Türkiye’nin atletizmdeki birinci Dünya Şampiyonu Ramil Guliyev, Antalya’da eşi ve kızıyla, yeni maceralara yelken açmak için yola çıktı. 32 yaşına karşın günde 6 saat çalışarak formda kalmanın çabasını veren Fenerbahçeli atlet, hem kulübünde birebir vakitte ay-yıldızlı forma altında yeni başarılara imza atmak istiyor. Fakat onun hayattaki en büyük karı, kızı Aylita… Antalya’da Gloria Spor Merkezi’nde ter döken Guliyev ailesi, Milliyet’e konuk oldu. İşte Ramil’in ağzından dökülenler:
YENİ DÖNEM HAZIRLIKLARI NASIL GİDİYOR?
– Yazın yarışacağım, kışın koşu yok. Zira 200 metre karşılaşmaları yapılmıyor. Yazın da Dünya Şampiyonası var, kulüp yarışları var. Standart diyebiliriz.
32 YAŞINDASIN VE TÜRKİYE’YE TARİHİ MUVAFFAKİYETLER YAŞATTIN. ÖNCELİKLE BUNUN İÇİN NELER SÖYLERSİN?
sıradan uzun bir spor mesleği yaşadım ve devam ediyorum. Olimpiyatlarımız var. Bütün planımız, hazırlığımız onun için.
Olimpiyat’a da bir buçuk yıl kaldı. Az kaldı. Beşerler senden çok şey bekliyor…
– Güç bir periyot yaşadım, kovid epey etkiledi. Sağlığımda büyük ıstıraplar oldu. Hastalık beni hayli zorladı ve istediğimi gösteremedim. Aslında performans olarak hazırdım lakin yapamadım. Her sportmen için geçerli; hazırlanıyorsun, yapmaya çalışıyorsun fakat yapamadığın takdirde psikoloji olarak epey baskı oluyor. Düşünün ki, doruğa tam çıkacaksın ayağın kayıyor yavaşça düşüyorsun aşağı, tekrar tırmanmaya çalışıyorsun. Ülke olarak, kadro olarak, arkadaşlar olarak takviye var gerinde lakin değerli olan nokta, o tepeye çıkmak. Biz artık o doruğun tam ucundayız. tekrar çıkmaya çalışacağız.
ŞU ANKİ DURUMUN NASIL?
Durum âlâ… Bir kasvet yok. Sen daima yarışıyorsun ve daima kazanıyorsun diye herkes derece bekliyor. Bu işin bir tarafı lakin öbür tarafta da kendim için… Birinci başta her şeyi kendimiz için yapıyoruz. Ufak bir atak var onu yapmaya çalışacağız. İnşallah da olur, sizin desteğinizle. Evvelden ‘yapacağım, edeceğim’ derdik artık o tecrübeyi de aldık. Artık yapılması gerekeni biliyoruz, yalnızca gidip onu yapmamız lazım.
SON OLİMPİYATIN MI OLACAK?
– Şöyle söyleyeyim, bu biçimde bir plan yapmadık, vaktimiz yok, gücümüz yok oraya harcamaya. Zira bizim değerli maksadımız olimpiyat. Bir koşalım, derecemizi gösterelim. daha sonraki olimpiyat dört sene daha sonra. Olacak mı, olmayacak mı, sıhhat bize müsaade verir mi, o kıymetli. Sıhhatte sorun şayet olmazsa tahminen de devam ederim. Tahminen de beden ve beyin diyecek ki, kâfi gerek yok. sonucu bu biçimde veririz. Biz günde 6 saat ağır tempoda çalışıyoruz. Büyük bir yarış bittikten daha sonra bedenin değişiyor, beynin değişiyor.
’40 YAŞINDA EN İYİSİYDİ’
KARİYERİNİN SONUNA YAKLAŞIYORSUN. “ŞU ÖZELLİĞİMİ DEĞİŞTİRSEM DAHA ÇOK DERECE GELİR” DEDİĞİN BİR ÖZELLİĞİN VAR MI?
– Kim Collins diye bir sprinter vardı, 40 yaşında en düzgününü koştu. Spor hayatının sonunda derecesinin en düzgününü koştu. Justin Gatlin var, o da 35 yaşında koştu, 9.80’leri koştu ve Dünya Şampiyonu oldu. Profesyonel sporda bu biçimde meseleler olabilir. Hastalık, hazırlık devrinde sakatlık olabilir, yarış periyodunda sakatlık olabilir. Hiç o denli bir sorun şayet olmazsa olağan ki derece çıkar. Zira çıkmasaydı biz bunu yapmazdık.
İKİ YIL EVVEL BABA OLDUN. SPORTMEN OLARAK BİRÇOK SORUNUN VAR ALIŞILMIŞ Kİ… BABA OLUNCA HAYATINDA NELER DEĞİŞTİ?
– Vakit fazlaca süratli geçiyor. Çocuk ömrünü değiştiriyor insanın. Çok farklı bir his. Kız babası olmak farklı, ben de epeyce kız istiyordum. Eşim de oğlan istiyordu. İnşallah bir oğlan da olur, bakacağız. Anlatılacak bir his değil, yaşamak lazım. Madalya üzere aslında… Madalya kazanmanın nasıl bir his olduğunu soruyorlar. Bunu kelamla anlatamazsın. Çocuk o denli bir şey ki sen onu nasıl yetiştirirsen o o denli olacak. Nasıl motive edersen şimdiden, o denli de hayatına devam edecek. Kendimi de onun için motive etmeye çalışıyorum. Baba-anne tepeye çıkıyor, bu biçimde bir şey yapılabilir diye zihninde kalsın istiyorum.
“FENERBAHÇE HER ŞEYİM”
ATLETİZM GÖZDEN UZAK BİR BRANŞ FUTBOL VE BASKETBOLA NAZARAN… FAKAT FENERBAHÇE’DE O DENLİ DEĞİL. FENERBAHÇE SPORTMENİ OLMAK SENCE BİR AYRICALIK MI?
– Fenerbahçe Spor Kulübü benim için yalnızca bir spor kulübü değil. Beni birinci adımlarda destekleyen, ömrüme istikamet veren, bir aile üzere… Benim her şeyim diyebilirim. örneğin senin bir arkadaşın olur, güç anlarda dayanaklar, sen dersin ki abim, kardeşim, ailem dersin. Fenerbahçe Spor Kulübü benim için o denli bir şey.
‘ATLETİZM ZARURÎ OLMALI’
Sporda temel eğitimin atletizmle başlaması gerektiğini belirten Ramil Guliyev, “Çünkü atletizm tüm sporlarda var. Norveç’te çocuklukta atletizm zarurî. daha sonrasında da diğer spora geçebilirsin” dedi.
KARİYERİNİ NOKTALADIKTAN daha sonra AMACIN VAR MI? YENİLERİ YETİŞTİRMEK ÜZERE örneğin…
– Atletizm okulu, spor okulu üzere bir şeyler yapmaya çalışacağım. O da alışılmış ki spordan daha sonra… O denli bir planım var. Kolay bir şey değil… Hoş bir şey yapmak istiyorum. Onun için biraz çalışmak lazım. Burası da tıpkı spor üzere. Büyük bir şeyler yaparsın, epeyce çalışırsın hoş olur.
OBJEKTİF SÖYLEMEK GEREKİRSE TÜRKİYE’DE ATLETİZM NEREDE? DAHA GİDECEĞİ NE KADAR YOL VAR?
– Şu anda bizde o kadar yetenekli çocuklar var ki… 10-13 yaşlarındakileri alsak, 12-14 sene daha sonra onların ortasından kesin olimpiyat şampiyonları çıkar.
Nerede temas kopuyor? 12 yaşındaki bir çocuğu alıyorsun, hazırlama periyodunda sorun oluyor herbiçimde… – Bu yatırımla, sponsorla alakalı bir şey. örneğin benim bir çocuğum oluyor, onu atletizme veriyorum. Nasıl destekliyorlar, nasıl bir geleceği var, nasıl bir antrenörlük sistemi var onlara bakıyorum. Olağan futbola baksam daha cazip. Bir sürü kulüp var, antrenörler var, okullar var, her yerde saha var bir sürü şey… Bunları görür görmez, futbola mı vereyim çocuğumu, atletizme mi? Atletizm için mesela İstanbul’da biroldukça saha var. Lakin öteki vilayetlerde var mı? Var da, hayli az. Lakin futbol okulu deseniz her ilçede 10-15 tane var. Biz ne kadar fazlaca okullar yaparsak, ne kadar epey saha olursa, o kadar epeyce derece çıkar. Altyapı fazlaca değerli. Evvelce herkes futbola yönelirdi, artık çeşitlendi.
ATLETİZM YAPMAK İSTEYEN GENÇLERE İLETİNİN NEDİR?
– Atletizm ana spor olduğu için her insanın bunu denemesi ve yapması gerekiyor. Norveç üzere bir ülkeyi söyleyeyim, onlarda çocuklukta atletizm mecburî. daha sonrasında da diğer spora geçebilirsin. Zira atletizm bütün sporlarda var. Bununla başlıyor yeteneklerine göre çıkıyor. Temel eğitim üzere bunu kullanmamız gerekiyor. daha sonrasında da sen direkt yetenekli çocuğu görürsün.
‘DAHA ÇOK GÜÇ GEREKİYOR’
Anne ve sporculuğu bir ortada götüren Ekaterina Guliyev, “Zor fakat yapmaya çalışıyoruz. Büyük gayem olimpiyatlara katılmak… Barajı geçersem ikinci olimpiyatım olacak” diye konuştu.
Eşi Ramil Guliyev ile Antalya’da çalışmalarını sürdüren Ekaterina Guliyev, bir koltukta iki karpuz taşıyor. Sporculukla anneliği bir ortaya getiren Ekaterina’nın birinci gayesi, barajı aşarak, 2. kere olimpiyatta olabilmek… daha sonrasında artık orada ne olursa…
AKDENİZ OYUNLARI VE İSLAMİ DAYANIŞMA OYUNLARI’NDA ALTIN MADALYA KAZANDI. GELECEKTE MAKSATLARI NELER?
– Şu an maksadım anne, iş ve sporculuğu bir ortaya getirmek… Güç lakin yapmaya çalışıyoruz. Büyük amacım olimpiyatlara katılmak, Barajı geçersem ikinci olimpiyatım olacak.
HEM SPORTMEN HEM ANNE OLMAK NASIL? ANNE OLDUKTAN daha sonra PİSTLERE DÖNMEK GÜÇ MU?
– Anne olduktan daha sonra daha epey güç gerekiyor. Zira hem çocuk tıpkı vakitte spor için gerekiyor. Bunu yapmaya çalışıyorum. Kocama yakın olup yarışabilmek için de spora devam etmeye karar verdim. Çocuğunuz atlet bir anne-babanın çocuğu. Katiyetle atlet olacak diye bir niyetiniz var mı?
– Kendisinin de atlet olmasını artık görüyoruz esasen yerinde durmuyor. Sportmen olmasını fazlaca isteriz ancak hangi branşı yapacağı seçeneğini kendine bırakacağız. Atletizm üzere bir branşı isteyerek yapman gerekiyor. Zorlamakla olmuyor. Kişisel sporu bu biçimde bir hırsla yapman gerekiyor.
‘ÇOK ŞANSLIYIZ’
Antalya’da Gloria Spor Merkezi’nde çalışan Guliyev çifti buradan son derece şad…
Ekaterina, “Bize bu biçimde bir dayanak sunduğu, bu biçimde tesislerde çalışma talihi sunduğu için Gloria ailesine epey teşekkür etmek istiyoruz. Sahiden epeyce şanslıyız, bu biçimde bir tesisimiz var. Dünyada bu standartlarda tesis yok” dedi.
Ramil de şöyleki devam etti: “Avrupa’dan atletler buraya geliyor. İsveçli atletler var. Şubat, mart, nisanda gelin, bütün Avrupa burada. Bizim ülkemizde bu biçimde bir yerimiz var diye epeyce teşekkür etmek istiyoruz.”
‘ALTIYI BİLSE ALTI DİYECEKTİ’
Ramil Guliyev, İslam Oyunları’ndaki bir anısını da paylaştı. Şampiyon atlet, “Yarışa eşimle hazırlanıyorduk. Kızım, yarışlara giderken, ‘5 tane madalya istiyorum’ dedi. Sayıları felan yeni yeni saymaya başlamış, altıyı bilse altı diyecek. Biz, ‘Nasıl beş, biz iki kişiyiz’ dedik. Fakat o yarışlardan beş madalya getirdik” dedi.
YENİ DÖNEM HAZIRLIKLARI NASIL GİDİYOR?
– Yazın yarışacağım, kışın koşu yok. Zira 200 metre karşılaşmaları yapılmıyor. Yazın da Dünya Şampiyonası var, kulüp yarışları var. Standart diyebiliriz.
32 YAŞINDASIN VE TÜRKİYE’YE TARİHİ MUVAFFAKİYETLER YAŞATTIN. ÖNCELİKLE BUNUN İÇİN NELER SÖYLERSİN?
sıradan uzun bir spor mesleği yaşadım ve devam ediyorum. Olimpiyatlarımız var. Bütün planımız, hazırlığımız onun için.
Olimpiyat’a da bir buçuk yıl kaldı. Az kaldı. Beşerler senden çok şey bekliyor…
– Güç bir periyot yaşadım, kovid epey etkiledi. Sağlığımda büyük ıstıraplar oldu. Hastalık beni hayli zorladı ve istediğimi gösteremedim. Aslında performans olarak hazırdım lakin yapamadım. Her sportmen için geçerli; hazırlanıyorsun, yapmaya çalışıyorsun fakat yapamadığın takdirde psikoloji olarak epey baskı oluyor. Düşünün ki, doruğa tam çıkacaksın ayağın kayıyor yavaşça düşüyorsun aşağı, tekrar tırmanmaya çalışıyorsun. Ülke olarak, kadro olarak, arkadaşlar olarak takviye var gerinde lakin değerli olan nokta, o tepeye çıkmak. Biz artık o doruğun tam ucundayız. tekrar çıkmaya çalışacağız.
ŞU ANKİ DURUMUN NASIL?
Durum âlâ… Bir kasvet yok. Sen daima yarışıyorsun ve daima kazanıyorsun diye herkes derece bekliyor. Bu işin bir tarafı lakin öbür tarafta da kendim için… Birinci başta her şeyi kendimiz için yapıyoruz. Ufak bir atak var onu yapmaya çalışacağız. İnşallah da olur, sizin desteğinizle. Evvelden ‘yapacağım, edeceğim’ derdik artık o tecrübeyi de aldık. Artık yapılması gerekeni biliyoruz, yalnızca gidip onu yapmamız lazım.
SON OLİMPİYATIN MI OLACAK?
– Şöyle söyleyeyim, bu biçimde bir plan yapmadık, vaktimiz yok, gücümüz yok oraya harcamaya. Zira bizim değerli maksadımız olimpiyat. Bir koşalım, derecemizi gösterelim. daha sonraki olimpiyat dört sene daha sonra. Olacak mı, olmayacak mı, sıhhat bize müsaade verir mi, o kıymetli. Sıhhatte sorun şayet olmazsa tahminen de devam ederim. Tahminen de beden ve beyin diyecek ki, kâfi gerek yok. sonucu bu biçimde veririz. Biz günde 6 saat ağır tempoda çalışıyoruz. Büyük bir yarış bittikten daha sonra bedenin değişiyor, beynin değişiyor.
’40 YAŞINDA EN İYİSİYDİ’
KARİYERİNİN SONUNA YAKLAŞIYORSUN. “ŞU ÖZELLİĞİMİ DEĞİŞTİRSEM DAHA ÇOK DERECE GELİR” DEDİĞİN BİR ÖZELLİĞİN VAR MI?
– Kim Collins diye bir sprinter vardı, 40 yaşında en düzgününü koştu. Spor hayatının sonunda derecesinin en düzgününü koştu. Justin Gatlin var, o da 35 yaşında koştu, 9.80’leri koştu ve Dünya Şampiyonu oldu. Profesyonel sporda bu biçimde meseleler olabilir. Hastalık, hazırlık devrinde sakatlık olabilir, yarış periyodunda sakatlık olabilir. Hiç o denli bir sorun şayet olmazsa olağan ki derece çıkar. Zira çıkmasaydı biz bunu yapmazdık.
İKİ YIL EVVEL BABA OLDUN. SPORTMEN OLARAK BİRÇOK SORUNUN VAR ALIŞILMIŞ Kİ… BABA OLUNCA HAYATINDA NELER DEĞİŞTİ?
– Vakit fazlaca süratli geçiyor. Çocuk ömrünü değiştiriyor insanın. Çok farklı bir his. Kız babası olmak farklı, ben de epeyce kız istiyordum. Eşim de oğlan istiyordu. İnşallah bir oğlan da olur, bakacağız. Anlatılacak bir his değil, yaşamak lazım. Madalya üzere aslında… Madalya kazanmanın nasıl bir his olduğunu soruyorlar. Bunu kelamla anlatamazsın. Çocuk o denli bir şey ki sen onu nasıl yetiştirirsen o o denli olacak. Nasıl motive edersen şimdiden, o denli de hayatına devam edecek. Kendimi de onun için motive etmeye çalışıyorum. Baba-anne tepeye çıkıyor, bu biçimde bir şey yapılabilir diye zihninde kalsın istiyorum.
“FENERBAHÇE HER ŞEYİM”
ATLETİZM GÖZDEN UZAK BİR BRANŞ FUTBOL VE BASKETBOLA NAZARAN… FAKAT FENERBAHÇE’DE O DENLİ DEĞİL. FENERBAHÇE SPORTMENİ OLMAK SENCE BİR AYRICALIK MI?
– Fenerbahçe Spor Kulübü benim için yalnızca bir spor kulübü değil. Beni birinci adımlarda destekleyen, ömrüme istikamet veren, bir aile üzere… Benim her şeyim diyebilirim. örneğin senin bir arkadaşın olur, güç anlarda dayanaklar, sen dersin ki abim, kardeşim, ailem dersin. Fenerbahçe Spor Kulübü benim için o denli bir şey.
‘ATLETİZM ZARURÎ OLMALI’
Sporda temel eğitimin atletizmle başlaması gerektiğini belirten Ramil Guliyev, “Çünkü atletizm tüm sporlarda var. Norveç’te çocuklukta atletizm zarurî. daha sonrasında da diğer spora geçebilirsin” dedi.
KARİYERİNİ NOKTALADIKTAN daha sonra AMACIN VAR MI? YENİLERİ YETİŞTİRMEK ÜZERE örneğin…
– Atletizm okulu, spor okulu üzere bir şeyler yapmaya çalışacağım. O da alışılmış ki spordan daha sonra… O denli bir planım var. Kolay bir şey değil… Hoş bir şey yapmak istiyorum. Onun için biraz çalışmak lazım. Burası da tıpkı spor üzere. Büyük bir şeyler yaparsın, epeyce çalışırsın hoş olur.
OBJEKTİF SÖYLEMEK GEREKİRSE TÜRKİYE’DE ATLETİZM NEREDE? DAHA GİDECEĞİ NE KADAR YOL VAR?
– Şu anda bizde o kadar yetenekli çocuklar var ki… 10-13 yaşlarındakileri alsak, 12-14 sene daha sonra onların ortasından kesin olimpiyat şampiyonları çıkar.
Nerede temas kopuyor? 12 yaşındaki bir çocuğu alıyorsun, hazırlama periyodunda sorun oluyor herbiçimde… – Bu yatırımla, sponsorla alakalı bir şey. örneğin benim bir çocuğum oluyor, onu atletizme veriyorum. Nasıl destekliyorlar, nasıl bir geleceği var, nasıl bir antrenörlük sistemi var onlara bakıyorum. Olağan futbola baksam daha cazip. Bir sürü kulüp var, antrenörler var, okullar var, her yerde saha var bir sürü şey… Bunları görür görmez, futbola mı vereyim çocuğumu, atletizme mi? Atletizm için mesela İstanbul’da biroldukça saha var. Lakin öteki vilayetlerde var mı? Var da, hayli az. Lakin futbol okulu deseniz her ilçede 10-15 tane var. Biz ne kadar fazlaca okullar yaparsak, ne kadar epey saha olursa, o kadar epeyce derece çıkar. Altyapı fazlaca değerli. Evvelce herkes futbola yönelirdi, artık çeşitlendi.
ATLETİZM YAPMAK İSTEYEN GENÇLERE İLETİNİN NEDİR?
– Atletizm ana spor olduğu için her insanın bunu denemesi ve yapması gerekiyor. Norveç üzere bir ülkeyi söyleyeyim, onlarda çocuklukta atletizm mecburî. daha sonrasında da diğer spora geçebilirsin. Zira atletizm bütün sporlarda var. Bununla başlıyor yeteneklerine göre çıkıyor. Temel eğitim üzere bunu kullanmamız gerekiyor. daha sonrasında da sen direkt yetenekli çocuğu görürsün.
‘DAHA ÇOK GÜÇ GEREKİYOR’
Anne ve sporculuğu bir ortada götüren Ekaterina Guliyev, “Zor fakat yapmaya çalışıyoruz. Büyük gayem olimpiyatlara katılmak… Barajı geçersem ikinci olimpiyatım olacak” diye konuştu.
Eşi Ramil Guliyev ile Antalya’da çalışmalarını sürdüren Ekaterina Guliyev, bir koltukta iki karpuz taşıyor. Sporculukla anneliği bir ortaya getiren Ekaterina’nın birinci gayesi, barajı aşarak, 2. kere olimpiyatta olabilmek… daha sonrasında artık orada ne olursa…
AKDENİZ OYUNLARI VE İSLAMİ DAYANIŞMA OYUNLARI’NDA ALTIN MADALYA KAZANDI. GELECEKTE MAKSATLARI NELER?
– Şu an maksadım anne, iş ve sporculuğu bir ortaya getirmek… Güç lakin yapmaya çalışıyoruz. Büyük amacım olimpiyatlara katılmak, Barajı geçersem ikinci olimpiyatım olacak.
HEM SPORTMEN HEM ANNE OLMAK NASIL? ANNE OLDUKTAN daha sonra PİSTLERE DÖNMEK GÜÇ MU?
– Anne olduktan daha sonra daha epey güç gerekiyor. Zira hem çocuk tıpkı vakitte spor için gerekiyor. Bunu yapmaya çalışıyorum. Kocama yakın olup yarışabilmek için de spora devam etmeye karar verdim. Çocuğunuz atlet bir anne-babanın çocuğu. Katiyetle atlet olacak diye bir niyetiniz var mı?
– Kendisinin de atlet olmasını artık görüyoruz esasen yerinde durmuyor. Sportmen olmasını fazlaca isteriz ancak hangi branşı yapacağı seçeneğini kendine bırakacağız. Atletizm üzere bir branşı isteyerek yapman gerekiyor. Zorlamakla olmuyor. Kişisel sporu bu biçimde bir hırsla yapman gerekiyor.
‘ÇOK ŞANSLIYIZ’
Antalya’da Gloria Spor Merkezi’nde çalışan Guliyev çifti buradan son derece şad…
Ekaterina, “Bize bu biçimde bir dayanak sunduğu, bu biçimde tesislerde çalışma talihi sunduğu için Gloria ailesine epey teşekkür etmek istiyoruz. Sahiden epeyce şanslıyız, bu biçimde bir tesisimiz var. Dünyada bu standartlarda tesis yok” dedi.
Ramil de şöyleki devam etti: “Avrupa’dan atletler buraya geliyor. İsveçli atletler var. Şubat, mart, nisanda gelin, bütün Avrupa burada. Bizim ülkemizde bu biçimde bir yerimiz var diye epeyce teşekkür etmek istiyoruz.”
‘ALTIYI BİLSE ALTI DİYECEKTİ’
Ramil Guliyev, İslam Oyunları’ndaki bir anısını da paylaştı. Şampiyon atlet, “Yarışa eşimle hazırlanıyorduk. Kızım, yarışlara giderken, ‘5 tane madalya istiyorum’ dedi. Sayıları felan yeni yeni saymaya başlamış, altıyı bilse altı diyecek. Biz, ‘Nasıl beş, biz iki kişiyiz’ dedik. Fakat o yarışlardan beş madalya getirdik” dedi.