Eskişehirli 30 yaşındaki doğuştan cam kemik hastası Burak Sakçı, sporun engelli bireylere olumlu katkısını göstermek için tekvandoya başladı.
Cam kemik hastası olarak dünyaya gelen ve ailesinin koruyup kollamasına karşı tekraren bedeninin çeşitli yerlerinde kırıklar oluşan Sakçı, ilkokul ve ortaokulu örgün öğretimle, liseyi ise açık öğretimle bitirdi.
Tedavi sürecinde 9 yıl boyunca 5 sefer ameliyat geçirip yaklaşık 1500 seans fizik tedavi görmesinin akabinde dayanakla yürümeye başlayan ve araba kullanmayı öğrenerek ehliyet sahibi olan Sakçı, 2018’den itibaren Gençlik ve Spor Vilayet Müdürlüğü Bilgi Süreç Departmanında çalışıyor.
Kendisi üzere cam kemik hastalarına yol göstermek için hayatından ve tedavi süreçlerinden kesitler içeren “Umutlar Kırılmaz” isimli kitap yazan Sakçı, engelli bireylerin, isterlerse her şeyi başarabileceğini bir sefer daha kanıtlamak emeliyle spora yöneldi.
Sakçı, dünya ikincisi ve Avrupa şampiyonu ulusal tekvandocu Gülsena Karakuyulu’nun “Sporla Değişen Hayatlar” isimli TÜBİTAK projesi kapsamında iki ay evvel tekvando branşının temel el ve ayak hareketlerinden oluşan poomse ile tanıştı. Karakuyulu’nun teklifiyle spora başlayan Sakçı, idmanlarını, yürüteciyle geldiği Yunus Emre Spor Tesisleri’nde sürdürüyor.
Kısa müddette antrenörü Karakuyulu’dan biroldukça tekniği öğrenen Sakçı, 3-4 Aralık’ta gerçekleştirilen 2. Vilayetler Ortası İzmir Poomse Karşılaşmaları’nda Dünya Engelliler Günü ötürüsıyla farkındalık hedefiyle “Küçük Adam” yazılı dobok (tekvando kıyafeti) giyerek şov yaptı. Altın madalya armağan edilen Sakçı, tribündeki seyircilerden uzun müddet alkış aldı.
– “Sınırlarımız çerçevesinde her şeyin üstesinden gelebiliriz”
GK Şampiyonlar Spor Kulübü bünyesinde çalışmalarını sürdüren Burak Sakçı, AA muhabirine, biroldukça alanda engelliler için farkındalık oluşturmaya çabaladığını, İzmir’deki turnuvaya da bundan dolayı katıldığını söylemiş oldu.
Engellilerin yalnızca yılın bir gününde hatırlanmaması gerektiğini vurgulayan Sakçı, “Yüzlerce kişinin önünde alkışlanarak orada bulunmak hoştu. Nitekim bunu sözlerle anlatamam. Hem memnunluk birebir vakitte gurur vericiydi. Doğal bir o kadar da heyecanlandım. O alkışı, o heyecanı yaşamak benim için gurur vericiydi ve birinci madalyamdı. 30 yaşındayım, birinci madalyamı spor alanında sağ olsun Gülsena hocam yardımıyla aldım.” diye konuştu.
Sakçı, inanç ve azim gösterdikleri sürece sporun engelli bireylere hayli katkısının olduğunu lisana getirerek, tekvandonun yanı sıra fitness, beden geliştirme üzere branşlara ilgisinin olduğunu, futbolu da epey sevdiğini bildirdi.
Ayakta durmasının güç olduğunu lakin buna karşın antrenörünün dayanağıyla tekvandoda evre kaydettiğini aktaran Sakçı, şu biçimde devam etti:
“Desteksiz ayakta duramıyorum fakat yürüteç yardımıyla hiç değilse poomse çizerek beni bir şeyleri yapabileceğime inandırdı. Sporun her alanında engelli bireylerin her şeyin üstesinden gelebileceğine yürekten inanıyorum. Sonlarımız çerçevesinde her şeyin üstesinden gelebiliriz. Bilhassa o gün salonda, sesim de bir o kadar gürdür, ‘Taa…’ diye o çektiğim kıyamda adeta kendimden geçtiğimi söyleyebilirim. ömrüm boyunca etrafımdaki kimi insanların olumsuz kanılarına maruz kaldım. Bana ‘Ehliyet alamazsın’ da dediler, ‘Ayağa kalkamazsın’ da dediler. Daima diyorlar, ‘Yapamazsın’ diyorlar zira beşerler der. Bunlara kulak asmamak gerekiyor.”
– Gülsena Karakuyulu: “Onun yaptığı spor, bize bakılırsa fazlaca daha değerli”
Gülsena Karakuyulu ise daha evvel daima atlet olarak çıktığı kortta Burak Sakçı’nın gerisinde antrenör olarak yer almasının kendisini heyecanlandırdığını lisana getirdi.
Sakçı’nın tekvandoda başarılı bir sportmen olma yolunda ilerlediğini anlatan Karakuyulu, şunları kaydetti:
“Engelli kardeşlerimizin ömrü aslına bakarsanız onlar için epeyce güç giderken, kimi kardeşlerimiz konuta kendini kapatabiliyor, pürüzlerini aşamıyor. Burak ağabey hepsine epeyce öncü oluyor. Burak ağabeyi hayli takdir ediyorum. Öbür kardeşlerimize mahzurun aslında vücutta olmadığını, zihinde olduğunu ve her şeyi başarabileceklerini göstermelerini istedik. Bunu da en yeterli biçimde başardığımızı düşünüyorum. Zira Burak ağabey bu hususta salonda inanılmaz bir biçimde ‘esti’ diyebiliriz. Çok fazla alkış aldı, fazlaca fazla dayanak aldı. Biz aslında kortta yarışırken Burak abi zihindeki engellilere yönelik görüşlerle, kendi hayatsal gayretiyle yarışıyor. Bence onun yaptığı spor, bize göre hayli daha pahalı ve fazlaca daha başarılı olduğunu düşünüyorum. Burak ağabeyimizin öbür bütün kardeşlerimize örnek olacağını düşünüyorum. Zira bu spora başlayan şu an birinci ve tek cam kemik hastası birey. Onun için hayli memnunuz, gururluyuz.”
Cam kemik hastası olarak dünyaya gelen ve ailesinin koruyup kollamasına karşı tekraren bedeninin çeşitli yerlerinde kırıklar oluşan Sakçı, ilkokul ve ortaokulu örgün öğretimle, liseyi ise açık öğretimle bitirdi.
Tedavi sürecinde 9 yıl boyunca 5 sefer ameliyat geçirip yaklaşık 1500 seans fizik tedavi görmesinin akabinde dayanakla yürümeye başlayan ve araba kullanmayı öğrenerek ehliyet sahibi olan Sakçı, 2018’den itibaren Gençlik ve Spor Vilayet Müdürlüğü Bilgi Süreç Departmanında çalışıyor.
Kendisi üzere cam kemik hastalarına yol göstermek için hayatından ve tedavi süreçlerinden kesitler içeren “Umutlar Kırılmaz” isimli kitap yazan Sakçı, engelli bireylerin, isterlerse her şeyi başarabileceğini bir sefer daha kanıtlamak emeliyle spora yöneldi.
Sakçı, dünya ikincisi ve Avrupa şampiyonu ulusal tekvandocu Gülsena Karakuyulu’nun “Sporla Değişen Hayatlar” isimli TÜBİTAK projesi kapsamında iki ay evvel tekvando branşının temel el ve ayak hareketlerinden oluşan poomse ile tanıştı. Karakuyulu’nun teklifiyle spora başlayan Sakçı, idmanlarını, yürüteciyle geldiği Yunus Emre Spor Tesisleri’nde sürdürüyor.
Kısa müddette antrenörü Karakuyulu’dan biroldukça tekniği öğrenen Sakçı, 3-4 Aralık’ta gerçekleştirilen 2. Vilayetler Ortası İzmir Poomse Karşılaşmaları’nda Dünya Engelliler Günü ötürüsıyla farkındalık hedefiyle “Küçük Adam” yazılı dobok (tekvando kıyafeti) giyerek şov yaptı. Altın madalya armağan edilen Sakçı, tribündeki seyircilerden uzun müddet alkış aldı.
– “Sınırlarımız çerçevesinde her şeyin üstesinden gelebiliriz”
GK Şampiyonlar Spor Kulübü bünyesinde çalışmalarını sürdüren Burak Sakçı, AA muhabirine, biroldukça alanda engelliler için farkındalık oluşturmaya çabaladığını, İzmir’deki turnuvaya da bundan dolayı katıldığını söylemiş oldu.
Engellilerin yalnızca yılın bir gününde hatırlanmaması gerektiğini vurgulayan Sakçı, “Yüzlerce kişinin önünde alkışlanarak orada bulunmak hoştu. Nitekim bunu sözlerle anlatamam. Hem memnunluk birebir vakitte gurur vericiydi. Doğal bir o kadar da heyecanlandım. O alkışı, o heyecanı yaşamak benim için gurur vericiydi ve birinci madalyamdı. 30 yaşındayım, birinci madalyamı spor alanında sağ olsun Gülsena hocam yardımıyla aldım.” diye konuştu.
Sakçı, inanç ve azim gösterdikleri sürece sporun engelli bireylere hayli katkısının olduğunu lisana getirerek, tekvandonun yanı sıra fitness, beden geliştirme üzere branşlara ilgisinin olduğunu, futbolu da epey sevdiğini bildirdi.
Ayakta durmasının güç olduğunu lakin buna karşın antrenörünün dayanağıyla tekvandoda evre kaydettiğini aktaran Sakçı, şu biçimde devam etti:
“Desteksiz ayakta duramıyorum fakat yürüteç yardımıyla hiç değilse poomse çizerek beni bir şeyleri yapabileceğime inandırdı. Sporun her alanında engelli bireylerin her şeyin üstesinden gelebileceğine yürekten inanıyorum. Sonlarımız çerçevesinde her şeyin üstesinden gelebiliriz. Bilhassa o gün salonda, sesim de bir o kadar gürdür, ‘Taa…’ diye o çektiğim kıyamda adeta kendimden geçtiğimi söyleyebilirim. ömrüm boyunca etrafımdaki kimi insanların olumsuz kanılarına maruz kaldım. Bana ‘Ehliyet alamazsın’ da dediler, ‘Ayağa kalkamazsın’ da dediler. Daima diyorlar, ‘Yapamazsın’ diyorlar zira beşerler der. Bunlara kulak asmamak gerekiyor.”
– Gülsena Karakuyulu: “Onun yaptığı spor, bize bakılırsa fazlaca daha değerli”
Gülsena Karakuyulu ise daha evvel daima atlet olarak çıktığı kortta Burak Sakçı’nın gerisinde antrenör olarak yer almasının kendisini heyecanlandırdığını lisana getirdi.
Sakçı’nın tekvandoda başarılı bir sportmen olma yolunda ilerlediğini anlatan Karakuyulu, şunları kaydetti:
“Engelli kardeşlerimizin ömrü aslına bakarsanız onlar için epeyce güç giderken, kimi kardeşlerimiz konuta kendini kapatabiliyor, pürüzlerini aşamıyor. Burak ağabey hepsine epeyce öncü oluyor. Burak ağabeyi hayli takdir ediyorum. Öbür kardeşlerimize mahzurun aslında vücutta olmadığını, zihinde olduğunu ve her şeyi başarabileceklerini göstermelerini istedik. Bunu da en yeterli biçimde başardığımızı düşünüyorum. Zira Burak ağabey bu hususta salonda inanılmaz bir biçimde ‘esti’ diyebiliriz. Çok fazla alkış aldı, fazlaca fazla dayanak aldı. Biz aslında kortta yarışırken Burak abi zihindeki engellilere yönelik görüşlerle, kendi hayatsal gayretiyle yarışıyor. Bence onun yaptığı spor, bize göre hayli daha pahalı ve fazlaca daha başarılı olduğunu düşünüyorum. Burak ağabeyimizin öbür bütün kardeşlerimize örnek olacağını düşünüyorum. Zira bu spora başlayan şu an birinci ve tek cam kemik hastası birey. Onun için hayli memnunuz, gururluyuz.”