ahmetbeyler
Active member
İş insanı Osman Kavala’nın tutuklu bulunduğu 17 sanıklı Seyahat Ana Davası İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi’nde karar çıkması bekleniyor.
Osman Kavala’nın savunmasının tam metni
Hakkındaki yargısal sürecin işleyişine değinen, kendisini cezaevinde tutmak için Seyahat protestolarına katılan binlerce kişinin itibarsızlaştırmak istendiğine dikkat çekti. “Gezi’nin maddi muhtaçlıklarını karşıladığım argümanı saçmalıktır” diyen Kavala’nın savunmasının tam metni şu biçimde:
Yaklaşık dört buçuk yıldır bana yöneltilmiş suçlamaların temelsiz olduğunu ortaya koymamıza, Seyahat davasından beraat etmiş olmama, tutuklanmamın hak ihlali olduğuna dair AİHM sonucuna karşın, Cumhurbaşkanı’nın ve birtakım siyasetçilerin hakkımda suçlayıcı beyanlarına devam etmeleri ve sudan münasebetlerle tutukluluğumun sürdürülmesinden dolayı savunma yapmamın anlamsız hale geldiğine kanaat getirmiştim. Bu davanın bu celsede karara bağlanmasına yönelik bir iradenin ortaya çıktığını gözlemlediğimden, alınacak sonucu etkileyeceğini beklemesem de daha evvel söz etmiş olduğum kimi gerçekleri son bir defa daha vurgulamak muhtaçlığı hissediyorum.
Bundan 28 ay evvel AİHM, tutukluluğumda türel münasebetlerin değil siyasi faktörlerin rol oynadığı kararına varmıştı. Bu tarihten daha sonraki gelişmeler, tahliye, beraat, tıpkı gün daha evvel tahliye edilmiş olduğum kabahatten bir daha tutuklama ve daha sonra bir daha tahliye ve yeni bir hatadan tutuklama, dava belgelerini ayırma, daha sonra birleştirip tekrar ayırma ve bunları gerçekleştirmek için maddeleri keyfi halde kullanma, yargı sürecinde Cumhurbaşkanı ve öbür siyasalların suçlayıcı demeçleri, bu davayı siyasi tesir altında büsbütün deformasyona uğramış bir yargı olayı, tutukluluğumun sürdürülmesini de kamu yetkisi berbata kullanılarak gerçekleştirilen hürriyetten mahrum bırakma hareketi haline getirmiştir.
2017 Kasım ayında tıpkı anda iki kabahatten, Seyahat olaylarını yönetmek ve organize etmek ile 15 Temmuz darbe teşebbüsüne katılmaktan tutuklanmıştım. Anlaşılan, benim üzerimden bu iki olay ilişkilendirilmek isteniyordu. Tutuklanmamdan daha sonra, iddianamenin hazırlanmasını beklediğim iki yıllık müddet ortasında bu biçimde bir alaka kurmaya yarayacak hiç bir şey bulunamadığından suçlamalar ve belgeler ayrıştırıldı ve çabucak sonrasında FETÖ üyeliğinden yargılanacak olan Emniyet mensuplarının, medyada çıkan kimi yazılara dayandırdıkları hayali kurgu temelinde, birebir takımın yaptığı hukuksuz telefon dinlemeleri kullanılarak Seyahat iddianamesi hazırlandı. Kanıtların hukuka alışılmamış olarak elde edilmiş olmaları ve AİHM sonucunda da açıklandıği üzere, bu kelamda kanıtların rastgele bir yasadışı faaliyeti gösterir nitelikte olmamasından dolayı, Seyahat davası beraatlerle sonuçlandı. Anlaşılan bu karar Cumhurbaşkanı’nın yansısını çekince, tutukluluğumu devam ettirmek için, evvel, re’sen tahliye edildiğim darbe teşebbüsüne katılma suçlamasıyla, daha sonra da birebir kelamda kanıtlar kullanılarak kanunlara, maddelerdeki tariflere ters formda kurgulanan casusluk suçlamasıyla, tutuklandım. Her iki suçlamayı içeren komplo teorileriyle ve aldatıcı beyanlarla doldurulmuş tuhaf bir iddianame hazırlandı.
Bu iddianameye nazaran ben uzun yıllar boyunca sanat kültür faaliyetleri kisvesi altında azınlıkları devlete karşı kışkırtmışım, bu faaliyetler aracılığıyla casusluk gayesiyle toplumun toplumsal, kültürel özellikleri ile ilgili değerli bilgiler temin etmişim. 15 Temmuz darbe teşebbüsüne de etkin olarak katılmışım, hukuka ters halde telefonlarımı dinleyip Seyahat kalkışması kurgusunu hazırlayanlarla görüşmeler yapmışım. Darbeden daha sonra kurulacak hükümette yer alacak olanların uyumu için de yurt dışı seyahatler gerçekleştirmişim. Bütün bu faaliyetlerde Henri Barkey ile sıkı bir işbirliği ortasında çalışmışım, fakat çalışmalar epey profesyonelce yürütüldüğü için bu işbirliğini kanıtlayacak delil bulunamamış. Buna karşın, Henri Barkey’in 10 Mart 2016 tarihinde Adana’ya gittiğinde benim tıpkı tarihte Fransa’da olmam üzere değerli bulgulara ulaşılmış.
Anlaşılan iddianameyi hazırlayan ne kıymetine olursa olsun tutukluluğumu devam ettirmeyi amaçladığından, muhtemelen siyasi dayanak alacağını düşünerek, kendisini maddelerle kısıtlı hissetmemiş. Devlet kurumlarının işleyişi, nitelikleri, askeri ve siyasi ayrıntıların temin edilmesi olarak bilinen casusluk cürmünü toplumun toplumsal ve kültürel özellikleri ile ilgili araştırma yapmayı kapsayacak biçimde genişletmiş, yani her türlü keyfi uygulama için kullanılabilecek bir kabahat çeşidi icat etmiş. Evvelki savunmalarımda, tutukluluğumu sürdürmek için maddelerdeki tariflere riayet edilmeden kurgulanan casusluk suçlamasının, Nazi Almanyası’nda ceza maddelerinin içeriklerinden, varlık hedeflerinden kopartılarak kullanılmasını akla getirdiğini söz etmiştim.
Anladığımız kadarıyla Avrupa Kurulu Bakanlar Komitesi’nin tutukluluğumun devam etmesine yönelik uygulamaları incelemesi için AİHM’e başvurma sonucundan daha sonra davanın süratle karara bağlanmasına karar verildi. Delilsiz ve mantıksız olarak birleştirilen davalar ayrıştırıldı. Mütalaada görüldüğü üzere, artık muhtaçlık kalmadığı için tutukluluğumu uzatmak için icat edilmiş cürümlerin, ipe sapa gelmez savların yer aldığı ikinci iddianamenin kullanım müddeti sona ermiş oldu.
İkinci iddianame yalnızca benim tutukluluğumu sürdürmek için hazırlanmıştı. Seyahat iddianamesi de beni maksat alıyor, fakat daha kıymetli bir fonksiyonu de var: George Soros’un ve benim içine yerleştirildiğimiz kurgu kullanılarak Seyahat protestoları kriminalize edilmeye, bunlara katılan yüzbinlerce yurttaşımızın iradeleri itibarsızlaştırılmaya çalışılıyor.
Seyahat protestolarının Soros ve dış güçlerce hükümeti devirmek hedefli bir kalkışma olarak planlandığı, iki yıl boyunca hazırlandıktan daha sonra sahneye konulduğu, benim bunun tertibini gerçekleştirdiğim kurgusunun, çabucak sonrasında FETÖ üyeliğinden yargılanan KOM dairesi yöneticileri tarafınca kaleme alınmış olduğunu iddianamenin ekindeki fezlekeden biliyoruz. İddianamedeki bir kalkışma olarak Seyahat hareketlerini gerçekleştiren, yöneticisi olduğum bilinmeyen yapı kurgusu, Ergenekon iddianamesindeki birbirleriyle bağlantısı olmayan insanların bâtın bir örgüt olarak hükümeti devirmeye yönelik faaliyet gösterdiklerine dair kurguya çok benziyor. Ergenekon ve Balyoz davalarında yargı kullanılarak bireylerin tasfiye edilmesi amaçlanmıştı. Bunları düzenleyenler, hükümet üyelerini ve siyasetçileri, kurulan komplolara karşı kendileri tarafınca korunduklarına ikna ettiler. bu biçimdece sağladıkları siyasi dayanakla hukuk kurallarına alışılmamış faaliyetlerde bulunma ayrıcalığına sahip oldular. KOM dairesince kaleme alınmış Seyahat protestoları ile ilgili kurgunun da birebir gayeye hizmet etmek için hazırlanmış olduğu aşikardır. Lakin, Seyahat protestoları öncesinde ve protestolar sırasında toplumsal medya paylaşımları, toplantılar, şovlar, basın açıklamaları her insanın gözü önünde gerçekleştiğinden, o periyotta bu komplo teorisi ikna edici bulunmamıştı, hükümet de bu kurguyu kullanma gereksinimi duymadı.
Bu teorinin o devirde revaçta olmadığının en bariz göstergesi Başbakan’ın 12 ve 14 Haziran 2013 tarihlerinde aktivistlerle, protestolara katılan kümelerin sözcüleri ile görüşme yapmış olmasıdır. Argüman edildiği üzere, Seyahat olayları iki yıl boyunca toplumsal medya üzerinden paylaşılan iletiler, kışkırtıcı tiyatro yapıtları aracılığıyla yapılan bir hazırlık kararı ortaya çıkmış olsaydı, bundan istihbarat teşkilatının haberi olurdu; herbiçimde Başbakan da kendisini devirme planına hizmet edenlerle görüşme yapmazdı. Kalkışmayı planladığı ve finanse ettiği tez edilen George Soros’la iktidar etrafından siyasetçilerin görüşmeleri de Seyahat olaylarından daha sonra kesilmedi; Soros’un Kasım 2015 tarihinde ülkemize geldiğinde yetkililerle görüşme yaptığını biliyoruz.
Seyahat protestolarının dış güçlerce sahneye konulmuş bir kalkışma olduğuna dair anlatı, 15 Temmuz darbe teşebbüsünden daha sonra hükümetin resmi görüşü haline geldi. Yeni kanıtlar, bilgiler ortaya çıktığı için değil; bu kurgu yeni devrin siyasi ortamına, dış güçlerin hücumları ekseninde kurulan siyasi söyleme uygun olduğu ve Seyahat protestolarını kriminalize etmeye hizmet ettiği için. Günümüzde de birtakım protestolar, şovlar Seyahat örneği verilerek darbecilik ile ilişkilendiriliyor. Seyahat iddianamesi bu kurguya uygun olarak hazırlandı. İddianame ve tutuklanmam, bu kurguya dayanak olmak için kullanıldı.
Manidar olan, Gülenci yapılaşmanın hazırladığı kurgunun ve birebir takımdan bireylerin hukuka muhalif olarak temin ettikleri telefon dinlemelerinin, FETÖ üyeliğinden suçlanan yargı mensuplarının tasfiyesinden daha sonra kullanılmış olmasıdır. Balyoz ve Ergenekon davalarında sahtecilik, kanunları siyasi emeller için berbata kullanma formları ortaya çıkarıldıktan daha sonra, yargının bundan gerekli dersleri çıkarması ve hukuk normlarına riayet etmede eskisinden hayli daha hassas hale gelmesi beklenirdi. Gelişme aksi tarafta oldu, suimisal emsal haline geldi, siyasi maksatlar için yargıyı araç olarak kullanma anlayışı ve adaleti yanıltma halleri tahkim edilerek sürdürüldü.
Önünüzdeki mütalaa Seyahat iddianamesindeki kurguya sadık kalmış. Seyahat protestolarının kolluk güçlerince bastırılan bir kalkışma olduğu anlatısına uygun düşmeyen olaylar hazırlanan mütalaaya dâhil edilmemiş. Bu niçinle, Başbakan ile yapılan toplantılara, 14 Haziran toplantısından daha sonra Taksim Dayanışma Platformu’nun yaptığı, aksiyonların artık yalnızca Taksim Dayanışma’nın çadırında sürdürüleceği, öteki çadırların, flamaların ve bayrakların indirileceğine dair duyurusuna yer verilmemiş. Bu duyurudan daha sonra flama ve bayrakların indirildiğinden, barikatların temizlendiğinden de kelam edilmemiş. Bu bilgiler Hükümetin tutuklanmamla ilgili 7 Mart 2019 tarihinde AİHM’e yolladığı Mütalaası’nda kullanılan, bir devlet kuruluşu olan Türkiye İnsan Hakları Kurumu’nun 30 Ekim 2014 tarihindeki “Gezi Parkı Olayları Raporu”nda mevcut. Bu raporda ölümlere ve faydalanmalara yol açan kolluk güçlerinin müdahaleleri, biber gazı kullanmasında görülen aşırılıklar ve kuralsızlıklar detaylı biçimde anlatılmış:
Raporda “Kamuoyuna yansıyan biroldukça imajda, polisin, kaçan, işyerlerine sığınan, atılan gazlar niçiniyle rahatsızlanan göstericilere müdahaleye devam ettiği, başta biber gazı olmak üzere güç kullanma ortalarının adapsız kullanılması niçiniyle şovlara barışçıl bir biçimde katılanların ve hatta şovlarla ilgisi olmayan biroldukca insanın da yaralandığı” söz edilmiş ve
“Bu çerçevede, toplumsal olaylara karşı güç kullanmasının, gösterilen cebir, şiddet, karşı koyma yahut akının derecesine nazaran kademeli biçimde artan nispette ve orantılı olması prensiplerine riayet edilmeksizin gerçekleştirilen müdahaleler Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 3. hususu ile muhafaza altına alınan ‘işkence ve kötü̈ muamele yasağının’ ihlali olarak kıymetlendirilebilir.”
“Gezi Olaylarında kitlenin biber gazına ve öbür sıkıntı kullanma araçlarına ağır olarak maruz kılınması kolluk güçlerine yönelik öfkeye yol açmış, bu da şiddet olaylarını tetiklediği üzere aksiyonların sürekliliğine niye olmuştur” kıymetlendirilmesi yapılmıştır.
Mütalaada Seyahat protestoları sırasındaki ölümlere, “biroldukca vatandaşımız hayatını yitirdi” biçiminde tek bir cümleyle yer verilmiş. Protestolarda biroldukça vatandaşımız yaralandı lakin birfazlaca değil birkaç yurttaşımız ömrünü kaybetti. Bu birkaç yurttaşımızın kim olduklarını belirtmeye ve hayatlarını nasıl kaybettiklerini anlatmaya gerek duyulmaması vefatları basitlaştırıyor, adeta mala verilen zararın uzantısı haline getiriyor.
Mütalaada anlatılmayan acı gerçek; Ethem Sarısülük’ün şov sırasında polis kurşunuyla, Abdullah Cömert ve Berkin Elvan’nın başlarına isabet eden gaz fişekleriyle, Zeynep Eryaşar, Selim Başkan, Serdar Kalakal ve İrfan Tuna’nın ağır biber gazına maruz kalmalarının tesiriyle ve Ali İsmail Korkmaz’ın polis memurlarının da karıştığı fiziki taarruz kararı hayatlarını kaybettikleridir.
Kalkışma teorisine halel gelmesin diye güvenlik güçlerinin orantısız ve kural dışı gaz kullanmasını, bunların yol açtığı vefatları ve ağır faydalanmaları görmezlikten gelen bir Seyahat olayları anlatısı, insan haklarına ve sakıncalı görülen insanların hayatlarına paha vermeyen bir anlayışı yansıtmaktadır. 4,5 yıldır benim özgür yaşama hakkımın gasp edilmesine yol açan yargısal hareketlerin yansıttığı üzere.
Seyahat Olayları, bir fazlaca ulusal ve milletlerarası akademik çalışmaya da husus olmuştu. Değerli mecmualar ve saygın yayınevleri tarafınca yayınlanmış derlemelerde yer alan 35 kadar makaleyi inceleyip Mahkeme’ye sunmuştuk.
Makalelerin paylaştığı temel müşahede, Seyahat Olayları’nın plansız ve beklenmedik bir biçimde ortaya çıktığıdır.
Tertip biçimi açısından da bütün çalışmalarda vurgulanan nokta, aksiyonların, “yatay”, “bir merkeze bağlı olmayan”, “lidersiz” özellikte olmalarıdır.
Sonuç olarak, bugüne kadar yapılmış bilimsel nitelikli araştırma ve değerlendirmelerin hiç birinde Seyahat Olayları’nın Hükümet’i devirmeye yönelik önce planlanmış ve yabancı güçlerin dayanağıyla yürütülmüş olduklarına dair bir tez öne sürülmemiştir.
İçişleri Bakanlığı detaylarıne göre 80 vilayette 3 milyonu aşkın kişinin katıldığı, 164’üne kanunsuz hale dönüştüğü sebebi öne sürülerek müdahale edildiği, 5500 eylem/etkinliğin bir merkezden organize edilen bir kalkışma olduğu teorisi, siyasi maksatlara hizmet eden, hukuksal ve mantıki temelden mahrum bir savdır. Benim bu aksiyonları planladığım, organize ettiğim, yönettiğim; Seyahat Parkı’na bir masa, bir hoparlör, poğaça ve eczaniçin alınan ağız maskeleri götürerek kalkışmanın maddi gereksinimlerini karşılamış olduğum; iki bireyle birkaç telefon görüşmesi yaparak ortalarında siyasi partilerin de bulunduğu 70’e yakın kuruluşun oluşturduğu Taksim Dayanışması Platformu’nu yönlendirmiş olduğum da saçmalık seviyesinde bir tezdir.
İddianamede ne örgüt yöneticisi olduğumla ilgili ne de planlanmış bir kalkışmadan haberim olduğuna dair hiç bir bulgu ortaya konmadığından, bu argümanlar çok derecede gerçeklikten kopuk ve mantığa alışılmamış olduklarından, mütalaada, üzerime cürüm yamayabilme hedefiyle yeni tariflere yer verilmiş.
Benim protestoculara akıl hocalığı yaptığım argüman ediliyor. 30 yıldır sivil toplum kuruluşlarında çalışmış, barışı, insan haklarını, demokrasiyi savunan teşebbüslerde yer almış birisi olarak görüşlerimi kamuoyu ile de, tanıdığım sivil toplum aktivistleri ve siyasetçilerle de paylaşırım. Bu kapsamda, iddianamede de açıklandıği üzere, hükümet yetkilileri ile de bir toplantıya katıldım. Benim şiddet içeren, hata sayılan bir hareket biçimini önermem, insanları, kuruluşları buna teşvik etmem kelam konusu olamaz. esasen iddianamede de bu biçimde bir bulgu mevcut değildir. Hukuksuz dinlemeler kararı bana ilişkin oldukları savıyla iddianameye yerleştirilen kelamlardan hiç biri bu istikamette bir niyeti yansıtmamaktadır.
İddianamede beni kabahatle ilişkilendiren, bu hedefle faaliyet gösteren bir örgüte dayanak verdiğimi gösteren rastgele bir bulgu ortaya konamadığından, başvurulan bir diğer tarif da benim kalkışmanın “perde gerisi organizatörü” olduğum. Ben Seyahat Parkı’ndaki yapılaşma projesine açıkça karşı çıktım, bu projenin durdurulması için gayret gösterdim, kamuoyuna yönelik açıklamalara ve bu maksatla yapılan toplantılara katıldım. Çalışma ofisim Seyahat Parkı’na bitişik pozisyonda olduğu için çeşitli seferler orada bulunma ve birçoğu hiç bir örgütle bağı olmayan gençleri gözlemleme fırsatı buldum. Barışçıl halde ve etik pahalara bağlı kalarak sürdürdükleri nöbeti, Seyahat Parkı’na sahip çıkma hassaslıklarını takdir ettim; kullanmaları için parka bir masa ve hoparlör götürdüm. Seyahat Parkı’nda fidan ekme aktifliklerine de şahsen katıldım. hiç bir faaliyetimi perde ardına gizlemeye gerek duymadım. hiç bir davranışım ve konuşmamda da saklı bir planı yürütmekte olduğuma dair bir işaret, bir söz mevcut değildir.
Savunmamda da söylemiş olduğim üzere, hükümetlerin kamu faydasına olmayan teşebbüslerinin engellenmesi için düzenlenen barışçıl protestoları, demokrasinin gereği, legal sivil toplum faaliyetleri olarak görüyorum. Seyahat Parkı, üzerinde taşınabilecek birkaç ağacın bulunduğu boş bir arsa değildir. Benim üzere bölgede yaşayan ya da çalışan binlerce İstanbullunun yararlandığı, kıymetli bir kamusal fonksiyon bakılırsan, kentimizin toplumsal altyapısına katkı sağlayan epey kıymetli bir yerdir. Seyahat Parkı’nın yok bulunmasına yol açacak olan yapılaşma projesi anti-demokratik halde dayatılan, kamu çıkarlarına karşıt bir teşebbüstü. Oldubittiye getirilerek parkın tahrip edilmesinin engellenmesi, İdari Mahkeme’nin bu projeyi iptal etmesi ve yapılaşmanın durdurulması kamu faydasına olmuştur. Hükümetin Irak işgalini kolaylaştırmak için topraklarımızı ve limanlarımızı işgal güçlerinin kullanmasına açma istikametinde yasal düzenlemelerine karşı protestoların yapılması ve bu teşebbüsün engellenmesi meselade olduğu üzere.
Seyahat protestolarının George Soros tarafınca finanse edilmiş olduğu savı, protestolara katılanların hareketlerini itibarsızlaştırmayı amaçlayan, berbat niyetle hazırlanmış bir kurgudur. Bunun gerçek olmadığını yalnızca protestolara katılan yurttaşlarımız değil, MASAK sorumluları, Açık Toplum Vakfı ve Anadolu Kültür’ün hesap hareketlerini incelemiş olan kontrolcüler de çok yeterli bilmektedirler. Bu argümanın, araştırma kararı ulaşılmış rastgele bir bulguya, kanıta değil, Soros’un Arap Baharı’nın ardındaki yabancı odak olduğu algısına dayandırıldığı Seyahat iddianamesinde açıkça belirtilmiştir.
İddianamenin başlangıcında, “Mısır, Tunus, Yemen üzere ülkelerde görülen, Arap Baharı olarak isimlendirilen hareketlerde”; “bu ülkelerde yaşanan halk ayaklanmalarında George Soros’un kıymetli bir aktör olduğu, bu ihtilal süreçlerine hayli büyük finansal takviye sağladığı”nın basına yansıdığı belirtilmiş. İddianamede; “bu süreçlerle Seyahat kalkışması sürecinin birebir örtüşmesi” ve “sosyal medyada birebir slogan ve imgelerin kullanılmış olması”ndan dolayı, “George Soros’un, ayaklanmaların yaşandığı öteki ülkelerde olduğu üzere Seyahat kalkışması sürecinde de faal olduğunun anlaşıldığı” söz edilmiş.
Ben savunmamda Soros’un Seyahat protestolarına kaynak aktarmış olduğuna destek olarak kullanılan bu argümanların da gerçeğe de mantığa da zıt düştüğünü, Mısır’da ve Tunus’ta toplumsal hareketlerin Müslüman Kardeşler örgütü ve paralel çizgide örgütlerin liderliğinde gerçekleştirilmiş olduğunu belirtmiştim.
İddianamede anlatılanlar da bu kurguyla bağdaşmıyor. Benim Seyahat protestolarını organize etmiş olduğuma meczup olarak bir televizyon / internet yayını kurmak için çalışmalarda bulunduğum anlatılmış. İddianameye bakılırsa bu yayının fonksiyonu Seyahat kalkışmasını gündemde tutmak ve yeni kalkışmaların gündem olmasını sağlamak olacak. Bu teşebbüse kaynak sağlamak için çeşitli kişi ve kuruluşlarla temasa geçtiğim, Soros ile de irtibat kurmayı planladığım tez ediliyor. Kalkışma için bu kadar kıymetli bir fonksiyonu olan yayın projesi, iki yıldır kalkışmayı planlamış ve finanse etmiş olduğu tez edilen Soros tarafınca sanki niye daha evvel desteklenmemiş? Birebir soruyu yine benim aleyhime kanıt olarak kullanılan, gerçekleştirilmemiş Seyahat ile ilgili sinema projesi için de, protestoculara maske ve gereç temini için kaynak arayışında bulunduğum argümanı için de yöneltebiliriz.
Daha evvelki beyanlarımda da tabir ettiğim üzere, benim, kurulduğundan beri kanunlara uygun halde faaliyet göstermiş olan Açık Toplum Vakfı’nda, başka idare heyeti üyelerinden farklı bir pozisyonum, yetkim olmadı. George Soros’un Türkiye ziyaretlerinde bütün idare şurası üyeleriyle yaptığı Vakfın çalışmalarının değerlendirildiği toplantılar haricinde Soros’la özel bir irtibatım da olmadı.
Benim dışımda Açık Toplum Vakfı’nın hiç bir İdare Heyeti üyesinin sözüne başvurulmamış olması, George Soros’un da suçlananlar içinde olmaması, Soros’un benim üzerimden Seyahat protestolarını organize ettiği, kaynak aktardığı kurgusuna, bunu yazanların da inanmadığını göstermektedir.
Yargı sürecinin hiç bir basamağında benim de savcılık tarafınca sorgulanmamış olduğumu hatırlatmak isterim. Hükümeti devirmek için planlanıp sahneye konduğu argüman edilen Seyahat olaylarında, 15 Temmuz darbe teşebbüsünde, bu kadar değerli roller oynadığına inanılan birisinin sorgulanmaması, faaliyetleri, işbirliği yaptığı şahıslar hakkında bilgi temin etmek için bir uğraşa girilmemiş olması savcılık mesleğinin tabiatına terstir, önemli bir bakılırsav dikkatsizliğidir. Lakin, iddianamede kullanılacak kurgu aslına bakarsan önce hazırlanmışsa, sorgulama yapılmamasının tercih edilmesi anlaşılır. Çünkü sorgulamada ortaya çıkacak bilgiler bu kurgu için komplikasyonlara niye olabilir.
Mütalaada Açık Toplum Enstitüsü ve bileşenlerinin emelinin dünya üstündeki farklı kültürleri yozlaştırarak kendilerinin denetim altında tutabildikleri üniversal kültüre sahip topluluklar yetiştirmek olduğu, bu sayede avuçlarının ortasında tuttukları kapital sistemi kendi çıkarları doğrultusunda devam ettirecek üniversal bir tüketim topluluğu oluşturabilecekleri ve bu emelle fonladıkları sivil toplum örgütlerini kullandıkları yazılmış.
Bu kıymetlendirme bir araştırmayla desteklenmemiş, bilimselliği kabul edilen akademik bir çalışma da kaynak gösterilmemiş. Bu niçinle türel metinlerde kullanılabilecek bir açıklama niteliğine sahip değil, direkt yazanın inançlarını yansıtıyor. pek küçük bir topluluğun dünya kapitalist sistemini denetim ettiği, kozmik kültürü yayarak farklı kültürleri yozlaştırdığı, bu sayede dünya üzerinde bir hakimiyet sağladığı görüşü, birtakım etraflarda kullanılan, kozmopolit kültüre sahip olan Musevilerin dünya üzerinde hakimiyet kurmak için bâtın bir plan yürüttüklerine dair tezleri akla getiriyor. Bu ideolojik yargının Seyahat protestolarıyla ilgili kullanılması, gerçekleri tahrif etmeye ve yaşanan olayların objektif halde değerlendirilmesini engellemeye hizmet ediyor. Yediden yetmişe her sınıftan insanın; gençlerin, öğrencilerin yanı sıra sokakta çalışanların, ayakkabı boyayan çocukların, apartman bakılırsavlisi fakir insanların ve ailelerinin, Suriyeli göçmenlerin, aşağılanmadan, rahatsız edilmeden ziyaret edecekleri, dinlenecekleri, sohbet edecekleri bir park mı, yoksa parası olmayanların giremeyeceği, yerli ve yabancı markaların pazarlandığı bir alışveriş merkezi mi insanları tüketim dürtüsünün kıskacına sokar?
Halka ilişkin bir parkı korumak için gayret etmek mi, yoksa burasını ortadan kaldırarak ticari projeler dayatmak mı, tüketim toplumu yaratmaya, sermayenin insan hayatı üzerinde egemenlik kurmasına hizmet eder?
Mütalaada, hukuk normlarına nazaran hazırlanmış, somut olayların dürüstçe yapılmış objektif değerlendirilmesini değil, siyasi aktörlerin telaffuzlarını yansıtan Seyahat olayları kurgusunun yinelandığını ve ilavi ideolojik saptamalarla tahkim edilmiş olduğunu görüyoruz.
Bu kurgu bir süreliğine adaleti yanıltmak için kullanışlı olabilir. Lakin bu durumun uzun sürmeyeceğine, kamuoyunun da bu kurguya ve burada bulunanların hatalı olduklarına ikna edilmesinin mümkün olmayacağına inanıyorum.
hayatımın dört buçuk yılını kaybettikten daha sonra teselli bulabileceğim şey, yaşadıklarımın yargıdaki problemlerle yüzleşilmesine katkıda bulunması ve benden daha sonra yargı karşısına çıkacak olanların daha adil bir muamele görmeleri ihtimalidir.
Can Atalay, Mücella Yapan ve Tayfun Kahraman’ın savunmasının tam metni
“A. Mücella Yapan, Ş. Can Atalay ve Tayfun Kahraman’ın dune, bugüne ve geleceğe dair müşterek sözüdür” diyerek başlayan Can Atalay, Mücella Yapan ve Tayfun Kahraman’ın savunmasının tam metni şöyleki:
Niyetinizi ve endişelerinizi biliyor, bu beyhude uğraşlarınızı reddediyoruz! Zira Gezi’yi yaşadık, biliyoruz!
Seyahat Direnişi; bu ülke tarihinin en demokratik, yaratıcı, eşitlikçi ve en kapsayıcı barışçıl kitlesel hareketi. Daima birlikte konuşup karar vermenin, fikri ve ömrü paylaşmanın, yaşama her boyutu ile sahip çıkmanın duvar yazısı olmuş hali. Ölümcül polis şiddetine karşı her kentte yankılanan barışçıl ve haklı reaksiyonun ismidir Seyahat.
Tez makamı çaresizce ve tekraren sav etse de içeriden yahut dışarıdan bir şefi, reisi, talimat vereni, zirve örgütü, finansörü yoktur! Olamaz da. Bu sav, tüm olayların akışına, mantığın sonlarına zıt. Milyonlarca insanı haftalarca sokağa dökebilecek tek güç fakat halkın kendi iradesi olabilir.
Hayali senaryolara dayanan suçlamalar, terör, darbe, dış güçlerin oyunu üzere temelsiz ithamlar ve tarafsızlığı fazlacatan tartışmalı hale gelmiş yargısal zorlamalar Seyahat Direnişi’nin tarihi gerçekliğini değiştiremez. Çünkü bu iddianameler ve ithamlar bir zümrenin eseriyken, o gerçekliğin şahidi milyonlardır.
Seyahat Direnişi’ni kabahatle, terörle, darbeyle, kalkışmayla anılan bir harekete dönüştürme gayreti hiç bir kanıta, tanıklığa ya da ayrıca bir somut gerçekliğe dayanmıyor. Yalnızca temelsiz bir yorumdan ibaret. Siz de biliyorsunuz zira dersini gördüğünüz hukukun kabul edebileceği tek bir kanıt, ispat bulamadınız, yaratamadınız da.
Seyahat Direnişi’nin demokratik hak ve söz özgürlüğü çerçevesinde son derece legal ve anayasal bir yerde gerçekleştiği hakikatın ta kendisi.
Tüm bu gerçekliğe karşı, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı Türk Ceza Kanunu’nun “Anayasal Tertibe Karşı Suçlar” kısmında yer alan TCK 312 inci hususu uyarınca cezalandırılmamızı istiyor.
Argüman makamı bu suçlamaya ait hukukî bir destek, suça ait bir kanıt bulunması ya da “illiyet bağı kurulması” üzere ceza yargılamasının taban gerekliliklerden kendini muaf tutuyor.
Sav makamı, yurttaşların haklarından değil yalnızca yükümlülüklerinden kelam edilmesini istiyor.
O hakları yok sayıp yükümlülüklerin de çerçevesini kendisi çiziyor.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi üzere Mimarlar Odası ve Kent Plancıları Odası’nın da; İstanbul’un kent merkezinde kalan son müşterek, kamusal, yeşil ve afet daha sonrası toplanma alanının AVM’leştirilmesine ait kelam söyleme bakılırsavi vardır. Yok saydığınız, cürüm saydığınız bu bakılırsav; Anayasa’da yer alan “yürütme” tabirinin (tümel ve tikel) bütünlüğü prensibidir.
Tüm bu hukuksuzluk deryası ortasında biz bir daha hukuktan; haklardan kelam etmekte ısrar ediyoruz: Anayasal sistem sözü salt “yürütmenin fonksiyonlarını” değil, başta devletin temel maksat ve nazaranvleri olmak üzere fikir ve kanaatlerini açıklama ve yayma özgürlüğünü, basın özgürlüğünü, örgütlenme özgürlüğünü, toplantı ve şov yürüyüşü düzenleme hakkını, sağlıklı ve istikrarlı bir etrafta yaşama hakkını, konut hakkını, haklara ve özgürlüklere ait kamu idaresinin/yürütmenin bu ve öteki yükümlülüklerini işaret eder.
A. Mücella Yapan, Ş. Can Atalay ve Tayfun Kahraman’ın haklarını kullanımı ve Anayasal vazifelerini yerine getirmesi Türk Ceza Kanunu’nun 312 inci hususu uyarınca “hükümete karşı suç” olarak nitelenemez!
Herkes tarafınca bilinmektedir ki; Gezi’yi büyüten ve kitleselleştiren; Taksim Dayanışması yahut kişisel iştirakçilerin toplumsal medyadan yaptığı takviye davetleri değil, toplumsal tansiyonu artıran polis şiddeti ve periyodun hükümetinin bu tansiyonu yatıştırmaktan uzak açıklamalarıydı.
Şayet objektif olarak olayların gelişimi incelenirse, sürecin son derece spontane, anlık ve tabiatıyla evrildiği açıktır. Çok belirsizlik ve bilinmezlik ortasında, bırakın evvelce planlamayı, toplumun anlık tepkisini ne ön görmek ne de organize etmek mümkün olabilirdi. Şu açıktır ki; Seyahat Parkı aksiyonlarının tasarlanmış bir komplo olduğu tezini öne sürmek gerçek dışıdır.
Bu niçinle, bir sefer daha burada Seyahat direnişini karalamak için oluşturulan zorlama senaryoya karşı yaşananları ve Taksim Dayanışması’nı yeniden anlatma zorunluluğunu hissediyoruz.
Taksim Dayanışması meslek kuruluşları, sendikalar, dernekler ve siyasi partilerin askıya çıkan plana karşı oluşturduğu hiyerarşisi olmayan bir yapı. Seyahat Direnişi sırasında sesini duyurmak isteyenlerin hislerine tercüman oldu ve kelamlarını kamuoyu ile paylaştı.
Taksim Dayanışması, TMMOB Mimarlar Odası ve TMMOB Kent Plancıları Odası’nın daveti ile, Taksim Cumhuriyet ve Emek Meydanı’nın yok edilmesi ve Taksim Gezisi’nin betonlaştırılmasına ait (17 Ocak 2012 onanlı) imar planının askıdan 14 Şubat 2012 salı günü inmesinden çabucak bir gün daha sonra yapılan toplantının akabinde, bu toplantıya katılan kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşları, dernekler ve siyasi partilerin müşterek iradesi ile kuruldu.
Taksim Dayanışması bir ortaya geldikten daha sonra, hem anılan imar planlarına ait dava açma hazırlığı sürdürdü birebir vakitte kamuoyu oluşturmak ve halkı bilgilendirmek üzere basın açıklamaları, imza kampanyaları, insan zinciri ve cumartesi günleri yapılan sembolik nöbetler üzere tamamı anayasal demokratik hakların kullanması niteliğinde çalışmalar yaptı.
Taksim Dayanışması’nın sekretaryasını oluşturan iki meslek odası; TMMOB Mimarlar Odası ve TMMOB Kent Plancıları Odası ile genişletilmiş sekretaryasını oluşturan Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği (TMMOB), DİSK, KESK ve İstanbul Tabip Odası üzere kurumlar, bu süreçte bir uyum değil yalnızca tercüman rolü üstlendi. Sekreterya, kelam konusu açık tartışma ve toplantılarda bileşen temsilcilerinin ve öbür iştirakçilerin niyetlerini tek bir duyuru altında toplayarak kamuoyu ile paylaştı.
11 Mayıs 2012 tarihinde açılan davanın yargılama konusu sürecin şehircilik ve muhafaza prensiplerine, planlama tekniğine ve kamu faydasına ters olduğunu açık halde ortaya koyan uzman raporu 15 Mayıs 2013 tarihinde tarafımıza bildiri edildi. Bundan daha sonrasında; anılan imar planının iptaline ait sonucunı beklemeye başladığımız anda, 27 Mayıs 2013 gece yarısına yanlışsız bizim itiraz ettiğimiz ve dava açtığımız ismi “yayalaştırma” olan plan ve projede dahi yer almayan bir yaya yolunun açılacağı savıyla ağaçların hukuksuzca sökülmesi üzerine yurttaşlar itiraz etmeye başladı.
Tümü ile barışçıl sistemlerle kaçak inşaata itiraz eden yurttaşlara en evvel kimliği bugün dahi bilinmeyen sivil şahıslarca saldırıldı; bu akının çabucak akabinde Fetullahçı polis şeflerinin sevk ve yönetimiyle haksız, izansız ve provokatif polis şiddeti başladı. Bundan daha sonrası aslında hayli sade ve net: insanların demokratik itirazlarına karşı, provokatif polis şiddeti itirazı büyüttü. En sonunda polisin şiddetine ve siyasal iktidarın nobran lisanına karşı tüm itirazlar, Gezi’deki ağaçlar vesilesiyle bir ortaya geldi.
15 Haziran 2013 günü gerçekleşen polis müdahalesine kadar, beşerler Taksim Seyahat Parkı’nda ve ülkenin başka tüm parklarında nöbetlerine devam etti ve Seyahat Parkı’nı muhafazaya çalışanların gördüğü şiddete karşı takviye verdi. Amansız polis şiddetine karşı yurttaşlar gerek sokağa çıkarak, gerekse konutlarından, iş yerlerinden tencere tava çalarak seslerini duyurmaya çalıştı ve reaksiyonlarını gösterdiler. Bu kısa mühlet içerisinde Seyahat Parkı’nda bir ortaya gelen her lisan, din, ırk ve dünya görüşünden insan barışçıl bir biçimde parkı korumak üzere nöbete devam ettiler. Polis şiddeti akabinde ülkenin 80 vilayetinde protestolar gerçekleştirildi ve beşerler vicdanlarına sığmayan bu şiddet karşısında, hükümet tarafınca yapılan açıklamaların da tetiklemesi ile kitlesel bir itiraz yükselttiler.
Taksim Dayanışması bu süreçte tüm yetkililere yurttaşların talep ve beklentilerini iletmek ve kamu yönetimine yükümlülüklerini hatırlatmak üzere diyalog kurmaya çabaladı. Burada bir temsil heyetinden hayli, talep ve beklentilerini yansıtma vazifesini üstlendi.
Seyahat Direnişi mühletince Taksim Dayanışması aracılığı ile defaten lisana getirilen hükümete yönelik:
“(1) Seyahat Parkı, park olarak kalmalıdır ve Topçu Kışlası projesinin iptal edildiği açıklanmalıdır,
(2) halkın demokratik hak kullanmasını engelleyen, şiddetle bastırma buyruğunu veren, bu buyruğu uygulatan, yüzlerce insanın faydalanmasına niye olan sorumlular, başta İstanbul Valisi, Emniyet Genel Müdürü olmak üzere derhal istifa etmelidir,
(3) Gaz bombası kullanılması yasaklanmalıdır,
(4) Haksız yere gözaltına alınan vatandaşlar özgür bırakılmalıdır,
(5) Taksim başta olmak üzere Türkiye’deki tüm meydanlarında, kamusal alanlarda toplantı, hareket yasaklarına son verilmelidir.” talepleri son derece hususa has, barışçıl ve makul olup Türkiye Cumhuriyeti merkezi hükümeti ve mahallî yetkililerinin rahatlıkla kabul ederek olaylara son verebileceği sıradanlikteydi.
İstanbul Valisinden Büyükşehir Belediye Liderine, Başbakan Yardımcısından, Başbakana ve Cumhurbaşkanına kadar tüm yetkililere bu talepler iletilirken; demokratik kamuoyu yaratmak emeliyle kararlı, ısrarlı lakin her vakit barışçıl etkinliklere davet yapıldı.
yinelıyoruz; Taksim Dayanışması, bileşenleri, talepleri, basın açıklamaları, aktiflikleri belirli, bilinen, aleni, yasal, yasal ve demokratik bir yurttaş ve kurum dayanışmasıdır. Dayanışmamızın bileşenleri anayasal hak ve ödevlerini yerine getirir. Etkinliklerimiz ve çağrılarımız bütünüyle yasal, yasal ve barışçıldır.
Taksim Dayanışması tarafınca alınan kararların hiçbiri kapalı kapılar arkasında alınmadı, alınmaz da. Seyahat mühletince hiçbir biçimde fon kullanılmadı; hiç birimizin kursağından beş kuruş fon geçmedi.
Seyahat Direnişi fon ile para ile açıklanamaz; Seyahat müddetince tüm muhtaçlıklar imece adabı karşılandı.
hiç bir menfaat gütmeden paylaşmanın, dayanışmanın insanı sağaltan bir yanı, insani bir hazzı vardır.
Tahminen şimdilerde siz anlayamaz oldunuz ancak rantı değil ekmeği bölüşmenin beşere onur veren bir yanı vardır. Yemekten değil yedirmekten, sahip olmaktan değil paylaşmaktsan keyifli olan bir kültür var bu topraklarda. İmece sözünün diğer lisanlarda karşılığı yok. Emekliler konuttan yogurt kapları içerisinde börekler getirdi, ucuzluk marketlerinden öğrenci harçlıklarıyla alınmış meyve suları servis edildi. Gezi’de toplumun huzuru o kadar gözetilmişti ki yapılan halka açık forumlarda yüksek ses çıkmaması için alkış yerine el sallanıyordu, nizamlı olarak çöpler Gezi’deki yurttaşlar tarafınca toplanıyordu.
Bu kadar benzemezin, farklı dünya görüşünün ve çoğulcu talebin bir ortaya gelmesini sağlayan Taksim Dayanışması yahut bu üç kişi değil; siyasal iktidar.
Orantısız güç kullanması provokasyonun ta kendisiydi. O provokatif müdahalelere kolluğu sevk ve yönetim eden tüm şeflerin, müdürlerinin Fethullahçı Çete mensubu olduğunu sonrasındasında daima birlikte öğrenmedik mi? Reaksiyonların yalnızca Taksim’de değil, tüm Türkiye’de büyümesinin sebebi anılan provokasyonun birinci elden sorumlusunun; polis şefleri, onları bu nazaranvlere getirenler ve “emri ben verdim” diyenler olduğu açık.
Hukuk tanımaz polis şiddetinin ömürlerimizi nasıl kararttığını unutmadık. Onlarca arkadaşımızın gözlerini kaybetmesinin, binlercesinin faydalanmasının, bunun akabinde faillerin ve azmettiricilerin cezasız bırakılmasının bu biçimdesi bir hukuk tanımazlıktan beslendiğine şahit olduk. Ethem Sarısülük ile Uygar Yıldırım’ı öldüren polis ve jandarma kurşunlarının, Ali İsmail’e yönelen ölümcül tekmelerin sahiplerinin, Abdullah Cömert’i, Ahmet Atakan’ı, Berkin Elvan’ı hayattan koparan biber gazı fişeklerinin, Hasan Ferit’i vuran mafya bozuntularının ve Mehmet Ayvalıtaş’ı bizden alan pervasızlığın bu hukuksuzluktan güç aldığını biliyoruz.
Biz bu davayı reddediyoruz!
Biz, amansızca bu ölümlere ve faydalanmalara niye olanların adil bir biçimde yargılandığı günleri de nazaranceğiz.
Gezi’nin emekten yana, fakirden yana, tabiattan yana, ezilmişten yana, ötekileştirilenden yana, bayandan yana, barıştan yana her direnişin ortasında yer alacağı, direnen her insanın lisanından düşürmeyeceği bir müzik olduğunu unutturmak istediğinizin farkındayız. Ülke tarihinde bir onur sayfası olarak yer alan Seyahat Direnişi’ni, bu ülkenin geleceğine sahip çıkan demokrasi ve özgürlük çığlığını karalama uğraşınız beyhude.
Bu ülkeye gelecek olan demokrasi, onca baskı ve şiddete karşın kısamadığınız seslerin Gezi’deki yankısından güç alıyor. Zira zeytinlerin, derelerin, tabiplerin, gazetecilerin, avukatların, öğrencilerin, emeği ile geçinen yurttaşların, akademisyenlerin, bayan hareketinin, lgbti+ların yanında daima birlikte kol kola girip baskılara karşı direnmeye devam etmenin yolu, özetlemek gerekirsesı demokrasinin yolu Gezi’nin gerçek tarihine sahip çıkmaktan geçiyor. Seyahat, bu ülkede toplumsal barışın en gözle görüldüğü, elle tutulduğu yerdi.
Bu iddianame ve temel hakkında mütalaa akla, vicdana sığmıyor, adalet barındırmıyor, bilime dayanmıyor, insan olmanın gereklerine hürmet duymuyor.
Seyahat Parkı protestolarına katılan milyonlarca insan, yurttaşlık haklarını savunuyordu. Bu, her bir yurttaşın sorumluluğudur, biz sorumluluğumuzu yerine getirdiğimiz için yargılanıyoruz.
Sav makamının kurmaya çalıştığı komplo teorisi ve şahsen karşı karşıya olduğumuz ağır ceza tehditleri karşısında yine söylüyoruz:
Biliyoruz ve inanıyoruz ki; SEYAHAT eşitlik, özgürlük, adalet ve demokrasi için bu ülkenin sönmeyecek umududur.
Osman Kavala’nın savunmasının tam metni
Hakkındaki yargısal sürecin işleyişine değinen, kendisini cezaevinde tutmak için Seyahat protestolarına katılan binlerce kişinin itibarsızlaştırmak istendiğine dikkat çekti. “Gezi’nin maddi muhtaçlıklarını karşıladığım argümanı saçmalıktır” diyen Kavala’nın savunmasının tam metni şu biçimde:
Yaklaşık dört buçuk yıldır bana yöneltilmiş suçlamaların temelsiz olduğunu ortaya koymamıza, Seyahat davasından beraat etmiş olmama, tutuklanmamın hak ihlali olduğuna dair AİHM sonucuna karşın, Cumhurbaşkanı’nın ve birtakım siyasetçilerin hakkımda suçlayıcı beyanlarına devam etmeleri ve sudan münasebetlerle tutukluluğumun sürdürülmesinden dolayı savunma yapmamın anlamsız hale geldiğine kanaat getirmiştim. Bu davanın bu celsede karara bağlanmasına yönelik bir iradenin ortaya çıktığını gözlemlediğimden, alınacak sonucu etkileyeceğini beklemesem de daha evvel söz etmiş olduğum kimi gerçekleri son bir defa daha vurgulamak muhtaçlığı hissediyorum.
Bundan 28 ay evvel AİHM, tutukluluğumda türel münasebetlerin değil siyasi faktörlerin rol oynadığı kararına varmıştı. Bu tarihten daha sonraki gelişmeler, tahliye, beraat, tıpkı gün daha evvel tahliye edilmiş olduğum kabahatten bir daha tutuklama ve daha sonra bir daha tahliye ve yeni bir hatadan tutuklama, dava belgelerini ayırma, daha sonra birleştirip tekrar ayırma ve bunları gerçekleştirmek için maddeleri keyfi halde kullanma, yargı sürecinde Cumhurbaşkanı ve öbür siyasalların suçlayıcı demeçleri, bu davayı siyasi tesir altında büsbütün deformasyona uğramış bir yargı olayı, tutukluluğumun sürdürülmesini de kamu yetkisi berbata kullanılarak gerçekleştirilen hürriyetten mahrum bırakma hareketi haline getirmiştir.
2017 Kasım ayında tıpkı anda iki kabahatten, Seyahat olaylarını yönetmek ve organize etmek ile 15 Temmuz darbe teşebbüsüne katılmaktan tutuklanmıştım. Anlaşılan, benim üzerimden bu iki olay ilişkilendirilmek isteniyordu. Tutuklanmamdan daha sonra, iddianamenin hazırlanmasını beklediğim iki yıllık müddet ortasında bu biçimde bir alaka kurmaya yarayacak hiç bir şey bulunamadığından suçlamalar ve belgeler ayrıştırıldı ve çabucak sonrasında FETÖ üyeliğinden yargılanacak olan Emniyet mensuplarının, medyada çıkan kimi yazılara dayandırdıkları hayali kurgu temelinde, birebir takımın yaptığı hukuksuz telefon dinlemeleri kullanılarak Seyahat iddianamesi hazırlandı. Kanıtların hukuka alışılmamış olarak elde edilmiş olmaları ve AİHM sonucunda da açıklandıği üzere, bu kelamda kanıtların rastgele bir yasadışı faaliyeti gösterir nitelikte olmamasından dolayı, Seyahat davası beraatlerle sonuçlandı. Anlaşılan bu karar Cumhurbaşkanı’nın yansısını çekince, tutukluluğumu devam ettirmek için, evvel, re’sen tahliye edildiğim darbe teşebbüsüne katılma suçlamasıyla, daha sonra da birebir kelamda kanıtlar kullanılarak kanunlara, maddelerdeki tariflere ters formda kurgulanan casusluk suçlamasıyla, tutuklandım. Her iki suçlamayı içeren komplo teorileriyle ve aldatıcı beyanlarla doldurulmuş tuhaf bir iddianame hazırlandı.
Bu iddianameye nazaran ben uzun yıllar boyunca sanat kültür faaliyetleri kisvesi altında azınlıkları devlete karşı kışkırtmışım, bu faaliyetler aracılığıyla casusluk gayesiyle toplumun toplumsal, kültürel özellikleri ile ilgili değerli bilgiler temin etmişim. 15 Temmuz darbe teşebbüsüne de etkin olarak katılmışım, hukuka ters halde telefonlarımı dinleyip Seyahat kalkışması kurgusunu hazırlayanlarla görüşmeler yapmışım. Darbeden daha sonra kurulacak hükümette yer alacak olanların uyumu için de yurt dışı seyahatler gerçekleştirmişim. Bütün bu faaliyetlerde Henri Barkey ile sıkı bir işbirliği ortasında çalışmışım, fakat çalışmalar epey profesyonelce yürütüldüğü için bu işbirliğini kanıtlayacak delil bulunamamış. Buna karşın, Henri Barkey’in 10 Mart 2016 tarihinde Adana’ya gittiğinde benim tıpkı tarihte Fransa’da olmam üzere değerli bulgulara ulaşılmış.
Anlaşılan iddianameyi hazırlayan ne kıymetine olursa olsun tutukluluğumu devam ettirmeyi amaçladığından, muhtemelen siyasi dayanak alacağını düşünerek, kendisini maddelerle kısıtlı hissetmemiş. Devlet kurumlarının işleyişi, nitelikleri, askeri ve siyasi ayrıntıların temin edilmesi olarak bilinen casusluk cürmünü toplumun toplumsal ve kültürel özellikleri ile ilgili araştırma yapmayı kapsayacak biçimde genişletmiş, yani her türlü keyfi uygulama için kullanılabilecek bir kabahat çeşidi icat etmiş. Evvelki savunmalarımda, tutukluluğumu sürdürmek için maddelerdeki tariflere riayet edilmeden kurgulanan casusluk suçlamasının, Nazi Almanyası’nda ceza maddelerinin içeriklerinden, varlık hedeflerinden kopartılarak kullanılmasını akla getirdiğini söz etmiştim.
Anladığımız kadarıyla Avrupa Kurulu Bakanlar Komitesi’nin tutukluluğumun devam etmesine yönelik uygulamaları incelemesi için AİHM’e başvurma sonucundan daha sonra davanın süratle karara bağlanmasına karar verildi. Delilsiz ve mantıksız olarak birleştirilen davalar ayrıştırıldı. Mütalaada görüldüğü üzere, artık muhtaçlık kalmadığı için tutukluluğumu uzatmak için icat edilmiş cürümlerin, ipe sapa gelmez savların yer aldığı ikinci iddianamenin kullanım müddeti sona ermiş oldu.
İkinci iddianame yalnızca benim tutukluluğumu sürdürmek için hazırlanmıştı. Seyahat iddianamesi de beni maksat alıyor, fakat daha kıymetli bir fonksiyonu de var: George Soros’un ve benim içine yerleştirildiğimiz kurgu kullanılarak Seyahat protestoları kriminalize edilmeye, bunlara katılan yüzbinlerce yurttaşımızın iradeleri itibarsızlaştırılmaya çalışılıyor.
Seyahat protestolarının Soros ve dış güçlerce hükümeti devirmek hedefli bir kalkışma olarak planlandığı, iki yıl boyunca hazırlandıktan daha sonra sahneye konulduğu, benim bunun tertibini gerçekleştirdiğim kurgusunun, çabucak sonrasında FETÖ üyeliğinden yargılanan KOM dairesi yöneticileri tarafınca kaleme alınmış olduğunu iddianamenin ekindeki fezlekeden biliyoruz. İddianamedeki bir kalkışma olarak Seyahat hareketlerini gerçekleştiren, yöneticisi olduğum bilinmeyen yapı kurgusu, Ergenekon iddianamesindeki birbirleriyle bağlantısı olmayan insanların bâtın bir örgüt olarak hükümeti devirmeye yönelik faaliyet gösterdiklerine dair kurguya çok benziyor. Ergenekon ve Balyoz davalarında yargı kullanılarak bireylerin tasfiye edilmesi amaçlanmıştı. Bunları düzenleyenler, hükümet üyelerini ve siyasetçileri, kurulan komplolara karşı kendileri tarafınca korunduklarına ikna ettiler. bu biçimdece sağladıkları siyasi dayanakla hukuk kurallarına alışılmamış faaliyetlerde bulunma ayrıcalığına sahip oldular. KOM dairesince kaleme alınmış Seyahat protestoları ile ilgili kurgunun da birebir gayeye hizmet etmek için hazırlanmış olduğu aşikardır. Lakin, Seyahat protestoları öncesinde ve protestolar sırasında toplumsal medya paylaşımları, toplantılar, şovlar, basın açıklamaları her insanın gözü önünde gerçekleştiğinden, o periyotta bu komplo teorisi ikna edici bulunmamıştı, hükümet de bu kurguyu kullanma gereksinimi duymadı.
Bu teorinin o devirde revaçta olmadığının en bariz göstergesi Başbakan’ın 12 ve 14 Haziran 2013 tarihlerinde aktivistlerle, protestolara katılan kümelerin sözcüleri ile görüşme yapmış olmasıdır. Argüman edildiği üzere, Seyahat olayları iki yıl boyunca toplumsal medya üzerinden paylaşılan iletiler, kışkırtıcı tiyatro yapıtları aracılığıyla yapılan bir hazırlık kararı ortaya çıkmış olsaydı, bundan istihbarat teşkilatının haberi olurdu; herbiçimde Başbakan da kendisini devirme planına hizmet edenlerle görüşme yapmazdı. Kalkışmayı planladığı ve finanse ettiği tez edilen George Soros’la iktidar etrafından siyasetçilerin görüşmeleri de Seyahat olaylarından daha sonra kesilmedi; Soros’un Kasım 2015 tarihinde ülkemize geldiğinde yetkililerle görüşme yaptığını biliyoruz.
Seyahat protestolarının dış güçlerce sahneye konulmuş bir kalkışma olduğuna dair anlatı, 15 Temmuz darbe teşebbüsünden daha sonra hükümetin resmi görüşü haline geldi. Yeni kanıtlar, bilgiler ortaya çıktığı için değil; bu kurgu yeni devrin siyasi ortamına, dış güçlerin hücumları ekseninde kurulan siyasi söyleme uygun olduğu ve Seyahat protestolarını kriminalize etmeye hizmet ettiği için. Günümüzde de birtakım protestolar, şovlar Seyahat örneği verilerek darbecilik ile ilişkilendiriliyor. Seyahat iddianamesi bu kurguya uygun olarak hazırlandı. İddianame ve tutuklanmam, bu kurguya dayanak olmak için kullanıldı.
Manidar olan, Gülenci yapılaşmanın hazırladığı kurgunun ve birebir takımdan bireylerin hukuka muhalif olarak temin ettikleri telefon dinlemelerinin, FETÖ üyeliğinden suçlanan yargı mensuplarının tasfiyesinden daha sonra kullanılmış olmasıdır. Balyoz ve Ergenekon davalarında sahtecilik, kanunları siyasi emeller için berbata kullanma formları ortaya çıkarıldıktan daha sonra, yargının bundan gerekli dersleri çıkarması ve hukuk normlarına riayet etmede eskisinden hayli daha hassas hale gelmesi beklenirdi. Gelişme aksi tarafta oldu, suimisal emsal haline geldi, siyasi maksatlar için yargıyı araç olarak kullanma anlayışı ve adaleti yanıltma halleri tahkim edilerek sürdürüldü.
Önünüzdeki mütalaa Seyahat iddianamesindeki kurguya sadık kalmış. Seyahat protestolarının kolluk güçlerince bastırılan bir kalkışma olduğu anlatısına uygun düşmeyen olaylar hazırlanan mütalaaya dâhil edilmemiş. Bu niçinle, Başbakan ile yapılan toplantılara, 14 Haziran toplantısından daha sonra Taksim Dayanışma Platformu’nun yaptığı, aksiyonların artık yalnızca Taksim Dayanışma’nın çadırında sürdürüleceği, öteki çadırların, flamaların ve bayrakların indirileceğine dair duyurusuna yer verilmemiş. Bu duyurudan daha sonra flama ve bayrakların indirildiğinden, barikatların temizlendiğinden de kelam edilmemiş. Bu bilgiler Hükümetin tutuklanmamla ilgili 7 Mart 2019 tarihinde AİHM’e yolladığı Mütalaası’nda kullanılan, bir devlet kuruluşu olan Türkiye İnsan Hakları Kurumu’nun 30 Ekim 2014 tarihindeki “Gezi Parkı Olayları Raporu”nda mevcut. Bu raporda ölümlere ve faydalanmalara yol açan kolluk güçlerinin müdahaleleri, biber gazı kullanmasında görülen aşırılıklar ve kuralsızlıklar detaylı biçimde anlatılmış:
Raporda “Kamuoyuna yansıyan biroldukça imajda, polisin, kaçan, işyerlerine sığınan, atılan gazlar niçiniyle rahatsızlanan göstericilere müdahaleye devam ettiği, başta biber gazı olmak üzere güç kullanma ortalarının adapsız kullanılması niçiniyle şovlara barışçıl bir biçimde katılanların ve hatta şovlarla ilgisi olmayan biroldukca insanın da yaralandığı” söz edilmiş ve
“Bu çerçevede, toplumsal olaylara karşı güç kullanmasının, gösterilen cebir, şiddet, karşı koyma yahut akının derecesine nazaran kademeli biçimde artan nispette ve orantılı olması prensiplerine riayet edilmeksizin gerçekleştirilen müdahaleler Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 3. hususu ile muhafaza altına alınan ‘işkence ve kötü̈ muamele yasağının’ ihlali olarak kıymetlendirilebilir.”
“Gezi Olaylarında kitlenin biber gazına ve öbür sıkıntı kullanma araçlarına ağır olarak maruz kılınması kolluk güçlerine yönelik öfkeye yol açmış, bu da şiddet olaylarını tetiklediği üzere aksiyonların sürekliliğine niye olmuştur” kıymetlendirilmesi yapılmıştır.
Mütalaada Seyahat protestoları sırasındaki ölümlere, “biroldukca vatandaşımız hayatını yitirdi” biçiminde tek bir cümleyle yer verilmiş. Protestolarda biroldukça vatandaşımız yaralandı lakin birfazlaca değil birkaç yurttaşımız ömrünü kaybetti. Bu birkaç yurttaşımızın kim olduklarını belirtmeye ve hayatlarını nasıl kaybettiklerini anlatmaya gerek duyulmaması vefatları basitlaştırıyor, adeta mala verilen zararın uzantısı haline getiriyor.
Mütalaada anlatılmayan acı gerçek; Ethem Sarısülük’ün şov sırasında polis kurşunuyla, Abdullah Cömert ve Berkin Elvan’nın başlarına isabet eden gaz fişekleriyle, Zeynep Eryaşar, Selim Başkan, Serdar Kalakal ve İrfan Tuna’nın ağır biber gazına maruz kalmalarının tesiriyle ve Ali İsmail Korkmaz’ın polis memurlarının da karıştığı fiziki taarruz kararı hayatlarını kaybettikleridir.
Kalkışma teorisine halel gelmesin diye güvenlik güçlerinin orantısız ve kural dışı gaz kullanmasını, bunların yol açtığı vefatları ve ağır faydalanmaları görmezlikten gelen bir Seyahat olayları anlatısı, insan haklarına ve sakıncalı görülen insanların hayatlarına paha vermeyen bir anlayışı yansıtmaktadır. 4,5 yıldır benim özgür yaşama hakkımın gasp edilmesine yol açan yargısal hareketlerin yansıttığı üzere.
Seyahat Olayları, bir fazlaca ulusal ve milletlerarası akademik çalışmaya da husus olmuştu. Değerli mecmualar ve saygın yayınevleri tarafınca yayınlanmış derlemelerde yer alan 35 kadar makaleyi inceleyip Mahkeme’ye sunmuştuk.
Makalelerin paylaştığı temel müşahede, Seyahat Olayları’nın plansız ve beklenmedik bir biçimde ortaya çıktığıdır.
Tertip biçimi açısından da bütün çalışmalarda vurgulanan nokta, aksiyonların, “yatay”, “bir merkeze bağlı olmayan”, “lidersiz” özellikte olmalarıdır.
Sonuç olarak, bugüne kadar yapılmış bilimsel nitelikli araştırma ve değerlendirmelerin hiç birinde Seyahat Olayları’nın Hükümet’i devirmeye yönelik önce planlanmış ve yabancı güçlerin dayanağıyla yürütülmüş olduklarına dair bir tez öne sürülmemiştir.
İçişleri Bakanlığı detaylarıne göre 80 vilayette 3 milyonu aşkın kişinin katıldığı, 164’üne kanunsuz hale dönüştüğü sebebi öne sürülerek müdahale edildiği, 5500 eylem/etkinliğin bir merkezden organize edilen bir kalkışma olduğu teorisi, siyasi maksatlara hizmet eden, hukuksal ve mantıki temelden mahrum bir savdır. Benim bu aksiyonları planladığım, organize ettiğim, yönettiğim; Seyahat Parkı’na bir masa, bir hoparlör, poğaça ve eczaniçin alınan ağız maskeleri götürerek kalkışmanın maddi gereksinimlerini karşılamış olduğum; iki bireyle birkaç telefon görüşmesi yaparak ortalarında siyasi partilerin de bulunduğu 70’e yakın kuruluşun oluşturduğu Taksim Dayanışması Platformu’nu yönlendirmiş olduğum da saçmalık seviyesinde bir tezdir.
İddianamede ne örgüt yöneticisi olduğumla ilgili ne de planlanmış bir kalkışmadan haberim olduğuna dair hiç bir bulgu ortaya konmadığından, bu argümanlar çok derecede gerçeklikten kopuk ve mantığa alışılmamış olduklarından, mütalaada, üzerime cürüm yamayabilme hedefiyle yeni tariflere yer verilmiş.
Benim protestoculara akıl hocalığı yaptığım argüman ediliyor. 30 yıldır sivil toplum kuruluşlarında çalışmış, barışı, insan haklarını, demokrasiyi savunan teşebbüslerde yer almış birisi olarak görüşlerimi kamuoyu ile de, tanıdığım sivil toplum aktivistleri ve siyasetçilerle de paylaşırım. Bu kapsamda, iddianamede de açıklandıği üzere, hükümet yetkilileri ile de bir toplantıya katıldım. Benim şiddet içeren, hata sayılan bir hareket biçimini önermem, insanları, kuruluşları buna teşvik etmem kelam konusu olamaz. esasen iddianamede de bu biçimde bir bulgu mevcut değildir. Hukuksuz dinlemeler kararı bana ilişkin oldukları savıyla iddianameye yerleştirilen kelamlardan hiç biri bu istikamette bir niyeti yansıtmamaktadır.
İddianamede beni kabahatle ilişkilendiren, bu hedefle faaliyet gösteren bir örgüte dayanak verdiğimi gösteren rastgele bir bulgu ortaya konamadığından, başvurulan bir diğer tarif da benim kalkışmanın “perde gerisi organizatörü” olduğum. Ben Seyahat Parkı’ndaki yapılaşma projesine açıkça karşı çıktım, bu projenin durdurulması için gayret gösterdim, kamuoyuna yönelik açıklamalara ve bu maksatla yapılan toplantılara katıldım. Çalışma ofisim Seyahat Parkı’na bitişik pozisyonda olduğu için çeşitli seferler orada bulunma ve birçoğu hiç bir örgütle bağı olmayan gençleri gözlemleme fırsatı buldum. Barışçıl halde ve etik pahalara bağlı kalarak sürdürdükleri nöbeti, Seyahat Parkı’na sahip çıkma hassaslıklarını takdir ettim; kullanmaları için parka bir masa ve hoparlör götürdüm. Seyahat Parkı’nda fidan ekme aktifliklerine de şahsen katıldım. hiç bir faaliyetimi perde ardına gizlemeye gerek duymadım. hiç bir davranışım ve konuşmamda da saklı bir planı yürütmekte olduğuma dair bir işaret, bir söz mevcut değildir.
Savunmamda da söylemiş olduğim üzere, hükümetlerin kamu faydasına olmayan teşebbüslerinin engellenmesi için düzenlenen barışçıl protestoları, demokrasinin gereği, legal sivil toplum faaliyetleri olarak görüyorum. Seyahat Parkı, üzerinde taşınabilecek birkaç ağacın bulunduğu boş bir arsa değildir. Benim üzere bölgede yaşayan ya da çalışan binlerce İstanbullunun yararlandığı, kıymetli bir kamusal fonksiyon bakılırsan, kentimizin toplumsal altyapısına katkı sağlayan epey kıymetli bir yerdir. Seyahat Parkı’nın yok bulunmasına yol açacak olan yapılaşma projesi anti-demokratik halde dayatılan, kamu çıkarlarına karşıt bir teşebbüstü. Oldubittiye getirilerek parkın tahrip edilmesinin engellenmesi, İdari Mahkeme’nin bu projeyi iptal etmesi ve yapılaşmanın durdurulması kamu faydasına olmuştur. Hükümetin Irak işgalini kolaylaştırmak için topraklarımızı ve limanlarımızı işgal güçlerinin kullanmasına açma istikametinde yasal düzenlemelerine karşı protestoların yapılması ve bu teşebbüsün engellenmesi meselade olduğu üzere.
Seyahat protestolarının George Soros tarafınca finanse edilmiş olduğu savı, protestolara katılanların hareketlerini itibarsızlaştırmayı amaçlayan, berbat niyetle hazırlanmış bir kurgudur. Bunun gerçek olmadığını yalnızca protestolara katılan yurttaşlarımız değil, MASAK sorumluları, Açık Toplum Vakfı ve Anadolu Kültür’ün hesap hareketlerini incelemiş olan kontrolcüler de çok yeterli bilmektedirler. Bu argümanın, araştırma kararı ulaşılmış rastgele bir bulguya, kanıta değil, Soros’un Arap Baharı’nın ardındaki yabancı odak olduğu algısına dayandırıldığı Seyahat iddianamesinde açıkça belirtilmiştir.
İddianamenin başlangıcında, “Mısır, Tunus, Yemen üzere ülkelerde görülen, Arap Baharı olarak isimlendirilen hareketlerde”; “bu ülkelerde yaşanan halk ayaklanmalarında George Soros’un kıymetli bir aktör olduğu, bu ihtilal süreçlerine hayli büyük finansal takviye sağladığı”nın basına yansıdığı belirtilmiş. İddianamede; “bu süreçlerle Seyahat kalkışması sürecinin birebir örtüşmesi” ve “sosyal medyada birebir slogan ve imgelerin kullanılmış olması”ndan dolayı, “George Soros’un, ayaklanmaların yaşandığı öteki ülkelerde olduğu üzere Seyahat kalkışması sürecinde de faal olduğunun anlaşıldığı” söz edilmiş.
Ben savunmamda Soros’un Seyahat protestolarına kaynak aktarmış olduğuna destek olarak kullanılan bu argümanların da gerçeğe de mantığa da zıt düştüğünü, Mısır’da ve Tunus’ta toplumsal hareketlerin Müslüman Kardeşler örgütü ve paralel çizgide örgütlerin liderliğinde gerçekleştirilmiş olduğunu belirtmiştim.
İddianamede anlatılanlar da bu kurguyla bağdaşmıyor. Benim Seyahat protestolarını organize etmiş olduğuma meczup olarak bir televizyon / internet yayını kurmak için çalışmalarda bulunduğum anlatılmış. İddianameye bakılırsa bu yayının fonksiyonu Seyahat kalkışmasını gündemde tutmak ve yeni kalkışmaların gündem olmasını sağlamak olacak. Bu teşebbüse kaynak sağlamak için çeşitli kişi ve kuruluşlarla temasa geçtiğim, Soros ile de irtibat kurmayı planladığım tez ediliyor. Kalkışma için bu kadar kıymetli bir fonksiyonu olan yayın projesi, iki yıldır kalkışmayı planlamış ve finanse etmiş olduğu tez edilen Soros tarafınca sanki niye daha evvel desteklenmemiş? Birebir soruyu yine benim aleyhime kanıt olarak kullanılan, gerçekleştirilmemiş Seyahat ile ilgili sinema projesi için de, protestoculara maske ve gereç temini için kaynak arayışında bulunduğum argümanı için de yöneltebiliriz.
Daha evvelki beyanlarımda da tabir ettiğim üzere, benim, kurulduğundan beri kanunlara uygun halde faaliyet göstermiş olan Açık Toplum Vakfı’nda, başka idare heyeti üyelerinden farklı bir pozisyonum, yetkim olmadı. George Soros’un Türkiye ziyaretlerinde bütün idare şurası üyeleriyle yaptığı Vakfın çalışmalarının değerlendirildiği toplantılar haricinde Soros’la özel bir irtibatım da olmadı.
Benim dışımda Açık Toplum Vakfı’nın hiç bir İdare Heyeti üyesinin sözüne başvurulmamış olması, George Soros’un da suçlananlar içinde olmaması, Soros’un benim üzerimden Seyahat protestolarını organize ettiği, kaynak aktardığı kurgusuna, bunu yazanların da inanmadığını göstermektedir.
Yargı sürecinin hiç bir basamağında benim de savcılık tarafınca sorgulanmamış olduğumu hatırlatmak isterim. Hükümeti devirmek için planlanıp sahneye konduğu argüman edilen Seyahat olaylarında, 15 Temmuz darbe teşebbüsünde, bu kadar değerli roller oynadığına inanılan birisinin sorgulanmaması, faaliyetleri, işbirliği yaptığı şahıslar hakkında bilgi temin etmek için bir uğraşa girilmemiş olması savcılık mesleğinin tabiatına terstir, önemli bir bakılırsav dikkatsizliğidir. Lakin, iddianamede kullanılacak kurgu aslına bakarsan önce hazırlanmışsa, sorgulama yapılmamasının tercih edilmesi anlaşılır. Çünkü sorgulamada ortaya çıkacak bilgiler bu kurgu için komplikasyonlara niye olabilir.
Mütalaada Açık Toplum Enstitüsü ve bileşenlerinin emelinin dünya üstündeki farklı kültürleri yozlaştırarak kendilerinin denetim altında tutabildikleri üniversal kültüre sahip topluluklar yetiştirmek olduğu, bu sayede avuçlarının ortasında tuttukları kapital sistemi kendi çıkarları doğrultusunda devam ettirecek üniversal bir tüketim topluluğu oluşturabilecekleri ve bu emelle fonladıkları sivil toplum örgütlerini kullandıkları yazılmış.
Bu kıymetlendirme bir araştırmayla desteklenmemiş, bilimselliği kabul edilen akademik bir çalışma da kaynak gösterilmemiş. Bu niçinle türel metinlerde kullanılabilecek bir açıklama niteliğine sahip değil, direkt yazanın inançlarını yansıtıyor. pek küçük bir topluluğun dünya kapitalist sistemini denetim ettiği, kozmik kültürü yayarak farklı kültürleri yozlaştırdığı, bu sayede dünya üzerinde bir hakimiyet sağladığı görüşü, birtakım etraflarda kullanılan, kozmopolit kültüre sahip olan Musevilerin dünya üzerinde hakimiyet kurmak için bâtın bir plan yürüttüklerine dair tezleri akla getiriyor. Bu ideolojik yargının Seyahat protestolarıyla ilgili kullanılması, gerçekleri tahrif etmeye ve yaşanan olayların objektif halde değerlendirilmesini engellemeye hizmet ediyor. Yediden yetmişe her sınıftan insanın; gençlerin, öğrencilerin yanı sıra sokakta çalışanların, ayakkabı boyayan çocukların, apartman bakılırsavlisi fakir insanların ve ailelerinin, Suriyeli göçmenlerin, aşağılanmadan, rahatsız edilmeden ziyaret edecekleri, dinlenecekleri, sohbet edecekleri bir park mı, yoksa parası olmayanların giremeyeceği, yerli ve yabancı markaların pazarlandığı bir alışveriş merkezi mi insanları tüketim dürtüsünün kıskacına sokar?
Halka ilişkin bir parkı korumak için gayret etmek mi, yoksa burasını ortadan kaldırarak ticari projeler dayatmak mı, tüketim toplumu yaratmaya, sermayenin insan hayatı üzerinde egemenlik kurmasına hizmet eder?
Mütalaada, hukuk normlarına nazaran hazırlanmış, somut olayların dürüstçe yapılmış objektif değerlendirilmesini değil, siyasi aktörlerin telaffuzlarını yansıtan Seyahat olayları kurgusunun yinelandığını ve ilavi ideolojik saptamalarla tahkim edilmiş olduğunu görüyoruz.
Bu kurgu bir süreliğine adaleti yanıltmak için kullanışlı olabilir. Lakin bu durumun uzun sürmeyeceğine, kamuoyunun da bu kurguya ve burada bulunanların hatalı olduklarına ikna edilmesinin mümkün olmayacağına inanıyorum.
hayatımın dört buçuk yılını kaybettikten daha sonra teselli bulabileceğim şey, yaşadıklarımın yargıdaki problemlerle yüzleşilmesine katkıda bulunması ve benden daha sonra yargı karşısına çıkacak olanların daha adil bir muamele görmeleri ihtimalidir.
Can Atalay, Mücella Yapan ve Tayfun Kahraman’ın savunmasının tam metni
“A. Mücella Yapan, Ş. Can Atalay ve Tayfun Kahraman’ın dune, bugüne ve geleceğe dair müşterek sözüdür” diyerek başlayan Can Atalay, Mücella Yapan ve Tayfun Kahraman’ın savunmasının tam metni şöyleki:
Niyetinizi ve endişelerinizi biliyor, bu beyhude uğraşlarınızı reddediyoruz! Zira Gezi’yi yaşadık, biliyoruz!
Seyahat Direnişi; bu ülke tarihinin en demokratik, yaratıcı, eşitlikçi ve en kapsayıcı barışçıl kitlesel hareketi. Daima birlikte konuşup karar vermenin, fikri ve ömrü paylaşmanın, yaşama her boyutu ile sahip çıkmanın duvar yazısı olmuş hali. Ölümcül polis şiddetine karşı her kentte yankılanan barışçıl ve haklı reaksiyonun ismidir Seyahat.
Tez makamı çaresizce ve tekraren sav etse de içeriden yahut dışarıdan bir şefi, reisi, talimat vereni, zirve örgütü, finansörü yoktur! Olamaz da. Bu sav, tüm olayların akışına, mantığın sonlarına zıt. Milyonlarca insanı haftalarca sokağa dökebilecek tek güç fakat halkın kendi iradesi olabilir.
Hayali senaryolara dayanan suçlamalar, terör, darbe, dış güçlerin oyunu üzere temelsiz ithamlar ve tarafsızlığı fazlacatan tartışmalı hale gelmiş yargısal zorlamalar Seyahat Direnişi’nin tarihi gerçekliğini değiştiremez. Çünkü bu iddianameler ve ithamlar bir zümrenin eseriyken, o gerçekliğin şahidi milyonlardır.
Seyahat Direnişi’ni kabahatle, terörle, darbeyle, kalkışmayla anılan bir harekete dönüştürme gayreti hiç bir kanıta, tanıklığa ya da ayrıca bir somut gerçekliğe dayanmıyor. Yalnızca temelsiz bir yorumdan ibaret. Siz de biliyorsunuz zira dersini gördüğünüz hukukun kabul edebileceği tek bir kanıt, ispat bulamadınız, yaratamadınız da.
Seyahat Direnişi’nin demokratik hak ve söz özgürlüğü çerçevesinde son derece legal ve anayasal bir yerde gerçekleştiği hakikatın ta kendisi.
Tüm bu gerçekliğe karşı, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı Türk Ceza Kanunu’nun “Anayasal Tertibe Karşı Suçlar” kısmında yer alan TCK 312 inci hususu uyarınca cezalandırılmamızı istiyor.
Argüman makamı bu suçlamaya ait hukukî bir destek, suça ait bir kanıt bulunması ya da “illiyet bağı kurulması” üzere ceza yargılamasının taban gerekliliklerden kendini muaf tutuyor.
Sav makamı, yurttaşların haklarından değil yalnızca yükümlülüklerinden kelam edilmesini istiyor.
O hakları yok sayıp yükümlülüklerin de çerçevesini kendisi çiziyor.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi üzere Mimarlar Odası ve Kent Plancıları Odası’nın da; İstanbul’un kent merkezinde kalan son müşterek, kamusal, yeşil ve afet daha sonrası toplanma alanının AVM’leştirilmesine ait kelam söyleme bakılırsavi vardır. Yok saydığınız, cürüm saydığınız bu bakılırsav; Anayasa’da yer alan “yürütme” tabirinin (tümel ve tikel) bütünlüğü prensibidir.
Tüm bu hukuksuzluk deryası ortasında biz bir daha hukuktan; haklardan kelam etmekte ısrar ediyoruz: Anayasal sistem sözü salt “yürütmenin fonksiyonlarını” değil, başta devletin temel maksat ve nazaranvleri olmak üzere fikir ve kanaatlerini açıklama ve yayma özgürlüğünü, basın özgürlüğünü, örgütlenme özgürlüğünü, toplantı ve şov yürüyüşü düzenleme hakkını, sağlıklı ve istikrarlı bir etrafta yaşama hakkını, konut hakkını, haklara ve özgürlüklere ait kamu idaresinin/yürütmenin bu ve öteki yükümlülüklerini işaret eder.
A. Mücella Yapan, Ş. Can Atalay ve Tayfun Kahraman’ın haklarını kullanımı ve Anayasal vazifelerini yerine getirmesi Türk Ceza Kanunu’nun 312 inci hususu uyarınca “hükümete karşı suç” olarak nitelenemez!
Herkes tarafınca bilinmektedir ki; Gezi’yi büyüten ve kitleselleştiren; Taksim Dayanışması yahut kişisel iştirakçilerin toplumsal medyadan yaptığı takviye davetleri değil, toplumsal tansiyonu artıran polis şiddeti ve periyodun hükümetinin bu tansiyonu yatıştırmaktan uzak açıklamalarıydı.
Şayet objektif olarak olayların gelişimi incelenirse, sürecin son derece spontane, anlık ve tabiatıyla evrildiği açıktır. Çok belirsizlik ve bilinmezlik ortasında, bırakın evvelce planlamayı, toplumun anlık tepkisini ne ön görmek ne de organize etmek mümkün olabilirdi. Şu açıktır ki; Seyahat Parkı aksiyonlarının tasarlanmış bir komplo olduğu tezini öne sürmek gerçek dışıdır.
Bu niçinle, bir sefer daha burada Seyahat direnişini karalamak için oluşturulan zorlama senaryoya karşı yaşananları ve Taksim Dayanışması’nı yeniden anlatma zorunluluğunu hissediyoruz.
Taksim Dayanışması meslek kuruluşları, sendikalar, dernekler ve siyasi partilerin askıya çıkan plana karşı oluşturduğu hiyerarşisi olmayan bir yapı. Seyahat Direnişi sırasında sesini duyurmak isteyenlerin hislerine tercüman oldu ve kelamlarını kamuoyu ile paylaştı.
Taksim Dayanışması, TMMOB Mimarlar Odası ve TMMOB Kent Plancıları Odası’nın daveti ile, Taksim Cumhuriyet ve Emek Meydanı’nın yok edilmesi ve Taksim Gezisi’nin betonlaştırılmasına ait (17 Ocak 2012 onanlı) imar planının askıdan 14 Şubat 2012 salı günü inmesinden çabucak bir gün daha sonra yapılan toplantının akabinde, bu toplantıya katılan kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşları, dernekler ve siyasi partilerin müşterek iradesi ile kuruldu.
Taksim Dayanışması bir ortaya geldikten daha sonra, hem anılan imar planlarına ait dava açma hazırlığı sürdürdü birebir vakitte kamuoyu oluşturmak ve halkı bilgilendirmek üzere basın açıklamaları, imza kampanyaları, insan zinciri ve cumartesi günleri yapılan sembolik nöbetler üzere tamamı anayasal demokratik hakların kullanması niteliğinde çalışmalar yaptı.
Taksim Dayanışması’nın sekretaryasını oluşturan iki meslek odası; TMMOB Mimarlar Odası ve TMMOB Kent Plancıları Odası ile genişletilmiş sekretaryasını oluşturan Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği (TMMOB), DİSK, KESK ve İstanbul Tabip Odası üzere kurumlar, bu süreçte bir uyum değil yalnızca tercüman rolü üstlendi. Sekreterya, kelam konusu açık tartışma ve toplantılarda bileşen temsilcilerinin ve öbür iştirakçilerin niyetlerini tek bir duyuru altında toplayarak kamuoyu ile paylaştı.
11 Mayıs 2012 tarihinde açılan davanın yargılama konusu sürecin şehircilik ve muhafaza prensiplerine, planlama tekniğine ve kamu faydasına ters olduğunu açık halde ortaya koyan uzman raporu 15 Mayıs 2013 tarihinde tarafımıza bildiri edildi. Bundan daha sonrasında; anılan imar planının iptaline ait sonucunı beklemeye başladığımız anda, 27 Mayıs 2013 gece yarısına yanlışsız bizim itiraz ettiğimiz ve dava açtığımız ismi “yayalaştırma” olan plan ve projede dahi yer almayan bir yaya yolunun açılacağı savıyla ağaçların hukuksuzca sökülmesi üzerine yurttaşlar itiraz etmeye başladı.
Tümü ile barışçıl sistemlerle kaçak inşaata itiraz eden yurttaşlara en evvel kimliği bugün dahi bilinmeyen sivil şahıslarca saldırıldı; bu akının çabucak akabinde Fetullahçı polis şeflerinin sevk ve yönetimiyle haksız, izansız ve provokatif polis şiddeti başladı. Bundan daha sonrası aslında hayli sade ve net: insanların demokratik itirazlarına karşı, provokatif polis şiddeti itirazı büyüttü. En sonunda polisin şiddetine ve siyasal iktidarın nobran lisanına karşı tüm itirazlar, Gezi’deki ağaçlar vesilesiyle bir ortaya geldi.
15 Haziran 2013 günü gerçekleşen polis müdahalesine kadar, beşerler Taksim Seyahat Parkı’nda ve ülkenin başka tüm parklarında nöbetlerine devam etti ve Seyahat Parkı’nı muhafazaya çalışanların gördüğü şiddete karşı takviye verdi. Amansız polis şiddetine karşı yurttaşlar gerek sokağa çıkarak, gerekse konutlarından, iş yerlerinden tencere tava çalarak seslerini duyurmaya çalıştı ve reaksiyonlarını gösterdiler. Bu kısa mühlet içerisinde Seyahat Parkı’nda bir ortaya gelen her lisan, din, ırk ve dünya görüşünden insan barışçıl bir biçimde parkı korumak üzere nöbete devam ettiler. Polis şiddeti akabinde ülkenin 80 vilayetinde protestolar gerçekleştirildi ve beşerler vicdanlarına sığmayan bu şiddet karşısında, hükümet tarafınca yapılan açıklamaların da tetiklemesi ile kitlesel bir itiraz yükselttiler.
Taksim Dayanışması bu süreçte tüm yetkililere yurttaşların talep ve beklentilerini iletmek ve kamu yönetimine yükümlülüklerini hatırlatmak üzere diyalog kurmaya çabaladı. Burada bir temsil heyetinden hayli, talep ve beklentilerini yansıtma vazifesini üstlendi.
Seyahat Direnişi mühletince Taksim Dayanışması aracılığı ile defaten lisana getirilen hükümete yönelik:
“(1) Seyahat Parkı, park olarak kalmalıdır ve Topçu Kışlası projesinin iptal edildiği açıklanmalıdır,
(2) halkın demokratik hak kullanmasını engelleyen, şiddetle bastırma buyruğunu veren, bu buyruğu uygulatan, yüzlerce insanın faydalanmasına niye olan sorumlular, başta İstanbul Valisi, Emniyet Genel Müdürü olmak üzere derhal istifa etmelidir,
(3) Gaz bombası kullanılması yasaklanmalıdır,
(4) Haksız yere gözaltına alınan vatandaşlar özgür bırakılmalıdır,
(5) Taksim başta olmak üzere Türkiye’deki tüm meydanlarında, kamusal alanlarda toplantı, hareket yasaklarına son verilmelidir.” talepleri son derece hususa has, barışçıl ve makul olup Türkiye Cumhuriyeti merkezi hükümeti ve mahallî yetkililerinin rahatlıkla kabul ederek olaylara son verebileceği sıradanlikteydi.
İstanbul Valisinden Büyükşehir Belediye Liderine, Başbakan Yardımcısından, Başbakana ve Cumhurbaşkanına kadar tüm yetkililere bu talepler iletilirken; demokratik kamuoyu yaratmak emeliyle kararlı, ısrarlı lakin her vakit barışçıl etkinliklere davet yapıldı.
yinelıyoruz; Taksim Dayanışması, bileşenleri, talepleri, basın açıklamaları, aktiflikleri belirli, bilinen, aleni, yasal, yasal ve demokratik bir yurttaş ve kurum dayanışmasıdır. Dayanışmamızın bileşenleri anayasal hak ve ödevlerini yerine getirir. Etkinliklerimiz ve çağrılarımız bütünüyle yasal, yasal ve barışçıldır.
Taksim Dayanışması tarafınca alınan kararların hiçbiri kapalı kapılar arkasında alınmadı, alınmaz da. Seyahat mühletince hiçbir biçimde fon kullanılmadı; hiç birimizin kursağından beş kuruş fon geçmedi.
Seyahat Direnişi fon ile para ile açıklanamaz; Seyahat müddetince tüm muhtaçlıklar imece adabı karşılandı.
hiç bir menfaat gütmeden paylaşmanın, dayanışmanın insanı sağaltan bir yanı, insani bir hazzı vardır.
Tahminen şimdilerde siz anlayamaz oldunuz ancak rantı değil ekmeği bölüşmenin beşere onur veren bir yanı vardır. Yemekten değil yedirmekten, sahip olmaktan değil paylaşmaktsan keyifli olan bir kültür var bu topraklarda. İmece sözünün diğer lisanlarda karşılığı yok. Emekliler konuttan yogurt kapları içerisinde börekler getirdi, ucuzluk marketlerinden öğrenci harçlıklarıyla alınmış meyve suları servis edildi. Gezi’de toplumun huzuru o kadar gözetilmişti ki yapılan halka açık forumlarda yüksek ses çıkmaması için alkış yerine el sallanıyordu, nizamlı olarak çöpler Gezi’deki yurttaşlar tarafınca toplanıyordu.
Bu kadar benzemezin, farklı dünya görüşünün ve çoğulcu talebin bir ortaya gelmesini sağlayan Taksim Dayanışması yahut bu üç kişi değil; siyasal iktidar.
Orantısız güç kullanması provokasyonun ta kendisiydi. O provokatif müdahalelere kolluğu sevk ve yönetim eden tüm şeflerin, müdürlerinin Fethullahçı Çete mensubu olduğunu sonrasındasında daima birlikte öğrenmedik mi? Reaksiyonların yalnızca Taksim’de değil, tüm Türkiye’de büyümesinin sebebi anılan provokasyonun birinci elden sorumlusunun; polis şefleri, onları bu nazaranvlere getirenler ve “emri ben verdim” diyenler olduğu açık.
Hukuk tanımaz polis şiddetinin ömürlerimizi nasıl kararttığını unutmadık. Onlarca arkadaşımızın gözlerini kaybetmesinin, binlercesinin faydalanmasının, bunun akabinde faillerin ve azmettiricilerin cezasız bırakılmasının bu biçimdesi bir hukuk tanımazlıktan beslendiğine şahit olduk. Ethem Sarısülük ile Uygar Yıldırım’ı öldüren polis ve jandarma kurşunlarının, Ali İsmail’e yönelen ölümcül tekmelerin sahiplerinin, Abdullah Cömert’i, Ahmet Atakan’ı, Berkin Elvan’ı hayattan koparan biber gazı fişeklerinin, Hasan Ferit’i vuran mafya bozuntularının ve Mehmet Ayvalıtaş’ı bizden alan pervasızlığın bu hukuksuzluktan güç aldığını biliyoruz.
Biz bu davayı reddediyoruz!
Biz, amansızca bu ölümlere ve faydalanmalara niye olanların adil bir biçimde yargılandığı günleri de nazaranceğiz.
Gezi’nin emekten yana, fakirden yana, tabiattan yana, ezilmişten yana, ötekileştirilenden yana, bayandan yana, barıştan yana her direnişin ortasında yer alacağı, direnen her insanın lisanından düşürmeyeceği bir müzik olduğunu unutturmak istediğinizin farkındayız. Ülke tarihinde bir onur sayfası olarak yer alan Seyahat Direnişi’ni, bu ülkenin geleceğine sahip çıkan demokrasi ve özgürlük çığlığını karalama uğraşınız beyhude.
Bu ülkeye gelecek olan demokrasi, onca baskı ve şiddete karşın kısamadığınız seslerin Gezi’deki yankısından güç alıyor. Zira zeytinlerin, derelerin, tabiplerin, gazetecilerin, avukatların, öğrencilerin, emeği ile geçinen yurttaşların, akademisyenlerin, bayan hareketinin, lgbti+ların yanında daima birlikte kol kola girip baskılara karşı direnmeye devam etmenin yolu, özetlemek gerekirsesı demokrasinin yolu Gezi’nin gerçek tarihine sahip çıkmaktan geçiyor. Seyahat, bu ülkede toplumsal barışın en gözle görüldüğü, elle tutulduğu yerdi.
Bu iddianame ve temel hakkında mütalaa akla, vicdana sığmıyor, adalet barındırmıyor, bilime dayanmıyor, insan olmanın gereklerine hürmet duymuyor.
Seyahat Parkı protestolarına katılan milyonlarca insan, yurttaşlık haklarını savunuyordu. Bu, her bir yurttaşın sorumluluğudur, biz sorumluluğumuzu yerine getirdiğimiz için yargılanıyoruz.
Sav makamının kurmaya çalıştığı komplo teorisi ve şahsen karşı karşıya olduğumuz ağır ceza tehditleri karşısında yine söylüyoruz:
Biliyoruz ve inanıyoruz ki; SEYAHAT eşitlik, özgürlük, adalet ve demokrasi için bu ülkenin sönmeyecek umududur.