ahmetbeyler
Active member
Furkancılar ötürüsıyla bunu da görmüş olduk
Berbattı alışılmış. Hiç de sempatik bulmamakla birlikte Furkancılar olarak bilinen Furkan Eğitim ve Hizmet Vakfı üyelerine yönelik polis şiddetinin savunulacak yanı olmadığını olağan olarak söylemeliyim. Bu cins konularda ikili standardım yok benim de birfazlaca kişi üzere. Kederleri nedir, neyi savunurlar, neye itiraz ederler hala anlayamadığım (çaba göstermediğim sanılmasın hakikaten anlayamadığım) Furkancılara yapılan tek sözle hayli berbattı. Devlet Bahçeli hariç, Süleyman Soylu dahil epeyce kişinin çok bulduğu bir reaksiyondu polisinki
Şunu belirteyim evvel
olağan olarak Furkancılarla, önderleri Alpaslan Kuytul’la “taktik anlamda” bile tıpkı cephede değilim. Ortak bir demokrasi kanısı paylaştığım falan da yok. İktidarın hışmına uğradı diye “yol arkadaşım” olarak da görmüyorum kuşkusuz. Uzlaşmaz çelişkilerim var zira. Ortak bir yerde buluşabilmemiz de “doğanın mantığına” karşıt. “Sert müdahale gördüler” diyorsam sert müdahale gördüklerindendir, hepsi bu. Lakin memleket ahalisinin birinci kez gördüğü bir sertlik olduğuna inanmam da beklenmemeli olağan. Bu ülkenin solcuları âlâsını hayatıştır bunun. Mitinglerinde öldürülen kardeşleri vardır solcuların.
Furkancıların gösterisinde başörtülü bir polisin başörtülü bir göstericiye şiddeti fazlaca konuşuldu biliyorsunuz. “Başörtülü bir polisin, başörtülü birine bunu yapmaması” üzerine konseyi son derece tehlikeli bir noktadan ele alındı mevzu. ötürüsıyla, şiddeti toptan reddeden değil, “bir mağduru” ayırarak “diğerlerine” yapılan şiddeti kabul eder duruma düşülmüş oldu. Aferin. Polise, “sen de başörtülüsün, başörtülüye vurma” demek, kendisine yakın olana farklı davran demektir özünde. Bakın şu söylense (bir daha problemlidir ama) anlardım; “sen başörtülüsün, öbür polisler üzere olma”. Söyleyenin, inancının şiddetten yana olmadığına vurgu yaptığı manasına gelirdi bu pekâlâ.
Buna birinci defa şahit olduk
Polisin, sıklıkla karşı olduğum yetkileri kanunla belirlenmiştir malum. Furkancılara şiddeti kanunun belirlediğinin hayli fakat epeyce üstünde. Başörtülü ya da değil polis orantısız şiddet uygulayarak nasıl yasanın dışına düşmüşse, başörtülü polise başörtülü göstericiye vurma demek de (tabii ki vurmamalı) onu yasadışılığa davet etmek demek. Başörtülü polisten bu tarafta bir beklentinin olması önemli bir sıkıntıdır. Bugüne kadar, bu açıklıkta başörtüsü üzerinden polise taraf ol daveti yapıldığına rastlamadık hiç. bu vakitte buna da şahit olduk.
Bir sefer daha vurgulayayım; başörtülü polisi bir başörtülüye vurdu diyerek eleştirmek şiddeti amaca göre reddetmek ya da kabul etmek manasına gelir. Bu vahim bir yaklaşımdır. Polis şiddetini yalnızca şiddet olarak görmeyip aidiyet bağları vurgusuyla gayenin yanlışlığından ötürü eleştirmek “toplumsal parçalanmışlığımızın” boyutunu gösteriyor. O başörtülü polis, şiddeti yalnızca kendisi üzere bir başörtülüye uygulamasından ötürü dikkatini çekiyor bazılarının. Bayanların şovlarında, emekçilerin, öğrencilerin aksiyonlarında önüne gelene cop sallayan başörtülü polisler niçinse bu kadar dikkat çekmedi. Yaşananlardan çıkan tuhaf bir de sonuç var zatenız; aidiyet bağı olanlara da ayrım yapmadan vuran, ötürüsıyla başörtüsünün bunu yapmasına mahzur olmadığı bir polis görmüş olduk. Takdir edesi geliyor insanın.
Örtülü, örtüsüz herkes karşı olmalı
Poliste, jandarmada, eğitimde dinî, ulusal, siyasi semboller kullanılmamalıdır diyenler bu niçinle haklıydı işte. Kimi bölümlerin bu tıp beklentilere girmesine yol açtığına uygun bir örnektir bu son yaşananlar.
Alışılmış ki anlatmak istediğim şu; kime yapılırsa yapılsın şiddet reddedilmelidir. İkincisi, başörtülü polisi ona başörtüyü hatırlatarak değil, insan haklarını öğreterek durdurmak temel olmalıdır. “Başörtülü polis başörtülüye vurmamalı” dendiği anda şiddetin en azından bir kesite yapılmasına onay verilmiş olunur. Nasıl ki başörtülü polis, örtülü örtüsüz ayırmadan copunu indiriyorsa, şiddet aksisi olan da örtülü örtüsüz ayırmadan polisin “orantısız şiddetine” itiraz etmelidir.
Copa amaç göstermek de ne oluyor?
Berbattı alışılmış. Hiç de sempatik bulmamakla birlikte Furkancılar olarak bilinen Furkan Eğitim ve Hizmet Vakfı üyelerine yönelik polis şiddetinin savunulacak yanı olmadığını olağan olarak söylemeliyim. Bu cins konularda ikili standardım yok benim de birfazlaca kişi üzere. Kederleri nedir, neyi savunurlar, neye itiraz ederler hala anlayamadığım (çaba göstermediğim sanılmasın hakikaten anlayamadığım) Furkancılara yapılan tek sözle hayli berbattı. Devlet Bahçeli hariç, Süleyman Soylu dahil epeyce kişinin çok bulduğu bir reaksiyondu polisinki
Şunu belirteyim evvel
olağan olarak Furkancılarla, önderleri Alpaslan Kuytul’la “taktik anlamda” bile tıpkı cephede değilim. Ortak bir demokrasi kanısı paylaştığım falan da yok. İktidarın hışmına uğradı diye “yol arkadaşım” olarak da görmüyorum kuşkusuz. Uzlaşmaz çelişkilerim var zira. Ortak bir yerde buluşabilmemiz de “doğanın mantığına” karşıt. “Sert müdahale gördüler” diyorsam sert müdahale gördüklerindendir, hepsi bu. Lakin memleket ahalisinin birinci kez gördüğü bir sertlik olduğuna inanmam da beklenmemeli olağan. Bu ülkenin solcuları âlâsını hayatıştır bunun. Mitinglerinde öldürülen kardeşleri vardır solcuların.
Furkancıların gösterisinde başörtülü bir polisin başörtülü bir göstericiye şiddeti fazlaca konuşuldu biliyorsunuz. “Başörtülü bir polisin, başörtülü birine bunu yapmaması” üzerine konseyi son derece tehlikeli bir noktadan ele alındı mevzu. ötürüsıyla, şiddeti toptan reddeden değil, “bir mağduru” ayırarak “diğerlerine” yapılan şiddeti kabul eder duruma düşülmüş oldu. Aferin. Polise, “sen de başörtülüsün, başörtülüye vurma” demek, kendisine yakın olana farklı davran demektir özünde. Bakın şu söylense (bir daha problemlidir ama) anlardım; “sen başörtülüsün, öbür polisler üzere olma”. Söyleyenin, inancının şiddetten yana olmadığına vurgu yaptığı manasına gelirdi bu pekâlâ.
Buna birinci defa şahit olduk
Polisin, sıklıkla karşı olduğum yetkileri kanunla belirlenmiştir malum. Furkancılara şiddeti kanunun belirlediğinin hayli fakat epeyce üstünde. Başörtülü ya da değil polis orantısız şiddet uygulayarak nasıl yasanın dışına düşmüşse, başörtülü polise başörtülü göstericiye vurma demek de (tabii ki vurmamalı) onu yasadışılığa davet etmek demek. Başörtülü polisten bu tarafta bir beklentinin olması önemli bir sıkıntıdır. Bugüne kadar, bu açıklıkta başörtüsü üzerinden polise taraf ol daveti yapıldığına rastlamadık hiç. bu vakitte buna da şahit olduk.
Bir sefer daha vurgulayayım; başörtülü polisi bir başörtülüye vurdu diyerek eleştirmek şiddeti amaca göre reddetmek ya da kabul etmek manasına gelir. Bu vahim bir yaklaşımdır. Polis şiddetini yalnızca şiddet olarak görmeyip aidiyet bağları vurgusuyla gayenin yanlışlığından ötürü eleştirmek “toplumsal parçalanmışlığımızın” boyutunu gösteriyor. O başörtülü polis, şiddeti yalnızca kendisi üzere bir başörtülüye uygulamasından ötürü dikkatini çekiyor bazılarının. Bayanların şovlarında, emekçilerin, öğrencilerin aksiyonlarında önüne gelene cop sallayan başörtülü polisler niçinse bu kadar dikkat çekmedi. Yaşananlardan çıkan tuhaf bir de sonuç var zatenız; aidiyet bağı olanlara da ayrım yapmadan vuran, ötürüsıyla başörtüsünün bunu yapmasına mahzur olmadığı bir polis görmüş olduk. Takdir edesi geliyor insanın.
Örtülü, örtüsüz herkes karşı olmalı
Poliste, jandarmada, eğitimde dinî, ulusal, siyasi semboller kullanılmamalıdır diyenler bu niçinle haklıydı işte. Kimi bölümlerin bu tıp beklentilere girmesine yol açtığına uygun bir örnektir bu son yaşananlar.
Alışılmış ki anlatmak istediğim şu; kime yapılırsa yapılsın şiddet reddedilmelidir. İkincisi, başörtülü polisi ona başörtüyü hatırlatarak değil, insan haklarını öğreterek durdurmak temel olmalıdır. “Başörtülü polis başörtülüye vurmamalı” dendiği anda şiddetin en azından bir kesite yapılmasına onay verilmiş olunur. Nasıl ki başörtülü polis, örtülü örtüsüz ayırmadan copunu indiriyorsa, şiddet aksisi olan da örtülü örtüsüz ayırmadan polisin “orantısız şiddetine” itiraz etmelidir.
Copa amaç göstermek de ne oluyor?