Öğün sayısının kaç olması gerektiği sıkça tartışılan konulardan biri olarak karşımıza çıkıyor. Birden fazla diyetisyen tarafınca 5-6 öğün beslenme önerilse de yalnız 2 öğün beslenmenin kâfi olacağını savunan görüşler de var. Pekala hangisi yanlışsız?
Öğün sayısının artmasının muhtemel tesirleri çeşitli niçinlerle ilişkilendirilmektedir. Yapılan çalışmalar daha fazlaca iştah metabolizması üzerine tesirlerine odaklanmaktadır. Çalışmaların birçoklarında 2 öğün yerine 3 ve daha fazla öğün tüketiminin iştah denetiminde tesirli olduğu kararı çıkmıştır. bu biçimdece de bir daha sonraki öğünde ve günlük toplam kalori alımında azalmaların olduğu saptanmıştır. Bunun esas sebebi de hormonlardır. Besin tüketimiyle bir arada pankreastan insülin hormonu salgılanır. Açlık hormonu olarak bilinen ghrelin, insülin ile aykırı çalıştığından açlık hissi azalır. Sistemli öğün tüketimiyle bir arada insülin hormonundaki dalgalanmalar da azalacağından, bilhassa diyabet hastalarında kan şekerinin düzenlenmesinde olumlu tesirleri bulunmaktadır.
Ayrıyeten her besinin termik tesiri de vardır. Bu güç besinlerin tüketimiyle birlikte ortaya çıkar ve bedende ısı üretimini arttırarak toplam güç harcanmasını tesirler. Besinlerin termik tesiri yaş, cinsiyet, öğün boyutu, öğün içeriği ile bir arada öğün sıklığından da etkilenmektedir. Bu niçinle artmış öğün sıklığının toplam gücünü de arttırabileceği vurgulanmaktadır.
Yapılan araştırmaların birçoklarında 3-4 öğün ile yapılan zayıflama diyetlerinde 1-2 öğün ile yapılan diyetlere oranla yağ kaybının daha fazla olduğu gösterilmiştir.
Dikkat! Artmış öğün sıklığının olumlu tesirleri olabileceği gösterilmiş olsa da, her şeyde olduğu üzere bunu da abartmamak gerekir. Zira 1-2 saat üzere epeyce sık aralıklarla beslenmek de pankreası daima insülin üretmeye zorlar. Bu da bir süre daha sonra pankreastaki beta hücrelerinde harabiyet yaratarak tip 2 diyabete yol açabilir.
Sonuç olarak… olağan olarak ki herkes 6 öğün tüketmek zorunda değildir. Lakin uzun vadeli açlıklardan kaçınmak, 3 ana öğün ve 1-3 orta öğün biçiminde beslenmek çoklukla daha olumlu sonuçlar yaratır. bir daha de bu genel tekliflerin bireylerin alışkanlık, yemek tertibi, metabolik rahatsızlıkları, yaş üzere biroldukca etmene göre farklılık gösterebileceği unutulmamalıdır.
Öğün sayısının artmasının muhtemel tesirleri çeşitli niçinlerle ilişkilendirilmektedir. Yapılan çalışmalar daha fazlaca iştah metabolizması üzerine tesirlerine odaklanmaktadır. Çalışmaların birçoklarında 2 öğün yerine 3 ve daha fazla öğün tüketiminin iştah denetiminde tesirli olduğu kararı çıkmıştır. bu biçimdece de bir daha sonraki öğünde ve günlük toplam kalori alımında azalmaların olduğu saptanmıştır. Bunun esas sebebi de hormonlardır. Besin tüketimiyle bir arada pankreastan insülin hormonu salgılanır. Açlık hormonu olarak bilinen ghrelin, insülin ile aykırı çalıştığından açlık hissi azalır. Sistemli öğün tüketimiyle bir arada insülin hormonundaki dalgalanmalar da azalacağından, bilhassa diyabet hastalarında kan şekerinin düzenlenmesinde olumlu tesirleri bulunmaktadır.
Ayrıyeten her besinin termik tesiri de vardır. Bu güç besinlerin tüketimiyle birlikte ortaya çıkar ve bedende ısı üretimini arttırarak toplam güç harcanmasını tesirler. Besinlerin termik tesiri yaş, cinsiyet, öğün boyutu, öğün içeriği ile bir arada öğün sıklığından da etkilenmektedir. Bu niçinle artmış öğün sıklığının toplam gücünü de arttırabileceği vurgulanmaktadır.
Yapılan araştırmaların birçoklarında 3-4 öğün ile yapılan zayıflama diyetlerinde 1-2 öğün ile yapılan diyetlere oranla yağ kaybının daha fazla olduğu gösterilmiştir.
Dikkat! Artmış öğün sıklığının olumlu tesirleri olabileceği gösterilmiş olsa da, her şeyde olduğu üzere bunu da abartmamak gerekir. Zira 1-2 saat üzere epeyce sık aralıklarla beslenmek de pankreası daima insülin üretmeye zorlar. Bu da bir süre daha sonra pankreastaki beta hücrelerinde harabiyet yaratarak tip 2 diyabete yol açabilir.
Sonuç olarak… olağan olarak ki herkes 6 öğün tüketmek zorunda değildir. Lakin uzun vadeli açlıklardan kaçınmak, 3 ana öğün ve 1-3 orta öğün biçiminde beslenmek çoklukla daha olumlu sonuçlar yaratır. bir daha de bu genel tekliflerin bireylerin alışkanlık, yemek tertibi, metabolik rahatsızlıkları, yaş üzere biroldukca etmene göre farklılık gösterebileceği unutulmamalıdır.