Haber’ın ele geçirdiği belgelere göre FBI, 2019’da ajanları iki ayrı silahlı saldırıda silahlarını kötüye kullanmakla suçladı; bunların her biri, ölümcül güç politikalarının ihlaline ilişkin son derece nadir bir iç bulguydu.
İlk vaka, Arkansas’ta bir ajanın yakalanmamak için uzaklaşan ancak kaçıran bir şüpheliye ateş açmasıyla ilgiliydi. Bu temsilci, 55 günlük ücretsiz uzaklaştırma cezası alamadan istifa etti. Diğeri, Kaliforniya’da görev dışındayken bir “aile anlaşmazlığı” sırasında kendisini ısırdığı iddia edilen bir aile köpeğini ölümcül bir şekilde vuran bir ajanla ilgiliydi; beş günlük uzaklaştırma cezası aldı.
Her ikisi de 2017’de meydana gelen silahlı saldırıların hiçbiri büyük bir karmaşayı temsil etmese de, ortaya çıkmaları dikkat çekicidir. Uzun yıllar boyunca FBI ajanlarının kasıtlı silahlı saldırılar nedeniyle başı neredeyse hiç derde girmedi. Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasası davasıyla elde edilen kayıtlarda ayrıntıları verilen iki olay, bunun artık o kadar da kesin olmadığını düşündüren küçük ama giderek büyüyen bir modele katkıda bulunuyor.
FBI’ın iç inceleme sürecinin titizliği önemlidir çünkü yerel polis genellikle kendi ajanları tarafından gerçekleştirilen silahlı saldırıların soruşturmasını FBI’a bırakır. Ölümcül güç politikasına göre, ajanların silahlarını eğitim alanları dışında ateşlemelerine yalnızca hedefin birisine yakın bir ölüm tehdidi veya ciddi bedensel zarar teşkil ettiğine inanmak için makul gerekçeleri olması durumunda izin veriliyor.
FBI basın ofisi yorumda bulunmadı. Ancak 2018’den emekli olduğu 2020’ye kadar FBI baş danışmanı olarak görev yapan Dana J. Boente, FBI’ın iki saldırıyı ölümcül güç politikasının (ajanların deyimiyle “kötü atışlar”) ihlali olarak görme kararının önemli olduğunu söyledi.
İncelemelere dahil olmadığını belirten Bay Boente, “Ne zaman ‘kötü bir atış’ yapsanız, bu birçok nedenden dolayı önemlidir” dedi. “Ajan olarak acımasız insanları istemezsiniz. Adil ve titiz, mükemmel bir değerlendirme sistemine sahip olduğunuzdan emin olmak istiyorsunuz.”
Kayıtlar, FBI sürecinin rutin olarak ajanları silahları konusunda dikkatsiz olmakla ve kazara ateş etmekle suçladığını gösteriyor. Ancak faillerin kasıtlı olarak insanları veya hayvanları vurması çok nadirdir.
1994 yılında bir Adalet Bakanlığı görev gücü, FBI’ı, 1992 yılında Ruby Ridge, Idaho’da sağcı bir politikacının kulübesinde yaşanan yüksek profilli silahlı saldırı olayına karışan ajanları aklamakla suçladıktan sonra, Silahlı Çatışmaların inceleme politikası revize edilerek kabul edildi.
Ancak 2013’te Times, en az 1993 yılına kadar uzanan, insanları öldüren veya yaralayan en az 150 kasıtlı silahlı saldırı olayının yaşandığını bildirdi. Ofis, ajanların öldürücü güç politikasına uyduğunu varsaymıştı.
Yine Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasası davasından elde edilen belgelere dayanan bu hazine, vurulan insanlarla ilgili yalnızca iki “kötü atış” bulgusunu içeriyordu. Bunlar, 1996 yılında ajanların kimseye vurmadan kaçan şüphelileri vurmaya çalıştığı çeşitli vakalardı. Teşkilatın kayıtları, tipik olarak bir şüphelinin evinde tutuklama emirlerinin uygulanmasını içeren köpek saldırılarının hatasız kabul edilmesinin uzun süredir yaygın bir uygulama olduğunu gösteriyor.
Yakın zamanda yapılan bir röportajda, Adalet Bakanlığı’nın bağımsız genel müfettişi Michael E. Horowitz, 2013 tarihli makale yayınlandıktan sonra, FBI da dahil olmak üzere Adalet Bakanlığı’ndaki tüm kolluk kuvvetlerinin kendisine rapor vermesini gerektiren bir süreç yarattığını söyledi. silahlı saldırılarla ilgili ilk iç raporlarını hazırladılar. Daha sonra ofisi kendi soruşturmasını yürütüp yürütmeyeceğine karar verecek.
FBI’ı ilk kez 2001 yılında araştırmaya başlayan genel müfettişlik ofisi, 2005 yılında Porto Riko’da yaşananlar gibi bazı silahlı saldırı olaylarını zaman zaman incelemiş ve müdürün isteği üzerine bunları incelemişti. Yeni duruşma, FBI’ın dahili silahlı saldırı inceleme sürecine artan ilgiyi odakladı.
Ayrıca The Times, 2013’ten bu yana, silahlı saldırı haberlerine ilişkin periyodik takip raporları almak için Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasasını kullanıyor. FBI sistemi daha fazla incelemeye tabi tutuldukça, incelemelerin ajanları daha sık – nadiren de olsa – kasıtlı silahlı saldırılarla suçlamaya başladığını gösterdiler.
Örneğin 2015 yılında FBI, Queens’teki bir ajanı, 2012 yılında bir gece görev dışındayken evinin ikinci kat penceresinden silahla ateş ederek, sokakta kaçmaya çalışan bir adamı yaralamakla suçladı. Arabasında. Ve 2016’da FBI, Baltimore’daki bir ajanı kaçan bir şüphelinin arabasının lastiğine ateş etmekle suçladı.
The Times’ın edindiği son bölüm, yaklaşık 2017 ile 2021 yılları arasında tamamlanan çekimlere ilişkin raporları içeriyor. Ajanların isimleri düzeltildi.
Bu raporlar genellikle bir ajanın aldığı cezanın ayrıntılarını vermez. Bununla birlikte dilimde ayrıca, ofisin Mesleki Sorumluluk Ofisinin kasıtlı ateş etmede ateşli silahın kötüye kullanılmasını içeren suçlar için cezalar uyguladığı üç emsali ayrıntılarıyla anlatan kısa bir 2020 raporu da yer aldı.
Bu üç olaydan ilki açıkça 2012’de Queens’te yaşanan olaydı. (Mesleki Sorumluluk Ofisi bu ajan Navin Kalicharan’ı kovmaya karar verdi. Avukatı Larry Berger, müvekkilinin hâlâ işten çıkarmanın durdurulması için çalıştığını söyledi.)
Ancak 2020 raporunda sıralanan diğer iki vaka daha önce kamuoyu tarafından bilinmiyordu. Tarihler ve yerler düzeltilirken, konuyu bilen bir kişi, kimliğinin gizli kalması koşuluyla kimlik bilgilerini verdi.
İlk olay 5 Eylül 2017’de Kaliforniya’nın Riverside County kentinde bir FBI ajanının yaşadığı yarı müstakil bir evde meydana geldi. Bir “aile anlaşmazlığı” sırasında, ajan ölümcül bir şekilde “ailenin köpeğini” vurdu.
Yerel şerif departmanı tarafından tutuklanan ajan, altı hafta önce daha önceki bir aile anlaşmazlığı sırasında köpeğin kendisini ısırdığını, köpeğin onu tekrar ısırdığını ve saldırganlığın devam ettiğini söyledi.
Mesleki Sorumluluk Ofisi, ücretsiz olarak beş gün hapis cezası verirken hafifletici faktörleri öne sürdü: mükemmel hizmet, temsilcinin işbirliği, önceki ısırma olayı ve temsilcinin köpeği vurmanın daha fazla yaralanmayı önleyeceğine olan inancı. Ağırlaştırıcı sorunlar da sıralandı: Ajan eve geldiğinde silahını yanlış bir şekilde saklamıştı ve yakınlarda başka bir kişi varken silahı ateşlemişti.
İkinci olay 15 Ekim 2017’de meydana geldi. FBI’ın Little Rock saha ofisinden ajanlar, bir kolluk kuvveti operasyonu için Benton, Arkansas’taki Fairfield Inn and Suites’e gittiler ve arabasına binen bir şüpheliyi tutuklamaya karar verdiler. Rapora göre, arabaya yaklaşıp silahlarını çektiler ve şüpheliden ellerini kaldırmasını istediler.
Ancak şüpheli, arabayı geri vitese taktı, hızla geri döndü ve dikiz aynasıyla polis memurunun koluna çarptı. Bu ajan, hareket halindeki araç onu bitişikteki bir arabanın yanında sıkıştırırken üç ila dört el ateş etti, ancak şüpheliyi ıskaladı. Bu silahlı saldırıların FBI politikasına uygun olduğuna inanılıyordu.
Ancak araba uzaklaşırken ikinci bir ajan şüpheliye bir kurşun daha sıktı ve onu da kaçırdı. Ajan daha sonra şüphelinin “bitişik otoparklarda” bulunan polis memurlarına ve yakındaki bir restoranın müşterilerine yakın bir tehdit oluşturduğuna inandığını iddia etti, ancak Çatışma Olayı Soruşturma Ekibi Ofisi bu gerekçeyi reddetti.
Her iki durumda da savcılar suçlamada bulunmayı reddetti.
İlk vaka, Arkansas’ta bir ajanın yakalanmamak için uzaklaşan ancak kaçıran bir şüpheliye ateş açmasıyla ilgiliydi. Bu temsilci, 55 günlük ücretsiz uzaklaştırma cezası alamadan istifa etti. Diğeri, Kaliforniya’da görev dışındayken bir “aile anlaşmazlığı” sırasında kendisini ısırdığı iddia edilen bir aile köpeğini ölümcül bir şekilde vuran bir ajanla ilgiliydi; beş günlük uzaklaştırma cezası aldı.
Her ikisi de 2017’de meydana gelen silahlı saldırıların hiçbiri büyük bir karmaşayı temsil etmese de, ortaya çıkmaları dikkat çekicidir. Uzun yıllar boyunca FBI ajanlarının kasıtlı silahlı saldırılar nedeniyle başı neredeyse hiç derde girmedi. Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasası davasıyla elde edilen kayıtlarda ayrıntıları verilen iki olay, bunun artık o kadar da kesin olmadığını düşündüren küçük ama giderek büyüyen bir modele katkıda bulunuyor.
FBI’ın iç inceleme sürecinin titizliği önemlidir çünkü yerel polis genellikle kendi ajanları tarafından gerçekleştirilen silahlı saldırıların soruşturmasını FBI’a bırakır. Ölümcül güç politikasına göre, ajanların silahlarını eğitim alanları dışında ateşlemelerine yalnızca hedefin birisine yakın bir ölüm tehdidi veya ciddi bedensel zarar teşkil ettiğine inanmak için makul gerekçeleri olması durumunda izin veriliyor.
FBI basın ofisi yorumda bulunmadı. Ancak 2018’den emekli olduğu 2020’ye kadar FBI baş danışmanı olarak görev yapan Dana J. Boente, FBI’ın iki saldırıyı ölümcül güç politikasının (ajanların deyimiyle “kötü atışlar”) ihlali olarak görme kararının önemli olduğunu söyledi.
İncelemelere dahil olmadığını belirten Bay Boente, “Ne zaman ‘kötü bir atış’ yapsanız, bu birçok nedenden dolayı önemlidir” dedi. “Ajan olarak acımasız insanları istemezsiniz. Adil ve titiz, mükemmel bir değerlendirme sistemine sahip olduğunuzdan emin olmak istiyorsunuz.”
Kayıtlar, FBI sürecinin rutin olarak ajanları silahları konusunda dikkatsiz olmakla ve kazara ateş etmekle suçladığını gösteriyor. Ancak faillerin kasıtlı olarak insanları veya hayvanları vurması çok nadirdir.
1994 yılında bir Adalet Bakanlığı görev gücü, FBI’ı, 1992 yılında Ruby Ridge, Idaho’da sağcı bir politikacının kulübesinde yaşanan yüksek profilli silahlı saldırı olayına karışan ajanları aklamakla suçladıktan sonra, Silahlı Çatışmaların inceleme politikası revize edilerek kabul edildi.
Ancak 2013’te Times, en az 1993 yılına kadar uzanan, insanları öldüren veya yaralayan en az 150 kasıtlı silahlı saldırı olayının yaşandığını bildirdi. Ofis, ajanların öldürücü güç politikasına uyduğunu varsaymıştı.
Yine Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasası davasından elde edilen belgelere dayanan bu hazine, vurulan insanlarla ilgili yalnızca iki “kötü atış” bulgusunu içeriyordu. Bunlar, 1996 yılında ajanların kimseye vurmadan kaçan şüphelileri vurmaya çalıştığı çeşitli vakalardı. Teşkilatın kayıtları, tipik olarak bir şüphelinin evinde tutuklama emirlerinin uygulanmasını içeren köpek saldırılarının hatasız kabul edilmesinin uzun süredir yaygın bir uygulama olduğunu gösteriyor.
Yakın zamanda yapılan bir röportajda, Adalet Bakanlığı’nın bağımsız genel müfettişi Michael E. Horowitz, 2013 tarihli makale yayınlandıktan sonra, FBI da dahil olmak üzere Adalet Bakanlığı’ndaki tüm kolluk kuvvetlerinin kendisine rapor vermesini gerektiren bir süreç yarattığını söyledi. silahlı saldırılarla ilgili ilk iç raporlarını hazırladılar. Daha sonra ofisi kendi soruşturmasını yürütüp yürütmeyeceğine karar verecek.
FBI’ı ilk kez 2001 yılında araştırmaya başlayan genel müfettişlik ofisi, 2005 yılında Porto Riko’da yaşananlar gibi bazı silahlı saldırı olaylarını zaman zaman incelemiş ve müdürün isteği üzerine bunları incelemişti. Yeni duruşma, FBI’ın dahili silahlı saldırı inceleme sürecine artan ilgiyi odakladı.
Ayrıca The Times, 2013’ten bu yana, silahlı saldırı haberlerine ilişkin periyodik takip raporları almak için Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasasını kullanıyor. FBI sistemi daha fazla incelemeye tabi tutuldukça, incelemelerin ajanları daha sık – nadiren de olsa – kasıtlı silahlı saldırılarla suçlamaya başladığını gösterdiler.
Örneğin 2015 yılında FBI, Queens’teki bir ajanı, 2012 yılında bir gece görev dışındayken evinin ikinci kat penceresinden silahla ateş ederek, sokakta kaçmaya çalışan bir adamı yaralamakla suçladı. Arabasında. Ve 2016’da FBI, Baltimore’daki bir ajanı kaçan bir şüphelinin arabasının lastiğine ateş etmekle suçladı.
The Times’ın edindiği son bölüm, yaklaşık 2017 ile 2021 yılları arasında tamamlanan çekimlere ilişkin raporları içeriyor. Ajanların isimleri düzeltildi.
Bu raporlar genellikle bir ajanın aldığı cezanın ayrıntılarını vermez. Bununla birlikte dilimde ayrıca, ofisin Mesleki Sorumluluk Ofisinin kasıtlı ateş etmede ateşli silahın kötüye kullanılmasını içeren suçlar için cezalar uyguladığı üç emsali ayrıntılarıyla anlatan kısa bir 2020 raporu da yer aldı.
Bu üç olaydan ilki açıkça 2012’de Queens’te yaşanan olaydı. (Mesleki Sorumluluk Ofisi bu ajan Navin Kalicharan’ı kovmaya karar verdi. Avukatı Larry Berger, müvekkilinin hâlâ işten çıkarmanın durdurulması için çalıştığını söyledi.)
Ancak 2020 raporunda sıralanan diğer iki vaka daha önce kamuoyu tarafından bilinmiyordu. Tarihler ve yerler düzeltilirken, konuyu bilen bir kişi, kimliğinin gizli kalması koşuluyla kimlik bilgilerini verdi.
İlk olay 5 Eylül 2017’de Kaliforniya’nın Riverside County kentinde bir FBI ajanının yaşadığı yarı müstakil bir evde meydana geldi. Bir “aile anlaşmazlığı” sırasında, ajan ölümcül bir şekilde “ailenin köpeğini” vurdu.
Yerel şerif departmanı tarafından tutuklanan ajan, altı hafta önce daha önceki bir aile anlaşmazlığı sırasında köpeğin kendisini ısırdığını, köpeğin onu tekrar ısırdığını ve saldırganlığın devam ettiğini söyledi.
Mesleki Sorumluluk Ofisi, ücretsiz olarak beş gün hapis cezası verirken hafifletici faktörleri öne sürdü: mükemmel hizmet, temsilcinin işbirliği, önceki ısırma olayı ve temsilcinin köpeği vurmanın daha fazla yaralanmayı önleyeceğine olan inancı. Ağırlaştırıcı sorunlar da sıralandı: Ajan eve geldiğinde silahını yanlış bir şekilde saklamıştı ve yakınlarda başka bir kişi varken silahı ateşlemişti.
İkinci olay 15 Ekim 2017’de meydana geldi. FBI’ın Little Rock saha ofisinden ajanlar, bir kolluk kuvveti operasyonu için Benton, Arkansas’taki Fairfield Inn and Suites’e gittiler ve arabasına binen bir şüpheliyi tutuklamaya karar verdiler. Rapora göre, arabaya yaklaşıp silahlarını çektiler ve şüpheliden ellerini kaldırmasını istediler.
Ancak şüpheli, arabayı geri vitese taktı, hızla geri döndü ve dikiz aynasıyla polis memurunun koluna çarptı. Bu ajan, hareket halindeki araç onu bitişikteki bir arabanın yanında sıkıştırırken üç ila dört el ateş etti, ancak şüpheliyi ıskaladı. Bu silahlı saldırıların FBI politikasına uygun olduğuna inanılıyordu.
Ancak araba uzaklaşırken ikinci bir ajan şüpheliye bir kurşun daha sıktı ve onu da kaçırdı. Ajan daha sonra şüphelinin “bitişik otoparklarda” bulunan polis memurlarına ve yakındaki bir restoranın müşterilerine yakın bir tehdit oluşturduğuna inandığını iddia etti, ancak Çatışma Olayı Soruşturma Ekibi Ofisi bu gerekçeyi reddetti.
Her iki durumda da savcılar suçlamada bulunmayı reddetti.