ahmetbeyler
Active member
Soner Ak’ın eşi Özge Ak ise “Anlatıyordu, ‘Gaz kokusu fazlaca var’ diyordu, ‘ama yapacak bir şey yok’ diyordu. Şef, ‘Bize kömür lazım, sizin keyfiniz lazım değil’ demiş. Adalet yerini bulsun istiyorum. 41 can gitti, hepsinin de çocuğu var. her insanın kendine nazaran hayalleri vardı, artık hiç biri yok. her insanın hakkını bulmasını istiyorum. Kimsenin hakkı kalmasın” diye konuştu.
Bartın’ın Amasra ilçesindeki maden faciasında 41 emekçi hayatını yitirdi. Madende patlama yaşandığı sırada Soner Ak ve İzzet Ak kardeşler de ocaktaydı. Ak Ailesi, maden faciasında iki ayıcı tıpkı anda yaşadı. Maden ocağından Soner Ak’ın cansız vücudu çıkartılırken faciadan yaralı olarak kurtulan İzzet Ak, İstanbul’da kaldırıldığı hastanede tedavi altına alındı. Soner Ak’ın cenazesini toprağa veren Ak Ailesi, artık İzzet Ak’tan gelecek âlâ haberi bekliyor.
Edinilen bilgiye bakılırsa Soner Ak, 16:00 vardiyasında ağabeyi İzzet Ak’tan evvel maden ocağına indi. Ağabey İzzet Ak ise ocağa ikinci kümeyle birlikte girdi.
“‘ANNE, OCAKTA BİR KOKU VAR, BİZİ ÇALIŞTIRIYORLAR’ DERDİ”
Soner Ak ve İzzet Ak’ın annesi Fatma Ak, Amasra’nın İncevez köyündeki taziye çadırında, faciadan evvel ve daha sonra yaşadıklarını ANKA Haber Ajansı’na anlattı. Anne Ak, ölen oğlu Soner Ak için, “Anne, ocakta bir koku var, bizi çalıştırıyorlar’ derdi” dedi.
“ÇIKMAMIŞ, OCAK ALTINDA KALMIŞ, KÖMÜR ALTINDA”
Fatma Ak, oğullarının çalışma şartlarını ağır olduğunu belirterek “Biri hastanede, biri öldü. Birebir vardiyada çalışıyorlardı. ‘Biri İstanbul’a, uçağa bindi gitti; biri de çıktı’ dediler. Çıkmamış, ocak altında kalmış, kömür altında” diye konuştu.
“‘GİTME OĞLUM, BİR ŞEY OLUR’ DEDİM”
Anne Fatma Ak, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Bize söylüyordu, ‘Anne, ocaklar kapanacak, gaz kokusu’ diye söylüyordu. Bir hafta, 10 gün evvel haberlerde söyleniyordu ‘koku varmış’ diye, haberlerden duydum. Ben aslına bakarsan soruyorum; ‘Oğlum haberlerde bir şey diyorlar, bunun aslı var mı, gitme’ dedim. ‘Gitme oğlum bir şey olur’. ‘Anne bu biçimde gitmemeyim mi? Sen bana para verecek misin’ sıkıntısı. Ben de olsa verirdim, yok ki vereyim.”
hayatını yitiren madenci Soner Ak’ın eşi Özge Ak ise “Eşiniz size çalışma şartlarından bahsediyor muydu” sorusuna şu cevabı verdi:
“ŞEF, ‘BİZE KÖMÜR LAZIM, SİZİN KEYFİNİZ LAZIM DEĞİL’ DEMİŞ”
“Anlatıyordu, ‘Gaz kokusu hayli var’ diyordu, ‘ama yapacak bir şey yok’ diyordu. Şef, ‘Bize kömür lazım, sizin keyfiniz lazım değil’ demiş. Eşim de bunu anlattı, salı günü birebirini anlattı, ben de artık size söylüyorum. 3 çocuğum var. Adalet yerini bulsun istiyorum. 41 can gitti, hepsinin de çocuğu var. her insanın kendine nazaran hayalleri vardı, artık hiç biri yok. her insanın hakkını bulmasını istiyorum. Kimsenin hakkı kalmasın. 41 konuta ateş düştü. Eşler o denli, çocuklar o denli, babasız kaldılar. Benim şu an küçük kız çocuğum bilmiyor babasının öldüğünü, bilmeyecek de.”
Anne Ak, kendilerinin yaşadığı durumu kimsenin yaşamamasını dileyerek şunları söylemiş oldu:
“İKİ KARDEŞİ BİR OCAĞA VERMESİNLER”
“Hakkını arayın, görmesin kimse tekrar. Bizim canımız yandı, oburunun yanmasın. Bu kadar istiyorum. İki kardeşi bir ocağa vermesinler. Birini farklı vardiyaya, birini başka vardiyaya versinler. İkisini bir yere vermeselerdi tahminen bu biçimde olmayacaktı. Yapacak bir şeyim yok. Bir şey demiyorum artık. Benim kocam sabaha kadar ağlıyor; hastalıklı, felç, sabaha kadar bağırıyor.”
Bartın’ın Amasra ilçesindeki maden faciasında 41 emekçi hayatını yitirdi. Madende patlama yaşandığı sırada Soner Ak ve İzzet Ak kardeşler de ocaktaydı. Ak Ailesi, maden faciasında iki ayıcı tıpkı anda yaşadı. Maden ocağından Soner Ak’ın cansız vücudu çıkartılırken faciadan yaralı olarak kurtulan İzzet Ak, İstanbul’da kaldırıldığı hastanede tedavi altına alındı. Soner Ak’ın cenazesini toprağa veren Ak Ailesi, artık İzzet Ak’tan gelecek âlâ haberi bekliyor.
Edinilen bilgiye bakılırsa Soner Ak, 16:00 vardiyasında ağabeyi İzzet Ak’tan evvel maden ocağına indi. Ağabey İzzet Ak ise ocağa ikinci kümeyle birlikte girdi.
“‘ANNE, OCAKTA BİR KOKU VAR, BİZİ ÇALIŞTIRIYORLAR’ DERDİ”
Soner Ak ve İzzet Ak’ın annesi Fatma Ak, Amasra’nın İncevez köyündeki taziye çadırında, faciadan evvel ve daha sonra yaşadıklarını ANKA Haber Ajansı’na anlattı. Anne Ak, ölen oğlu Soner Ak için, “Anne, ocakta bir koku var, bizi çalıştırıyorlar’ derdi” dedi.
“ÇIKMAMIŞ, OCAK ALTINDA KALMIŞ, KÖMÜR ALTINDA”
Fatma Ak, oğullarının çalışma şartlarını ağır olduğunu belirterek “Biri hastanede, biri öldü. Birebir vardiyada çalışıyorlardı. ‘Biri İstanbul’a, uçağa bindi gitti; biri de çıktı’ dediler. Çıkmamış, ocak altında kalmış, kömür altında” diye konuştu.
“‘GİTME OĞLUM, BİR ŞEY OLUR’ DEDİM”
Anne Fatma Ak, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Bize söylüyordu, ‘Anne, ocaklar kapanacak, gaz kokusu’ diye söylüyordu. Bir hafta, 10 gün evvel haberlerde söyleniyordu ‘koku varmış’ diye, haberlerden duydum. Ben aslına bakarsan soruyorum; ‘Oğlum haberlerde bir şey diyorlar, bunun aslı var mı, gitme’ dedim. ‘Gitme oğlum bir şey olur’. ‘Anne bu biçimde gitmemeyim mi? Sen bana para verecek misin’ sıkıntısı. Ben de olsa verirdim, yok ki vereyim.”
hayatını yitiren madenci Soner Ak’ın eşi Özge Ak ise “Eşiniz size çalışma şartlarından bahsediyor muydu” sorusuna şu cevabı verdi:
“ŞEF, ‘BİZE KÖMÜR LAZIM, SİZİN KEYFİNİZ LAZIM DEĞİL’ DEMİŞ”
“Anlatıyordu, ‘Gaz kokusu hayli var’ diyordu, ‘ama yapacak bir şey yok’ diyordu. Şef, ‘Bize kömür lazım, sizin keyfiniz lazım değil’ demiş. Eşim de bunu anlattı, salı günü birebirini anlattı, ben de artık size söylüyorum. 3 çocuğum var. Adalet yerini bulsun istiyorum. 41 can gitti, hepsinin de çocuğu var. her insanın kendine nazaran hayalleri vardı, artık hiç biri yok. her insanın hakkını bulmasını istiyorum. Kimsenin hakkı kalmasın. 41 konuta ateş düştü. Eşler o denli, çocuklar o denli, babasız kaldılar. Benim şu an küçük kız çocuğum bilmiyor babasının öldüğünü, bilmeyecek de.”
Anne Ak, kendilerinin yaşadığı durumu kimsenin yaşamamasını dileyerek şunları söylemiş oldu:
“İKİ KARDEŞİ BİR OCAĞA VERMESİNLER”
“Hakkını arayın, görmesin kimse tekrar. Bizim canımız yandı, oburunun yanmasın. Bu kadar istiyorum. İki kardeşi bir ocağa vermesinler. Birini farklı vardiyaya, birini başka vardiyaya versinler. İkisini bir yere vermeselerdi tahminen bu biçimde olmayacaktı. Yapacak bir şeyim yok. Bir şey demiyorum artık. Benim kocam sabaha kadar ağlıyor; hastalıklı, felç, sabaha kadar bağırıyor.”