Başkan Biden, “Bana bakın,” diye sorulduğunda -ki bu kendisine son zamanlarda çok sık söylendi- ikinci dönem için çok yaşlı olup olmadığını söylemeyi seviyor. Dileği gerçekleşir.
Son başkanın kaotik her yerde bulunmasının aksine Biden, görev süresinin ilk üç yılında nadirdi. Artık onun en küçük görünümü, amatör gerontologların binlerce uzaktan teşhisini de beraberinde getiriyor. Mart ayında yaptığı Birliğin Durumu konuşması gibi önemli bir konuşma, siyasi çizgisiyle değil, akıcı hitabetiyle değerlendiriliyor. Nisan ayında Philadelphia'da düzenlenen bir mitingde yapılan küçük bir gaf, düşüşün olası bir kanıtı olarak inceleniyor.
Zamanın herkese dayattığı bir imaj sorunuyla karşı karşıyadır. Şimdi 2024'ün ilk başkanlık tartışması her zamankinden aylar önce yapılacak, bunun nedeni kısmen Biden ekibinin 81 yaşındaki başkanın dört yıl daha görev yapamayacağı yönünde artan endişeleri gidermek istemesi. “Yaş bir mücadele değildir; “Yaşlılık bir katliamdır” – ya da 2006'da Philip Roth'un “Everyman” adlı eserinde kükremişti. Seçim açısından bu yıl ikisi de olabilir.
Başkan aslında oldukça yaşlı, bu görevi üstlenen herkesten daha yaşlı. 1972'de ilk kez Senato koltuğunu kazandığında Britanya, Fransa ve İtalya'nın şu anki liderleri henüz doğmamıştı. Biden ikinci dönem görevde kalırsa 86 yaşında Delaware'de emekli olacak. Şimdiden, herkesi emekliliğe sevk eden bir işte üç buçuk yıl çalıştıktan sonra, Kovid kampanyası sırasında olduğundan farklı bir insana benziyor; saçları daha ince, yürüyüşü daha sıkı. Yaşı bir sayıdan başka bir şey olmayabilir. Ancak kişinin yaşına ilişkin algısı, yüzyıllar boyunca gelişen ve bize din, edebiyat ve sanat yoluyla aktarılan yaşlılığın kültürel çağrışımlarıyla umutsuzca iç içe geçmiş durumda.
Selefi ve rakibi de yaşlı ve net konuşmakta da zorlanıyor. Ancak Biden'ın, 34 suçtan hüküm giydikten sonra bile 78 yaşındaki Donald J. Trump'ı geride bıraktığını gösteren aynı anketler, bu adamlardan yalnızca birinin tüm canlıların hayatına ilişkin bu kadar yaygın korkularla karşı karşıya olduğunu da gösteriyor. Anketler bize görevdeki cumhurbaşkanının yeniden seçilmesinin önündeki temel engelin siyaset olmadığını söylüyor. Solunda ve sağındaki genç Demokratlar seçimlerde onu geride bırakıyor.
Demokrasiyi tasvir etme konusunda bir şeyler bilen Yunan oyun yazarları, yaşlı adamları solma ve çürüme imgeleriyle karakterize etmekten hoşlanıyorlardı. Krallar “kurumuş”, askerler ise “kurumuş” oluyor. Trajedilerde, kendilerini gölgeler, rüyalar, yarım yamalak şeyler olarak söyleyen yaşlı vatandaşlardan oluşan korolar sıklıkla görülür (Aeschylus'un Agamemnon'unda, Sophocles'in Kral Oedipus'unda). Biden'ın uzuvları, bu ay Paris'te arabasından indiğinde olduğu gibi hareketsiz göründüğünde veya South Lawn'daki Juneteenth partisinde olduğu gibi gözleri gezindiğinde, başkan bu metaforlara kapılmış durumda. bir tür kırılganlık olarak. Ölümlülük algısı – zayıflamış, zayıflamış – herhangi bir gerçek sakatlıktan daha tehlikeli olabilir. Savaşın harap ettiği Kiev'e seyahat edin ve o hâlâ aklınızı kurcalayacaktır.
Öte yandan, eğer bir lider devleti temsil ediyor veya simgeliyorsa, onun yaşı (veya bazen de liderin yaşı) aynı zamanda sağlamlığı, geleneği ve inancı da temsil edebilir. Batı Almanya'nın ilk şansölyesi Konrad Adenauer, 87 yaşına kadar en üst makamda kaldı; seçim posterleri çenesini ve kırışıklıklarını abartıyor ve 1933-45 kabusundan sonra istikrarın yeniden sağlanacağını öngörüyordu. Almanlar kurnaz güç komisyoncularını aradı yaşlıyaşlı adam ve Biden, 2020 kampanyası sırasında benzer bir yaşlılık ve sosyal iyileşme evliliğini başardılar (o zamanlar o da yaşlıydı).
Birliğin Durumu konuşmasında karşı çıkanları susturduğunda veya havacı güneş gözlüklerini takarak yarı yaşındaki yetkililerle etkileşime girdiğinde, bu lider arketipine yaslanıyor. seneksHomeros'un Nestor'u, Titian'ın Farnese Pope'u ya da Alec Guinness'in Jedi'ı gibi. Bilge, belki de zeki. Belki uzun soluklu olsa da hayat dolu. Ama bir gün ulusun babası, ertesi gün bunak yaşlı bir vatandaş olarak görülebilirsiniz. Siyaset alanında adalet boşuna aranır.
Bu kapasiteyle ilgili değil, Resim Bu koşullar altında acımasız bir rekabet hayal edilebilir. “Kral Lear”da hain Edmund, “Yaşlı düştüğünde genç olan yükselir” diye plan yapıyor. Ancak bu haftaki tartışmada nesiller arası bir meydan okuma olmayacağını tekrarlamakta fayda var. Görünüşe göre Bay Trump saçını boyarken, Bay Biden saçını beyaz bırakıyor, ancak o da fiziksel bir sertlik ve sözel dalgınlık sergiliyor; diğer her şey eşit olduğunda, kendisinden sadece üç buçuk yaş büyük bir rakipte kıskançlık uyandırmamalı. . (Birkaç gün önce Bay Trump, bilişsel bir testi “çok başarılı” geçtiğini ancak şu anda Kongre üyesi olan doktorunun adını atladığını söyleyerek övünmüştü.)
Telefonunuzda haber akışı sürekli güncelleniyor, ancak içerik aynı kalıyor – ve görevdekilere karşı önyargılı iki partili bir sistemde, bu yılki başkanlık seçimlerinin tekrarı, eski kurumlarla yeni medya arasındaki daha büyük çatışmanın yalnızca en üst katmanıdır. Görevden ayrılan azınlık lideri Senatör Mitch McConnell (82), son basın konferanslarında iki kez olduğu yerde dondu.
Geçen yıl 90 yaşında görevdeyken ölen Senatör Dianne Feinstein'ın oylama sırasında nerede olduğu konusunda belirsiz görünüyordu.
Bu gerontokratik kırgınlık içinde, siyasi söylemimiz de zayıfladı ve gerçek ya da hayali kıdemli anların acıklı bir yaylım ateşi içinde buharlaştı. Bugün olup bitenlerin çoğu, önceden gösterilen dijital izleyici kitlesi için altyazılı, seçici olarak düzenlenmiş video klipler aracılığıyla gerçekleşiyor; her biri, en sevmediğiniz liderin George III kadar deli veya hastalıklı olduğunu bir kez daha doğruluyor. Bay Biden, bu ayki G7 konferansında Cumhuriyetçi bir kampanya ekibi ve ardından birçok haber kuruluşu tarafından dağıtılan en az 30 saniyelik bir kesitte uzaya bakıyor gibi göründüğünde, aslında yakınlara inen paraşütçüleri tebrik ediyordu. Ancak doğrusal habercilik ve bağlama dayalı yayıncılık, Bay Biden'ın yaşadığı yüzyılın kalıntılarıdır. Bağlam dışı klip, en ucuz ve en ölümcül kampanya reklamıdır ve herhangi bir derin sahte yazılıma gerek yoktur.
Politikacılarınızın performans sergilemesini istemenizde yanlış bir şey yok. Peki bir politikacının uygunluğunu yalnızca onun başarısızlıklarından ve yanlış adımlarından rahatsız olduğumuzda mı yargılarız? Ya da belki de ulusal beden yaşlandıkça hepimizi bekleyen kaderi öngördüğümüz için ceza talep ediyoruz? Akira Kurosawa'nın samurayların yaşlanmasını konu alan 1985 tarihli destanı “Ran”da, Lear benzeri bir savaş ağası, imparatorluğu kendi iradesine göre son bir kez değiştirebileceğine inanıyor – ancak siyasetin ayak uyduramayacağı kadar hızlı ilerlediğini fark ediyor. . Veraset planı ters gidiyor. Büyük bir savaş başlatılıyor. Savaş ağası, beyaz saçları kendisine doğru akarak uzun otların arasında dolaşır ve artık sadece yaşlı bir adam olduğunu fark eder. Yaşlı hükümdar “Kayboldum” diyor. Aptal “İnsanlığın durumu böyle” diyor.
Video prodüksiyonu Ang Li ve Caroline Kim tarafından yapılmıştır.
Son başkanın kaotik her yerde bulunmasının aksine Biden, görev süresinin ilk üç yılında nadirdi. Artık onun en küçük görünümü, amatör gerontologların binlerce uzaktan teşhisini de beraberinde getiriyor. Mart ayında yaptığı Birliğin Durumu konuşması gibi önemli bir konuşma, siyasi çizgisiyle değil, akıcı hitabetiyle değerlendiriliyor. Nisan ayında Philadelphia'da düzenlenen bir mitingde yapılan küçük bir gaf, düşüşün olası bir kanıtı olarak inceleniyor.
Zamanın herkese dayattığı bir imaj sorunuyla karşı karşıyadır. Şimdi 2024'ün ilk başkanlık tartışması her zamankinden aylar önce yapılacak, bunun nedeni kısmen Biden ekibinin 81 yaşındaki başkanın dört yıl daha görev yapamayacağı yönünde artan endişeleri gidermek istemesi. “Yaş bir mücadele değildir; “Yaşlılık bir katliamdır” – ya da 2006'da Philip Roth'un “Everyman” adlı eserinde kükremişti. Seçim açısından bu yıl ikisi de olabilir.
Başkan aslında oldukça yaşlı, bu görevi üstlenen herkesten daha yaşlı. 1972'de ilk kez Senato koltuğunu kazandığında Britanya, Fransa ve İtalya'nın şu anki liderleri henüz doğmamıştı. Biden ikinci dönem görevde kalırsa 86 yaşında Delaware'de emekli olacak. Şimdiden, herkesi emekliliğe sevk eden bir işte üç buçuk yıl çalıştıktan sonra, Kovid kampanyası sırasında olduğundan farklı bir insana benziyor; saçları daha ince, yürüyüşü daha sıkı. Yaşı bir sayıdan başka bir şey olmayabilir. Ancak kişinin yaşına ilişkin algısı, yüzyıllar boyunca gelişen ve bize din, edebiyat ve sanat yoluyla aktarılan yaşlılığın kültürel çağrışımlarıyla umutsuzca iç içe geçmiş durumda.
Selefi ve rakibi de yaşlı ve net konuşmakta da zorlanıyor. Ancak Biden'ın, 34 suçtan hüküm giydikten sonra bile 78 yaşındaki Donald J. Trump'ı geride bıraktığını gösteren aynı anketler, bu adamlardan yalnızca birinin tüm canlıların hayatına ilişkin bu kadar yaygın korkularla karşı karşıya olduğunu da gösteriyor. Anketler bize görevdeki cumhurbaşkanının yeniden seçilmesinin önündeki temel engelin siyaset olmadığını söylüyor. Solunda ve sağındaki genç Demokratlar seçimlerde onu geride bırakıyor.
Demokrasiyi tasvir etme konusunda bir şeyler bilen Yunan oyun yazarları, yaşlı adamları solma ve çürüme imgeleriyle karakterize etmekten hoşlanıyorlardı. Krallar “kurumuş”, askerler ise “kurumuş” oluyor. Trajedilerde, kendilerini gölgeler, rüyalar, yarım yamalak şeyler olarak söyleyen yaşlı vatandaşlardan oluşan korolar sıklıkla görülür (Aeschylus'un Agamemnon'unda, Sophocles'in Kral Oedipus'unda). Biden'ın uzuvları, bu ay Paris'te arabasından indiğinde olduğu gibi hareketsiz göründüğünde veya South Lawn'daki Juneteenth partisinde olduğu gibi gözleri gezindiğinde, başkan bu metaforlara kapılmış durumda. bir tür kırılganlık olarak. Ölümlülük algısı – zayıflamış, zayıflamış – herhangi bir gerçek sakatlıktan daha tehlikeli olabilir. Savaşın harap ettiği Kiev'e seyahat edin ve o hâlâ aklınızı kurcalayacaktır.
Öte yandan, eğer bir lider devleti temsil ediyor veya simgeliyorsa, onun yaşı (veya bazen de liderin yaşı) aynı zamanda sağlamlığı, geleneği ve inancı da temsil edebilir. Batı Almanya'nın ilk şansölyesi Konrad Adenauer, 87 yaşına kadar en üst makamda kaldı; seçim posterleri çenesini ve kırışıklıklarını abartıyor ve 1933-45 kabusundan sonra istikrarın yeniden sağlanacağını öngörüyordu. Almanlar kurnaz güç komisyoncularını aradı yaşlıyaşlı adam ve Biden, 2020 kampanyası sırasında benzer bir yaşlılık ve sosyal iyileşme evliliğini başardılar (o zamanlar o da yaşlıydı).
Birliğin Durumu konuşmasında karşı çıkanları susturduğunda veya havacı güneş gözlüklerini takarak yarı yaşındaki yetkililerle etkileşime girdiğinde, bu lider arketipine yaslanıyor. seneksHomeros'un Nestor'u, Titian'ın Farnese Pope'u ya da Alec Guinness'in Jedi'ı gibi. Bilge, belki de zeki. Belki uzun soluklu olsa da hayat dolu. Ama bir gün ulusun babası, ertesi gün bunak yaşlı bir vatandaş olarak görülebilirsiniz. Siyaset alanında adalet boşuna aranır.
Bu kapasiteyle ilgili değil, Resim Bu koşullar altında acımasız bir rekabet hayal edilebilir. “Kral Lear”da hain Edmund, “Yaşlı düştüğünde genç olan yükselir” diye plan yapıyor. Ancak bu haftaki tartışmada nesiller arası bir meydan okuma olmayacağını tekrarlamakta fayda var. Görünüşe göre Bay Trump saçını boyarken, Bay Biden saçını beyaz bırakıyor, ancak o da fiziksel bir sertlik ve sözel dalgınlık sergiliyor; diğer her şey eşit olduğunda, kendisinden sadece üç buçuk yaş büyük bir rakipte kıskançlık uyandırmamalı. . (Birkaç gün önce Bay Trump, bilişsel bir testi “çok başarılı” geçtiğini ancak şu anda Kongre üyesi olan doktorunun adını atladığını söyleyerek övünmüştü.)
Telefonunuzda haber akışı sürekli güncelleniyor, ancak içerik aynı kalıyor – ve görevdekilere karşı önyargılı iki partili bir sistemde, bu yılki başkanlık seçimlerinin tekrarı, eski kurumlarla yeni medya arasındaki daha büyük çatışmanın yalnızca en üst katmanıdır. Görevden ayrılan azınlık lideri Senatör Mitch McConnell (82), son basın konferanslarında iki kez olduğu yerde dondu.
Geçen yıl 90 yaşında görevdeyken ölen Senatör Dianne Feinstein'ın oylama sırasında nerede olduğu konusunda belirsiz görünüyordu.
Bu gerontokratik kırgınlık içinde, siyasi söylemimiz de zayıfladı ve gerçek ya da hayali kıdemli anların acıklı bir yaylım ateşi içinde buharlaştı. Bugün olup bitenlerin çoğu, önceden gösterilen dijital izleyici kitlesi için altyazılı, seçici olarak düzenlenmiş video klipler aracılığıyla gerçekleşiyor; her biri, en sevmediğiniz liderin George III kadar deli veya hastalıklı olduğunu bir kez daha doğruluyor. Bay Biden, bu ayki G7 konferansında Cumhuriyetçi bir kampanya ekibi ve ardından birçok haber kuruluşu tarafından dağıtılan en az 30 saniyelik bir kesitte uzaya bakıyor gibi göründüğünde, aslında yakınlara inen paraşütçüleri tebrik ediyordu. Ancak doğrusal habercilik ve bağlama dayalı yayıncılık, Bay Biden'ın yaşadığı yüzyılın kalıntılarıdır. Bağlam dışı klip, en ucuz ve en ölümcül kampanya reklamıdır ve herhangi bir derin sahte yazılıma gerek yoktur.
Politikacılarınızın performans sergilemesini istemenizde yanlış bir şey yok. Peki bir politikacının uygunluğunu yalnızca onun başarısızlıklarından ve yanlış adımlarından rahatsız olduğumuzda mı yargılarız? Ya da belki de ulusal beden yaşlandıkça hepimizi bekleyen kaderi öngördüğümüz için ceza talep ediyoruz? Akira Kurosawa'nın samurayların yaşlanmasını konu alan 1985 tarihli destanı “Ran”da, Lear benzeri bir savaş ağası, imparatorluğu kendi iradesine göre son bir kez değiştirebileceğine inanıyor – ancak siyasetin ayak uyduramayacağı kadar hızlı ilerlediğini fark ediyor. . Veraset planı ters gidiyor. Büyük bir savaş başlatılıyor. Savaş ağası, beyaz saçları kendisine doğru akarak uzun otların arasında dolaşır ve artık sadece yaşlı bir adam olduğunu fark eder. Yaşlı hükümdar “Kayboldum” diyor. Aptal “İnsanlığın durumu böyle” diyor.
Video prodüksiyonu Ang Li ve Caroline Kim tarafından yapılmıştır.