Ekmek Yemeli Miyiz? Yememeli Miyiz?
Her ülkenin kendine has ekmeği bulunmaktadır. Ülkemizde de lezzetli, kendine has beğenilen kokulu, sağlıklı ekmek çeşitleri bulunmaktadır. Bu zenginlik içerisinde bizler de ekmeği sofralarımızdan eksik etmeyiz.
Son birkaç yıldır karbonhidrat kısıtlamasıyla süratli zayıflanabileceği savları gündemdedir. ‘Ekmek Obezitenin Tek Suçlusu’, ‘Ekmek=Kilo’ üzere manşetlerle sık müsabakaya başladık. Ekmeğin ortasında az ölçüde da olsa protein bulunduğunu unutarak ekmekle şekeri bir saymaktalar. Büsbütün rafine edilmiş undan hazırlanmış ekmeğin sıhhate bir yararı bulunmadığını biz diyetisyenler yıllardır lisana getirmekteyiz. Büyüklerimizin daha sağlıklı olmasının bir niçininin de tam buğday ekmekleri tüketmelerinin olduğunu biliyoruz. Çok uzun yıllar raflarda beyaz ekmek haricinde bir ekmek bulamadığımız ve tüketemediğimiz gerçek lakin gelişen sanayi ile bir arada günümüzde yulafından, rüşeymlisine, çavdarından tam buğdayına çeşit çeşit ekmeklere ulaşmak epey kolay. Bu sebeple ne ‘Ekmek eşittir şeker’ savını ne de ‘Ekmek direkt şişmanlatır’ fikrini desteklemek bilimsel değildir. Her besinin ölçüsünde çeşitlendirilerek yenilmesi en uygunudur.
Türkiye Diyabet Epidemiyolojisi Çalışma Kümesinin (TURDEP-2) 2010 yılında yaptığı çalışmaya nazaran nüfusumuzun 1/3’ü olağan kilolu, 1/3’ü fazla kilolu, 1/3’ü şişmandır. Birebir yıl ülkemizde yapılan Türkiye Beslenme ve Sıhhat Araştırmasına bakıldığında da Türk beşerinin günlük güç tüketimine ekmek+tahıl kümesinin (bazlama,lavaş,pide,yufka vb.) katkısının %25 olduğu bildirilmektedir. bir daha bu araştırmanın neticelerina bakılırsa, bayanlar günde ortalama 150 gram, erkekler de 220 gram ekmek tüketmektedir. Günlük ekmek ve türevleri tüketimimiz sağlıklı beslenme tekliflerinde olan 6-8 dilim ekmek kadardır. Bu olağan ölçüde tüketilen ekmek de kilo aldırmaz yahut bu ölçüde ekmek obeziteden hatalı bulunamaz.
Kırmızı Et Yemeli Miyiz? Yememeli Miyiz?
Kırmızı etin senelerca süregelmiş bir imajı vardır: ‘Hastalıklara yol açar’. Kırmızı etin bu makus imajında temel sebep olarak sindiriminde meydana gelen kuvvetlikle bağırsaklarda besinlerin parçalanması sırasında oluşan kanser yapan hususların sıhhate verdiği tehdit gösterilmektedir. Bu imaj hakikat mu yanlış mı?
Dünya Sıhhat Örgütünün diyet ve kanser araştırmalarında ve Amerika, İngiltere, Almanya’da yapılan çalışmalarda az et tüketenlerin kansere yakalanma riskinin azaldığı, et tüketiminin artmasıyla bir arada hastalıklara yakalanma riskinin artacağı bildirilmiştir.
Kırmızı ete dayalı bir beslenme planında genel beslenme örüntüsünün diyet lifi ve antioksidan besin bileşenlerini fazlaca az içermesi ile birtakım kanser çeşitlerini tetikleyebilir. Etin direkt ateşte yüksek ısıda pişirilmesiyle heterosiklik karbonlar ve polisiklik aromatik bileşiklerin oluşmasıyla kanser riskini artırabilir. Ayrıyeten yağ ve kolesterol içeriğinin yüksek olmasıyla da prostat ve göğüs kanseri içinde ilişklinin bulunduğu çalışmalar mevcuttur. Bunlar etten vazgeçmemiz için kâfi sebepler midir? Tabi ki hayır. Beslenmemizde kırmızı ete katiyen yer vermeliyiz. Ama hangi eti, nasıl pişirerek ve ne sıklıkta yemeliyiz? İşte kıymetli olan bu soruların yanıtını bulabilmektir. Görünür yağları bulunmayan, sağlam tüketilebiliretiketi olan, denetimleri yapılmış koyun yahut dana eti tercih edilmelidir. Etler olağan ısıda pişirilmelidir. Yüksek ısıda pişan etlerde kanserojen unsur oluşumun yanı sıra vitamin kayıpları vardır ve lezzetsizdir. En sağlıklı pişirme hali az suda düdüklü tencerede birtakım sebzeler ile lezzetlendirerek pişirmektir. Sağlıklı pişirilir ve uygun ölçüde yenilirse etin içerisinde bol bol bulunan konjuge linoleik asit (CLA) kanserden gözetici ve damar bozulmalarını önleyici bir fayda göstermektedir.
Her ülkenin kendine has ekmeği bulunmaktadır. Ülkemizde de lezzetli, kendine has beğenilen kokulu, sağlıklı ekmek çeşitleri bulunmaktadır. Bu zenginlik içerisinde bizler de ekmeği sofralarımızdan eksik etmeyiz.
Son birkaç yıldır karbonhidrat kısıtlamasıyla süratli zayıflanabileceği savları gündemdedir. ‘Ekmek Obezitenin Tek Suçlusu’, ‘Ekmek=Kilo’ üzere manşetlerle sık müsabakaya başladık. Ekmeğin ortasında az ölçüde da olsa protein bulunduğunu unutarak ekmekle şekeri bir saymaktalar. Büsbütün rafine edilmiş undan hazırlanmış ekmeğin sıhhate bir yararı bulunmadığını biz diyetisyenler yıllardır lisana getirmekteyiz. Büyüklerimizin daha sağlıklı olmasının bir niçininin de tam buğday ekmekleri tüketmelerinin olduğunu biliyoruz. Çok uzun yıllar raflarda beyaz ekmek haricinde bir ekmek bulamadığımız ve tüketemediğimiz gerçek lakin gelişen sanayi ile bir arada günümüzde yulafından, rüşeymlisine, çavdarından tam buğdayına çeşit çeşit ekmeklere ulaşmak epey kolay. Bu sebeple ne ‘Ekmek eşittir şeker’ savını ne de ‘Ekmek direkt şişmanlatır’ fikrini desteklemek bilimsel değildir. Her besinin ölçüsünde çeşitlendirilerek yenilmesi en uygunudur.
Türkiye Diyabet Epidemiyolojisi Çalışma Kümesinin (TURDEP-2) 2010 yılında yaptığı çalışmaya nazaran nüfusumuzun 1/3’ü olağan kilolu, 1/3’ü fazla kilolu, 1/3’ü şişmandır. Birebir yıl ülkemizde yapılan Türkiye Beslenme ve Sıhhat Araştırmasına bakıldığında da Türk beşerinin günlük güç tüketimine ekmek+tahıl kümesinin (bazlama,lavaş,pide,yufka vb.) katkısının %25 olduğu bildirilmektedir. bir daha bu araştırmanın neticelerina bakılırsa, bayanlar günde ortalama 150 gram, erkekler de 220 gram ekmek tüketmektedir. Günlük ekmek ve türevleri tüketimimiz sağlıklı beslenme tekliflerinde olan 6-8 dilim ekmek kadardır. Bu olağan ölçüde tüketilen ekmek de kilo aldırmaz yahut bu ölçüde ekmek obeziteden hatalı bulunamaz.
Kırmızı Et Yemeli Miyiz? Yememeli Miyiz?
Kırmızı etin senelerca süregelmiş bir imajı vardır: ‘Hastalıklara yol açar’. Kırmızı etin bu makus imajında temel sebep olarak sindiriminde meydana gelen kuvvetlikle bağırsaklarda besinlerin parçalanması sırasında oluşan kanser yapan hususların sıhhate verdiği tehdit gösterilmektedir. Bu imaj hakikat mu yanlış mı?
Dünya Sıhhat Örgütünün diyet ve kanser araştırmalarında ve Amerika, İngiltere, Almanya’da yapılan çalışmalarda az et tüketenlerin kansere yakalanma riskinin azaldığı, et tüketiminin artmasıyla bir arada hastalıklara yakalanma riskinin artacağı bildirilmiştir.
Kırmızı ete dayalı bir beslenme planında genel beslenme örüntüsünün diyet lifi ve antioksidan besin bileşenlerini fazlaca az içermesi ile birtakım kanser çeşitlerini tetikleyebilir. Etin direkt ateşte yüksek ısıda pişirilmesiyle heterosiklik karbonlar ve polisiklik aromatik bileşiklerin oluşmasıyla kanser riskini artırabilir. Ayrıyeten yağ ve kolesterol içeriğinin yüksek olmasıyla da prostat ve göğüs kanseri içinde ilişklinin bulunduğu çalışmalar mevcuttur. Bunlar etten vazgeçmemiz için kâfi sebepler midir? Tabi ki hayır. Beslenmemizde kırmızı ete katiyen yer vermeliyiz. Ama hangi eti, nasıl pişirerek ve ne sıklıkta yemeliyiz? İşte kıymetli olan bu soruların yanıtını bulabilmektir. Görünür yağları bulunmayan, sağlam tüketilebiliretiketi olan, denetimleri yapılmış koyun yahut dana eti tercih edilmelidir. Etler olağan ısıda pişirilmelidir. Yüksek ısıda pişan etlerde kanserojen unsur oluşumun yanı sıra vitamin kayıpları vardır ve lezzetsizdir. En sağlıklı pişirme hali az suda düdüklü tencerede birtakım sebzeler ile lezzetlendirerek pişirmektir. Sağlıklı pişirilir ve uygun ölçüde yenilirse etin içerisinde bol bol bulunan konjuge linoleik asit (CLA) kanserden gözetici ve damar bozulmalarını önleyici bir fayda göstermektedir.