ahmetbeyler
Active member
HDP Kocaeli Milletvekili Ömer Faruk Gergerlioğlu, engellilerin ulaşım meselesini çözmek için sıfır araçlarda engellilere uygulanan özel tüketim vergisi istisnasını genişletecek Özel Tüketim Vergisi Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Teklifi’ni TBMM Başkanlığı’na sundu. Teklifte, engellilerin sıfır araç alımındaki vergi istisnası için gereken yüzde 90 engellilik oranının yüzde 40’a düşürülmesi önerildi. Teklifin husus öne sürülen nedeni şu biçimde:
“Engellilik durumlarında taşıt temel gereksinimdir. Bu gereksinimi karşılamak noktasında yüzde 40 engelli olan bilhassa çocuk ve yaşlı engelliler de araca büyük gereksinim duymaktadır. Bu sebeple de toplumsal devlet bu yurttaşlardan alınan vergilerde istisna sağlaması Anayasa açısından da yerinde bir çalışma olacaktır” diye düzenleme yapıldı.
Teklifin genel öne sürülen sebebinde de şu tabirler yer aldı:
“Fiziksel, ruhsal, zihinsel ve duyusal yetilerinde çeşitli seviyede kayıplarından dolayı topluma öbür bireyler ile birlikte eşit şartlarda tam ve aktif iştirakini kısıtlayan tavır ve etraf şartlarından etkilenen şahsa engelli yurttaş denilmektedir. Bu yurttaşlarımıza bir rapor verilerek engellilik durumları belirginleştirilmektedir. Engelli raporu, engelli şahıslara sağlanan hak ve evvelarden yararlanmak için bireylerin engelli olduklarını resmi bir sıhhat raporu ile belgelemesi durumunu gösterir. Kanuna nazaran fizikî ya da ruhsal olarak beden işlevlerinin yüzde 40 ve üzerini kaybetmiş bireyler engelli kabul edilmektedir.
“2,5 milyon engelli var”
Yasalara bakılırsa kişinin engelli sayılabilmesi için beden işlevlerini en az yüzde 40 oranında kaybetmesi gerekmektedir. Engelli rapor oranı yüzde 40’ın altında ise kişi mahzuru kabul edilmez ve engellilere sağlanan hiç bir haktan faydalanamamaktadır. Türkiye’de datalara bakılırsa, 1 milyon 414 bin 643 erkek, 1 milyon 97 bin 307 bayan toplam 2 milyon 511 bin 950 engelli bulunmaktadır. Bu engellilerin 775 bin 12’si ağır engelli olarak tanımlanmaktadır. Engelliler toplumsal, ekonomik açıdan büyük sıkıntılar yaşamaktadır. Bu meselelerin tahlili noktasında ne yazık ki kalıcı ve aktif tahliller bulunamamaktadır.
“Araçlar yüksek fiyatta”
Engel oranı yüzde 90 olan yurttaşlara sıfır araç alımda vergi muafiyeti sağlanmakta ve daha uyguna araç alabilmektedirler. Bu engellilik oranına sahip yurttaşların yalnızca bu araçlara sahip olabilmesi öbür mağduriyetleri de yanında getirmektedir. Bilhassa yüzde 40 ve üzeri fizikî engelli yurttaşlar ulaşım konusunda büyük sorunlar yaşamaktadır. Engellilik durumu sonda kalmış yurttaşlar da ne yazık ki bu hakkı elde edebilmek için sıhhat kurumlarında perişan olmaktadır. Pürüzlük yalnızca bireyi değil ailesini de derinden etkileyen bir yoksulluk hali de yaratmaktadır. Sıfır araç alımında engelli yurttaşın nazarance rahatını sağlayabilecek araçlar devasa yükseklikte meblağları bulmuş şu anda fiyat sonu ortasında olan araçlar fazlaca azalmıştır. Bu sebeple mevcut üst sonun daha üstlere taşınması elzem olmuştur.”
“Engellilik durumlarında taşıt temel gereksinimdir. Bu gereksinimi karşılamak noktasında yüzde 40 engelli olan bilhassa çocuk ve yaşlı engelliler de araca büyük gereksinim duymaktadır. Bu sebeple de toplumsal devlet bu yurttaşlardan alınan vergilerde istisna sağlaması Anayasa açısından da yerinde bir çalışma olacaktır” diye düzenleme yapıldı.
Teklifin genel öne sürülen sebebinde de şu tabirler yer aldı:
“Fiziksel, ruhsal, zihinsel ve duyusal yetilerinde çeşitli seviyede kayıplarından dolayı topluma öbür bireyler ile birlikte eşit şartlarda tam ve aktif iştirakini kısıtlayan tavır ve etraf şartlarından etkilenen şahsa engelli yurttaş denilmektedir. Bu yurttaşlarımıza bir rapor verilerek engellilik durumları belirginleştirilmektedir. Engelli raporu, engelli şahıslara sağlanan hak ve evvelarden yararlanmak için bireylerin engelli olduklarını resmi bir sıhhat raporu ile belgelemesi durumunu gösterir. Kanuna nazaran fizikî ya da ruhsal olarak beden işlevlerinin yüzde 40 ve üzerini kaybetmiş bireyler engelli kabul edilmektedir.
“2,5 milyon engelli var”
Yasalara bakılırsa kişinin engelli sayılabilmesi için beden işlevlerini en az yüzde 40 oranında kaybetmesi gerekmektedir. Engelli rapor oranı yüzde 40’ın altında ise kişi mahzuru kabul edilmez ve engellilere sağlanan hiç bir haktan faydalanamamaktadır. Türkiye’de datalara bakılırsa, 1 milyon 414 bin 643 erkek, 1 milyon 97 bin 307 bayan toplam 2 milyon 511 bin 950 engelli bulunmaktadır. Bu engellilerin 775 bin 12’si ağır engelli olarak tanımlanmaktadır. Engelliler toplumsal, ekonomik açıdan büyük sıkıntılar yaşamaktadır. Bu meselelerin tahlili noktasında ne yazık ki kalıcı ve aktif tahliller bulunamamaktadır.
“Araçlar yüksek fiyatta”
Engel oranı yüzde 90 olan yurttaşlara sıfır araç alımda vergi muafiyeti sağlanmakta ve daha uyguna araç alabilmektedirler. Bu engellilik oranına sahip yurttaşların yalnızca bu araçlara sahip olabilmesi öbür mağduriyetleri de yanında getirmektedir. Bilhassa yüzde 40 ve üzeri fizikî engelli yurttaşlar ulaşım konusunda büyük sorunlar yaşamaktadır. Engellilik durumu sonda kalmış yurttaşlar da ne yazık ki bu hakkı elde edebilmek için sıhhat kurumlarında perişan olmaktadır. Pürüzlük yalnızca bireyi değil ailesini de derinden etkileyen bir yoksulluk hali de yaratmaktadır. Sıfır araç alımında engelli yurttaşın nazarance rahatını sağlayabilecek araçlar devasa yükseklikte meblağları bulmuş şu anda fiyat sonu ortasında olan araçlar fazlaca azalmıştır. Bu sebeple mevcut üst sonun daha üstlere taşınması elzem olmuştur.”