ahmetbeyler
Active member
MHP önderi Devlet Bahçeli bugün Sivas mitinginde “Bin sefer kırdılar kollarımızı bin kere budadılar. bir daha çiçekteyiz işte bir daha meyvedeyiz.” dizelerini konuşmasının bir kısmında lisana getirmişti. Lakin şiirin ‘Saray’lı kısmını okumadığı üzere şiire ‘Pir Sultan’ın dediği gibi’ diyerek başlamıştı.
Özel, Bahçeli’nin yalnızca bir dizisine yer verdiği şiirin devamını getirdi: Saraylar saltanatlar çöker kan susar birgün zulüm biter … bu günlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler…
Özel şairin ismini da ‘faşizme direnişin şair’ nitelendirmesi yaparak Adnan Yücel olduğunu vurguladı.
Adnan Yücel çoklukla Nazım Hikmet’in şiiri olduğu sanılarak internette dolaşın şiiri şu biçimde;
YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK
Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın büyüklüğünde buldum seni
bir hengamenin hoşluğunda sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti hayatın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o hoşluk uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o arbede,
sen o hengamenin hoşluğu misin yoksa…
Bir inancın büyüklüğünde buldum seni
bir arbedenin hoşluğunda sevdim.
bin kere budadılar körpe dallarımızı
bin defa kırdılar.
bir daha çiçekteyiz işte bir daha meyvedeyiz
bin defa dehşete boğdular zamanı
bin defa ölümlediler
bir daha doğumdayız işte, bir daha sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Geçtiğimiz o birinci ırmaklardan beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik daima birebir telden
aynı sesten, tıpkı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
hemen çabucak bu biçimde yağmalanmamıştı gençliğimiz…
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz sadece sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler…
Şiirler doğacak kıvamda bir daha
duygular bir daha yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
hemen çabucak elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Adnan YÜCEL
Özel, Bahçeli’nin yalnızca bir dizisine yer verdiği şiirin devamını getirdi: Saraylar saltanatlar çöker kan susar birgün zulüm biter … bu günlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler…
Özel şairin ismini da ‘faşizme direnişin şair’ nitelendirmesi yaparak Adnan Yücel olduğunu vurguladı.
Adnan Yücel çoklukla Nazım Hikmet’in şiiri olduğu sanılarak internette dolaşın şiiri şu biçimde;
YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK
Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın büyüklüğünde buldum seni
bir hengamenin hoşluğunda sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti hayatın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o hoşluk uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o arbede,
sen o hengamenin hoşluğu misin yoksa…
Bir inancın büyüklüğünde buldum seni
bir arbedenin hoşluğunda sevdim.
bin kere budadılar körpe dallarımızı
bin defa kırdılar.
bir daha çiçekteyiz işte bir daha meyvedeyiz
bin defa dehşete boğdular zamanı
bin defa ölümlediler
bir daha doğumdayız işte, bir daha sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Geçtiğimiz o birinci ırmaklardan beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik daima birebir telden
aynı sesten, tıpkı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
hemen çabucak bu biçimde yağmalanmamıştı gençliğimiz…
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz sadece sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler…
Şiirler doğacak kıvamda bir daha
duygular bir daha yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
hemen çabucak elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Adnan YÜCEL