ahmetbeyler
Active member
İyi Parti önderi Meral Akşener, geçen çarşamba günü Niğde’nin Yeşilgölcük beldesine varır varmaz, bir vakittir gelenek haline getirdiği üzere sandalyenin üzerine çıkarak, meydandakilere seslendi.
Yeşilgölcüklüler toprak insanları.
Erkekler kasketli ya da şapkalı, bayanları yaşmaklı.
Üzerlerine ekin kokusu sinmiş.
Kimi patates, kimi buğday, kimi elma ekiyor.
Akşener, Türk Telekom’un satışından Lübnanlı Hariri’lere 24 milyar TL kazandırıldığından, AnkaPark için 14 milyar TL harcandığından ve 38 milyar TL’lik kara delikten kelam ediyor.
Bir vatandaşın bağırışı Akşener’in sesini bastırıyor.
Vatandaş elektrik faturasını uzatıyor.
Su kuyusu için kullandığı bir aylık elektrik için tam 60.204 TL fatura gelmiş. Akşener, sayısı okuduğunda gözlerine inanamıyor. “Bunu gördükten daha sonra konuşmanın manası yok! Nasıl ödeyeceksin kardeşim?” diye soruyor.
İşin orasını köylü de bilmiyor.
“Bu ayın faturasına, kaldırdığım buğday yetmiyor. En ufak bir çiftçiyim ben” diyor.
Akşener’in üç günlük Niğde-Nevşehir ve Aksaray’daki yurt seyahatinde gördüm ki geçen yıla göre üç katı gelen elektrik faturaları çiftçilerin canını yakıyor.
Akşener, hangi meydana sandalye atsa…
Hangi esnafın dükkanına uğrasa…
Hangi sokaktan yürüse…
Biri kesinlikle elektrik faturasını gösterip “Aman, bir çare” diye içini döküyor.
‘Kredi AK Partililere, torpillilere…’
Akşener’in daha sonraki durağı ise yol üzerindeki Bağlama kasabası. Eski MHP’li bir çiftçi cebinden çıkardığı 52.556 TL’lik elektrik faturasını Akşener’e gösteriyor.
Çok öfkeli.
Durmaksızın anlatıyor:
“Patates ve buğday üretiyorum. Benim hatam günahım nedir? Ayda 52 milyar! Ödenir mi? 10 gün müddet vermişler. Çiftçiler yaz günü nerden alsın parayı? Hani mazot düştü diyorlar. Mazot kaç paraydı da düştü? 7 liraydı 30 lira oldu, 23’e düştü. Düştü mü sayalım? Ziraat Bankası, spora kredi veriyor. AK Partililere, torpillilere veriyor. Bize kredi vermiyor.”
Bir oburu 113.806 TL’lik faturasını sallıyor.
Akşener güya ilçeleri ziyaret etmiyor da sayaç okuma memuru üzere meydan meydan faturaları okuyarak geziyor.
Ertesi gün Nevşehir Kozaklı’da halka seslenirken bir fırın sahibi 8777 TL’lik faturasını uzatıyor.
Genç adam bir çırpıda sayıyor:
“Unum 100 TL’ydi, artık 550 TL. Yağ öyle… Yüzde 400-500 artırım geldi. Yaşayamayacak vaziyetteyiz. Ben 33 kuruşa çocuğuma bez alıyordum. Artık 2.5 liraya çıktı. Dört çocuğum var. Nasıl geçim sağlanacak? Bir senede yangın yerine çevirdiler memleketi?”
Akşener, elektrik iletimini millileştireceklerini, kuyulardan su çekmek zorunda kalmamak için yarım kalmış göletleri tamamlayacaklarını söylüyor. Fakat bir sol partinin önerebileceği radikal bir tahlil sunuyor.
Artık mazot ateş kıymeti.
Gübre üç katı.
İç Anadolu, şahit olmadığı bir imkansızlıkla sınanıyor zira.
Alan yok diye kırmızı et satılmıyor
Bağlama kasabasındaki kasapta tavuk var lakin kırmızı et yok. Kısımlık hayvan kalmadığından değil, vatandaşın alım gücü düştüğü için kırmızı et alamadığından!
Dükkan sahibi Hakan Güzel, “Alım gücü zayıf olduğu için biz kesim yapmıyoruz. Millet fazlaca zorlanıyor. Ucuz olan her neyse onları alıyorlar. Kilo alan kalmadı. 20 liralık alıyorlar.”
Kıyma makinesi örümcek ağı bağladı, bağlayacak.
Ben kasabın fırın kadar sıcak olanına, Kozaklı’da denk geldim. Kasap elektrik faturasından ötürü klimayı çalıştıramıyor, soğuk reyonunu kullanamıyor, sırf buzdolabını açabiliyor. Kırşehir’deki hayvan pazarında artık ithal hayvanlar satıldığından besici başka, kasap başka ağlıyor.
Köylü yardım kömürünü satıyor
Yoksulluk o denli bir hal almış ki Niğde Valiliği’ne bağlı Toplumsal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’nca parasız dağıtılan, üzerinde “Para ile satılamaz” diye yazan kömürler köylülerce çuvalı 45 TL’den satılıyor.
İyi Parti’ye fatura
İç Anadolu’daki üç kent AK Parti ve MHP’nin oy deposu diye biliniyor. Köylü nüfusunun yüklü olduğu bu yörenin muhafazakar insanı güç istikrarında değişiklik görmeden, değil oy tercihini, kahvehane sandalyesini bile değiştirmiyor.
Onlarcası Akşener’in etrafını sarıyorsa…
Yüzlercesi kahvehane masasından, dükkan kapısından, pencere gerisinden izliyor.
AK Parti, hali hazırda bürokrasiyi, kamu bankalarını ve ticareti elinde tuttuğu için birinci parti çıkması sürpriz olmaz.
Ancak Niğde’nin Yeşilgölcük ve Altunhisar ile Nevşehir’in Kozaklı ilçelerinde Akşener’e dikkate bedel bir ilgi var. Kimi MHP’lilerin Güzel Parti’ye yöneldiği anlaşılıyor.
Niğde’de üç olan milletvekili sayısı AK Parti, CHP ve Âlâ Parti içinde dağılabilir. Niğde’nin MHP’li eski belediye lideri Mümin İnan’ın bahtının yüksek olduğu söz ediliyor.
CHP’li Ömer Fethi Gürer de toplumun tüm bölümlerinde seviliyor.
Gürer, köylü dostu.
Nevşehir’de ise Akşener’in ziyaretçileri içinde, eski belediye lideri Rasim Arı da vardı. AK Parti’den istifa eden Arı’nın Âlâ Parti’ye katılacağı vurgulanıyor.
İyi Parti’ye olan bu yönelimi Doğu Anadolu ve Orta Karadeniz’de de gözlemledim.
İktidar bütün vaktini ‘Bay Kemal’ ile hengame etmeye ve Ekrem İmamoğlu’nun tatil günlerini saymaya ayırdığı için Âlâ Parti’deki büyümeyi ya fark edemedi ya da engelleyemedi.
Bu yüzden Akşener’e ve Âlâ Partililere yönelik prestij suikastlerine girişilir ve ‘siyaseten’ soruşturmalar başlatılırsa hiç şaşırmayacağım.
Seçmeni olan köylüye bile üç katı elektrik faturası çıkaran…
Ödünsüz karşısını fatura kesmeden bırakır mı?
İyi Parti’nin ağır topu: CHP’ye borcumuzu mahalli seçimde ödedik
CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanlığı adaylığı ete kemiğe bürünüyor. CHP’li yöneticiler ve milletvekilleri Kılıçdaroğlu’nun partinin adayı olduğunu kaydediyor.
Geçen Demokrat Parti başkanı Gültekin Uysal da cumhurbaşkanı adayının altılı masadan çıkacağını vurgulayarak, Kılıçdaroğlu’nu işaret etti.
Diğer taraftan, 21 Ağustos’taki ‘altılı masa’ buluşmasının vakti yaklaştıkça tartışma bu sorunun karşılığına odaklanıyor. Görüştüğüm Güzel Parti’nin ağır topu, Kılıçdaroğlu’nun bugüne dek adaylık bahsini kendilerine açmadığını tabir ediyor. “Bizimle o denli bir görüşmesi, o denli bir niyet açıklaması olmadı. Bizim kimseye bir kelamımız, mecburiyetimiz yok” diyor.
İyi Parti’nin ağır topu şöyleki devam ediyor:
“Kılıçdaroğlu aday olacaksa gelsin söylesin. Bize iletilmiş bir şey yok. Masada bununla ilgili bir konuşma da yok. Kılıçdaroğlu, ‘bu biçimde bu biçimde yapacağım’ diyor. Diyebilir, hakkıdır, tahminen tek başına iktidar olacak.”
Kimi etraflarda 2018’deki seçimde CHP’nin 15 milletvekili transfer ederek, Uygun Parti’nin seçimlere girme hakkı kazanmasına imkan sağladığı ve Akşener’in borcu kapatmak için Kılıçdaroğlu’nun adaylığına “Evet” diyebileceği savunuluyor. Düzgün Parti’nin ağır topuna bu kanıyı sordum.
Şöyle cevap verdi:
“Ne borcu? Biz borcumuzu mahalli seçimde ödedik. Kaldı ki bizim seçime katılma hakkımızı YSK vermişti. CHP o imkanı tanıdıktan daha sonra bu sonucu almış olabilirler. Olmasa tahminen yapmayabilirlerdi. Lakin aslına bakarsanız seçime girme hakkını kazanmıştık.”
Yeşilgölcüklüler toprak insanları.
Erkekler kasketli ya da şapkalı, bayanları yaşmaklı.
Üzerlerine ekin kokusu sinmiş.
Kimi patates, kimi buğday, kimi elma ekiyor.
Akşener, Türk Telekom’un satışından Lübnanlı Hariri’lere 24 milyar TL kazandırıldığından, AnkaPark için 14 milyar TL harcandığından ve 38 milyar TL’lik kara delikten kelam ediyor.
Bir vatandaşın bağırışı Akşener’in sesini bastırıyor.
Vatandaş elektrik faturasını uzatıyor.
Su kuyusu için kullandığı bir aylık elektrik için tam 60.204 TL fatura gelmiş. Akşener, sayısı okuduğunda gözlerine inanamıyor. “Bunu gördükten daha sonra konuşmanın manası yok! Nasıl ödeyeceksin kardeşim?” diye soruyor.
İşin orasını köylü de bilmiyor.
“Bu ayın faturasına, kaldırdığım buğday yetmiyor. En ufak bir çiftçiyim ben” diyor.
Akşener’in üç günlük Niğde-Nevşehir ve Aksaray’daki yurt seyahatinde gördüm ki geçen yıla göre üç katı gelen elektrik faturaları çiftçilerin canını yakıyor.
Akşener, hangi meydana sandalye atsa…
Hangi esnafın dükkanına uğrasa…
Hangi sokaktan yürüse…
Biri kesinlikle elektrik faturasını gösterip “Aman, bir çare” diye içini döküyor.
‘Kredi AK Partililere, torpillilere…’
Akşener’in daha sonraki durağı ise yol üzerindeki Bağlama kasabası. Eski MHP’li bir çiftçi cebinden çıkardığı 52.556 TL’lik elektrik faturasını Akşener’e gösteriyor.
Çok öfkeli.
Durmaksızın anlatıyor:
“Patates ve buğday üretiyorum. Benim hatam günahım nedir? Ayda 52 milyar! Ödenir mi? 10 gün müddet vermişler. Çiftçiler yaz günü nerden alsın parayı? Hani mazot düştü diyorlar. Mazot kaç paraydı da düştü? 7 liraydı 30 lira oldu, 23’e düştü. Düştü mü sayalım? Ziraat Bankası, spora kredi veriyor. AK Partililere, torpillilere veriyor. Bize kredi vermiyor.”
Bir oburu 113.806 TL’lik faturasını sallıyor.
Akşener güya ilçeleri ziyaret etmiyor da sayaç okuma memuru üzere meydan meydan faturaları okuyarak geziyor.
Ertesi gün Nevşehir Kozaklı’da halka seslenirken bir fırın sahibi 8777 TL’lik faturasını uzatıyor.
Genç adam bir çırpıda sayıyor:
“Unum 100 TL’ydi, artık 550 TL. Yağ öyle… Yüzde 400-500 artırım geldi. Yaşayamayacak vaziyetteyiz. Ben 33 kuruşa çocuğuma bez alıyordum. Artık 2.5 liraya çıktı. Dört çocuğum var. Nasıl geçim sağlanacak? Bir senede yangın yerine çevirdiler memleketi?”
Akşener, elektrik iletimini millileştireceklerini, kuyulardan su çekmek zorunda kalmamak için yarım kalmış göletleri tamamlayacaklarını söylüyor. Fakat bir sol partinin önerebileceği radikal bir tahlil sunuyor.
Artık mazot ateş kıymeti.
Gübre üç katı.
İç Anadolu, şahit olmadığı bir imkansızlıkla sınanıyor zira.
Alan yok diye kırmızı et satılmıyor
Bağlama kasabasındaki kasapta tavuk var lakin kırmızı et yok. Kısımlık hayvan kalmadığından değil, vatandaşın alım gücü düştüğü için kırmızı et alamadığından!
Dükkan sahibi Hakan Güzel, “Alım gücü zayıf olduğu için biz kesim yapmıyoruz. Millet fazlaca zorlanıyor. Ucuz olan her neyse onları alıyorlar. Kilo alan kalmadı. 20 liralık alıyorlar.”
Kıyma makinesi örümcek ağı bağladı, bağlayacak.
Ben kasabın fırın kadar sıcak olanına, Kozaklı’da denk geldim. Kasap elektrik faturasından ötürü klimayı çalıştıramıyor, soğuk reyonunu kullanamıyor, sırf buzdolabını açabiliyor. Kırşehir’deki hayvan pazarında artık ithal hayvanlar satıldığından besici başka, kasap başka ağlıyor.
Köylü yardım kömürünü satıyor
Yoksulluk o denli bir hal almış ki Niğde Valiliği’ne bağlı Toplumsal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’nca parasız dağıtılan, üzerinde “Para ile satılamaz” diye yazan kömürler köylülerce çuvalı 45 TL’den satılıyor.
İyi Parti’ye fatura
İç Anadolu’daki üç kent AK Parti ve MHP’nin oy deposu diye biliniyor. Köylü nüfusunun yüklü olduğu bu yörenin muhafazakar insanı güç istikrarında değişiklik görmeden, değil oy tercihini, kahvehane sandalyesini bile değiştirmiyor.
Onlarcası Akşener’in etrafını sarıyorsa…
Yüzlercesi kahvehane masasından, dükkan kapısından, pencere gerisinden izliyor.
AK Parti, hali hazırda bürokrasiyi, kamu bankalarını ve ticareti elinde tuttuğu için birinci parti çıkması sürpriz olmaz.
Ancak Niğde’nin Yeşilgölcük ve Altunhisar ile Nevşehir’in Kozaklı ilçelerinde Akşener’e dikkate bedel bir ilgi var. Kimi MHP’lilerin Güzel Parti’ye yöneldiği anlaşılıyor.
Niğde’de üç olan milletvekili sayısı AK Parti, CHP ve Âlâ Parti içinde dağılabilir. Niğde’nin MHP’li eski belediye lideri Mümin İnan’ın bahtının yüksek olduğu söz ediliyor.
CHP’li Ömer Fethi Gürer de toplumun tüm bölümlerinde seviliyor.
Gürer, köylü dostu.
Nevşehir’de ise Akşener’in ziyaretçileri içinde, eski belediye lideri Rasim Arı da vardı. AK Parti’den istifa eden Arı’nın Âlâ Parti’ye katılacağı vurgulanıyor.
İyi Parti’ye olan bu yönelimi Doğu Anadolu ve Orta Karadeniz’de de gözlemledim.
İktidar bütün vaktini ‘Bay Kemal’ ile hengame etmeye ve Ekrem İmamoğlu’nun tatil günlerini saymaya ayırdığı için Âlâ Parti’deki büyümeyi ya fark edemedi ya da engelleyemedi.
Bu yüzden Akşener’e ve Âlâ Partililere yönelik prestij suikastlerine girişilir ve ‘siyaseten’ soruşturmalar başlatılırsa hiç şaşırmayacağım.
Seçmeni olan köylüye bile üç katı elektrik faturası çıkaran…
Ödünsüz karşısını fatura kesmeden bırakır mı?
İyi Parti’nin ağır topu: CHP’ye borcumuzu mahalli seçimde ödedik
CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanlığı adaylığı ete kemiğe bürünüyor. CHP’li yöneticiler ve milletvekilleri Kılıçdaroğlu’nun partinin adayı olduğunu kaydediyor.
Geçen Demokrat Parti başkanı Gültekin Uysal da cumhurbaşkanı adayının altılı masadan çıkacağını vurgulayarak, Kılıçdaroğlu’nu işaret etti.
Diğer taraftan, 21 Ağustos’taki ‘altılı masa’ buluşmasının vakti yaklaştıkça tartışma bu sorunun karşılığına odaklanıyor. Görüştüğüm Güzel Parti’nin ağır topu, Kılıçdaroğlu’nun bugüne dek adaylık bahsini kendilerine açmadığını tabir ediyor. “Bizimle o denli bir görüşmesi, o denli bir niyet açıklaması olmadı. Bizim kimseye bir kelamımız, mecburiyetimiz yok” diyor.
İyi Parti’nin ağır topu şöyleki devam ediyor:
“Kılıçdaroğlu aday olacaksa gelsin söylesin. Bize iletilmiş bir şey yok. Masada bununla ilgili bir konuşma da yok. Kılıçdaroğlu, ‘bu biçimde bu biçimde yapacağım’ diyor. Diyebilir, hakkıdır, tahminen tek başına iktidar olacak.”
Kimi etraflarda 2018’deki seçimde CHP’nin 15 milletvekili transfer ederek, Uygun Parti’nin seçimlere girme hakkı kazanmasına imkan sağladığı ve Akşener’in borcu kapatmak için Kılıçdaroğlu’nun adaylığına “Evet” diyebileceği savunuluyor. Düzgün Parti’nin ağır topuna bu kanıyı sordum.
Şöyle cevap verdi:
“Ne borcu? Biz borcumuzu mahalli seçimde ödedik. Kaldı ki bizim seçime katılma hakkımızı YSK vermişti. CHP o imkanı tanıdıktan daha sonra bu sonucu almış olabilirler. Olmasa tahminen yapmayabilirlerdi. Lakin aslına bakarsanız seçime girme hakkını kazanmıştık.”