ahmetbeyler
Active member
Geleneği bin yıla dayandığı için ‘koltuklarımızı kabartan necip bürokrasimiz’ siyasetin dayattığı ikili standardı yazılı olarak da gerekçelendirmiş olmalıydı. O denli ya; ‘sürtük’ sözünün televizyonlarda gür sesle söylem edilmesine yol verebilmesi için RTÜK, dahiyane bir rapor yazmış olmalıydı. Meramımız bugün prestijiyle nihayet aydınlandı.
Bürokrasinin iktidar lehine ne kadar adaletsiz olduğunu yıllardır konuşup duruyoruz. Yapılana “Çifte standart” demek yanlışsız yaklaşım lakin durun. Yetmiyor artık bu biçimdesine kestirme siyasi yaklaşımlar. Zira bürokratlar artık trajikomik tavırlarla her türlü fikri tartışmayı kelamı ve itirazı anlamsız kılacak münasebetlere sapmış durumda. Olayı RTÜK üzerinden anlatalım.
Uzun müddettir RTÜK’ün o tuhaf ötesi kararları nasıl, hangi münasebetlerle aldığını anlamaya çalışıyorduk. O denli ya geleneği bin yıla dayandığı için koltuklarımızı kabartan ‘necip bürokrasimizin’ siyasetin dayattığı ikili standarda yazılı olarak göstermelik mazeretler bulmuş olması usuldendi. Örneğin ‘sürtük’ kelimesinin televizyonlarda gür sesle söylem edilmesine bile yol veren RTÜK, dahiyane bir rapor yazmış olmalıydı. Meramımız nihayet aydınlandı. Ortaya çıkan şu ki münasebete bile gereksinim duymuyorlar.
***
Olay TBMM Yaşlılar ve Problemlerini Araştırma Komisyonu’nda geçiyor. CHP’li Cihangir İslam komiteye sunum yapan RTÜK Lider Yardımcısı İbrahim Uslu’ya “Sürtük’ lafı için bir şey yaptınız mı” diye soruyor. İbrahim Uslu yanıtlıyor: “Efendim, gerekli inceleme yapıldı ve uzmanımız tarafınca rastgele bir rapora gerek duyulmadığına dair rapor oluşturuldu.”
Pes!
Aslında o sonucun öne sürülen sebebi üstüne fazlaca düşünmüş ancak bu biçimdesini hiç bir biçimde düşünememiştik. Artık bu biçimde bir raporun bulunduğu ortaya çıkınca bürokratik pervasızlığının önce erişilmemiş bir dorukta olduğunu anladık.
Kendimi ‘sürtük’ sözü önüne getirilmiş RTÜK liderinin yerine koyuyorum. Olağanda birilerine “Evladım ‘bunun manası nedir’, ‘genel ahlaka muhalif mıdır’ ‘bir bakın, rapor yazın” demem gerekiyor. daha sonra o toy bürokrat TDK sözlüğü açıyor. Kelamın manasını kazara, T.C. mühürlü rapora geçiriyor!
Aman aman, işte bu biçimde yanmaz mıydım?
Ya da “Sürtük sözü, ömrümüzün olağan akışı ortasında belediye hoparlöründen bile anonsu yapılabilecek nitelikte özlü bir sözümüzdür. Ona bakılırsa yazın” diye telkinde bulunuyorum?
Kargalar bile bana gülmez miydi?
En uygunu, elbette “Rapora gerek olup olmadığına dair rapor hazırlayın” deyip, mevzuyu şuraya getirmez, raporu sumen altı etmek olurdu. bu biçimdece adap yerine gelir, suhuletle hallolurdu.
Ayrıca cumhurbaşkanı o denli bir kişi ki kelamı üzerine rapor bile lazım olmaz. Dokunan yanar. Kızdırmanın ne gereği var? Niyetli yaklaşım diye buna derim.
***
Ancak şunları düşünmeden de edemiyorum:
Terörist Osman Öcalan’la muhabir nazaranvlendirip röportaj yapan TRT’nin kılına dokunulmazken Halk TV’yle ilgisi olmayan bir konuğun ağzından çıkan tek söze ağır ceza verilmesi neyin nesidir? Halk TV’nin raporu roket üzere üst katlara çıkarken, teröristin röportajı için “Herhangi bir rapora gerek duyulmadığına dair rapor” mu oluşturulmuştur?
İktidar yanlısı kanallarda muhalefete “At hırsızı, pezevenk, haysiyetsiz, akılsız, sirk şebeği, karakter mahrumu, kilise firarisi” diye sıralanan hakaretler de ‘rapora gerek duyulmayan sözler’ sınıfında raporlanmış olmalı.
Yukarıdaki sözler ortadayken, bir milletvekilinin Diyanet’i eleştirmesi niçiniyle Tele1’i üç gün karartmak hangi ahlaki standartla açıklanabilir!
***
Bürokrasinin sıradanlikten nefret ettiği söylenir. Dengeli münasebetleri de vardır bürokratik nefretin. Zira siyasetin kuralsız tahakkümüne kayıtsız kuralsız itaat etmek için dolambaçlı yolları bilmek gerekiyor. Lakin şunu da bilmek gerekiyor: Bu devran döner. Rezil olmanın ‘ne gereği’ var?
Sonuç olarak artık anlıyoruz ki Türkiye’de artık basın özgürlüğü bulunup bulunmadığı konusunda rastgele bir rapor oluşturulmasına gerek duyulmamalıdır.
Gereken, işini düzgün yapıp kararlı durmaktır.
Bürokrasinin iktidar lehine ne kadar adaletsiz olduğunu yıllardır konuşup duruyoruz. Yapılana “Çifte standart” demek yanlışsız yaklaşım lakin durun. Yetmiyor artık bu biçimdesine kestirme siyasi yaklaşımlar. Zira bürokratlar artık trajikomik tavırlarla her türlü fikri tartışmayı kelamı ve itirazı anlamsız kılacak münasebetlere sapmış durumda. Olayı RTÜK üzerinden anlatalım.
Uzun müddettir RTÜK’ün o tuhaf ötesi kararları nasıl, hangi münasebetlerle aldığını anlamaya çalışıyorduk. O denli ya geleneği bin yıla dayandığı için koltuklarımızı kabartan ‘necip bürokrasimizin’ siyasetin dayattığı ikili standarda yazılı olarak göstermelik mazeretler bulmuş olması usuldendi. Örneğin ‘sürtük’ kelimesinin televizyonlarda gür sesle söylem edilmesine bile yol veren RTÜK, dahiyane bir rapor yazmış olmalıydı. Meramımız nihayet aydınlandı. Ortaya çıkan şu ki münasebete bile gereksinim duymuyorlar.
***
Olay TBMM Yaşlılar ve Problemlerini Araştırma Komisyonu’nda geçiyor. CHP’li Cihangir İslam komiteye sunum yapan RTÜK Lider Yardımcısı İbrahim Uslu’ya “Sürtük’ lafı için bir şey yaptınız mı” diye soruyor. İbrahim Uslu yanıtlıyor: “Efendim, gerekli inceleme yapıldı ve uzmanımız tarafınca rastgele bir rapora gerek duyulmadığına dair rapor oluşturuldu.”
Pes!
Aslında o sonucun öne sürülen sebebi üstüne fazlaca düşünmüş ancak bu biçimdesini hiç bir biçimde düşünememiştik. Artık bu biçimde bir raporun bulunduğu ortaya çıkınca bürokratik pervasızlığının önce erişilmemiş bir dorukta olduğunu anladık.
Kendimi ‘sürtük’ sözü önüne getirilmiş RTÜK liderinin yerine koyuyorum. Olağanda birilerine “Evladım ‘bunun manası nedir’, ‘genel ahlaka muhalif mıdır’ ‘bir bakın, rapor yazın” demem gerekiyor. daha sonra o toy bürokrat TDK sözlüğü açıyor. Kelamın manasını kazara, T.C. mühürlü rapora geçiriyor!
Aman aman, işte bu biçimde yanmaz mıydım?
Ya da “Sürtük sözü, ömrümüzün olağan akışı ortasında belediye hoparlöründen bile anonsu yapılabilecek nitelikte özlü bir sözümüzdür. Ona bakılırsa yazın” diye telkinde bulunuyorum?
Kargalar bile bana gülmez miydi?
En uygunu, elbette “Rapora gerek olup olmadığına dair rapor hazırlayın” deyip, mevzuyu şuraya getirmez, raporu sumen altı etmek olurdu. bu biçimdece adap yerine gelir, suhuletle hallolurdu.
Ayrıca cumhurbaşkanı o denli bir kişi ki kelamı üzerine rapor bile lazım olmaz. Dokunan yanar. Kızdırmanın ne gereği var? Niyetli yaklaşım diye buna derim.
***
Ancak şunları düşünmeden de edemiyorum:
Terörist Osman Öcalan’la muhabir nazaranvlendirip röportaj yapan TRT’nin kılına dokunulmazken Halk TV’yle ilgisi olmayan bir konuğun ağzından çıkan tek söze ağır ceza verilmesi neyin nesidir? Halk TV’nin raporu roket üzere üst katlara çıkarken, teröristin röportajı için “Herhangi bir rapora gerek duyulmadığına dair rapor” mu oluşturulmuştur?
İktidar yanlısı kanallarda muhalefete “At hırsızı, pezevenk, haysiyetsiz, akılsız, sirk şebeği, karakter mahrumu, kilise firarisi” diye sıralanan hakaretler de ‘rapora gerek duyulmayan sözler’ sınıfında raporlanmış olmalı.
Yukarıdaki sözler ortadayken, bir milletvekilinin Diyanet’i eleştirmesi niçiniyle Tele1’i üç gün karartmak hangi ahlaki standartla açıklanabilir!
***
Bürokrasinin sıradanlikten nefret ettiği söylenir. Dengeli münasebetleri de vardır bürokratik nefretin. Zira siyasetin kuralsız tahakkümüne kayıtsız kuralsız itaat etmek için dolambaçlı yolları bilmek gerekiyor. Lakin şunu da bilmek gerekiyor: Bu devran döner. Rezil olmanın ‘ne gereği’ var?
Sonuç olarak artık anlıyoruz ki Türkiye’de artık basın özgürlüğü bulunup bulunmadığı konusunda rastgele bir rapor oluşturulmasına gerek duyulmamalıdır.
Gereken, işini düzgün yapıp kararlı durmaktır.