ahmetbeyler
Active member
İSİG, 2022 yılının birinci üç ayına ilişkin “iş cinayetleri raporunu” deklare etti. Rapora göre ocak ayında 120, şubat ayında 109 ve mart ayında 118 olmak üzere; üç ayda toplam 347 işçi “iş cinayetlerinde” yaşamanı yitirdi.
En hayli “iş cinayeti”, inşaat ve yol iş kolunda yaşandı, bu iş kolunda yaşanan “iş cinayetlerinin” oranı toplam sayının yüzde 16’sı oldu. Bu iş kolunu; yüzde 13’lük oranla nakliyecilik ve yüzde 10’luk oranla tarım ve orman iş kolu takip etti.
“İş cinayetlerinin” gerçekleşme niçinleri listesinde; yüzde 18’lik oranla trafik ve servis kazası ve ezilme, göçük birinci sırada yer aldı. Bunları; yüzde 14’lük oranla yüksekten düşme ve kalp krizi izledi. Üçüncü sırada ise yüzde 11’lik oranla koronavirüs niçiniyle gerçekleşen vefatlar yer aldı.
Yılın birinci üç ayında 18 mülteci işçi, 25 bayan işçi ve altı çocuk emekçi iş cinayetlerinde öldü. Raporda iş cinayetlerinin önlenmesi için şu tavsiyelere yer verildi:
Yılın birinci üç ayında personel sıhhati ve güvenliğine dair olan problemleri ekonomik kriz, işten çıkarmalar, iklim durumu (yoğun kar yağışı) üzere şartlar belirledi. Emekçiler hayat pahalılığı ve işten çıkarma tehdidi niçiniyle teminatsız çalışma şartlarına mahkûm edildi. Taban fiyat seviyesinin tüm ücretliler ortasındaki oranı yüzde 70’e ulaşırken birfazlaca işyerinde sigortalar taban fiyat üzerinden yatırılsa da aşikâr ölçüler elden geri alındı. İşten atılma baskısıyla çalışanlar daha fazlaca çalıştırıldı, üç emekçinin yapacağı iş iki emekçiye yaptırıldı.
Başta temel besin, kira, ısınma, ulaşım olmak üzere her şeye yapılan artırım furyasında düşük ücret-işsizlik-güvencesiz çalışma cenderesindeki çalışanların fiziki ve ruhsal sıhhati fazlaca etkilendi. bir daha bu devrin Türkiye çapında ağır kar yağışı ile geçmesi çalışanların işyerlerine gitmelerinden tutun güç, yol, belediye üzere işkolları başta olmak üzere emekçi sınıfı üstündeki iş yükünü daha da ağırlaştırdı.
Başka yandan yüzlerce emekçi direnişi de gerçekleşti. Önümüzdeki devirde de bir yandan ekonomik krizin baskısı ağırlaşacak ancak öbür yandan zikzaklar çizse de Türkiye personel sınıfının direnişleri de güne damgasını vuracak üzere gözüküyor.
‘İnşaat ve tarımda tedbir alınmalı’
Nisan ayı ile bir arada (havanın ısınması, dönemin başlaması) teminatsız çalışmanın en ağır olduğu inşaatlarda ve tarımdaki iş cinayetlerinde süratli bir artış gözükebilir. Bu noktada inşaatlarda yüksekten düşmeler, tarımda personellerinin taşınması ve çiftçilerin traktörlerindeki eksikliklerin giderilmesi başta olmak üzere acil tedbirler alınmalıdır.
‘Koronavirüs bir emekçi sınıfı hastalığıdır’ demiştik. Şu an için gözlemleyebildiğimiz kadarıyla çalışan emekçiler ortasında hastalık yaygınlığını devam ettirse de vefatlar giderek azalmaktadır. Lakin emekçi sınıfının kırılgan kısımları (yaşlı-emekli emekçiler ve kronik hastalığı olanlar) içinde vefatlar devam etmektedir. Kamusal sıhhat tedbirleri bu bölümleri önceleyecek halde alınmalıdır.
‘Ekonomik kriz niçiniyle intiharlarda artış olabilir’
Ekonomik kriz, mobbing ve fazla çalışmaya bağlı emekçi intiharları devam etmektedir. Bilhassa geçinemeyen çalışanların banka ve tefecilerden aldıkları borçları geri ödeyememeleri ve yapılan baskılar niçiniyle meydana gelen intiharlarda artış olabilir.
5- bir daha aşırı-yoğun-fazla-sağlıksız çalışmaya bağlı kalp krizi ve beyin kanaması üzere ani vefatlar de sürüyor. Buna ekonomik krizin ve salgının tesirlerini de ekleyebiliriz. İntiharlar üzere kalp krizleri de personel vefatlarında besbelli bir hal almaktadır.
‘Moto kuryeler ölüyor’
Salgınla birlikte personel sınıfının yeni bölükleri de oluşmaya başladı. Bu noktada mesela bir meslek kümesi olarak moto kuryeler öne çıkıyor. (Raporlarımızda konaklama işkolunda yer verdiğimiz) moto kurye vefatları (ve faydalanmaları) geçen yıl olduğu üzere bu yılda artarak devam ediyor. bu vakitte en az 10 moto kurye arkadaşımızı kaybettik. (Diğer yandan moto kuryelerin örgütlenmeleri ve direnişleri de sürüyor)
‘Her yıl 70 çocuk emekçi ölüyor’
ILO, Çocuk İşçilikle Gayret Yılı ilan etse de siyasi iktidar tedbir aldığını belirtse de çocuk personel vefatları devam ediyor. Her yıl ortalama 60-70 çocuk emekçiyi iş cinayetlerinde kaybediyoruz. Çocuk personellik garantisiz çalıştırmanın en değerli kaynaklarından olduğu için görmezden geliniyor ve tedbir alınmıyor. Çocuk personellik ile gayrette biz emek örgütlerinin bir ‘seferberlik’ ilan etmesi için vakit geldi de geçiyor.
‘Kayıt dışılık öldürür’
‘Ölenler sendikasız’
Raporlarımızda iş cinayetlerinde ölenlerin ortalama yüzde 2 ila 4’ünü sendikalı çalışanlar oluşturuyor. Fakat kâğıt üzerinde olan sendikal üyeliklerinin gerçek bir örgütlülük olmaması ve biroldukca sendikanın ölen üyelerini sahiplenmemesi kararı net bir bilgi verme talihimiz olmadığını da belirtelim. Bu durum bilhassa kamu çalışanı/memur sendikaları açısından daha da tespit edemediğimiz bir konu. Fakat aykırısından baktığımızda da sendikalı-örgütlü olmak bir işyerinde personel sıhhati ve iş güvenliğini sağlamanın en kıymetli yolunu oluşturuyor. Bu yüzden üstte saydığımız konuları önlemenin ve olumlu adımları hayata geçirmenin zarurî şartı sendikalı-örgütlü olmak.”
En hayli “iş cinayeti”, inşaat ve yol iş kolunda yaşandı, bu iş kolunda yaşanan “iş cinayetlerinin” oranı toplam sayının yüzde 16’sı oldu. Bu iş kolunu; yüzde 13’lük oranla nakliyecilik ve yüzde 10’luk oranla tarım ve orman iş kolu takip etti.
“İş cinayetlerinin” gerçekleşme niçinleri listesinde; yüzde 18’lik oranla trafik ve servis kazası ve ezilme, göçük birinci sırada yer aldı. Bunları; yüzde 14’lük oranla yüksekten düşme ve kalp krizi izledi. Üçüncü sırada ise yüzde 11’lik oranla koronavirüs niçiniyle gerçekleşen vefatlar yer aldı.
Yılın birinci üç ayında 18 mülteci işçi, 25 bayan işçi ve altı çocuk emekçi iş cinayetlerinde öldü. Raporda iş cinayetlerinin önlenmesi için şu tavsiyelere yer verildi:
Yılın birinci üç ayında personel sıhhati ve güvenliğine dair olan problemleri ekonomik kriz, işten çıkarmalar, iklim durumu (yoğun kar yağışı) üzere şartlar belirledi. Emekçiler hayat pahalılığı ve işten çıkarma tehdidi niçiniyle teminatsız çalışma şartlarına mahkûm edildi. Taban fiyat seviyesinin tüm ücretliler ortasındaki oranı yüzde 70’e ulaşırken birfazlaca işyerinde sigortalar taban fiyat üzerinden yatırılsa da aşikâr ölçüler elden geri alındı. İşten atılma baskısıyla çalışanlar daha fazlaca çalıştırıldı, üç emekçinin yapacağı iş iki emekçiye yaptırıldı.
Başta temel besin, kira, ısınma, ulaşım olmak üzere her şeye yapılan artırım furyasında düşük ücret-işsizlik-güvencesiz çalışma cenderesindeki çalışanların fiziki ve ruhsal sıhhati fazlaca etkilendi. bir daha bu devrin Türkiye çapında ağır kar yağışı ile geçmesi çalışanların işyerlerine gitmelerinden tutun güç, yol, belediye üzere işkolları başta olmak üzere emekçi sınıfı üstündeki iş yükünü daha da ağırlaştırdı.
Başka yandan yüzlerce emekçi direnişi de gerçekleşti. Önümüzdeki devirde de bir yandan ekonomik krizin baskısı ağırlaşacak ancak öbür yandan zikzaklar çizse de Türkiye personel sınıfının direnişleri de güne damgasını vuracak üzere gözüküyor.
‘İnşaat ve tarımda tedbir alınmalı’
Nisan ayı ile bir arada (havanın ısınması, dönemin başlaması) teminatsız çalışmanın en ağır olduğu inşaatlarda ve tarımdaki iş cinayetlerinde süratli bir artış gözükebilir. Bu noktada inşaatlarda yüksekten düşmeler, tarımda personellerinin taşınması ve çiftçilerin traktörlerindeki eksikliklerin giderilmesi başta olmak üzere acil tedbirler alınmalıdır.
‘Koronavirüs bir emekçi sınıfı hastalığıdır’ demiştik. Şu an için gözlemleyebildiğimiz kadarıyla çalışan emekçiler ortasında hastalık yaygınlığını devam ettirse de vefatlar giderek azalmaktadır. Lakin emekçi sınıfının kırılgan kısımları (yaşlı-emekli emekçiler ve kronik hastalığı olanlar) içinde vefatlar devam etmektedir. Kamusal sıhhat tedbirleri bu bölümleri önceleyecek halde alınmalıdır.
‘Ekonomik kriz niçiniyle intiharlarda artış olabilir’
Ekonomik kriz, mobbing ve fazla çalışmaya bağlı emekçi intiharları devam etmektedir. Bilhassa geçinemeyen çalışanların banka ve tefecilerden aldıkları borçları geri ödeyememeleri ve yapılan baskılar niçiniyle meydana gelen intiharlarda artış olabilir.
5- bir daha aşırı-yoğun-fazla-sağlıksız çalışmaya bağlı kalp krizi ve beyin kanaması üzere ani vefatlar de sürüyor. Buna ekonomik krizin ve salgının tesirlerini de ekleyebiliriz. İntiharlar üzere kalp krizleri de personel vefatlarında besbelli bir hal almaktadır.
‘Moto kuryeler ölüyor’
Salgınla birlikte personel sınıfının yeni bölükleri de oluşmaya başladı. Bu noktada mesela bir meslek kümesi olarak moto kuryeler öne çıkıyor. (Raporlarımızda konaklama işkolunda yer verdiğimiz) moto kurye vefatları (ve faydalanmaları) geçen yıl olduğu üzere bu yılda artarak devam ediyor. bu vakitte en az 10 moto kurye arkadaşımızı kaybettik. (Diğer yandan moto kuryelerin örgütlenmeleri ve direnişleri de sürüyor)
‘Her yıl 70 çocuk emekçi ölüyor’
ILO, Çocuk İşçilikle Gayret Yılı ilan etse de siyasi iktidar tedbir aldığını belirtse de çocuk personel vefatları devam ediyor. Her yıl ortalama 60-70 çocuk emekçiyi iş cinayetlerinde kaybediyoruz. Çocuk personellik garantisiz çalıştırmanın en değerli kaynaklarından olduğu için görmezden geliniyor ve tedbir alınmıyor. Çocuk personellik ile gayrette biz emek örgütlerinin bir ‘seferberlik’ ilan etmesi için vakit geldi de geçiyor.
‘Kayıt dışılık öldürür’
‘Ölenler sendikasız’
Raporlarımızda iş cinayetlerinde ölenlerin ortalama yüzde 2 ila 4’ünü sendikalı çalışanlar oluşturuyor. Fakat kâğıt üzerinde olan sendikal üyeliklerinin gerçek bir örgütlülük olmaması ve biroldukca sendikanın ölen üyelerini sahiplenmemesi kararı net bir bilgi verme talihimiz olmadığını da belirtelim. Bu durum bilhassa kamu çalışanı/memur sendikaları açısından daha da tespit edemediğimiz bir konu. Fakat aykırısından baktığımızda da sendikalı-örgütlü olmak bir işyerinde personel sıhhati ve iş güvenliğini sağlamanın en kıymetli yolunu oluşturuyor. Bu yüzden üstte saydığımız konuları önlemenin ve olumlu adımları hayata geçirmenin zarurî şartı sendikalı-örgütlü olmak.”