tahrik yahut aşağılama hataları ile ilgili unsurları ile Terörle Çaba Kanunu’nun birtakım kararları gazetecilerin yargılanmalarında münasebet gösterilen belirli başlı ögeler olarak öne çıkıyor.
CHP’nin gazeteci kökenli Eskişehir Milletvekili Utku Çakırözer de Türkiye’de gazetecilere yönelik soruşturma, yargılama, gözaltı ve tutuklamaların, basın ve söz özgürlüğünün önündeki en büyük pürüzler olduğunu vurguluyor.
Çakırözer, gazetecilerin toplumsal medya paylaşımları, haberleri ya da katıldığı televizyon programlarındaki yorumları niçiniyle soruşturmaya uğradığını ve yargılandığını söylüyor.
475 sefer hâkim karşısına çıktılar
Çakırözer’in her ay tertipli olarak yayımladığı Basın Özgürlüğü Raporu’na bakılırsa Türkiye’de gazeteciler 2021 yılında 475 defa hâkim karşısına çıkarken 2022’de de adliyelerde haberlerini savunmak zorunda bırakılıyor. Her ay en az 50 gazetecinin hâkim karşısında olduğuna işaret eden Çakırözer, “En kısa ay olan şubat ayında bile 80’den çok gazetecinin yargılanması, ülkemizin tabir ve basın özgürlüğü sıralamasındaki o kara tablosunu gözler önüne seriyor” diyor.
Çakırözer, “siyasetin yargı eliyle gazeteciler hakkında açtırdığı soruşturma ve davaların”, yalnızca o gazetecilerin basın özgürlüğünü kısıtlamakla kalmadığı, bununla birlikte öbür gazeteciler için de bir sindirme ve gözdağı gayesi taşıdığı görüşünde. bu türlü gazeteciler ve basın kuruluşlarının otosansüre zorlandığını lisana getiren Çakırözer, “Sedef Kabaş katıldığı bir televizyon programında kullandığı tabirler niçiniyle Cumhurbaşkanına hakaret argümanıyla suçlanarak gece yarısı gözaltına alındı. Haksız, hukuksuz bir biçimde 49 gün mahpus yattı” diyor.
Yolsuzluk haberleri
İktidarın iktisadın makus gidişini kıymetlendiren gazetecileri de bir daha yargı yoluyla susturmayı tercih ettiğini söz eden Çakırözer, “Sadece iktidar değil, birtakım şirketler de bir daha yolsuzluk, usulsüzlük haberleri yapan gazetecileri yüksek tazminat davaları ile korkutmaya, susturmaya çalışıyor. Türkiye’de kamu kaynaklarını ilgilendiren yolsuzlukları araştıran ve kamuoyuna duyuran gazeteci Çiğdem Toker haberleri niçiniyle yargılanıyor. Cumhuriyet Gazetesi’nde yayımlanan ‘Boğaz’da Kaçak Var’ başlıklı haber niçiniyle gazeteci Hazal Ocak ‘terörle uğraşta bakılırsav almış bireyleri amaç göstermek’ ve ‘özel ömrün kapalılığını ihlal’ teziyle tekraren hâkim karşısına çıktı” formunda kelamlarını sürdürüyor.
Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da habercilik yapmaya çalışan biroldukca gazetecinin de terörle uğraş kanunu kapsamında yargılamalar ve tutuklamalarla karşılaştığını vurgulayan Çakırözer, bir epeyce gazetecinin de haberleri, toplumsal medya paylaşımları niçiniyle hakaret davaları ile karşı karşıya kaldığına dikkat çekiyor.
‘Mesleklerini yapmaları engelleniyor’
Çakırözer, “halbuki iktidarın Meclis’e getirdiği her yargı paketinde tabir özgürlüğünün kabahat olmayacağı ve kimsenin tabiri niçiniyle cezaevine girmeyeceği vurgulanıyor. Lakin maalesef tek adam rejiminde baskı altında olan yargı, hukuk sistemimiz verdiği kararlarla da basın özgürlüğüne darbe vuruyor. Gazetecilerin mesleklerini yapması engelleniyor” diye konuşuyor.
RSF’nin 2022 endeksinde sekiz ülkede durum “iyi”, 40’ında “tatmin edici”, 62’sinde “sorunlu”, Türkiye’nin de ortalarında bulunduğu 42’sinde “kötü” ve 28’inde ise “oldukça kötü” olarak nitelendirildi.
Endekste Türkiye ile ilgili olarak şu sözler yer aldı:
“Recep Tayyip Erdoğan’ın çok yetkilerle donatılmış Cumhurbaşkanlığı ve otoriterliğe, basın özgürlüğünün hiçe sayılması ve yargı sistemine müdahaleler eşlik etti. Yargı, Erdoğan talep ettiğinde tutuklasa da birtakım yargıçlar ‘aşırıya kaçan baskıya ses’ çıkarmaya başladı: Birtakım gazeteciler, ‘Cumhurbaşkanı’na hakaret’, ‘örgüt üyeliği’ yahut ‘örgüt propagandası’ münasebetlerine dayanan keyfi kovuşturmalarda beraat etti. Gazetecilere yönelik tutuklamanın yerini isimli denetim aldı.”
Temmuz 2021’de gazeteciler, AFP foto-muhabiri Bülent Kılıç’ın şiddetle gözaltına alınmasından daha sonra, olağanüstü Hal (OHAL) ilanından beri birinci defa kitlesel aksiyon yapmıştı.
‘Sivil toplumun uğraşı etkili’
Erol Önderoğlu’a göre Türkiye’nin geçen yıla bakılırsa endekste dört sıra ilerlemesinde, sivil toplum hareketinin gösterdiği çaba tesirli. Türkiye sivil toplumunun, avukatıyla, gazeteci örgütüyle ve milletlerarası dayanışmanın da takviyesiyle hak arama kanallarını zorladığını, gazeteci haklarının peşine düştüğünü tabir eden Önderoğlu, şeffaflık, ayrımcılık yasağı, keyfi yargılanmama hakkı üzere bir epeyce alanda sonuç alınmaya başlandığını söz ediyor.
“Cumhurbaşkanlık Bağlantı Başkanlığı’nın ayrımcı basın kartı pratiği, Basın İlan Kurumu’nun eleştirel gazetecilere karşı takındığı ‘ilan kesme’ keyfiyeti, polis müdahalelerinin görüntülenmesine genelgeyle yasak getirilmesi üzere konularda olumlu sonuçlar alındığını gözlemliyoruz” diyen Önderoğlu, 2021’in bilhassa ikinci yarısından bu yana kimi mahkemelerin “Cumhurbaşkanı’na hakaret” de dahil olmak üzere, biroldukça keyfi belgeden gazetecileri akladığını, bu refleksin yargı içerisinden gelmesinin değerli olduğunu ekliyor.
28 gazeteci cezaevinde
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) Genel Sekreteri Sibel Güneş de gazetecilerin vazifelerini yapamadığı, haberin özgür deveranının sağlanamadığı bir ülkede demokrasiden kelam edilemeyeceğini vurguluyor.
Türkiye’de yayın yasakları, para cezaları, açılan davalar, gözaltılar, tutuklamalar, sansür ve oto sansürün artık günlük olaylar haline geldiğini söyleyen Güneş, “Türkiye’de adil yargılanma hakkının ihlal edildiği bir ortamda, her gazeteci kendini mahkeme karşısında bulabiliyor ve karar giyebiliyor. 28 gazeteci şu an cezaevinde” diye konuşuyor.
Medyanın yüzde 95’inin iktidarın denetimi altında olduğuna dikkat çeken Güneş, “İktidarın gazeteciliği hata olarak tanım ettiği ülkemizde gazetecilerin çoğunluğu Basın İş Yasası ile çalıştırılmıyor. Bağlantı Başkanlığı meslektaşlarımızın basın kartını ‘incelemede’ diyerek elinde tutuyor” diyor.
Gazetecilerin üçte biri işsiz
Seçime giderken yayın yasaklarıyla ve haberlerin internetten kaldırılmasıyla yurttaşların habere erişiminin engellendiğini lisana getiren Güneş, son 10 yılda iktidarın baskısıyla kapanan yüzlerce medya kuruluşunda çalışan gazetecilerin üçte birinin işsiz kaldığını belirtiyor.
Gazetecilerin yoksulluk hududunda aldıkları fiyatlarla ayakta durmaya çalıştığını vurgulayan Güneş, Avrupa’da yazılı ve görsel medyada sendikalaşma oranının Avrupa’da yüzde 25 iken Türkiye’de yüzde 8 olduğunu tabir ediyor.
Sibel Güneş, TGC olarak 3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü Günü’nde gazetecilik mesleğini ve haberi cürüm goren anlayıştan vazgeçilmesini, cezaevindeki gazetecilerin özgür bırakılmasını, gazetecilerin çalışmasının ve örgütlenmesinin önündeki pürüzlerin kaldırılmasını talep ettiklerini söylüyor.
AB tasarısı Türkiye’yi tesirler mi?
Öte yandan AB Kurulu, Kamu İştirakine Karşı Stratejik Davalar (SLAPP) diye bilinen keyfi kovuşturmalara karşı harekete geçti. Gazeteci ve aktivistleri çıkar etrafları tarafınca açılan davalara karşı muhafaza emeliyle hazırlanan yasa tasarısı 27 Nisan’da sunuldu. Tasarıya bakılırsa yargıçlar, gazetecileri yıldırma hedefi taşıyan davaları reddedebilecek. Hazırlanan tasarı yasalaşması halinde AB ortasında sonları aşan davalarda geçerli olacak.
Erol Önderoğlu, Avrupa Kurulu’nun bu tarafta bir karar hazırlığına girişmesinin, Türkiye’yi hiç bir biçimde etkilemeyeceği görüşünde. “Çünkü iktidarın şeffaflıkla işi yok, yolsuzluk ve kayırmacılıkla çabasıysa kendi topluluğuyla iktisatta ayrıcalıklı pozisyon kazandıktan daha sonra 10 yıl kadar evvel son buldu” diyen Önderoğlu şöyleki devam ediyor:
“Her gündem ısındığında yahut kapsamlı evraklar gün yüzüne çıktığında araştırmacı gazetecilerin yahut iktisat muhabir ve yorumcularının siyasetin ve yargının maksadı olması tesadüf değil.”
Hukukun erozyona uğraması etkili
RSF Endeksi’nde 2005 yılında 98’inci sırada yer alan Türkiye, Avrupa Birliği (AB) ıslahat süreciyle çelişkili bir biçimde gerileme gösterdi. Haberciliğe yönelik hayli çeşitli ve ağır baskılar niçiniyle 2010 yılında 138, 2015’te 149, 2020’de 154, 2021’de 153’üncü kolay kendine yer buldu.
DW Türkçe’nin haberine nazaran, RSF Türkiye Temsilcisi Erol Önderoğlu‘na göre Türkiye’nin endeksteki geriliği, ülkedeki hukukun 2005’ten bu yana ağır bir erozyona uğramasından kaynaklanıyor.
Önderoğlu, “Önceleri keyfi davalar ‘giderilmesi gereken’ sorunlardan, gazetecilere akınlar da ‘istenmeyen’ olaylardan sayılırken, son beş yılda rejimin otoriterleşmesi ve hukuk devletinin de buna bağlı olarak raydan çıkmayla bir arada gazetecilere karşı siyasi ve keyfi davalar yağıyor” diyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan‘ın kamuoyu önünde amaç göstermesiyle davaların seyrinin de değişebildiğini belirten Önderoğlu, ‘iktidar etraflarına yaradığı sürece’ gazetecilere sokakta linç edilmesine ses çıkarılmadığına, bunun kararı olarak hücumların sembolik cezalar yahut cezasızlıkla sonuçlandığına dikkat çekiyor. RSF Türkiye Temsilcisi, “Ne yazık ki Türkiye’nin RSF Endeksi’ndeki yeri, Cumhuriyet periyodundaki demokratik kurumsallığın, kazanımlarıyla bir arada önemli tehlike altında bulunduğuna, gazeteciler ve bölümlerinin mukadderatının iki dudak içinde olmaya yakın olduğuna işaret ediyor” diye konuşuyor.
Cumhurbaşkanına hakaret
Türk Ceza Kanunu’nun hakaret, kamu nazaranvlisine hakaret, Cumhurbaşkanına hakaret ile kabahat ve hatalıyı övme, halkı kin ve düşmanlığa tahrik yahut aşağılama hataları ile ilgili unsurları ile Terörle Çaba Kanunu’nun birtakım kararları gazetecilerin yargılanmalarında münasebet gösterilen belirli başlı ögeler olarak öne çıkıyor.
CHP’nin gazeteci kökenli Eskişehir Milletvekili Utku Çakırözer de Türkiye’de gazetecilere yönelik soruşturma, yargılama, gözaltı ve tutuklamaların, basın ve söz özgürlüğünün önündeki en büyük pürüzler olduğunu vurguluyor.
Çakırözer, gazetecilerin toplumsal medya paylaşımları, haberleri ya da katıldığı televizyon programlarındaki yorumları niçiniyle soruşturmaya uğradığını ve yargılandığını söylüyor.
475 sefer hâkim karşısına çıktılar
Çakırözer’in her ay tertipli olarak yayımladığı Basın Özgürlüğü Raporu’na bakılırsa Türkiye’de gazeteciler 2021 yılında 475 defa hâkim karşısına çıkarken 2022’de de adliyelerde haberlerini savunmak zorunda bırakılıyor. Her ay en az 50 gazetecinin hâkim karşısında olduğuna işaret eden Çakırözer, “En kısa ay olan şubat ayında bile 80’den çok gazetecinin yargılanması, ülkemizin tabir ve basın özgürlüğü sıralamasındaki o kara tablosunu gözler önüne seriyor” diyor.
Çakırözer, “siyasetin yargı eliyle gazeteciler hakkında açtırdığı soruşturma ve davaların”, yalnızca o gazetecilerin basın özgürlüğünü kısıtlamakla kalmadığı, bununla birlikte öbür gazeteciler için de bir sindirme ve gözdağı gayesi taşıdığı görüşünde. bu türlü gazeteciler ve basın kuruluşlarının otosansüre zorlandığını lisana getiren Çakırözer, “Sedef Kabaş katıldığı bir televizyon programında kullandığı tabirler niçiniyle Cumhurbaşkanına hakaret argümanıyla suçlanarak gece yarısı gözaltına alındı. Haksız, hukuksuz bir biçimde 49 gün mahpus yattı” diyor.
Yolsuzluk haberleri
İktidarın iktisadın makus gidişini kıymetlendiren gazetecileri de bir daha yargı yoluyla susturmayı tercih ettiğini söz eden Çakırözer, “Sadece iktidar değil, birtakım şirketler de bir daha yolsuzluk, usulsüzlük haberleri yapan gazetecileri yüksek tazminat davaları ile korkutmaya, susturmaya çalışıyor. Türkiye’de kamu kaynaklarını ilgilendiren yolsuzlukları araştıran ve kamuoyuna duyuran gazeteci Çiğdem Toker haberleri niçiniyle yargılanıyor. Cumhuriyet Gazetesi’nde yayımlanan ‘Boğaz’da Kaçak Var’ başlıklı haber niçiniyle gazeteci Hazal Ocak ‘terörle uğraşta bakılırsav almış bireyleri amaç göstermek’ ve ‘özel ömrün kapalılığını ihlal’ teziyle tekraren hâkim karşısına çıktı” formunda kelamlarını sürdürüyor.
Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da habercilik yapmaya çalışan biroldukca gazetecinin de terörle uğraş kanunu kapsamında yargılamalar ve tutuklamalarla karşılaştığını vurgulayan Çakırözer, bir epeyce gazetecinin de haberleri, toplumsal medya paylaşımları niçiniyle hakaret davaları ile karşı karşıya kaldığına dikkat çekiyor.
‘Mesleklerini yapmaları engelleniyor’
Çakırözer, “halbuki iktidarın Meclis’e getirdiği her yargı paketinde tabir özgürlüğünün kabahat olmayacağı ve kimsenin tabiri niçiniyle cezaevine girmeyeceği vurgulanıyor. Lakin maalesef tek adam rejiminde baskı altında olan yargı, hukuk sistemimiz verdiği kararlarla da basın özgürlüğüne darbe vuruyor. Gazetecilerin mesleklerini yapması engelleniyor” diye konuşuyor.
RSF’nin 2022 endeksinde sekiz ülkede durum “iyi”, 40’ında “tatmin edici”, 62’sinde “sorunlu”, Türkiye’nin de ortalarında bulunduğu 42’sinde “kötü” ve 28’inde ise “oldukça kötü” olarak nitelendirildi.
Endekste Türkiye ile ilgili olarak şu sözler yer aldı:
“Recep Tayyip Erdoğan’ın çok yetkilerle donatılmış Cumhurbaşkanlığı ve otoriterliğe, basın özgürlüğünün hiçe sayılması ve yargı sistemine müdahaleler eşlik etti. Yargı, Erdoğan talep ettiğinde tutuklasa da birtakım yargıçlar ‘aşırıya kaçan baskıya ses’ çıkarmaya başladı: Birtakım gazeteciler, ‘Cumhurbaşkanı’na hakaret’, ‘örgüt üyeliği’ yahut ‘örgüt propagandası’ münasebetlerine dayanan keyfi kovuşturmalarda beraat etti. Gazetecilere yönelik tutuklamanın yerini isimli denetim aldı.”
Temmuz 2021’de gazeteciler, AFP foto-muhabiri Bülent Kılıç’ın şiddetle gözaltına alınmasından daha sonra, olağanüstü Hal (OHAL) ilanından beri birinci defa kitlesel aksiyon yapmıştı.
‘Sivil toplumun uğraşı etkili’
Erol Önderoğlu’a göre Türkiye’nin geçen yıla bakılırsa endekste dört sıra ilerlemesinde, sivil toplum hareketinin gösterdiği çaba tesirli. Türkiye sivil toplumunun, avukatıyla, gazeteci örgütüyle ve milletlerarası dayanışmanın da takviyesiyle hak arama kanallarını zorladığını, gazeteci haklarının peşine düştüğünü tabir eden Önderoğlu, şeffaflık, ayrımcılık yasağı, keyfi yargılanmama hakkı üzere bir epeyce alanda sonuç alınmaya başlandığını söz ediyor.
“Cumhurbaşkanlık Bağlantı Başkanlığı’nın ayrımcı basın kartı pratiği, Basın İlan Kurumu’nun eleştirel gazetecilere karşı takındığı ‘ilan kesme’ keyfiyeti, polis müdahalelerinin görüntülenmesine genelgeyle yasak getirilmesi üzere konularda olumlu sonuçlar alındığını gözlemliyoruz” diyen Önderoğlu, 2021’in bilhassa ikinci yarısından bu yana kimi mahkemelerin “Cumhurbaşkanı’na hakaret” de dahil olmak üzere, biroldukça keyfi belgeden gazetecileri akladığını, bu refleksin yargı içerisinden gelmesinin değerli olduğunu ekliyor.
28 gazeteci cezaevinde
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) Genel Sekreteri Sibel Güneş de gazetecilerin vazifelerini yapamadığı, haberin özgür deveranının sağlanamadığı bir ülkede demokrasiden kelam edilemeyeceğini vurguluyor.
Türkiye’de yayın yasakları, para cezaları, açılan davalar, gözaltılar, tutuklamalar, sansür ve oto sansürün artık günlük olaylar haline geldiğini söyleyen Güneş, “Türkiye’de adil yargılanma hakkının ihlal edildiği bir ortamda, her gazeteci kendini mahkeme karşısında bulabiliyor ve karar giyebiliyor. 28 gazeteci şu an cezaevinde” diye konuşuyor.
Medyanın yüzde 95’inin iktidarın denetimi altında olduğuna dikkat çeken Güneş, “İktidarın gazeteciliği hata olarak tanım ettiği ülkemizde gazetecilerin çoğunluğu Basın İş Yasası ile çalıştırılmıyor. Bağlantı Başkanlığı meslektaşlarımızın basın kartını ‘incelemede’ diyerek elinde tutuyor” diyor.
Gazetecilerin üçte biri işsiz
Seçime giderken yayın yasaklarıyla ve haberlerin internetten kaldırılmasıyla yurttaşların habere erişiminin engellendiğini lisana getiren Güneş, son 10 yılda iktidarın baskısıyla kapanan yüzlerce medya kuruluşunda çalışan gazetecilerin üçte birinin işsiz kaldığını belirtiyor.
Gazetecilerin yoksulluk hududunda aldıkları fiyatlarla ayakta durmaya çalıştığını vurgulayan Güneş, Avrupa’da yazılı ve görsel medyada sendikalaşma oranının Avrupa’da yüzde 25 iken Türkiye’de yüzde 8 olduğunu tabir ediyor.
Sibel Güneş, TGC olarak 3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü Günü’nde gazetecilik mesleğini ve haberi cürüm goren anlayıştan vazgeçilmesini, cezaevindeki gazetecilerin özgür bırakılmasını, gazetecilerin çalışmasının ve örgütlenmesinin önündeki pürüzlerin kaldırılmasını talep ettiklerini söylüyor.
AB tasarısı Türkiye’yi tesirler mi?
Öte yandan AB Kurulu, Kamu İştirakine Karşı Stratejik Davalar (SLAPP) diye bilinen keyfi kovuşturmalara karşı harekete geçti. Gazeteci ve aktivistleri çıkar etrafları tarafınca açılan davalara karşı muhafaza emeliyle hazırlanan yasa tasarısı 27 Nisan’da sunuldu. Tasarıya bakılırsa yargıçlar, gazetecileri yıldırma hedefi taşıyan davaları reddedebilecek. Hazırlanan tasarı yasalaşması halinde AB ortasında sonları aşan davalarda geçerli olacak.
Erol Önderoğlu, Avrupa Kurulu’nun bu tarafta bir karar hazırlığına girişmesinin, Türkiye’yi hiç bir biçimde etkilemeyeceği görüşünde. “Çünkü iktidarın şeffaflıkla işi yok, yolsuzluk ve kayırmacılıkla çabasıysa kendi topluluğuyla iktisatta ayrıcalıklı pozisyon kazandıktan daha sonra 10 yıl kadar evvel son buldu” diyen Önderoğlu şöyleki devam ediyor:
“Her gündem ısındığında yahut kapsamlı evraklar gün yüzüne çıktığında araştırmacı gazetecilerin yahut iktisat muhabir ve yorumcularının siyasetin ve yargının maksadı olması tesadüf değil.”