ahmetbeyler
Active member
“Derin yoksulluk” ve “Derin açlık” kavramını Türkiye’ye tanıtan isim Hacer Foggo, bu kavramların giderek nasıl çaresiz bir açlık uğraşına dönüştüğünü halktv.com.tr’ye anlattı.
Et ve Süt Kurumu’nun önünde gösterdiği fotoğrafların gerisindeki gerçeği, o ailelerle kurduğu münasebetleri, CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi’nde hangi çalışmaları yapacaklarını anlattı. Çalışmalar 81 vilayette başlayacak lakin ofisin koordinatörlük vazifesini üstüne alan Foggo için en değerlisi evvela tecrübelerini aktarmak… Hedef “hiç bir çocuğun yatağa aç girmemesi”
Derin yoksulluk uzun yıllardır kullandığınız kavram. Pekala “Büyüyen derin açlık” yeni mi? Bugün açlık fazlaca daha geniş bir kısma mi yayıldı?
2018’de yoksulluğun açlığa evrildiğini farkettim lakin bu kadar çabuk olacağını düşünmemiştim niye bu biçimde olduğunu daha uygun anladım.
niye?
Türkiye’de görünmeyen bir kast sistemi var, fakirler ve fakir olmayanlar içinde. Artık ekonomik kriz bu kastı ortadan kaldırdı. Fakirler yoksul olmayanlar, sınıflar birbirine karıştı aslında ancak hem de.
Lakin Türkiye’de yoksulluğu azaltma stratejisi yahut ulusal hareket planı yok. Hiç mi bir şey yok? Var alışılmış ki. Çok uygun araştırmalar var, bakanlıkların planları var lakin Türkiye’nin problemi tam da bu aslında. Çok fazla evraklarımız var, fazlaca fazla biliyoruz lakin uygulama yok. Takip yok. “Ben sana bunu yapıyorum lakin sen de istediğim her şeyi yapacaksın” siyaseti güdülmüş. Bir muhtaçlık bağlantısı kurulmuş.
Gaye çocuklara yoksulluğun miras kalmaması lakin Yoksulluğun özgürleştirilmesi siyaseti yok.
Et ve süt kurumunun önündeki o fotoğraf…
Et ve Süt Kurumu önüne CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu ile gittiniz, orada kimi fotoğrafları gösterdiniz tüm Türkiye’ye. Bu sofra da en dikkat cazibeli olanı. Bu sofra kaç kişilik bir sofra?
O sofradaki tahminen de zeytini de goremeyeceğiz yakında. Bunun olmaması gerekiyor. Bir annenin bir çocuğun besin ile ilgili bir sorununun olmaması gerekiyor. Konutta hiç bir şey olmaması fazlaca acı bir şey. Bir de aramızdaki bağ insanların anlayamayacakları kadar kuvvetli bir bağ. Bana her şeyi anlatıyorlar ve fazlaca uzun vakittir tanıdığım beşerler.
Hacer Foggo, Kemal Kılıçdaroğlu ile birlikte Et ve Süt Kurumu’na gitmişti.
örneğin bu sofranın etrafındaki beşerlerle da bu biçimde bir bağınız var mı?
Doğal ki… Bir çocuğu var, bir tane de bebeği. Ben de bu fotoğraf çekildiğinde oradaydım. Biri 2 yaşında biri 11 yaşında iki çocuk var o sofrada. Ne bulurlarsa yemek üzere aslında bu fotoğraf. Garantisiz çalışan beşerler için durum epeyce vahim.
Bu fotoğrafların gerisindeki beşerler gündelik yevmiye ile geçimini sağlıyor? Pekala hangi bölgede yaşıyor bu beşerler? İstanbul’un hangi ilçelerinde?
İstanbul’un 39 ilçesinde yoksulluk var. Emekçilerin oturduğu bir mahalleye gittiğinizde günlük garantisiz çalışan insanların mahallesinde de İstanbul’un sosyo-ekonomik kıymeti yüksek yerlerinde de yoksulluk var. Etiler’de, Bebek’te de, Çekmeköy, Şişli’de de… Tümü sosyo-ekonomik düzeyi yüksek yerler lakin müthiş bir yoksulluk var. Şöyle olmuş: aslına bakarsanız o rezidansların AVM’lerin gerisindeki yoksulluk bu. Onların altında yaşayan bir mahallenin üzerine kurulan rezidanslar..
Rezidanslar büyüdükçe yoksulluk artıyor yani…
Kentsel dönüşüm ile fakir mahalleler, mahalle kültürü de ortadan kalktığı için bu kadar dağılma ve plansız dönüşüm de yoksulluğu artırdı. Kağıthane Bakkalköy, Karagümrük’teki kentsel dönüşüm niçiniyle bir sürü çocuk okullarından oldu ve devredilen yoksulluğu üstlerine aldılar. Her şey plansız programsız yapılıyor. Merkezi bir yere rezidans inşa ediyorlar fakat orada beşerler yaşıyor. Orada bir hayat var, anılar var. Bin yıllık bir mahalle. Bu beşerler dağıldılar. Tanıyorum, konuşuyoruz görüşüyoruz, ziyaret ediyorum. Çocuklar okulunu bıraktı, günlük çalışıyorlar. Seyyar satıcılık yapıyorlar. Kira ödeyemiyorlar. Oradan oraya giden ve gerisinde çocuklar var. O çocuklar devredilen o yoksulluk mirasını alıyor zira bir strateji yok. Ben oraya rezidansı koydum, bu beşerler nereye gitti diyen yok.
Bebekler büyürken bir hayat çabası sürüyor. Nisa bebek epeyce konuşuldu? Nisa bebek yukardaki sofrada oturan bebeklerden birisi tahminen de..
Daima bilen tarafız biz. Bilirkişiyiz. Bir olay oluyor, herkes şoka giriyor. Ben tanımıyorum o hanımı lakin haberleri okudum, ona misal bir sürü hanımın kıssasını tıpkı olmasa da biliyorum. Onun orda bavulunu alıp yürümesi bana Ayşe’yi Şengül’ü hatırlatıyor. niye biliyor musun? senelerca şiddet görmüş, derin yoksulluk yaşayan bir bayan. Gidecek yeri yok. Oradan oraya gidiyor. Annesinin yanına gidiyor lakin annesi de derin bir yoksullukta. daha sonra sığınma meskenine gidiyor ancak orda rahat olamıyor. Ordan çıkıyor tekrar adres değiştiriyor.
Yakın vakitte yanıma gelen bir öyküyü anlatayım. Tanıdığım bir anne yakın devirde cezaevine girdi. 3 çocuk akrabasında. O çocuklar anne cezaevinden çıkana kadar 5 konut değiştirdi ve ben o 5 konutu takip ettim, çocuklara bir şey olmasın diye. Orda şunu anladım, bu biçimde şunu anladım. Bir anne cezaevine girdiği vakit bir müdafaa sistemi yok çocuklar için. Devlet diyor ki nereye bıraktın çocukları akrabasına fakat sen o akrabayı da takip etmek zorundasın. Bu örnekten yola çıkarsak çocuklar epey savunmasız ve korunmasız. Buraya dikkat edilmeli.
‘5 yaş altı çocukların vefatı yoksulluk demek’
Fakat Nisan bebek üzere bir örnek olduğunda beşerler, yoksulluk yerine “niçin çocuk doğuruyorlar?” Sorusunu sorabiliyorlar.
Bu hem de yoksulluk ve açlık psikolojisidir. Hem 2. Dünya Savaşı’ndan daha sonra birebir vakitte savaş devirlerinde epeyce fazla çocuk olmuş. Bir teminat üzere aslında. İkincisi hayli sıhhatsiz çocuklar. Avrupa’da yapılan araştırmada hayli fazla fakir çocuk ölüyor. Çok boyutlu yoksullukla ilgili sorulan sorulardan biri şudur: 5 yaşından evvel ölen çocuk var mı? Niçin bu yoksulluğun göstergesi. Bu niçinle kimi vakit fazlaca çocuk yapılıyor. Zira sen ona yalnızca akıl veriyorsun, sahip çıkmıyorsun. Ona sahip çıkacak olan o çocuk. O denli düşünüyor.
Pekala niye birinci sorulan soru bu sizce?
Zira yoksulluk insanları rahatsız ediyor. Beşerler görmek istemiyor. Ben çok şahit oldum kamu kurumlarında. O beşerler oraya giriyor diye rahatsız oluyor beşerler. Beşerler steril bir hayat, kendileri üzere beşerler istiyorlar. Tanımadıkları için de reddediyorlar aslında. Yoksulluğun reddi diye bir tabir vardır. Reddediyor aslında, kendisi üzere olsun istiyor.
Siz “hiç bir çocuk yatağa aç girmesin diye” uğraş ediyorsunuz ve artık CHP’de çalışma yürüteceksiniz. Tüm tecrübelerinizi de iktidar gayesindeki bir ana muhalefet partisine aktaracaksınız. CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi Koordinatörü olarak çalışmalarınıza devam edeceksiniz. Bu ofis yoksulluk ve açlığı gidermek için neler yapacak?
Az evvel verdiğim örneklerin kıssaların siyasetlerin çıkarılması gerekiyor Türkiye’nin asıl sıkıntısı takip sıkıntısı. Bir aileye toplumsal incelemeye gittiğinizde 1 yıl daha sonra giderseniz, olmaz. Ben bunu pratikte görüyorum ancak bir taraftan da kimi modelleri okuyoruz. Dünyadaki örneklere bakıyoruz. CHP Dayanışma Ofisi Türkiye’nin 81 vilayetindeki fakir mahallelerden bir bilgi çıkartacak. hem de oradaki cep vilayet, ilçe, gençlik ve bayan kolları ile ortak çalışmalar yapılacak. Ben bütün deneyimlerimi anlatmak istiyorum. Belediyelerde fakirlerle ilgili hayli yeterli modeller var fakat görünür değiller. Ben o modellerin Türkiye’nin her yanında uygulanması için çalışmak istiyorum. Örneğin Mersin’de mahalle mutfağı üzere. Mahallenin tam ortasında kurulmuş mahalle mutfağında insanların hayli cüzi bir fiyata sağlıklı yemek alması fazlaca kıymetli; incinmeden, kırılmadan, kendi parasıyla ve sağlıklı. İnsanların kendisini uygun hissetmesi lazım. “Mersin’deysem ben aç kalmam” diye hissettim örneğin. Param yoksa yürürüm lakin aç kalmam. Bu epeyce değerli
Bunun İstanbul Ankara üzere büyükşehirlerde uygulanması mümkün mü?
Sizin şayet derdiniz yoksulluğu azaltmaksa, çocuklara devredilen mirası ortadan kaldırmaksa mümkün olmayan hiç bir şey yok benim için. Dinlemek, anlamak, içselleştirmek ve parmak sallamamak önemli…
Bugün düne nazaran daha umutlu musunuz pekala? Kendinizi yalnız hissettiğiniz fazlaca periyot olmuştur tahminen de…
Hissetmiyorum şu an. Mutlaka hissetmiyorum. Zira epeyce fazla genç arkadaş bana yazıyor. Ülkenin her yanında yoksulluk çalışan, tezini yoksulluk üzerine yapan, kendi mahallesinde küçük küçük dayanışma ağları kuran gençler var. Bu bizim için bir umut. Öteki bir Türkiye geliyor.
İkincisi CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi’nin bu bahiste bir çalışma yürüteceğiniz söylemek istiyorum. CHP esasen bu bahiste bir çalışma yürütüyordu. Yoksullukla ilgili bir çalışma var lakin biz de alanda aktaracağız ve çeşitli modeller kuracağız.
Siz arasındayseniz bir projenin başlangıcı da kelam konusudur. CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi’nin birinci adımı ne olacak?
Et ve Süt Kurumu’nun önünde gösterdiği fotoğrafların gerisindeki gerçeği, o ailelerle kurduğu münasebetleri, CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi’nde hangi çalışmaları yapacaklarını anlattı. Çalışmalar 81 vilayette başlayacak lakin ofisin koordinatörlük vazifesini üstüne alan Foggo için en değerlisi evvela tecrübelerini aktarmak… Hedef “hiç bir çocuğun yatağa aç girmemesi”
Derin yoksulluk uzun yıllardır kullandığınız kavram. Pekala “Büyüyen derin açlık” yeni mi? Bugün açlık fazlaca daha geniş bir kısma mi yayıldı?
2018’de yoksulluğun açlığa evrildiğini farkettim lakin bu kadar çabuk olacağını düşünmemiştim niye bu biçimde olduğunu daha uygun anladım.
niye?
Türkiye’de görünmeyen bir kast sistemi var, fakirler ve fakir olmayanlar içinde. Artık ekonomik kriz bu kastı ortadan kaldırdı. Fakirler yoksul olmayanlar, sınıflar birbirine karıştı aslında ancak hem de.
Lakin Türkiye’de yoksulluğu azaltma stratejisi yahut ulusal hareket planı yok. Hiç mi bir şey yok? Var alışılmış ki. Çok uygun araştırmalar var, bakanlıkların planları var lakin Türkiye’nin problemi tam da bu aslında. Çok fazla evraklarımız var, fazlaca fazla biliyoruz lakin uygulama yok. Takip yok. “Ben sana bunu yapıyorum lakin sen de istediğim her şeyi yapacaksın” siyaseti güdülmüş. Bir muhtaçlık bağlantısı kurulmuş.
Gaye çocuklara yoksulluğun miras kalmaması lakin Yoksulluğun özgürleştirilmesi siyaseti yok.
Et ve süt kurumunun önündeki o fotoğraf…
Et ve Süt Kurumu önüne CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu ile gittiniz, orada kimi fotoğrafları gösterdiniz tüm Türkiye’ye. Bu sofra da en dikkat cazibeli olanı. Bu sofra kaç kişilik bir sofra?
O sofradaki tahminen de zeytini de goremeyeceğiz yakında. Bunun olmaması gerekiyor. Bir annenin bir çocuğun besin ile ilgili bir sorununun olmaması gerekiyor. Konutta hiç bir şey olmaması fazlaca acı bir şey. Bir de aramızdaki bağ insanların anlayamayacakları kadar kuvvetli bir bağ. Bana her şeyi anlatıyorlar ve fazlaca uzun vakittir tanıdığım beşerler.
Hacer Foggo, Kemal Kılıçdaroğlu ile birlikte Et ve Süt Kurumu’na gitmişti.
örneğin bu sofranın etrafındaki beşerlerle da bu biçimde bir bağınız var mı?
Doğal ki… Bir çocuğu var, bir tane de bebeği. Ben de bu fotoğraf çekildiğinde oradaydım. Biri 2 yaşında biri 11 yaşında iki çocuk var o sofrada. Ne bulurlarsa yemek üzere aslında bu fotoğraf. Garantisiz çalışan beşerler için durum epeyce vahim.
Bu fotoğrafların gerisindeki beşerler gündelik yevmiye ile geçimini sağlıyor? Pekala hangi bölgede yaşıyor bu beşerler? İstanbul’un hangi ilçelerinde?
İstanbul’un 39 ilçesinde yoksulluk var. Emekçilerin oturduğu bir mahalleye gittiğinizde günlük garantisiz çalışan insanların mahallesinde de İstanbul’un sosyo-ekonomik kıymeti yüksek yerlerinde de yoksulluk var. Etiler’de, Bebek’te de, Çekmeköy, Şişli’de de… Tümü sosyo-ekonomik düzeyi yüksek yerler lakin müthiş bir yoksulluk var. Şöyle olmuş: aslına bakarsanız o rezidansların AVM’lerin gerisindeki yoksulluk bu. Onların altında yaşayan bir mahallenin üzerine kurulan rezidanslar..
Rezidanslar büyüdükçe yoksulluk artıyor yani…
Kentsel dönüşüm ile fakir mahalleler, mahalle kültürü de ortadan kalktığı için bu kadar dağılma ve plansız dönüşüm de yoksulluğu artırdı. Kağıthane Bakkalköy, Karagümrük’teki kentsel dönüşüm niçiniyle bir sürü çocuk okullarından oldu ve devredilen yoksulluğu üstlerine aldılar. Her şey plansız programsız yapılıyor. Merkezi bir yere rezidans inşa ediyorlar fakat orada beşerler yaşıyor. Orada bir hayat var, anılar var. Bin yıllık bir mahalle. Bu beşerler dağıldılar. Tanıyorum, konuşuyoruz görüşüyoruz, ziyaret ediyorum. Çocuklar okulunu bıraktı, günlük çalışıyorlar. Seyyar satıcılık yapıyorlar. Kira ödeyemiyorlar. Oradan oraya giden ve gerisinde çocuklar var. O çocuklar devredilen o yoksulluk mirasını alıyor zira bir strateji yok. Ben oraya rezidansı koydum, bu beşerler nereye gitti diyen yok.
Bebekler büyürken bir hayat çabası sürüyor. Nisa bebek epeyce konuşuldu? Nisa bebek yukardaki sofrada oturan bebeklerden birisi tahminen de..
Daima bilen tarafız biz. Bilirkişiyiz. Bir olay oluyor, herkes şoka giriyor. Ben tanımıyorum o hanımı lakin haberleri okudum, ona misal bir sürü hanımın kıssasını tıpkı olmasa da biliyorum. Onun orda bavulunu alıp yürümesi bana Ayşe’yi Şengül’ü hatırlatıyor. niye biliyor musun? senelerca şiddet görmüş, derin yoksulluk yaşayan bir bayan. Gidecek yeri yok. Oradan oraya gidiyor. Annesinin yanına gidiyor lakin annesi de derin bir yoksullukta. daha sonra sığınma meskenine gidiyor ancak orda rahat olamıyor. Ordan çıkıyor tekrar adres değiştiriyor.
Yakın vakitte yanıma gelen bir öyküyü anlatayım. Tanıdığım bir anne yakın devirde cezaevine girdi. 3 çocuk akrabasında. O çocuklar anne cezaevinden çıkana kadar 5 konut değiştirdi ve ben o 5 konutu takip ettim, çocuklara bir şey olmasın diye. Orda şunu anladım, bu biçimde şunu anladım. Bir anne cezaevine girdiği vakit bir müdafaa sistemi yok çocuklar için. Devlet diyor ki nereye bıraktın çocukları akrabasına fakat sen o akrabayı da takip etmek zorundasın. Bu örnekten yola çıkarsak çocuklar epey savunmasız ve korunmasız. Buraya dikkat edilmeli.
‘5 yaş altı çocukların vefatı yoksulluk demek’
Fakat Nisan bebek üzere bir örnek olduğunda beşerler, yoksulluk yerine “niçin çocuk doğuruyorlar?” Sorusunu sorabiliyorlar.
Bu hem de yoksulluk ve açlık psikolojisidir. Hem 2. Dünya Savaşı’ndan daha sonra birebir vakitte savaş devirlerinde epeyce fazla çocuk olmuş. Bir teminat üzere aslında. İkincisi hayli sıhhatsiz çocuklar. Avrupa’da yapılan araştırmada hayli fazla fakir çocuk ölüyor. Çok boyutlu yoksullukla ilgili sorulan sorulardan biri şudur: 5 yaşından evvel ölen çocuk var mı? Niçin bu yoksulluğun göstergesi. Bu niçinle kimi vakit fazlaca çocuk yapılıyor. Zira sen ona yalnızca akıl veriyorsun, sahip çıkmıyorsun. Ona sahip çıkacak olan o çocuk. O denli düşünüyor.
Pekala niye birinci sorulan soru bu sizce?
Zira yoksulluk insanları rahatsız ediyor. Beşerler görmek istemiyor. Ben çok şahit oldum kamu kurumlarında. O beşerler oraya giriyor diye rahatsız oluyor beşerler. Beşerler steril bir hayat, kendileri üzere beşerler istiyorlar. Tanımadıkları için de reddediyorlar aslında. Yoksulluğun reddi diye bir tabir vardır. Reddediyor aslında, kendisi üzere olsun istiyor.
Siz “hiç bir çocuk yatağa aç girmesin diye” uğraş ediyorsunuz ve artık CHP’de çalışma yürüteceksiniz. Tüm tecrübelerinizi de iktidar gayesindeki bir ana muhalefet partisine aktaracaksınız. CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi Koordinatörü olarak çalışmalarınıza devam edeceksiniz. Bu ofis yoksulluk ve açlığı gidermek için neler yapacak?
Az evvel verdiğim örneklerin kıssaların siyasetlerin çıkarılması gerekiyor Türkiye’nin asıl sıkıntısı takip sıkıntısı. Bir aileye toplumsal incelemeye gittiğinizde 1 yıl daha sonra giderseniz, olmaz. Ben bunu pratikte görüyorum ancak bir taraftan da kimi modelleri okuyoruz. Dünyadaki örneklere bakıyoruz. CHP Dayanışma Ofisi Türkiye’nin 81 vilayetindeki fakir mahallelerden bir bilgi çıkartacak. hem de oradaki cep vilayet, ilçe, gençlik ve bayan kolları ile ortak çalışmalar yapılacak. Ben bütün deneyimlerimi anlatmak istiyorum. Belediyelerde fakirlerle ilgili hayli yeterli modeller var fakat görünür değiller. Ben o modellerin Türkiye’nin her yanında uygulanması için çalışmak istiyorum. Örneğin Mersin’de mahalle mutfağı üzere. Mahallenin tam ortasında kurulmuş mahalle mutfağında insanların hayli cüzi bir fiyata sağlıklı yemek alması fazlaca kıymetli; incinmeden, kırılmadan, kendi parasıyla ve sağlıklı. İnsanların kendisini uygun hissetmesi lazım. “Mersin’deysem ben aç kalmam” diye hissettim örneğin. Param yoksa yürürüm lakin aç kalmam. Bu epeyce değerli
Bunun İstanbul Ankara üzere büyükşehirlerde uygulanması mümkün mü?
Sizin şayet derdiniz yoksulluğu azaltmaksa, çocuklara devredilen mirası ortadan kaldırmaksa mümkün olmayan hiç bir şey yok benim için. Dinlemek, anlamak, içselleştirmek ve parmak sallamamak önemli…
Bugün düne nazaran daha umutlu musunuz pekala? Kendinizi yalnız hissettiğiniz fazlaca periyot olmuştur tahminen de…
Hissetmiyorum şu an. Mutlaka hissetmiyorum. Zira epeyce fazla genç arkadaş bana yazıyor. Ülkenin her yanında yoksulluk çalışan, tezini yoksulluk üzerine yapan, kendi mahallesinde küçük küçük dayanışma ağları kuran gençler var. Bu bizim için bir umut. Öteki bir Türkiye geliyor.
İkincisi CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi’nin bu bahiste bir çalışma yürüteceğiniz söylemek istiyorum. CHP esasen bu bahiste bir çalışma yürütüyordu. Yoksullukla ilgili bir çalışma var lakin biz de alanda aktaracağız ve çeşitli modeller kuracağız.
Siz arasındayseniz bir projenin başlangıcı da kelam konusudur. CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi’nin birinci adımı ne olacak?