ahmetbeyler
Active member
Küreselleşen dünyada konut dışı yeme-içme oranı giderek artıyor. Gastronominin gelişmesi de büyük bir ehemmiyet kazanıyor. Türkiye, zenginliğiyle bu manada büyük bir ekonomik güce sahip olma potansiyeline sahip. İşte tam da bu yüzden iki yılllık bir pandemi ortasının akabinde dünyanın ve Türkiye’nin uzman isimlerinin katılacağı bir tepe düzenleniyor. 3. Küresel Gastroekonomi Tepesi 11 Mayıs’ta başlıyor… TURYİD İdare Şurası üyesi ve Komite Lideri Ebru Köktürk Koralı ile pideyi pizzanın ötesine taşımanın, peynirimiz, zeytinyağlımız ile katma kıymet yaratmanın yollarını konuştuk.
– Tepeye kimler katılıyor, neyi tartışacaksınız?
Gastronominin güzelleştirici gücünü gördüm
– Uzunca bir süre kameranızla memleketin dört bir yanına gittiğinizi, gastronomi belgeseli çektiğinizi biliyorum. Uzun yıllardır yeme-içme dalında kritik misyonlarda bulundunuz, ancak bu belgesel süreci size ne öğretti?
Bana Anadolu’yu öğretti. Çok yeterli beşerler tanıdım, sofralarına konuk oldum, onları sakince dinlemeyi öğrendim. hiç bir yönlendirme olmadan konuşmalarını kaydettim, hayranlıkla izledim. Başladığımdaki ben ile bittiğindeki ben ortasına fark koymamı sağladılar. 22 bayan ile görüştüm, hepsinin öyküsü birbirinden farklı. Gastronominin düzgünleştirici gücünü gördüm, ekonomik bağımsızlığın yarattığı özgüveni gördüm. Hepimizin dünyanın en büyük toplumsal ağında bir noktada durduğumuzu ve bağımsız gözükse de birbirimize derin bir bağla bağlı olduğumuzu hissettim.
– Gastronomi, turizmde sürdürülebilir bir ekonomik büyüme modeli olarak masaya yatırılacak. Türkiye’de gastronomi etrafında yaratıcı bir iktisat oluşturabiliyor muyuz, yoksa bizim için turizm hâlâ deniz ve kum mu?
Bizim için alışılmış deniz, kum, güneş ve kültür turizmi coğrafik ve tarihi özelliklerimiz açısından hâlâ birinci sırada. Gastronomi, gelen turist harcama oranlarının artışında önemli bir fark yaratıyor. Konaklama için rezervasyon sürecini online kanallarda 15-20 dakikalık kararlarla belirleyen konuk, yemek tecrübesi için 60 dakikayı aşan müddetlerle farklı seçenekleri araştırıyor. Yalnızca bir restoran tecrübesi yaşamak için çıkılan seyahatler, takip edilen dereceler, yıldızlar Michelin ve 50 Best sıralamalarını takip eden gezginler var. Biz de kebap deneyi için Adana’ya, eşsiz mutfak tecrübeleri için Gaziantep ve Antakya’ya gidiyoruz. Gastronomi kentlerimiz çoğalıyor, Anadolu’da büyük bir çaba var. Gastronomiyi ayırt edici, fark yaratıcı bir marka bedeli olarak nazarann kent idareleri bu alanda etkinlikler yapıyor, mutfaklarını tanıtıyor. Bağlar, şaraphaneler ve bunların etrafında oluşan rotalar öne çıkıyor. Şarap her açıdan ülkemizin en katma pahalı eseri.
– Pekala ne yapmalı? Nasıl bir yol izlenmeli? örneğin devletin bir teşebbüsü var mı? Belediyeler bu hususta bir planlama yapıyor mu?
Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafınca kurulan TGA turizm geliştirme ajansı yurt haricinde fazlaca düzgün kampanyalar ve etkinlikler düzenliyor. Son derece değerli çalışmalar yapıyor. İrtibat kanallarını fazlaca uygun kullanıyorlar. Her şeye karşın uygun giden bir turizm potansiyelimiz var, şunu eksik yapıyoruz demek güç. Mahallî idarelerde farkındalık var. Teşebbüsçüler destekleniyor, üretici pazarları ve kooperatifler kuruluyor, coğrafik işaretli eserlere ilgi büyük. Ben 10 yıl öncesine göre büyük bir değişim yaşadığımızı düşünüyorum. Düzgün besine ulaşmak isteyen kent insanı ve kırsalın üreticileri toplumsal medyada buluşuyor, alışveriş yapıyor. Bence şimdilik her şey kusursuz gidiyor.
Çocuklarımızın beslenme çantasını düzeltmek…
– Bundan daha sonrası için beklentiniz ne?
Çocuklarımız için okul mutfaklarını, yurt yemeklerini, beslenme çantalarını uygunlaştırmak. Mutfak kültürümüzü onlarla yaşatmak, geleceğe taşımak. Onların genç yaşta farklı kültürleri tanımasını ve bütün Anadolu ile kucaklaşmasını sağlanması. Gitmeden görmeden bilemeyiz, tanımazsak, tatmazsak sevemeyiz. Başkası ise yurt haricinde mutfak kültürümüzü bir tecrübe modasına dönüştürmek. örneğin esnaf lokantalarımızı yurt dışına açmak, zeytinyağlı ve tencere yemeklerimizi yaygınlaştırmak. Pideyi pizzanın ilerisine taşımak. bu biçimde olursa eser ihracatı konusunda apayrı bir boyuta geçeceğiz. Şarabımız, peynirimiz, zeytinyağımız, tarhanamızla yaratacağımız katma pahası düşünün.
– Tepeye kimler katılıyor, neyi tartışacaksınız?
Gastronominin güzelleştirici gücünü gördüm
– Uzunca bir süre kameranızla memleketin dört bir yanına gittiğinizi, gastronomi belgeseli çektiğinizi biliyorum. Uzun yıllardır yeme-içme dalında kritik misyonlarda bulundunuz, ancak bu belgesel süreci size ne öğretti?
Bana Anadolu’yu öğretti. Çok yeterli beşerler tanıdım, sofralarına konuk oldum, onları sakince dinlemeyi öğrendim. hiç bir yönlendirme olmadan konuşmalarını kaydettim, hayranlıkla izledim. Başladığımdaki ben ile bittiğindeki ben ortasına fark koymamı sağladılar. 22 bayan ile görüştüm, hepsinin öyküsü birbirinden farklı. Gastronominin düzgünleştirici gücünü gördüm, ekonomik bağımsızlığın yarattığı özgüveni gördüm. Hepimizin dünyanın en büyük toplumsal ağında bir noktada durduğumuzu ve bağımsız gözükse de birbirimize derin bir bağla bağlı olduğumuzu hissettim.
– Gastronomi, turizmde sürdürülebilir bir ekonomik büyüme modeli olarak masaya yatırılacak. Türkiye’de gastronomi etrafında yaratıcı bir iktisat oluşturabiliyor muyuz, yoksa bizim için turizm hâlâ deniz ve kum mu?
Bizim için alışılmış deniz, kum, güneş ve kültür turizmi coğrafik ve tarihi özelliklerimiz açısından hâlâ birinci sırada. Gastronomi, gelen turist harcama oranlarının artışında önemli bir fark yaratıyor. Konaklama için rezervasyon sürecini online kanallarda 15-20 dakikalık kararlarla belirleyen konuk, yemek tecrübesi için 60 dakikayı aşan müddetlerle farklı seçenekleri araştırıyor. Yalnızca bir restoran tecrübesi yaşamak için çıkılan seyahatler, takip edilen dereceler, yıldızlar Michelin ve 50 Best sıralamalarını takip eden gezginler var. Biz de kebap deneyi için Adana’ya, eşsiz mutfak tecrübeleri için Gaziantep ve Antakya’ya gidiyoruz. Gastronomi kentlerimiz çoğalıyor, Anadolu’da büyük bir çaba var. Gastronomiyi ayırt edici, fark yaratıcı bir marka bedeli olarak nazarann kent idareleri bu alanda etkinlikler yapıyor, mutfaklarını tanıtıyor. Bağlar, şaraphaneler ve bunların etrafında oluşan rotalar öne çıkıyor. Şarap her açıdan ülkemizin en katma pahalı eseri.
– Pekala ne yapmalı? Nasıl bir yol izlenmeli? örneğin devletin bir teşebbüsü var mı? Belediyeler bu hususta bir planlama yapıyor mu?
Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafınca kurulan TGA turizm geliştirme ajansı yurt haricinde fazlaca düzgün kampanyalar ve etkinlikler düzenliyor. Son derece değerli çalışmalar yapıyor. İrtibat kanallarını fazlaca uygun kullanıyorlar. Her şeye karşın uygun giden bir turizm potansiyelimiz var, şunu eksik yapıyoruz demek güç. Mahallî idarelerde farkındalık var. Teşebbüsçüler destekleniyor, üretici pazarları ve kooperatifler kuruluyor, coğrafik işaretli eserlere ilgi büyük. Ben 10 yıl öncesine göre büyük bir değişim yaşadığımızı düşünüyorum. Düzgün besine ulaşmak isteyen kent insanı ve kırsalın üreticileri toplumsal medyada buluşuyor, alışveriş yapıyor. Bence şimdilik her şey kusursuz gidiyor.
Çocuklarımızın beslenme çantasını düzeltmek…
– Bundan daha sonrası için beklentiniz ne?
Çocuklarımız için okul mutfaklarını, yurt yemeklerini, beslenme çantalarını uygunlaştırmak. Mutfak kültürümüzü onlarla yaşatmak, geleceğe taşımak. Onların genç yaşta farklı kültürleri tanımasını ve bütün Anadolu ile kucaklaşmasını sağlanması. Gitmeden görmeden bilemeyiz, tanımazsak, tatmazsak sevemeyiz. Başkası ise yurt haricinde mutfak kültürümüzü bir tecrübe modasına dönüştürmek. örneğin esnaf lokantalarımızı yurt dışına açmak, zeytinyağlı ve tencere yemeklerimizi yaygınlaştırmak. Pideyi pizzanın ilerisine taşımak. bu biçimde olursa eser ihracatı konusunda apayrı bir boyuta geçeceğiz. Şarabımız, peynirimiz, zeytinyağımız, tarhanamızla yaratacağımız katma pahası düşünün.