Rize’yi dolanarak, Ankara’ya yürümek

ahmetbeyler

Active member
İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu’nun bayramlaşma için kente geleceği duyulduğu andan itibaren Rize’de “Acaba ne olur?” kaygısı hakim oldu. İmamoğlu’nun afişleri söküldü. Başak Demirtaş’ın ve HDP’lilerin seyahata katılacağı dedikodusu yayıldı. Trabzonspor’un şampiyon olup Rizespor’un küme düşmesinden kaynaklı gerginlik de vardı. Trabzon’daki kutlamada Erdoğan’ın yuhalanması ‘Reis’in kentinde hudutları bozmuştu.


İmamoğlu’nun duyurmak istediği cümle


İmamoğlu, bu iklimde Trabzon Havalimanı’na indi. Zayıf bir kalabalığın karşıladığı İmamoğlu, isminin yazılı olduğu otobüs ve heyetle Rize’ye yöneldi. Seyahatin asıl sürprizi, Derepazarı’nda yaşandı. MHP’den istifa eden Belediye Lideri Selim Metin, İmamoğlu için merasim düzenledi. Tamamına yakını seçimde AK Parti’ye oy veren Derepazarı açısından bahadır bir ataktı bu.

Derepazarı’nda bir yurttaş, elini sıktığı İmamoğlu’na “Adaylığını koy, çekinme!” dedi.

Bu cümle seyahat boyunca yüzlerce yurttaş tarafınca söz edildi. Tahminen de seyahatin birincil gayesi, bu cümleyi söyletmek ve duymasını istediklerine duyurmaktı.

İmamoğlu, cümleyi işittiğinde ne mi yaptı?

Ya sustu.

Ya da gülümsedi.


Meydan muhasebesi


İmamoğlu, Rize’ye girerken, yanında CHP Rize Vilayet Lideri Saltuk Deniz ve Güzel Parti Vilayet Lideri Ayşegül Özyanık, alanda Saadet, DEVA ve Gelecek Partililer vardı.

15 Temmuz Demokrasi ve Cumhuriyet Meydanı’nda, 750-1000 kadar bir topluluk bekliyordu. Bu sayı, Rize’yi bilmeyenler için az gelebilir.

Rize, hemşerisine bağlı bir kent.

Mesut Yılmaz, ANAP Genel Lideriyken, Rize ‘Mesutçu’ydu. O kadar ki Erdoğan’ın, iktidara geldiği 3 Kasım 2002’deki seçimden bir gün evvel Rize’ye girişi engellendi. Erdoğan, Rize’nin mührünü Mesutçulardan aldı. AK Parti’nin Rize’deki ezici egemenliğini sarsan, bir daha Mesut Yılmaz oldu. Yılmaz, bütün baskılara rağmen 2007’de milletvekili seçildi. Öteki hiç kimse listeyi delemedi.

Demem o ki…

Rize’de meydanı lakin Erdoğan doldurabilirdi.

Geçmişte Yılmaz’ın bu gücü vardı.

Bir de Erdoğan’ı desteklerken, Sedat Peker’in…

Ayrıca üç milletvekilinin üçü ve belediye lideri AK Partiliyken; kentteki en büyük patron olan Çay-Kur Genel Müdürü Yusuf Ziya Alim, AK Parti Vilayet Lideri İshak Alim’in ağabeyiyken; İmamoğlu’nun mitingine katılmak, gemileri yakmakla muadil. İmamoğlu, bir muhalif önderin toplayabileceği kadar kitleye seslendi.

Sayıca az olabilir.

esasen hedef, irade ortaya koymaktı.

“Evimin sokağındaymışım üzere, Rize’yi gezerim” diyebilmek.

Bunu da başardı.

Pankart kışkırtamadı

İmamoğlu, konuşurken, karşısındaki iş merkezinin çatısına “Kahrolsun PKK ve bütün işbirlikçileri” yazılı pankart asıldı. İmamoğlu’nun otobüsü Rize’den Çayeli’ye giderken, yol boyunca işittiğimiz birkaç yuhalamayı saymazsak, tek örgütlü protesto, bu pankarttı.

İmamoğlu’nu PKK ile ilişkilendiren kara propaganda, Rize’de karşılık bulmadı. Of’tan Kemalpaşa’ya kadar kıyıdaki üstgeçitlere şehit askerlerin isimlerinin verildiği Karadeniz’de, sokakları karıştıracak olan bu propagandanın aşikâr ki hiç bir inandırıcılığı yoktu. Üstten aşağıya örgütlenmediği sürece sokak hareketlenmiyordu. bu biçimdesi provokasyonun en yakın örneği, geçen yıl Âlâ Parti başkanı Meral Akşener’in İkizdere ve Çayeli’de atağa uğramasıydı.

Rize, provokasyondan çok ziyan gördü.

her neyse ki AK Parti de ders almış.

daha sonraki durağı AK Parti Genel Lider Yardımcısı Hayati Yazıcı’nın ilçesi olan Çayeli idi. İmamoğlu, Akşener’in olaylı ziyareti sırasında asılan büyükçe bir Erdoğan pankartının önünde konuştu. Bir orta İmamoğlu, Erdoğan’ı kastederek, “Ben” diyen siyasetçilerin sıkıntıların kaynağı olduğunu ileri sürdü. Çayelililer, Erdoğan pankartını göstererek, “Sana bakıyor” dediler.

Karşılıklı gülüştüler.


Tünel Ötesi’nde sevgi seli


Rize, ikiye ayrılıyor.

Çayeli ile Pazarı ayıran tünel hem coğrafik tıpkı vakitte sosyolojik hududu oluşturuyor. Lazların yaşadığı bölgeleri anlatmak için “Tünel Ötesi” sözü kullanılıyor. Doğuya gerçek gidildikçe sol renk belirginleşiyor.

Gündelik hayatta Lazca konuşulan Ardeşen’de, İmamoğlu için görkemli bir karşılama yapıldı. Otobüsünün etrafını saran Ardeşenliler tulum çalarak, İmamoğlu’nu Fındıklı’ya uğurladı. Rize’de CHP’li tek belediye olan Fındıklı, sokağa taştı. Artvin’in Arhavi, Hopa ve Kemalpaşa ilçelerinde ilgi katlanarak arttı. Seçim sathı mahalline girmediğimiz biçimde yöre, İmamoğlu’ndan sevgisini esirgemedi. Mansur Yavaş’ı saymazsak, bu kitlesellikte miting yapacak bir belediye lideri daha yoktur. İmamoğlu’nun gücü İstanbul’da Erdoğan’ı alt etmesinden geliyor.


‘Ben burdayım’ dedi


Gittiği bütün ilçelerde vatandaş şu sorunun karşılığını merak ediyordu: “Ne için geldi?”

İmamoğlu, “Ben buradayım” demek için seyahate çıktı. Kendisini PKK ile ilişkilendirerek, sokağa çıkamaz hale getirmeye çabalayan Erdoğan, İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ve AK Partililere karşı Cumhurbaşkanı’nın memleketini gezip meydan okudu. CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’na ve altılı masaya aday adaylığını dayattı. İsminin masada olduğunu hatırlattı. Yavaş’ın anketlerde ortayı açmasına karşılık sokaktaki karşılığını gösterdi.


Mesut Yılmaz’dan Alper Taş’a


İmamoğlu, Erdoğan’ın İBB’den Beştepe’ye uzanan serüvenini bir dahalemek İstiyor.

Hakkıdır da.

Fakat Erdoğan yola çıkarken, ardında inanmış dava adamları vardı. İmamoğlu’nun etrafında ise profesyonel çalışanlar ve hemşerileri var. CHP örgütleri ile belediyelerin katkıları olmasa buluşmaları gerçekleştiremezdi. İmamoğlu, CHP’li lider olduğu için bu biçimde karşılandı.

CHP’ye karşın yola çıkarsa…

Ya da CHP Genel Merkezi, takviyesini geri çekerse sokak boşalır.

İmamoğlu, lakin partisi karar kılırsa aday olabilir. Aksi ihtimal, mümkün ve gerçekçi görünmüyor. CHP Genel Merkezi’nin ziyaretten mutlu olmadığı biliniyor. İmamoğlu’na yakın oldukları bilinen Turan Aydoğdu ve Ahmet Kaya haricinde geziyi kimse takip etmedi. Artvin Milletvekili Uğur Bayraktutan ise kendi kentindeki yemeğe katıldı. Birkaç Parti Meclisi üyesi haricinde iştirak yoktu.

Erdoğan’ı ayıran ikinci özellik, ideolojik doğrultusunun varlığı.

İmamoğlu’nda aksayan da budur.

Çayeli’de, Mesut Yılmaz’ın devlet adamlığını, komşu Pazar’da Sol Partili Alper Taş’ın devrimci çabasını övüyor. Rize’nin doğusuna ilerledikçe sosyaldemokrat, batısına geldikçe merkez sağ bir çizgi tutturuyor.

İdeolojik doğrultu sorunu nutuklarına da yansıyor.

İmamoğlu, yaptığı konuşmalarda, esnaf olan babasının Rize ve ilçelerindeki alışverişi sırasında hatırında kalan anılarını aktararak yöre insanını yüceltiyor. Çay ve fındığın para etmediğini tabir ediyor. İBB’de engellendiğinden, hakarete uğradığından ve tehdit edildiğinden yakınıyor. Altılı masanın neferi olduğunu, toplumun yüzde 60’ının değişim istediğini, Cumhuriyet’i yüzüncü yılında demokrasiyle taçlandıracaklarını söylüyor.

Bu iş nasıl ve hangi adayla olacak; belirtmiyor.

“Ben adayım” demiyor.

“Aday ol” diyenlere “Olmam” da demiyor.


En kuvvetli ikinci aday


Bütün eksikliklerine karşın İmamoğlu hem anketlere tıpkı vakitte saha müşahedelerine nazaran Millet İttifakı’nın Yavaş, Kılıçdaroğlu ve Akşener ile birlikte dört cumhurbaşkanı adayından biri. Yavaş’tan daha sonra en beğenilen ikinci aday.

İmamoğlu, üç yıldan beri iktidarın tam gayesinde… Yetkilerinin bir kısmı ellerinden alındı, tekraren engelledi. Belediyede müfettiş, adliyede soruşturma ve dava eksik olmadı. İktidar medyası mesaisini İmamoğlu’na harcıyor. Bu arbedelere İmamoğlu’nun kar felaketinde İngiliz büyükelçisiyle balıkçıya gitmek üzere kusurlarını da eklemek gerekiyor. Doğrusu İmamoğlu, yıpranma hissesine karşın argümanını koruyor. Ama asıl niyetini beyan etmediği için Rize’yi dolanarak, Ankara’ya yürümek istiyor.

Yolu fazlaca uzatıyor.
 
Üst