ahmetbeyler
Active member
Bir arkadaşım aradı güzel sohbete girmeden sordu: Dışarıdan Türkiye nasıl görünüyor?
Görünmüyor dedim…
İyi yahut berbat görünüyor diyemem dedim; zira görünmüyor bile…
Ne yazık, Türkiye’yi artık batılı ülke saymıyorlar. Demokrasisi eksik, yargısı sorunlu, yasaması göstermelik ülke olarak görüyorlar.
Konserlerin, şenliklerin niye yasaklandığını batılılara anlatamadım.
Bulgarlara bile…
Yanlış anlaşılmasın kastım yok. Bulgaristan 1990 yılına kadar toplumsal faşizm ile yönetildi. Jivkov devrinin hatırlayın. Uyguladığı asimilasyon siyasetini. İsmi değiştirilmek istenen Türkleri, hududumuza dayanan soydaşlarımızı hatırlayın.
Uzun yıllar tek adamın otoriter idaresinde yaşayan Bulgarlar bile bizdeki yasaklara, baskıcı tertibe, nefes aldırmayan idare anlayışına şaşıyorlar.
Ne de olsa artık onlar Avrupa Birliği üyesi!
Sınır ötesinden yasaklı Türkiye’ye bakarken Sezen Aksu’nun son çığlığı aklıma geldi…
Neydi o diyeceksiniz?
Hatırlarsınız… ‘Şahane bir şey yaşamak’ müziğindeki kelamlarına evvel troller taktı. yıllardır söylenen, epeyce beğenilen müzikteki:
‘Selam söyleyin o cahil
Havva ile Adem’e’
Sözlerini Sezen Aksu’yu toprağa gömmek için linç kampanyasına çevirdiler. Evvel Bahçeli sıkıntı yaptı. Susturun imasında bulundu. Üzerine toprak atmaya çalıştı. Akabinde Erdoğan son darbeyi vurmaya yeltendi…
Ama….
Tam ‘yargı tacizine’ uğrayacaktı ki…
kuvvetli kalemi siyaseti sarstı. Dedi ki:
Sen beni üzemezsin
aslına bakarsan hayli üzgünüm
Nereye baksam acı
Nereye baksan acı (..)
Dur bakalım…
Beni öldüremezsin
Sesim, sazım, kelamım var benim (..)
Sonuç olarak 47 yıldır yazıyorum…
Yazmaya da devam edeceğim
İşte bu biçimde sesler yükseldiği için Türkiye kör topal ayakta. Lakin Gülşenlere yargı tacizi yahut infazı yapıldığı için Türkiye’ye ikinci sınıf ülke gözüyle bakılıyor…
Yani Türkiye iki ortada bir derede…
Aslında arafta…
2023 seçimiyle ya birinci sınıf demokrat ülke olacağız ya da üçüncü sınıf otoriter hatta giderek totaliter ülkeler liginde yerimizi alacağız. Şangay Beşlisi’ne yerleşeceğiz.
Anlayacağınız Sırat Köprüsü’ndeyiz.
Tercih bizim. İmtihan büyük…
Bana sorarsanız. 1978 yılından beri gazetecilik yapıyorum. 46 yıl olmuş. 27 yıldır da köşe yazıyorum. Erdoğan’ın hayli sevdiği anlatımla, daha doğrusu bizim Kasımpaşa’nın lisanıyla; kusura bakmasınlar gerçekleri yazmaya, söylemeye devam edeceğim.
Gazetecilik hayatım boyunca 50’den çok ülkeye gittim. hiç bir periyot bizlere ‘acıyan, çaresiz, otorite altında ezilmiş, birey olduğunu unutmuş’ beşerler gözüyle bakılmamıştı.
Bugünler de geçer inşallah!
Dilerim büyük usta Çetin Altan’ın değişiyle; hayal ettiğimiz Türkiye’ye kavuşuruz.
(Yurt haricinden yazılar bu kadar. Pazartesi yurt ortasından devam)
Görünmüyor dedim…
İyi yahut berbat görünüyor diyemem dedim; zira görünmüyor bile…
Ne yazık, Türkiye’yi artık batılı ülke saymıyorlar. Demokrasisi eksik, yargısı sorunlu, yasaması göstermelik ülke olarak görüyorlar.
Konserlerin, şenliklerin niye yasaklandığını batılılara anlatamadım.
Bulgarlara bile…
Yanlış anlaşılmasın kastım yok. Bulgaristan 1990 yılına kadar toplumsal faşizm ile yönetildi. Jivkov devrinin hatırlayın. Uyguladığı asimilasyon siyasetini. İsmi değiştirilmek istenen Türkleri, hududumuza dayanan soydaşlarımızı hatırlayın.
Uzun yıllar tek adamın otoriter idaresinde yaşayan Bulgarlar bile bizdeki yasaklara, baskıcı tertibe, nefes aldırmayan idare anlayışına şaşıyorlar.
Ne de olsa artık onlar Avrupa Birliği üyesi!
Sınır ötesinden yasaklı Türkiye’ye bakarken Sezen Aksu’nun son çığlığı aklıma geldi…
Neydi o diyeceksiniz?
Hatırlarsınız… ‘Şahane bir şey yaşamak’ müziğindeki kelamlarına evvel troller taktı. yıllardır söylenen, epeyce beğenilen müzikteki:
‘Selam söyleyin o cahil
Havva ile Adem’e’
Sözlerini Sezen Aksu’yu toprağa gömmek için linç kampanyasına çevirdiler. Evvel Bahçeli sıkıntı yaptı. Susturun imasında bulundu. Üzerine toprak atmaya çalıştı. Akabinde Erdoğan son darbeyi vurmaya yeltendi…
Ama….
Tam ‘yargı tacizine’ uğrayacaktı ki…
kuvvetli kalemi siyaseti sarstı. Dedi ki:
Sen beni üzemezsin
aslına bakarsan hayli üzgünüm
Nereye baksam acı
Nereye baksan acı (..)
Dur bakalım…
Beni öldüremezsin
Sesim, sazım, kelamım var benim (..)
Sonuç olarak 47 yıldır yazıyorum…
Yazmaya da devam edeceğim
İşte bu biçimde sesler yükseldiği için Türkiye kör topal ayakta. Lakin Gülşenlere yargı tacizi yahut infazı yapıldığı için Türkiye’ye ikinci sınıf ülke gözüyle bakılıyor…
Yani Türkiye iki ortada bir derede…
Aslında arafta…
2023 seçimiyle ya birinci sınıf demokrat ülke olacağız ya da üçüncü sınıf otoriter hatta giderek totaliter ülkeler liginde yerimizi alacağız. Şangay Beşlisi’ne yerleşeceğiz.
Anlayacağınız Sırat Köprüsü’ndeyiz.
Tercih bizim. İmtihan büyük…
Bana sorarsanız. 1978 yılından beri gazetecilik yapıyorum. 46 yıl olmuş. 27 yıldır da köşe yazıyorum. Erdoğan’ın hayli sevdiği anlatımla, daha doğrusu bizim Kasımpaşa’nın lisanıyla; kusura bakmasınlar gerçekleri yazmaya, söylemeye devam edeceğim.
Gazetecilik hayatım boyunca 50’den çok ülkeye gittim. hiç bir periyot bizlere ‘acıyan, çaresiz, otorite altında ezilmiş, birey olduğunu unutmuş’ beşerler gözüyle bakılmamıştı.
Bugünler de geçer inşallah!
Dilerim büyük usta Çetin Altan’ın değişiyle; hayal ettiğimiz Türkiye’ye kavuşuruz.
(Yurt haricinden yazılar bu kadar. Pazartesi yurt ortasından devam)