ahmetbeyler
Active member
Hafta sonu vaktimin kıymetli kısmını Berat Albayrak’ın ‘Burası Çok Önemli!’ isimli kitabına ayırdım. Çabucak şunu söyleyebilirim; Albayrak meskenine çekildi lakin fikirleri iktidarda. Uygulanan ekonomik siyaset birebir onun yapıtı.
287 sayfalık kitabın neredeyse tamamında ne kadar başarılı olduğunu, var olan sistemi değiştirerek Türkiye’yi ekonomik bağımsızlığa kavuşturduğunu anlatmış.
Faturayı kendindilk evvelki periyoda kesmiş…
Kime?
İsim vermiyor lakin herbiçimde Babacan’a!..
Demiş ki; yıllar boyunca uygulanmış olan yüksek gerçek faiz düşük kur ( bedelli TL) siyaseti yerli üreticilerimizin rekabet gücünü azalttı (s.138)
( s.141)
Albayrak kendisinin bu tertibi yıktığını söylüyor.
Babacan yahut eski Maliye Bakanı Şimşek yahut eski Merkez Bankası Başkanları’ndan biri Albayrak’a cevap verir herbiçimde.
bu biçimdece Türkiye’yi ekonomik olarak bağımsız hale getirdiklerini söylüyor.
Pekala rekabetçi kurun manası ne?
Bunu da şöyleki izah ediyor: İhracat artar, toplam üretim maliyeti döviz cinsinden düşer. Yerli üretici ithalatçıyla rekabet eder, ithal mal kullanması bir süre daha sonra azalır, gereksiz ithalat azalacağı için cari istikrar sağlanır. (s.170)
Faiz niyet kur artacak, kur rekabetçi düzeye gelecek, ihracat artacak, kur artığı için ithalat kısıtlanacak, ithal ettiğimiz orta malları içeride üretmeye başlayacağız bu biçimdece cari fazla vereceğiz, cari fazla verince, kur düşecek, kur fikir enflasyon da düşecek, halkın refahı artacak.
Nebati Bakan, bu döngüyü haftalarca bizlere ballandıra ballandıra bunları anlattı..
Ezberledik!.
Lakin dediklerinin tam zıddı oldu ona da geliriz.
Albayrak üzerinden devam edelim. Eski bakana bakılırsa; döviz kurunun rekabetçi düzeye gelmesi andından bir istikrar oluşturması epeyce kıymetli. (s.172)
İstikrar oluşmazsa ne olur?
İpin ucu kaçar? Bugün yaşadığımız üzere.
Sahiden ipin ucu kaçtı…
Albayrak kur kaynaklı enflasyon şokuna da dikkat çekiyor.
Albayrak’ın eski yardımcısı, birebir ekonomik modelin savunucusu Nebati Bakan yardımıyla daniskasını gördük. Kuru rekabetçi hale getireceğiz diye hem kuru tıpkı vakitte enflasyonu patlattılar.
Gelelim 128 milyar dolar meselesine…
Albayrak devrinde 128 milyar dolar ihalesiz art kapı prosedürüyle kamu bankaları üzerinden satılmıştı.
İktidar mensupları evvel para yerinde hazineye geçti yer değiştirdi demişti… Baktılar ki inandırıcı olmuyor, halkın cebinde, ne var bunda dediler. Sonunda Merkez Bankası rezervlerinin harcandığını kabul ettiler.
Cumhurbaşkanı da kabul etti. Merkez Bankası rezervleri bir orta azaldı lakin ben yoktum Cumhurbaşkanı’ydım diyerek kendisinin ilgisi olmadığını söylemiş oldu.
halbuki 128 milyar dolar piyasaya verilirken Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne yani tek kişilik hükümet, tek adam idaresine oldukçatan geçilmişti.
her neyse..
Albayrak kitapta 128 milyar dolar problemine girmiyor lakin nereye gittiğini üstü kapalı anlatıyor:
Kur kaynaklı enflasyon şoku yaşanmaması için gerektiğinde sistemin döviz likiditesi gereksiniminin bir kısmı Merkez Bankası rezervlerinden harcandı. (s.239)
Albayrak bir yıl ortasında faizi yüzde 24’ten yüzde 8.25 indirmekle övünüyor. esasen bütün sıkıntı de bu değil miydi?
Faizi indirirsek enflasyon da iner saplantısı. Merkez Bankası’nın rezervleri bu yüzden erimedi mi?
Şahap Beyefendi de tıpkı sistemi izledi. Faizi süratle 19’dan 14’e çekti. Ancak o piyasaya gereğince dolar süremediği için (Merkez Bankası’nın rezervi eksi 40 milyar dolardaydı) kur aldı başını gitti.
Kur alıp başını gidince enflasyonu da yanında götürdü.
Türkiye tarihinin en büyük ekonomik krizlerinden birini yaşıyor. Pahalılık tepe yaptı. 1970’li yıllar da bile ülke bu duruma düşmemişti.
Zira sonuçları ortada. Yeni Ekonomik Modelleri yardımıyla, enflasyon resmi sayıyla yüzde 50’yi gerçek ölçümle yüzde 100’ü aştı, dolar 15 liraya dayandı. Akaryakıt 20 lirayı gördü.
Albayrak kitabın sonuç kısmında sözün tam manasıyla uçmuş. Dünyanın en gelişmiş ülkelerden biri olma sürecimiz başlayacakmış. 20 yıllık süreci hakikat yönetirsek dünyanın birinci beşi ortasına girermişiz.
2053 hedefi!..
2023 amacı fiyasko olunca Türkiye 10 yıl evvel ilan ettiği amacının yarısına bile ulaşamayınca, 2053 devreye sokuldu.
O da şayet olmazsa 2071…
(Albayrak’ın yazdıklarıyla ilgili şu notu düşmek istiyorum. hayatını özetlediği kısımda şu biçimde bir anlatımı var. Milletlerarası bir şirkete müracaat etmiş. Mülakata çağırmışlar ve demişler ki; ‘biz her hafta bara gideriz sen ayak uyduramazsın, aslına bakarsan içki de içmiyorsun. Biz seninle çalışamayız. ‘Bara gitmiyor diye bir insanın işe alınmadığını birinci sefer duydum. Bu hangi şirket, bara gitmediği için işe almıyoruz diyen kim? )
287 sayfalık kitabın neredeyse tamamında ne kadar başarılı olduğunu, var olan sistemi değiştirerek Türkiye’yi ekonomik bağımsızlığa kavuşturduğunu anlatmış.
Faturayı kendindilk evvelki periyoda kesmiş…
Kime?
İsim vermiyor lakin herbiçimde Babacan’a!..
Demiş ki; yıllar boyunca uygulanmış olan yüksek gerçek faiz düşük kur ( bedelli TL) siyaseti yerli üreticilerimizin rekabet gücünü azalttı (s.138)
( s.141)
Albayrak kendisinin bu tertibi yıktığını söylüyor.
Babacan yahut eski Maliye Bakanı Şimşek yahut eski Merkez Bankası Başkanları’ndan biri Albayrak’a cevap verir herbiçimde.
bu biçimdece Türkiye’yi ekonomik olarak bağımsız hale getirdiklerini söylüyor.
Pekala rekabetçi kurun manası ne?
Bunu da şöyleki izah ediyor: İhracat artar, toplam üretim maliyeti döviz cinsinden düşer. Yerli üretici ithalatçıyla rekabet eder, ithal mal kullanması bir süre daha sonra azalır, gereksiz ithalat azalacağı için cari istikrar sağlanır. (s.170)
Faiz niyet kur artacak, kur rekabetçi düzeye gelecek, ihracat artacak, kur artığı için ithalat kısıtlanacak, ithal ettiğimiz orta malları içeride üretmeye başlayacağız bu biçimdece cari fazla vereceğiz, cari fazla verince, kur düşecek, kur fikir enflasyon da düşecek, halkın refahı artacak.
Nebati Bakan, bu döngüyü haftalarca bizlere ballandıra ballandıra bunları anlattı..
Ezberledik!.
Lakin dediklerinin tam zıddı oldu ona da geliriz.
Albayrak üzerinden devam edelim. Eski bakana bakılırsa; döviz kurunun rekabetçi düzeye gelmesi andından bir istikrar oluşturması epeyce kıymetli. (s.172)
İstikrar oluşmazsa ne olur?
İpin ucu kaçar? Bugün yaşadığımız üzere.
Sahiden ipin ucu kaçtı…
Albayrak kur kaynaklı enflasyon şokuna da dikkat çekiyor.
Albayrak’ın eski yardımcısı, birebir ekonomik modelin savunucusu Nebati Bakan yardımıyla daniskasını gördük. Kuru rekabetçi hale getireceğiz diye hem kuru tıpkı vakitte enflasyonu patlattılar.
Gelelim 128 milyar dolar meselesine…
Albayrak devrinde 128 milyar dolar ihalesiz art kapı prosedürüyle kamu bankaları üzerinden satılmıştı.
İktidar mensupları evvel para yerinde hazineye geçti yer değiştirdi demişti… Baktılar ki inandırıcı olmuyor, halkın cebinde, ne var bunda dediler. Sonunda Merkez Bankası rezervlerinin harcandığını kabul ettiler.
Cumhurbaşkanı da kabul etti. Merkez Bankası rezervleri bir orta azaldı lakin ben yoktum Cumhurbaşkanı’ydım diyerek kendisinin ilgisi olmadığını söylemiş oldu.
halbuki 128 milyar dolar piyasaya verilirken Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne yani tek kişilik hükümet, tek adam idaresine oldukçatan geçilmişti.
her neyse..
Albayrak kitapta 128 milyar dolar problemine girmiyor lakin nereye gittiğini üstü kapalı anlatıyor:
Kur kaynaklı enflasyon şoku yaşanmaması için gerektiğinde sistemin döviz likiditesi gereksiniminin bir kısmı Merkez Bankası rezervlerinden harcandı. (s.239)
Albayrak bir yıl ortasında faizi yüzde 24’ten yüzde 8.25 indirmekle övünüyor. esasen bütün sıkıntı de bu değil miydi?
Faizi indirirsek enflasyon da iner saplantısı. Merkez Bankası’nın rezervleri bu yüzden erimedi mi?
Şahap Beyefendi de tıpkı sistemi izledi. Faizi süratle 19’dan 14’e çekti. Ancak o piyasaya gereğince dolar süremediği için (Merkez Bankası’nın rezervi eksi 40 milyar dolardaydı) kur aldı başını gitti.
Kur alıp başını gidince enflasyonu da yanında götürdü.
Türkiye tarihinin en büyük ekonomik krizlerinden birini yaşıyor. Pahalılık tepe yaptı. 1970’li yıllar da bile ülke bu duruma düşmemişti.
Zira sonuçları ortada. Yeni Ekonomik Modelleri yardımıyla, enflasyon resmi sayıyla yüzde 50’yi gerçek ölçümle yüzde 100’ü aştı, dolar 15 liraya dayandı. Akaryakıt 20 lirayı gördü.
Albayrak kitabın sonuç kısmında sözün tam manasıyla uçmuş. Dünyanın en gelişmiş ülkelerden biri olma sürecimiz başlayacakmış. 20 yıllık süreci hakikat yönetirsek dünyanın birinci beşi ortasına girermişiz.
2053 hedefi!..
2023 amacı fiyasko olunca Türkiye 10 yıl evvel ilan ettiği amacının yarısına bile ulaşamayınca, 2053 devreye sokuldu.
O da şayet olmazsa 2071…
(Albayrak’ın yazdıklarıyla ilgili şu notu düşmek istiyorum. hayatını özetlediği kısımda şu biçimde bir anlatımı var. Milletlerarası bir şirkete müracaat etmiş. Mülakata çağırmışlar ve demişler ki; ‘biz her hafta bara gideriz sen ayak uyduramazsın, aslına bakarsan içki de içmiyorsun. Biz seninle çalışamayız. ‘Bara gitmiyor diye bir insanın işe alınmadığını birinci sefer duydum. Bu hangi şirket, bara gitmediği için işe almıyoruz diyen kim? )