Ülkenin her noktasında yaşanan o devrin aksilikleri ve sıcak ilgiler, mahalle kültürü…
Elektrik, su kesintileri, ısınma sorunu, yokluk, sağ sol hengameleri, umutsuz aşklar, keyifli sonlar.
Komşuluk, insanların birbirine yardım etmeleri, radyo tiyatrosu, sobanın çıtır çıtır yanma sesi. Oyundan hiç kopmadan, yüzümde bir gülümseme ile seyrettiğim “Aydınlıkevler” bizi geçmişin sıcaklığına götürdü. bu biçimdelarda bugün üzere ağlanacak halimize gülüyormuşuz.
Yılmaz Erdoğan’ın kaleme aldığı oyunda babaanne Zühre karakterini 15 yıllık sahne içinden daha sonra Demet Akbağ canlandırıyor.
Oyunda, “Kulüp” dizisinden daha sonra daha bir tanınan olan oyuncu Salih Bademci de rol alıyor. Ressam Süreyya karakterini canlandıran Bademci, umutsuz âşık rolünde. Süreyya’nın, Sülün’e olan aşkı uğruna her şeyi göze almasına şahit oluyoruz. Tüm bu günlük hayatın sadeliği icin de geçen huzur, mahallenin tam da ortasında yer alan yeşil alan yani çayıra Amerikan askerlerinin yüksek duvarlar örmesiyle bozuluyor. Duvarların akabinde gelen golf topları mahallelinin konutlarının camlarını kırınca Zühre önderliğinde bir isyan başlıyor ve bu isyan mahalleli ile duvarları kırmasıyla son buluyor. Kırılan duvarlar, Süreyya ile Sülün’ün içindeki buzları da kırıyor. daha sonrası natürel ki memnun son.
(Salih Bademci – Sinem Ünsal)
Oyunda kullanılan dönen dekor tasarımı pek yeterli düşünülmüş. Serdar Biliş’in yönnettiği oyunda slayt perdesinde gösterilen çizimler pek yaratıcı…
Oyunun müzikleri de sıcacık samimi 1970’ler pop müziği.
Oyunda ayrıyeten; Burak Dakak, Sinem Ünsal, Nebi Tolga Yılmaz, Sevda Baş, Caner Alkaya, Barkın Sarp, Ömer Güneş, Kiraz Tosun rol alıyor.
Uniq Açıkhava Sahnesi, katiyen bir tiyatro sahnesi değil. Tahminen birtakım etkinlikler ya da konser için evet. Bir oyuncunun izleyiciye epey lakin hayli doruktan bakması, bir seyircinin ise oyunculara bir daha fazlaca doruktan bakması bir şeylerin yanlış olduğunun göstergesi. Sahne ayrıyeten düz ve dar, yani tiyatroya uygun değil. Sahnenin yanlarına koyulan ekranlar ve ekranların tam karşısında yer alan sandalyeler bizi çok şaşırttı. Seyircinin o noktadan sahneyi görme ihtimali epey zayıf onun için ekrandan seyrediyor. Haftalar evvelce bilet alıp heyecanla gelen seyirci, tiyatroyu canlı seyredemeyecekse neye fayda. Manzara ekrandan, ses canlı. çok trajikomik.
Mekânı tasarlayanlar ve işletenler buna bir an evvel tahlil bulacaktır diye düşünüyorum. Zira köşelerde oturan seyircileri görür görmez fazlaca üzüldüm.
Bir de asıl beni uzun müddettir rahatsız eden yeme içme sorunu. Konserde olabilir ancak tiyatroda bir şey yenilmez ve içilmez. Bu sanata ve sahnedeki oyuncuya yapılan büyük bir ayıptır. İşletmeler para kazanacak diye bu biçimde bir uygulamaya göz yummak… Söylenecek epeyce kelam var. Bu ortalar ise sanat ismine epeyce sıkıntılar. bir daha yerin yetkili şahısları buna tahlil bulacaktır ve tiyatro oyunu sırasında yeme içmeye müsaade verilmeyecektir diye umut ediyorum.
Elektrik, su kesintileri, ısınma sorunu, yokluk, sağ sol hengameleri, umutsuz aşklar, keyifli sonlar.
Komşuluk, insanların birbirine yardım etmeleri, radyo tiyatrosu, sobanın çıtır çıtır yanma sesi. Oyundan hiç kopmadan, yüzümde bir gülümseme ile seyrettiğim “Aydınlıkevler” bizi geçmişin sıcaklığına götürdü. bu biçimdelarda bugün üzere ağlanacak halimize gülüyormuşuz.
Yılmaz Erdoğan’ın kaleme aldığı oyunda babaanne Zühre karakterini 15 yıllık sahne içinden daha sonra Demet Akbağ canlandırıyor.
Oyunda, “Kulüp” dizisinden daha sonra daha bir tanınan olan oyuncu Salih Bademci de rol alıyor. Ressam Süreyya karakterini canlandıran Bademci, umutsuz âşık rolünde. Süreyya’nın, Sülün’e olan aşkı uğruna her şeyi göze almasına şahit oluyoruz. Tüm bu günlük hayatın sadeliği icin de geçen huzur, mahallenin tam da ortasında yer alan yeşil alan yani çayıra Amerikan askerlerinin yüksek duvarlar örmesiyle bozuluyor. Duvarların akabinde gelen golf topları mahallelinin konutlarının camlarını kırınca Zühre önderliğinde bir isyan başlıyor ve bu isyan mahalleli ile duvarları kırmasıyla son buluyor. Kırılan duvarlar, Süreyya ile Sülün’ün içindeki buzları da kırıyor. daha sonrası natürel ki memnun son.
(Salih Bademci – Sinem Ünsal)
Oyunda kullanılan dönen dekor tasarımı pek yeterli düşünülmüş. Serdar Biliş’in yönnettiği oyunda slayt perdesinde gösterilen çizimler pek yaratıcı…
Oyunun müzikleri de sıcacık samimi 1970’ler pop müziği.
Oyunda ayrıyeten; Burak Dakak, Sinem Ünsal, Nebi Tolga Yılmaz, Sevda Baş, Caner Alkaya, Barkın Sarp, Ömer Güneş, Kiraz Tosun rol alıyor.
Uniq Açıkhava Sahnesi, katiyen bir tiyatro sahnesi değil. Tahminen birtakım etkinlikler ya da konser için evet. Bir oyuncunun izleyiciye epey lakin hayli doruktan bakması, bir seyircinin ise oyunculara bir daha fazlaca doruktan bakması bir şeylerin yanlış olduğunun göstergesi. Sahne ayrıyeten düz ve dar, yani tiyatroya uygun değil. Sahnenin yanlarına koyulan ekranlar ve ekranların tam karşısında yer alan sandalyeler bizi çok şaşırttı. Seyircinin o noktadan sahneyi görme ihtimali epey zayıf onun için ekrandan seyrediyor. Haftalar evvelce bilet alıp heyecanla gelen seyirci, tiyatroyu canlı seyredemeyecekse neye fayda. Manzara ekrandan, ses canlı. çok trajikomik.
Mekânı tasarlayanlar ve işletenler buna bir an evvel tahlil bulacaktır diye düşünüyorum. Zira köşelerde oturan seyircileri görür görmez fazlaca üzüldüm.
Bir de asıl beni uzun müddettir rahatsız eden yeme içme sorunu. Konserde olabilir ancak tiyatroda bir şey yenilmez ve içilmez. Bu sanata ve sahnedeki oyuncuya yapılan büyük bir ayıptır. İşletmeler para kazanacak diye bu biçimde bir uygulamaya göz yummak… Söylenecek epeyce kelam var. Bu ortalar ise sanat ismine epeyce sıkıntılar. bir daha yerin yetkili şahısları buna tahlil bulacaktır ve tiyatro oyunu sırasında yeme içmeye müsaade verilmeyecektir diye umut ediyorum.