Devrimci lisanlı özlemişiz yahu!

ahmetbeyler

Active member
Seyahat davası sonucu ülkenin üzerine kâbus üzere çöktü. En azından kahir ekseriyet üzerine çöktü. Zira ortasında adalet yoktu. Zira ortasında hukuk yoktu.

10. Cumhurbaşkanı; gözyaşlarımı katledilen hukuk sistemi için akıtıyorum’ dedi.

11. Cumhurbaşkanı utanç verici olduğunu söylemiş oldu.

12. Cumhurbaşkanı sonucun vicdanları rahatlattığını belirti; ‘bu ülkede hukuk var’ dedi.

Soru şu…

2013 yılının bahar ayında Taksim’e koşanların, polisin orantısız güç kullanımına reaksiyon gösteren milyonların vicdanı rahat mı? 80 vilayette sokağa çıkanların içi rahat mı?

Taksime giden genç adamın, biber gazıyla tanışan genç bayanın, polis copunu yiyen yaşı kemale ermiş adamın, TOMA’dan sıkılan suyla sırılsıklam olan teyzenin, Taksim meydanın da Cuma namazı kılan yaşlı amcanın da vicdanı rahat mı?

Onlar 10 uncu ve 11 inci cumhurbaşkanları üzere mi düşünüyor yoksa 12 inci Cumhurbaşkanı üzere mi?

Seyahat cezaları vicdanları rahatlattı mı, vicdanları dağladı mı? Yaraladı mı?

Sizce?

İç karartan, geniş kitleleri endişelendiren, korkutan sonucun yanı sıra vicdanlara su serpen, vicdanları serinleten değerli gelişmeler de oldu.

Kılıçdaroğlu ve Akşener’in partilerinin küme toplantılarında yaptığı konuşmaları dinlediniz mi, izlediniz mi okudunuz mu?

Ülkenin üzerine çöken kara bulutları bir nebze olsun dağıttı, heyecanlandırdı. .

İki önderin kelamları milyonların söylem etmediği, etmekten çekindiği kanısıydı. Kılıçdaroğlu da Akşener de sessiz milyonların sesi oldular. Sessiz milyonlara umut verdiler. Sessiz milyonların sahipsiz olmadığını haykırdılar.

tıpkı vakitte devrimci bir dille…

Oh be
dedik. Helal olsun dedik. Özlemişiz yahu dedik. Silkindik üzerimizdeki meyyit toprağını attık.

Devrimci bir lisan diyorum… Akşener’in şu kelamları öteki nasıl tanımlanır ki..

‘Bugün problemimiz; istibdat karşısında, hürriyet için dik durabilme sorunudur. Zira, 1908’de istibdata karşı koyan ruh her neyse, Seyahat de odur. 31 Mart’ta, meşrutiyeti yıkmaya kalkışan darbecilerin, karşısında duran irade her neyse, Seyahat de odur.’

Evet Seyahat buydu… Seyahat ruhu daha hoş tanımlanamaz...

Ahmet Arif’in ‘bunlar engerekler ve çıyanlardır, bunlar aşımıza ekmeğimize göz koyanlardır’ dizelerini okuduktan daha sonra; ‘ bu engerekler ve çıyanlarla çatışma ne kadar sert olursa zafer de o kadar yakın olacaktır. Ne kıymetine olursa olsun yürüyeceğiz’ diyen Kılıçdaroğlu’nun söylemi de devrimci lisan değil mi?

Bu bir istibdat rejimidir diyerek rejimin ismini koymak devrimci yaklaşımdır.

Akşener’in yaptığı buydu.

‘Kahrolsun istibdat, kahrolsun zülüm! Yaşayın hürriyet, adalet, müsavat ve meşveret’ diye haykırmak devrimci telaffuz değilse nedir?

Benim en çok hoşuma giden Seyahat ruhunu 1908 yılında istibdata direnen ruhla bir tutması oldu. Tıpkı ruh demesi oldu.

Bundan dokuz yıl evvel periyodun başbakanı çapulcular diyerek gençleri aşağılamış, itibarsızlaştırmaya çalışmıştı.

Dokuz yıl daha sonra DÜZGÜN Parti Önderi tıpkı gençlere çapulcula

Bakın şu biçimde dedi; ‘her dönemde, bu vatanın; Bekçiliğini yapacak gençleri de olacak. Vahdeti’lerin karşısına dikilecek, Mustafa Kemal’leri de olacak. Topçu Kışlası hayallerine kapılanların karşısında, dimdik duran çapulcuları da olacak.’

Pazartesi Seyahat sonucuyla haftaya makûs başladık, karamsar başladık, yılgın başladık. Salı günü Kılıçdaroğlu’nu dinlerken gözlerimiz parladı. Çarşamba günü Akşener ne karamsarlık bıraktı ne yılgınlık…

1908’de istibdata karşı koyan ruh 2022 Türkiye’sinde de varmış.

Ne memnun ölmemiş.
 
Üst