celikci
Active member
Taliban’dan kaçan bayanlar anlatıyor: Daha ne kadar kaçacağız?
ABD’nin 20 yıllık işgaline son verme sonucu aldığı Afganistan’da, Taliban’ın ilerleyişiyle bir arada ülke ortasındaki savaş kızışırken, bir yandan da büyük bir insani kriz yaşanıyor. Afganistan Bağımsız İnsan Hakları Komitesi’nin bilgilerine nazaran, son aylarda ülke ortasında yaklaşık 1 milyon Afgan yerinden oldu. Afganistan Mülteciler Bakanlığı ise bu şahısların yaklaşık yüzde 70’inin bayan ve çocuklar olduğunu iddia ediyor.
Taliban’ın eline geçen yahut kuşatma altındaki biroldukça kentten binlerce kişi, başta başşehir Kabil olmak üzere inançlı bölgelere gitmeye çalışıyor. Yüzlerce kişinin Kabil’deki parklarda sokakta yatmaya başladığı belirtilirken, gözler bilhassa bayan ve çocuklara çevrilmiş durumda.
‘BEN HAYATIMDA BARIŞ GÖRMEDİM’
The Guardian gazetesi, Taliban’dan kaçmak için meskenlerini terk etmek zorunda kalan bayanlarla konuştu. Kabil’deki meskenini yerinden olan bayanlara açan 60 yaşındaki Rahima, “Ben hayatımda barış görmedim ve artık, kızlarımın da barışın ne olduğunu hiç bir vakit görmemesinden endişeliyim” dedi…
The Guardian’ın görüştüğü bayanlardan biri, yedi aylık gebe olan 22 yaşındaki Fatima. Ülkenin güneyindeki Gazne’nin yakınında bulunan Malistan’daki köyünü, Taliban’ın yaklaştığı haberiyle uyandıkları 13 Temmuz’dan üç gün daha sonra terk etmek zorunda kalmış. “Taliban’ın genç erkekleri öldürdüğüne, kız çocuklara ve genç bayanlara cinsel akında bulunduğuna dair öyküler duymuştuk” diyen Fatima ve ailesi, savaşın ortasından Kabil’e kaçmış.
‘ÜÇ KAT FAZLA PARA ÖDEYEREK KABİL’E KAÇTIK’
Fatima, “Ailemle bir arada bir gün boyunca, gece ve gündüz, dağlardan yürüyerek Gazne kentine ulaştık. Orada bir sürücüye, bizi Kabil’e getirmesi için olağan fiyatın üç katını ödedik” diyor. Fatima, kendi köylerindeki 50-60 ailenin kaçtığını, yalnızca yaşlıların mülklerini korumak için kaldıklarını söylüyor.
‘TALİBAN’IN GÖTÜRMEK İSTEDİĞİ BAYAN İNTİHAR ETTİ’
Taliban militanlarının konutlara girerek bayanlardan yemek yapıp giysilerini yıkamalarını da istediğini belirten Fatima, köyündeki bir hanımın yaşadıklarını da şöyleki anlatıyor: “Taliban köyümüze geldiğinde, genç bir kızı yanlarında götürmek istedi fakat o meskenlerinin çatısından atlayarak hayatına son verdi.”
‘BÜTÜN HAYATIM BİRKAÇ TORBANIN İÇİNDE’
Şükriye Gafuri ise Kandahar’daki meskenini Taliban’dan kaçmak için terk ederek Herat’a girmiş. Eşi ağır astım hastası olduğu için meskeni evvelden kendisinin geçindirdiğini anlatan Gafuri, “Çok şeyimiz yoktu lakin en azından başımızın üzerinde bir çatı vardı. Artık bütün hayatım, bu birkaç torbanın arasında” diyor.
‘DAHA NE KADAR KAÇACAĞIZ?’
Gafuri, Taliban’ın Herat’ı da tehdit ettiğini söyleyerek, “Son üç haftadır burada birisinin meskeninde yaşıyoruz. Lakin önünde sonunda bizi buradan da çıkaracaklar zira durum kritik. bu biçimde bir mescitte uyuruz” sözlerini kullanıyor ve ekliyor: “Savaştan, kaçmaktan, hiç bir vakit inançta hissetmemekten yoruldum. Daha ne kadar kaçmamız gerekecek?”
‘1990’LARDAKİ CİNSEL HÜCUMLARI UNUTMADIK’
38 yaşındaki Ziagul, Bamyan vilayetinden altı bayanla bir arada kaçmış. Köylerdeki biroldukca ailenin yalnızca bayan ve çocukları inançlı bölgelere gönderdiğini anlatıyorlar. Ziagul ise, 1990’lardaki şiddeti hatırlıyor; “bu biçimde da Bamyan’a saldırdıklarında bayanlara tecavüz etmişlerdi. Bu dehşet her vakit aklımızın bir köşesindeydi. Bunun bir daha gerçekleşmemesi için kaçtık” diyor.
Kabil’in batısındaki konutunu bayanlara açan, kendisi de yedi kız annesi olan 60 yaşındaki Rahima ise “Evim iki haftadır konuklarla dolu. Ben de şahsen yerinden olmuş bir şahısım; inançlı bir yer aramanın ne demek olduğunu bilirim” diyor. Rahima, “Kendi kızlarımın yazgısından kaygılıyım. Ben ömrümde barış görmedim ve artık, kızlarımın da barışın ne olduğunu hiç bir vakit görmemesinden endişeliyim” sözlerini kullanıyor. (DIŞ HABERLER)
ALINTIDIR
ABD’nin 20 yıllık işgaline son verme sonucu aldığı Afganistan’da, Taliban’ın ilerleyişiyle bir arada ülke ortasındaki savaş kızışırken, bir yandan da büyük bir insani kriz yaşanıyor. Afganistan Bağımsız İnsan Hakları Komitesi’nin bilgilerine nazaran, son aylarda ülke ortasında yaklaşık 1 milyon Afgan yerinden oldu. Afganistan Mülteciler Bakanlığı ise bu şahısların yaklaşık yüzde 70’inin bayan ve çocuklar olduğunu iddia ediyor.
Taliban’ın eline geçen yahut kuşatma altındaki biroldukça kentten binlerce kişi, başta başşehir Kabil olmak üzere inançlı bölgelere gitmeye çalışıyor. Yüzlerce kişinin Kabil’deki parklarda sokakta yatmaya başladığı belirtilirken, gözler bilhassa bayan ve çocuklara çevrilmiş durumda.
‘BEN HAYATIMDA BARIŞ GÖRMEDİM’
The Guardian gazetesi, Taliban’dan kaçmak için meskenlerini terk etmek zorunda kalan bayanlarla konuştu. Kabil’deki meskenini yerinden olan bayanlara açan 60 yaşındaki Rahima, “Ben hayatımda barış görmedim ve artık, kızlarımın da barışın ne olduğunu hiç bir vakit görmemesinden endişeliyim” dedi…
The Guardian’ın görüştüğü bayanlardan biri, yedi aylık gebe olan 22 yaşındaki Fatima. Ülkenin güneyindeki Gazne’nin yakınında bulunan Malistan’daki köyünü, Taliban’ın yaklaştığı haberiyle uyandıkları 13 Temmuz’dan üç gün daha sonra terk etmek zorunda kalmış. “Taliban’ın genç erkekleri öldürdüğüne, kız çocuklara ve genç bayanlara cinsel akında bulunduğuna dair öyküler duymuştuk” diyen Fatima ve ailesi, savaşın ortasından Kabil’e kaçmış.
‘ÜÇ KAT FAZLA PARA ÖDEYEREK KABİL’E KAÇTIK’
Fatima, “Ailemle bir arada bir gün boyunca, gece ve gündüz, dağlardan yürüyerek Gazne kentine ulaştık. Orada bir sürücüye, bizi Kabil’e getirmesi için olağan fiyatın üç katını ödedik” diyor. Fatima, kendi köylerindeki 50-60 ailenin kaçtığını, yalnızca yaşlıların mülklerini korumak için kaldıklarını söylüyor.
‘TALİBAN’IN GÖTÜRMEK İSTEDİĞİ BAYAN İNTİHAR ETTİ’
Taliban militanlarının konutlara girerek bayanlardan yemek yapıp giysilerini yıkamalarını da istediğini belirten Fatima, köyündeki bir hanımın yaşadıklarını da şöyleki anlatıyor: “Taliban köyümüze geldiğinde, genç bir kızı yanlarında götürmek istedi fakat o meskenlerinin çatısından atlayarak hayatına son verdi.”
‘BÜTÜN HAYATIM BİRKAÇ TORBANIN İÇİNDE’
Şükriye Gafuri ise Kandahar’daki meskenini Taliban’dan kaçmak için terk ederek Herat’a girmiş. Eşi ağır astım hastası olduğu için meskeni evvelden kendisinin geçindirdiğini anlatan Gafuri, “Çok şeyimiz yoktu lakin en azından başımızın üzerinde bir çatı vardı. Artık bütün hayatım, bu birkaç torbanın arasında” diyor.
‘DAHA NE KADAR KAÇACAĞIZ?’
Gafuri, Taliban’ın Herat’ı da tehdit ettiğini söyleyerek, “Son üç haftadır burada birisinin meskeninde yaşıyoruz. Lakin önünde sonunda bizi buradan da çıkaracaklar zira durum kritik. bu biçimde bir mescitte uyuruz” sözlerini kullanıyor ve ekliyor: “Savaştan, kaçmaktan, hiç bir vakit inançta hissetmemekten yoruldum. Daha ne kadar kaçmamız gerekecek?”
‘1990’LARDAKİ CİNSEL HÜCUMLARI UNUTMADIK’
38 yaşındaki Ziagul, Bamyan vilayetinden altı bayanla bir arada kaçmış. Köylerdeki biroldukca ailenin yalnızca bayan ve çocukları inançlı bölgelere gönderdiğini anlatıyorlar. Ziagul ise, 1990’lardaki şiddeti hatırlıyor; “bu biçimde da Bamyan’a saldırdıklarında bayanlara tecavüz etmişlerdi. Bu dehşet her vakit aklımızın bir köşesindeydi. Bunun bir daha gerçekleşmemesi için kaçtık” diyor.
Kabil’in batısındaki konutunu bayanlara açan, kendisi de yedi kız annesi olan 60 yaşındaki Rahima ise “Evim iki haftadır konuklarla dolu. Ben de şahsen yerinden olmuş bir şahısım; inançlı bir yer aramanın ne demek olduğunu bilirim” diyor. Rahima, “Kendi kızlarımın yazgısından kaygılıyım. Ben ömrümde barış görmedim ve artık, kızlarımın da barışın ne olduğunu hiç bir vakit görmemesinden endişeliyim” sözlerini kullanıyor. (DIŞ HABERLER)
ALINTIDIR