Elazığlı çiftçi Barış Demir, artan fiyatlar ve girdi maliyetlerinden yakındı. Üretim yapamaz duruma geldiklerini belirten Demir, üretim konusunda devletten dayanak alamadıklarını ve mazot fiyatlarının çiftçinin belini büktüğünü söylemiş oldu.
Demir, şöyleki konuştu:
“HER ŞEY ZAMLANIRKEN NASIL EKMEMİZİ BEKLİYORSUNUZ?”
“30 dönüm üzerine bahçe kurduk. Tarıma girdiğimizde iktisada kazandırırız dedik. Ancak bir türlü de olmadı. Devletimizi hiç bir biçimde yanımızda bakılırsamiyoruz. Yani tarlaya gideceğiz. aslına bakarsanız mazot fiyatları almış başını gitmiş. Hesap yapıyorum ne tarlaya gidebiliyorum ne de iş yapabiliyorum. Yani bu kadar mazot meblağları hakikaten bizi yedi bitirdi. Bu işin ne bir alternatifi var ne de yapabileceğimiz rastgele bir şey var. Artık devlet girdiği vakit T.C. kimlik numiçinden her şeyi net biliyorsa, benim üzerime 30 dönüm tarla var, benim burada ne kadar yaktığım belirli. Bunu en sıradan bir traktörcüye gitseler bir daha bunu bu türlü çözerler. Vereceği, bana ‘al mazot kardeşim’ demek. Yarısını da verseler biz bir daha tahminen bir şeyler yapabiliriz. Lakin şu anda ne kımıldayacak bir halimiz var ne de gübre atacak bir durumumuz var. Her şey yüzde 100, yüzde 200 zamlanmış iken bizim nasıl ekmemizi bekliyorsunuz? Çiftçi olarak ben soruyorum. Siz kendi otomobilinizle mazot alırken, bir şeyler yaparken hiç bir şey düşünmedikten daha sonra biz nasıl düşüneceğiz?
“BİZ ÜRETİM YAPAMAZSAK SİZ KENTTE YİYECEK EKMEK BULAMAZSINIZ”
Koşarak vilayet tarıma giriyoruz yüzde 18 KDV’sini ben veriyorum. Sene başında fiyat alıyorsunuz, o fiyatlara göre siz kendinizi ayarlıyorsunuz. Gidiyoruz bu sefer onda da rastgele bir dayanak yok. Ben bir de esnafım. Geçen sene bir de pandemide 3 bin lira para verdiniz. Artık bu sefer de çıkmışsınız onun 500 lirasını geri istiyorsunuz. Bizim tek isteğimiz; ya bize karışmayın, ya da bize adam üzere dayanak verin. Biz de kendimize bir şeyler yapalım. İktisada bir şeyler kazandıralım. Çok bir şey istemiyoruz ki sizden. İstediğimiz tek şey bize, hakikaten çiftçiye, köylüye üretim. Şayet biz üretim yapmazsak, siz kentte yiyecek ekmek bulamazsınız. Kentte beşerler ne yiyecek ne yapacak? Yapacak hiç bir şey yok. Yani en sıradan tahlil üretim. Üretmedikten daha sonra ne kalkınır ne yükseliriz? Ne de geleceğe dair hiç bir şey olur. Kesim alıyorsun yok. Bir şey yapayım diyorsun, yok bir şey yapamıyorsun. Her şeye artırım gelmişken biz ne yapacağız? Nasıl üreteceğiz? Çiftçi olarak hakikaten de içler acısı bir durumdayız.”
Demir, şöyleki konuştu:
“HER ŞEY ZAMLANIRKEN NASIL EKMEMİZİ BEKLİYORSUNUZ?”
“30 dönüm üzerine bahçe kurduk. Tarıma girdiğimizde iktisada kazandırırız dedik. Ancak bir türlü de olmadı. Devletimizi hiç bir biçimde yanımızda bakılırsamiyoruz. Yani tarlaya gideceğiz. aslına bakarsanız mazot fiyatları almış başını gitmiş. Hesap yapıyorum ne tarlaya gidebiliyorum ne de iş yapabiliyorum. Yani bu kadar mazot meblağları hakikaten bizi yedi bitirdi. Bu işin ne bir alternatifi var ne de yapabileceğimiz rastgele bir şey var. Artık devlet girdiği vakit T.C. kimlik numiçinden her şeyi net biliyorsa, benim üzerime 30 dönüm tarla var, benim burada ne kadar yaktığım belirli. Bunu en sıradan bir traktörcüye gitseler bir daha bunu bu türlü çözerler. Vereceği, bana ‘al mazot kardeşim’ demek. Yarısını da verseler biz bir daha tahminen bir şeyler yapabiliriz. Lakin şu anda ne kımıldayacak bir halimiz var ne de gübre atacak bir durumumuz var. Her şey yüzde 100, yüzde 200 zamlanmış iken bizim nasıl ekmemizi bekliyorsunuz? Çiftçi olarak ben soruyorum. Siz kendi otomobilinizle mazot alırken, bir şeyler yaparken hiç bir şey düşünmedikten daha sonra biz nasıl düşüneceğiz?
“BİZ ÜRETİM YAPAMAZSAK SİZ KENTTE YİYECEK EKMEK BULAMAZSINIZ”
Koşarak vilayet tarıma giriyoruz yüzde 18 KDV’sini ben veriyorum. Sene başında fiyat alıyorsunuz, o fiyatlara göre siz kendinizi ayarlıyorsunuz. Gidiyoruz bu sefer onda da rastgele bir dayanak yok. Ben bir de esnafım. Geçen sene bir de pandemide 3 bin lira para verdiniz. Artık bu sefer de çıkmışsınız onun 500 lirasını geri istiyorsunuz. Bizim tek isteğimiz; ya bize karışmayın, ya da bize adam üzere dayanak verin. Biz de kendimize bir şeyler yapalım. İktisada bir şeyler kazandıralım. Çok bir şey istemiyoruz ki sizden. İstediğimiz tek şey bize, hakikaten çiftçiye, köylüye üretim. Şayet biz üretim yapmazsak, siz kentte yiyecek ekmek bulamazsınız. Kentte beşerler ne yiyecek ne yapacak? Yapacak hiç bir şey yok. Yani en sıradan tahlil üretim. Üretmedikten daha sonra ne kalkınır ne yükseliriz? Ne de geleceğe dair hiç bir şey olur. Kesim alıyorsun yok. Bir şey yapayım diyorsun, yok bir şey yapamıyorsun. Her şeye artırım gelmişken biz ne yapacağız? Nasıl üreteceğiz? Çiftçi olarak hakikaten de içler acısı bir durumdayız.”