ahmetbeyler
Active member
Yağmur Varol/İzmir
Türkiye nüfusunun yüzde 10’unu oluşturan üniversitelilere, iktisattaki makus gidiş niçiniyle kâfi imkan sağlanamıyor. Verilen burs ya da kredilerin yetersizliği, yurtlardaki kontenjan azlığı, kiralardaki artış öğrencileri güç durumda bırakıyor. Bütün bunlar bir ortaya gelince üniversitelilerin büyük bir kısmı eğitim hayatı boyunca çalışmak zorunda bırakılıyor.
“Part time” öğrenciler halktv.com.tr’ye anlattı: Dışarıda bir kahve içmek için çalışıyoruz
Daha evvelki senelerda hem part time çalışmak birebir vakitte okumak zorunda kalırken okuluna gerekli kıymeti veremediği için okulu bırakmak zorunda kaldığını anlatan Kayahan Cömert, “Önceki okulumu bırakmamın niçini çalışmaktı. Zira gece geç saatte geliyordum ve sabah okula gitmem gerekiyordu. Bunu da bir türlü sisteme oturtamamıştım. Bu yüzdende bırakmak zorunda kaldım. hiç bir biçim de bir toplumsal hayatım yoktu. Kazandığım para konutun kirası ve faturalara gidiyordu” dedi.
Okulda olduğu vakitten daha fazlaca iş yerinde vakit geçirdiğini vurgulayan Cömert, “Ne derslere ne de imtihanlara odaklanabiliyordum. Derslerde işlenenleri okula gittiğimde çözmeye çalışıyordum. Okula daha az vakit ayırıyordum. Aslında part time okula gidiyordum. Full time çalışıyordum, iş ona dönmüştü” biçiminde konuştu.
Aldığı burs yetmediği için ek gelir olabilmesi açısında öğrencilere özel ders veren Ege Üniversite Tıp Fakültesi öğrencisi Emre ise, “Şu an rastgele bir biçimde gösterdiğim uğraşın karşılığını alamıyorum. Ben tıp öğrencisiyim ve derslerim yeteri kadar sıkıntı. Bun yanında öğrencilere ders vererek geçinmeye çalışıyorum. Fakat kazandığım parayı eğitimime ayıramıyorum. Şu sene içersinde yalnızca hayatta kalmaya çalışıyorum desem daha mantıklı. Sıkıntı şu an geçinmesi sahiden zor” tabirlerini kullandı.
‘Arkadaşlarımla dışarıda kahve içebilmek için çalışıyorum’
Ege Üniversitesi Beslenme ve Diyeteik 2’inci sınıf öğrencisi Yağmur Zeynep İnci, “Kimse öğrencilik hayatından yoksun kalmak ya da bir kafede oturup da kahve içememek onun yerine yurtta oturmak istemez. Çalışıyorum zira arkadaşlarımla oturup kahve içebilmek için ya da yemekhanedeki yemek saatini kaçırdığımda dışarıdan yemek yiyebilmek için açıkçası” dedi.
‘Çeyrek vakitli öğrenci olduğumu düşünüyorum’
Eğitim masrafları bir yana geçinebilmek için çalışmak zorunda olduğunu lisana getiren Ege Üniversite Gazetecilik öğrencisi Baran Sıvacı, “Yarı vakitli öğrenciyim yarı vakitli çalışanım. Çeyrek vakitli öğrenci olduğumu düşünüyorum. Artık imtihandan imtihana okula gidebiliyorum. Ders takibi yapamıyorum. Her boş anımda çalışmam gerekiyor” tabirlerini kullandı.
‘Ne öğrenciyiz ne çalışanız’
Tahsil ömrü devam ederken çalışmak zorunda oldu için okulunun uzadığını söyleyen Ege Üniversitesi Öğrencisi Enes Ersoy, “Okul vaktinde ek iş olarak part time çalıştığım için gece geç saatte bitiyordu. Sabah derslerime düzgün katılamıyordum. O yüzden mecbur okulumu uzattım. Ne öğrenciyiz ne çalışanız. Çalıştığımız yerlerde de sigorta olmuyor. Saatlik fiyatlarımız epey düşük. Patronlar de öğrencilerin çalışma zorunluluğunu farkında oldukları için sonuna kadar kullanıyorlar. Aslında sömürülüyoruz bir nebze. Okul ömrü da yarım yamalak oluyor. Ne akademik eğitim alabiliyoruz ne de yanlışsız düzgün çalışıp para alabiliyoruz” dedi.
Türkiye nüfusunun yüzde 10’unu oluşturan üniversitelilere, iktisattaki makus gidiş niçiniyle kâfi imkan sağlanamıyor. Verilen burs ya da kredilerin yetersizliği, yurtlardaki kontenjan azlığı, kiralardaki artış öğrencileri güç durumda bırakıyor. Bütün bunlar bir ortaya gelince üniversitelilerin büyük bir kısmı eğitim hayatı boyunca çalışmak zorunda bırakılıyor.
“Part time” öğrenciler halktv.com.tr’ye anlattı: Dışarıda bir kahve içmek için çalışıyoruz
Daha evvelki senelerda hem part time çalışmak birebir vakitte okumak zorunda kalırken okuluna gerekli kıymeti veremediği için okulu bırakmak zorunda kaldığını anlatan Kayahan Cömert, “Önceki okulumu bırakmamın niçini çalışmaktı. Zira gece geç saatte geliyordum ve sabah okula gitmem gerekiyordu. Bunu da bir türlü sisteme oturtamamıştım. Bu yüzdende bırakmak zorunda kaldım. hiç bir biçim de bir toplumsal hayatım yoktu. Kazandığım para konutun kirası ve faturalara gidiyordu” dedi.
Okulda olduğu vakitten daha fazlaca iş yerinde vakit geçirdiğini vurgulayan Cömert, “Ne derslere ne de imtihanlara odaklanabiliyordum. Derslerde işlenenleri okula gittiğimde çözmeye çalışıyordum. Okula daha az vakit ayırıyordum. Aslında part time okula gidiyordum. Full time çalışıyordum, iş ona dönmüştü” biçiminde konuştu.
Aldığı burs yetmediği için ek gelir olabilmesi açısında öğrencilere özel ders veren Ege Üniversite Tıp Fakültesi öğrencisi Emre ise, “Şu an rastgele bir biçimde gösterdiğim uğraşın karşılığını alamıyorum. Ben tıp öğrencisiyim ve derslerim yeteri kadar sıkıntı. Bun yanında öğrencilere ders vererek geçinmeye çalışıyorum. Fakat kazandığım parayı eğitimime ayıramıyorum. Şu sene içersinde yalnızca hayatta kalmaya çalışıyorum desem daha mantıklı. Sıkıntı şu an geçinmesi sahiden zor” tabirlerini kullandı.
‘Arkadaşlarımla dışarıda kahve içebilmek için çalışıyorum’
Ege Üniversitesi Beslenme ve Diyeteik 2’inci sınıf öğrencisi Yağmur Zeynep İnci, “Kimse öğrencilik hayatından yoksun kalmak ya da bir kafede oturup da kahve içememek onun yerine yurtta oturmak istemez. Çalışıyorum zira arkadaşlarımla oturup kahve içebilmek için ya da yemekhanedeki yemek saatini kaçırdığımda dışarıdan yemek yiyebilmek için açıkçası” dedi.
‘Çeyrek vakitli öğrenci olduğumu düşünüyorum’
Eğitim masrafları bir yana geçinebilmek için çalışmak zorunda olduğunu lisana getiren Ege Üniversite Gazetecilik öğrencisi Baran Sıvacı, “Yarı vakitli öğrenciyim yarı vakitli çalışanım. Çeyrek vakitli öğrenci olduğumu düşünüyorum. Artık imtihandan imtihana okula gidebiliyorum. Ders takibi yapamıyorum. Her boş anımda çalışmam gerekiyor” tabirlerini kullandı.
‘Ne öğrenciyiz ne çalışanız’
Tahsil ömrü devam ederken çalışmak zorunda oldu için okulunun uzadığını söyleyen Ege Üniversitesi Öğrencisi Enes Ersoy, “Okul vaktinde ek iş olarak part time çalıştığım için gece geç saatte bitiyordu. Sabah derslerime düzgün katılamıyordum. O yüzden mecbur okulumu uzattım. Ne öğrenciyiz ne çalışanız. Çalıştığımız yerlerde de sigorta olmuyor. Saatlik fiyatlarımız epey düşük. Patronlar de öğrencilerin çalışma zorunluluğunu farkında oldukları için sonuna kadar kullanıyorlar. Aslında sömürülüyoruz bir nebze. Okul ömrü da yarım yamalak oluyor. Ne akademik eğitim alabiliyoruz ne de yanlışsız düzgün çalışıp para alabiliyoruz” dedi.