Oyuncu Gonca Vuslateri, sıhhatiyle ilgili sorunları yaşadığı günleri anlatırken “Türkiye müdahalelerde, tedavilerde hayli yeterli bir sıhhat sistemine sahip. Covid-19 sürecinde de bunu gördüm” dedi.
Vuslateri, “Muhalif bir sanatçı olarak algılanıyorsunuz. Kendinizi muhalif olarak tanımlıyor musunuz?” sorusuna da, “Yanlış bir algı. Asla muhalif olarak görmüyorum kendimi. Etiketlerin ve kalıpların gerisine saklanmam. Her vakit söylerim; sanatkarın sokağı olmaz. Ben bir mahalleye ya da bir kısma ilişkin değilim. Sanatçı lokomotif bir vakit dilimi içerisinde insanların kendileriyle bağ kurabileceği öyküler anlatır. Halkın her kısmından beşerle temas arasındayim” diye karşılık verdi
Gonca Vuslateri, Sabah gazetesinden Tuba Kalçık’a açıklamalarda bulundu. Kalçık’ın soruları ve oyuncunun karşılıklarından bir kısım şöyleki:
Son bir yıldır sıhhatinizle ilgili talihsizlikler yaşadınız. Bu süreci biraz anlatır mısınız?
Türkiye’de olay sayısının yükseldiği periyotta yakalandım virüse. Aslında dikkatli davranıyordum. Dizi setlerinde de fazlaca uygun önlemler alınıyordu lakin bir daha de kaçamadım. Sıkıntı bir müddetçti. Çok halsiz hissediyordum kendimi. Meskende karantinadayken nefesimi açmak için başıma havlu atıp yüzümü buhara tutmak istedim. Kaynar su dolu tencereyi yatağıma koydum. Yatağıma oturmamla bir arada tencere bacaklarımın üzerine döküldü. Saniyesinde yandım ve derim epeyce büyük hasar gördü. O anda büsbütün içgüdüsel olarak birinci müdahalemi yaptım. İnsan hayatta kalmaya epeyce dirençli bir varlık. Bunu o gün fazlaca daha uygun anladım.
Hastaneyi aramak, ambulansı aramak aklıma bile gelmedi. Lakin tam o sırada beni Sıhhat Bakanlığı’ndan aradılar. Beni Covid-19’dan dolayı denetim için aramışlar tesadüfen. Telefondaki bayan beni fazlaca sakinleştirdi. “Adım adım gidiyoruz” deyip, ambulansın gelmesi için beni yönlendirdi. Acile girene kadar da telefonda konuştuk. 6 dakikada ambulans geldi. Ve 35 günlük hastane serüvenim başladı.
Ambulans fazlaca kısa müddette gelmiş…
Evet. Canım o kadar yanıyordu ki, acile gdolayıp çabucak müdahale ettiler. Hastanedeyken herkese söylemiş oldum; Türkiye müdahalelerde, tedavilerde epeyce uygun bir sıhhat sistemine sahip. Covid-19 sürecinde de bunu gördüm. Yurt haricinde acilde 6-7 saat bekleyebilirsiniz. Bizde bu mevzuda epeyce süratli müdahale ediliyor. Acile giriş yaptıktan daha sonra çabucak operasyona girdim. Açıkçası iz kalır mı diye hiç tasam de olmadı. Etrafımdakiler iz kalır mı diye daha fazlaca endişelendi. Hoşluk anlayışım da farklı benim. Nesne olarak görmem insanları. Ben insanların görünümüne bakarım.
“Gözlerine baktığımda görüntüsü nedir, neler hayatış diye bakıyorum…”
Muhalif bir sanatçı olarak algılanıyorsunuz. Kendinizi muhalif olarak tanımlıyor musunuz?
Yanlış bir algı. Asla muhalif olarak görmüyorum kendimi. Etiketlerin ve kalıpların gerisine saklanmam. Her vakit söylerim; sanatkarın sokağı olmaz. Ben bir mahalleye ya da bir kesite ilişkin değilim. Sanatçı lokomotif bir vakit dilimi içerisinde insanların kendileriyle bağ kurabileceği öyküler anlatır. Halkın her kesitinden beşerle temas ortasındayım.
Onların öykülerini anlatıyoruz. İdeolojik farklılıklarım olabilir ancak makamsal düşmanlığım olamaz. Son on yıldır toplumsal olarak tansiyonlar yaşadık. Bu tansiyon beni epey üzüyor, artık bitirmeliyiz. Benim kimselerle bir derdim yok. Her gazeteye, her televizyona da röportaj veririm. Ortak kıymetlerde buluşmaktır benim için değerli olan, bu ülke hepimizin. Beğenmediğim ya da rahatsız olduğum bir şey olursa da toplumsal medyamda özgürce bunu paylaşıyorum.
örneğin bu ortalar, en çok toplumsal medyamda telif haklarını lisana getiriyorum. Bir sanatçı olarak telif haklarının lehimize düzenlenmesini istiyorum. Toplumsal medya üzerinden insanların birbirlerine öfke ve nefret kusmasını epey yanlış buluyorum.
Unutmamak gerekir ki, Atatürk ve silah arkadaşlarının kurduğu bu ülke için fazlaca büyük emek verildi. Biz de daima ileriye bakıp, ülkemizi daha da güzel bir noktaya taşımak için gayret etmeliyiz. Bu açıdan ben gençlerimize fazlaca güveniyorum. Eşimin elini tutarak ölmek isterim.
Hayvanseverliğinizle de tanınıyorsun. Emine Erdoğan’ın da gündeminde olan hayvan hakları yasası önümüzdeki günlerde Meclis’e gelecek. Neler söylemek istersiniz?
Hayvanlarla ilgili acı tecrübeler yaşadık. Biz hayvanlarla birebir havayı ve doğayı paylaşıyoruz. Onları koruyacak bu yasanın bir an evvel çıkmasını istiyorum. Ülkemizin memleketler arası alanda itibarını de yükseltecek bir yasa. Emine Erdoğan’ın da hayvan hakları yasasının çıkması için öncülük etmesini epey önemsiyorum. Sanatkarlarımız da uzun müddet çaba etti yasa için. Umarım en kısa müddette yasa çıkar.
Vuslateri, “Muhalif bir sanatçı olarak algılanıyorsunuz. Kendinizi muhalif olarak tanımlıyor musunuz?” sorusuna da, “Yanlış bir algı. Asla muhalif olarak görmüyorum kendimi. Etiketlerin ve kalıpların gerisine saklanmam. Her vakit söylerim; sanatkarın sokağı olmaz. Ben bir mahalleye ya da bir kısma ilişkin değilim. Sanatçı lokomotif bir vakit dilimi içerisinde insanların kendileriyle bağ kurabileceği öyküler anlatır. Halkın her kısmından beşerle temas arasındayim” diye karşılık verdi
Gonca Vuslateri, Sabah gazetesinden Tuba Kalçık’a açıklamalarda bulundu. Kalçık’ın soruları ve oyuncunun karşılıklarından bir kısım şöyleki:
Son bir yıldır sıhhatinizle ilgili talihsizlikler yaşadınız. Bu süreci biraz anlatır mısınız?
Türkiye’de olay sayısının yükseldiği periyotta yakalandım virüse. Aslında dikkatli davranıyordum. Dizi setlerinde de fazlaca uygun önlemler alınıyordu lakin bir daha de kaçamadım. Sıkıntı bir müddetçti. Çok halsiz hissediyordum kendimi. Meskende karantinadayken nefesimi açmak için başıma havlu atıp yüzümü buhara tutmak istedim. Kaynar su dolu tencereyi yatağıma koydum. Yatağıma oturmamla bir arada tencere bacaklarımın üzerine döküldü. Saniyesinde yandım ve derim epeyce büyük hasar gördü. O anda büsbütün içgüdüsel olarak birinci müdahalemi yaptım. İnsan hayatta kalmaya epeyce dirençli bir varlık. Bunu o gün fazlaca daha uygun anladım.
Hastaneyi aramak, ambulansı aramak aklıma bile gelmedi. Lakin tam o sırada beni Sıhhat Bakanlığı’ndan aradılar. Beni Covid-19’dan dolayı denetim için aramışlar tesadüfen. Telefondaki bayan beni fazlaca sakinleştirdi. “Adım adım gidiyoruz” deyip, ambulansın gelmesi için beni yönlendirdi. Acile girene kadar da telefonda konuştuk. 6 dakikada ambulans geldi. Ve 35 günlük hastane serüvenim başladı.
Ambulans fazlaca kısa müddette gelmiş…
Evet. Canım o kadar yanıyordu ki, acile gdolayıp çabucak müdahale ettiler. Hastanedeyken herkese söylemiş oldum; Türkiye müdahalelerde, tedavilerde epeyce uygun bir sıhhat sistemine sahip. Covid-19 sürecinde de bunu gördüm. Yurt haricinde acilde 6-7 saat bekleyebilirsiniz. Bizde bu mevzuda epeyce süratli müdahale ediliyor. Acile giriş yaptıktan daha sonra çabucak operasyona girdim. Açıkçası iz kalır mı diye hiç tasam de olmadı. Etrafımdakiler iz kalır mı diye daha fazlaca endişelendi. Hoşluk anlayışım da farklı benim. Nesne olarak görmem insanları. Ben insanların görünümüne bakarım.
“Gözlerine baktığımda görüntüsü nedir, neler hayatış diye bakıyorum…”
Muhalif bir sanatçı olarak algılanıyorsunuz. Kendinizi muhalif olarak tanımlıyor musunuz?
Yanlış bir algı. Asla muhalif olarak görmüyorum kendimi. Etiketlerin ve kalıpların gerisine saklanmam. Her vakit söylerim; sanatkarın sokağı olmaz. Ben bir mahalleye ya da bir kesite ilişkin değilim. Sanatçı lokomotif bir vakit dilimi içerisinde insanların kendileriyle bağ kurabileceği öyküler anlatır. Halkın her kesitinden beşerle temas ortasındayım.
Onların öykülerini anlatıyoruz. İdeolojik farklılıklarım olabilir ancak makamsal düşmanlığım olamaz. Son on yıldır toplumsal olarak tansiyonlar yaşadık. Bu tansiyon beni epey üzüyor, artık bitirmeliyiz. Benim kimselerle bir derdim yok. Her gazeteye, her televizyona da röportaj veririm. Ortak kıymetlerde buluşmaktır benim için değerli olan, bu ülke hepimizin. Beğenmediğim ya da rahatsız olduğum bir şey olursa da toplumsal medyamda özgürce bunu paylaşıyorum.
örneğin bu ortalar, en çok toplumsal medyamda telif haklarını lisana getiriyorum. Bir sanatçı olarak telif haklarının lehimize düzenlenmesini istiyorum. Toplumsal medya üzerinden insanların birbirlerine öfke ve nefret kusmasını epey yanlış buluyorum.
Unutmamak gerekir ki, Atatürk ve silah arkadaşlarının kurduğu bu ülke için fazlaca büyük emek verildi. Biz de daima ileriye bakıp, ülkemizi daha da güzel bir noktaya taşımak için gayret etmeliyiz. Bu açıdan ben gençlerimize fazlaca güveniyorum. Eşimin elini tutarak ölmek isterim.
Hayvanseverliğinizle de tanınıyorsun. Emine Erdoğan’ın da gündeminde olan hayvan hakları yasası önümüzdeki günlerde Meclis’e gelecek. Neler söylemek istersiniz?
Hayvanlarla ilgili acı tecrübeler yaşadık. Biz hayvanlarla birebir havayı ve doğayı paylaşıyoruz. Onları koruyacak bu yasanın bir an evvel çıkmasını istiyorum. Ülkemizin memleketler arası alanda itibarını de yükseltecek bir yasa. Emine Erdoğan’ın da hayvan hakları yasasının çıkması için öncülük etmesini epey önemsiyorum. Sanatkarlarımız da uzun müddet çaba etti yasa için. Umarım en kısa müddette yasa çıkar.