Sonuç ne olursa olsun, temel gelir programlarının çoğalması, Demokratlar ve Cumhuriyetçiler, şehirli seçmenler ve kırsal kesimdeki muhafazakarlar, insanların hayatlarında daha fazla hükümet isteyenler ve daha az isteyenler arasındaki büyüyen uçurumun bir hatırlatıcısıdır.
1990’ların refah değişikliklerini şekillendirmeye yardımcı olan Heritage Foundation’da muhafazakar bir halk desteği uzmanı olan Robert Rector, “Amerikan halkının gerçekten ihtiyacımız olan şeyin çalışmamayı seçen insanlar için daha fazla yardım olduğunu düşündüğüne dair hiçbir belirti yok” dedi.
Ancak Columbia, SC, Shreveport, La. ve Birmingham, Ala. gibi koyu mavi ve parlak kırmızı eyaletlerdeki Demokratik şehirlerde, siyasi liderler ters yönde hareket ediyor. Belediye Başkanı Lightfoot, yeniden seçilmek için zorlu bir kampanyanın ortasında olabilir, ancak 28 Şubat’taki ilk tur oylama öncesinde Demokratik belediye başkanlığı adaylığı için sekiz rakibinden hiçbiri, garantili bir gelir elde etme çabalarına itiraz etmedi.
Bunun yerine, belediye başkanı ulusal Cumhuriyetçi Parti ile kavga çıkarır.
Bayan Lightfoot, “Bunlar, sağlık hizmetlerini genişletmek istemeyen ve kendi topluluklarındaki insan sayısına, bu yakut topluluklarına bakmak istemeyenlerle aynı kişilerdir” dedi Bayan Lightfoot. “Açıkçası bunlar, demokrasimizin özüne saldıran ve farklı olmayı, farklı olmayı dininize, inançlarınıza, kimi sevdiğinize, cinsiyet kimliğinize göre şeytanlaştıranlarla aynı kişilerdir.”
“Ben Chicago şehrinin belediye başkanıyım. Halkımızın neye ihtiyacı olduğunu biliyorum.”
Chicago Üniversitesi Kraliyet Ailesi Sosyal Hizmet Okulu’nda sivil katılımdan sorumlu dekan yardımcısı Adrian Talbott, çabayı “Demokratların hükümetin çalışabileceği iddiasının en önemli örneği” olarak nitelendirdi. Beklentinin, “hükümetin bu anı, salgın karşısında geleneksel olarak marjinalize edilmiş, savunmasız nüfuslar lehine büyük bahislerle halledebileceği” olduğunu da sözlerine ekledi.
“Chicago ve Cook County için,” diye devam etti Bay Talbott, “Garantili Temel Gelir öncüdür.”
Chicago ve Cook County için gelir sınırı, federal yoksulluk sınırının yüzde 250’sini – bir kişi için yılda 36.450 dolar, dört kişilik bir aile için 75.000 dolar – affediyor, ancak kabul, evsizler, gaziler ve gaziler gibi belirli gruplara yönelikti. bakıcılar
1990’ların refah değişikliklerini şekillendirmeye yardımcı olan Heritage Foundation’da muhafazakar bir halk desteği uzmanı olan Robert Rector, “Amerikan halkının gerçekten ihtiyacımız olan şeyin çalışmamayı seçen insanlar için daha fazla yardım olduğunu düşündüğüne dair hiçbir belirti yok” dedi.
Ancak Columbia, SC, Shreveport, La. ve Birmingham, Ala. gibi koyu mavi ve parlak kırmızı eyaletlerdeki Demokratik şehirlerde, siyasi liderler ters yönde hareket ediyor. Belediye Başkanı Lightfoot, yeniden seçilmek için zorlu bir kampanyanın ortasında olabilir, ancak 28 Şubat’taki ilk tur oylama öncesinde Demokratik belediye başkanlığı adaylığı için sekiz rakibinden hiçbiri, garantili bir gelir elde etme çabalarına itiraz etmedi.
Bunun yerine, belediye başkanı ulusal Cumhuriyetçi Parti ile kavga çıkarır.
Bayan Lightfoot, “Bunlar, sağlık hizmetlerini genişletmek istemeyen ve kendi topluluklarındaki insan sayısına, bu yakut topluluklarına bakmak istemeyenlerle aynı kişilerdir” dedi Bayan Lightfoot. “Açıkçası bunlar, demokrasimizin özüne saldıran ve farklı olmayı, farklı olmayı dininize, inançlarınıza, kimi sevdiğinize, cinsiyet kimliğinize göre şeytanlaştıranlarla aynı kişilerdir.”
“Ben Chicago şehrinin belediye başkanıyım. Halkımızın neye ihtiyacı olduğunu biliyorum.”
Chicago Üniversitesi Kraliyet Ailesi Sosyal Hizmet Okulu’nda sivil katılımdan sorumlu dekan yardımcısı Adrian Talbott, çabayı “Demokratların hükümetin çalışabileceği iddiasının en önemli örneği” olarak nitelendirdi. Beklentinin, “hükümetin bu anı, salgın karşısında geleneksel olarak marjinalize edilmiş, savunmasız nüfuslar lehine büyük bahislerle halledebileceği” olduğunu da sözlerine ekledi.
“Chicago ve Cook County için,” diye devam etti Bay Talbott, “Garantili Temel Gelir öncüdür.”
Chicago ve Cook County için gelir sınırı, federal yoksulluk sınırının yüzde 250’sini – bir kişi için yılda 36.450 dolar, dört kişilik bir aile için 75.000 dolar – affediyor, ancak kabul, evsizler, gaziler ve gaziler gibi belirli gruplara yönelikti. bakıcılar