Festivalde birinci izlediğim oyun Bilgesu Erenus’un yazdığı, Mustafa Kurt’un yönettiği, Bursa BB Kent Tiyatrosu’nun sahneye koyduğu “Misafir” oldu.
“Alamancı” insanımız odağında hem bireyin insanlık haline birebir vakitte toplum olarak tarihi süreçte deneyimlediğimiz sosyolojik ekonomik halimize diğer bakış tutan, problemi derin bir oyun. Bu Alamancı, çocukluğumuzda tüm bahis komşuya armağanlar getiren, altında otomobiliyle caka satan o insan değil yalnızca, halin bir de Almanya’da böcekten sayılması, memleketinde yolunacak kaz diye görülmesi var, ailenin parçalanması benliğin paralanması… Erenus’un gündelik yaşantının öznelliğinde görmenin biçimini bilemediğimiz apaçık gerçekleri yâren geleneğimizle aktardığı dolu dolu kalemine Kurt’un arayı koruyan objektif yaklaşımı, bağlama ile canlı müzik eşliğinde müzikli türkülü, canlandırmalı oyunlu, kaygısı döken devasını da bulduran -günümüzdeki türlü terapi uygulamasının harmanı diyebileceğimiz, yaratıcı drama özellikleri de barındıran- bu yâren gecesi ile ortamıza girmeyerek sıkıntı bir dengeyi elde tutuyor. Bize de sonucunda ağlamak gülmek düşüyor. Oyun çıkışında insan anasına ceddine hayranlık duymadan da edemiyor, toplum gelenekleriyle kendi kendini sağaltma yollarını oldukcatan bulmuş uygulamış da çağdaş dünyanın yalnız insanı yeni(den) keşfediyor, diyor insan.
10 SANİYE
İşte o çağdaş yalnızlardan iki insanın kelam, iç ses, şuur altı, bakış açısı, hayat görüşüyle yaptığı erk güreşi, ego boksu, yenişemeyişi, ikisinin birden yenilişi. Ya da sevgiyi söz edişleri, sevgi arayışları problemli iki yapayalnızın bağlantı deneyişi. Şenlik günlerinde izlediğim ikinci oyun Tiyatro Yan Tesir imali “10 Saniye”. Kutsal bildiğimiz bir alana girerek çocuk ve ergen ruhunun üzerindeki gücü üzerinden annelik ile öğretmenliğin düşülebilecek karanlık tarafını işaret ediyor. Biz bir daha de anneliği öğretmenliği kutsal bilip ilham alabiliriz lakin bu karanlık tarafa bakmayı gözeterek, göze alarak. Erdi Işık’ın yazdığı, Serkan Üstüner’in yönettiği oyunda Algı Eke, Nergis Öztürk bu tekinsiz çember ringde dövüşerek bakılan olmayı göze almaktalar.
SRİ LANKA TİYATROSU
Prasad Wikmarathna ile M. Safeer’in yazdığı, M. Safeer’in yönettiği, Subuddhi Lakmali’nin oyunculuğunu üstlendiği, “Sri Lanka Inter Act Sanat Tiyatro Enstitüsü” üretimi “Aşk ve Karantina” ise hareket, dans, kelam, müzik, müzik, ışık, görüntü arka ile fazlaca sağlam bir fizikî güç ve akrobatik maharet gerektiren oyunculukla donanmış. Lakmali oyun boyunca, dışarıya açılamayan karantina duvarları, pencereleri içinde, tül perdeler gerisinde önünde devinen; ip, kumaş, bildiğiniz halat merdivene tırmanan, sarılan, bu merdivenlerle konuşan, dans eden, sevişen bir bayan. Merdiven oyunun hem elle tutulan tıpkı vakitte çağrışımlarla yüklü en kıymetli objesi. Oyun daha sonrası yaptığımız sohbette, yeni tiyatro anlayışıyla, feminist bir oyun yapmak istediğini söyleyen direktör M. Safeer’e bakılırsa merdiven bayan algısı demek, bayanın simgesi. Harika aşkı arayan, boş dünyasını romantik alakanın sağlayacaklarıyla doldurmak isteyen, sonunda kendi kendine kâfi olmayı seçip huzuru ve özgürlüğü kendi ortasında bulmaya karar veren bir bayan bu. Tao’nun dediği üzere, tabiata yakın durarak kozmik kuvvetle irtibatta olmak insanın tek çıkar yolu. Sanata evet.
GELECEK OYUNLAR
Ay sonuna kadar şenliğe konuk oyunlar ise şu biçimde: TİMSAH ATEŞİ (Çolpan İlhan & Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment, 22-23 Nisan), BÜYÜK İSKENDER’İN ATI (Tiyatroadam, 24-25 Nisan), MACBETH MUTFAKTA (Kadro Pa, 25-26 Nisan), KARINCALAR / BİR SAVAŞ VARDI (İzmir DT, 26-27-8 Nisan), OYUN SONU (Rustaveli Ulusal Tiyatrosu-Gürcistan, 29-30 Nisan).
“Alamancı” insanımız odağında hem bireyin insanlık haline birebir vakitte toplum olarak tarihi süreçte deneyimlediğimiz sosyolojik ekonomik halimize diğer bakış tutan, problemi derin bir oyun. Bu Alamancı, çocukluğumuzda tüm bahis komşuya armağanlar getiren, altında otomobiliyle caka satan o insan değil yalnızca, halin bir de Almanya’da böcekten sayılması, memleketinde yolunacak kaz diye görülmesi var, ailenin parçalanması benliğin paralanması… Erenus’un gündelik yaşantının öznelliğinde görmenin biçimini bilemediğimiz apaçık gerçekleri yâren geleneğimizle aktardığı dolu dolu kalemine Kurt’un arayı koruyan objektif yaklaşımı, bağlama ile canlı müzik eşliğinde müzikli türkülü, canlandırmalı oyunlu, kaygısı döken devasını da bulduran -günümüzdeki türlü terapi uygulamasının harmanı diyebileceğimiz, yaratıcı drama özellikleri de barındıran- bu yâren gecesi ile ortamıza girmeyerek sıkıntı bir dengeyi elde tutuyor. Bize de sonucunda ağlamak gülmek düşüyor. Oyun çıkışında insan anasına ceddine hayranlık duymadan da edemiyor, toplum gelenekleriyle kendi kendini sağaltma yollarını oldukcatan bulmuş uygulamış da çağdaş dünyanın yalnız insanı yeni(den) keşfediyor, diyor insan.
10 SANİYE
İşte o çağdaş yalnızlardan iki insanın kelam, iç ses, şuur altı, bakış açısı, hayat görüşüyle yaptığı erk güreşi, ego boksu, yenişemeyişi, ikisinin birden yenilişi. Ya da sevgiyi söz edişleri, sevgi arayışları problemli iki yapayalnızın bağlantı deneyişi. Şenlik günlerinde izlediğim ikinci oyun Tiyatro Yan Tesir imali “10 Saniye”. Kutsal bildiğimiz bir alana girerek çocuk ve ergen ruhunun üzerindeki gücü üzerinden annelik ile öğretmenliğin düşülebilecek karanlık tarafını işaret ediyor. Biz bir daha de anneliği öğretmenliği kutsal bilip ilham alabiliriz lakin bu karanlık tarafa bakmayı gözeterek, göze alarak. Erdi Işık’ın yazdığı, Serkan Üstüner’in yönettiği oyunda Algı Eke, Nergis Öztürk bu tekinsiz çember ringde dövüşerek bakılan olmayı göze almaktalar.
SRİ LANKA TİYATROSU
Prasad Wikmarathna ile M. Safeer’in yazdığı, M. Safeer’in yönettiği, Subuddhi Lakmali’nin oyunculuğunu üstlendiği, “Sri Lanka Inter Act Sanat Tiyatro Enstitüsü” üretimi “Aşk ve Karantina” ise hareket, dans, kelam, müzik, müzik, ışık, görüntü arka ile fazlaca sağlam bir fizikî güç ve akrobatik maharet gerektiren oyunculukla donanmış. Lakmali oyun boyunca, dışarıya açılamayan karantina duvarları, pencereleri içinde, tül perdeler gerisinde önünde devinen; ip, kumaş, bildiğiniz halat merdivene tırmanan, sarılan, bu merdivenlerle konuşan, dans eden, sevişen bir bayan. Merdiven oyunun hem elle tutulan tıpkı vakitte çağrışımlarla yüklü en kıymetli objesi. Oyun daha sonrası yaptığımız sohbette, yeni tiyatro anlayışıyla, feminist bir oyun yapmak istediğini söyleyen direktör M. Safeer’e bakılırsa merdiven bayan algısı demek, bayanın simgesi. Harika aşkı arayan, boş dünyasını romantik alakanın sağlayacaklarıyla doldurmak isteyen, sonunda kendi kendine kâfi olmayı seçip huzuru ve özgürlüğü kendi ortasında bulmaya karar veren bir bayan bu. Tao’nun dediği üzere, tabiata yakın durarak kozmik kuvvetle irtibatta olmak insanın tek çıkar yolu. Sanata evet.
GELECEK OYUNLAR
Ay sonuna kadar şenliğe konuk oyunlar ise şu biçimde: TİMSAH ATEŞİ (Çolpan İlhan & Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment, 22-23 Nisan), BÜYÜK İSKENDER’İN ATI (Tiyatroadam, 24-25 Nisan), MACBETH MUTFAKTA (Kadro Pa, 25-26 Nisan), KARINCALAR / BİR SAVAŞ VARDI (İzmir DT, 26-27-8 Nisan), OYUN SONU (Rustaveli Ulusal Tiyatrosu-Gürcistan, 29-30 Nisan).